Gisteren ben ik mijn fietssleutel kwijtgeraakt bij ons in het centrum. Samen met mijn 11 jarige alle winkels afgegaan en mijn tas wel 30 x leeggehaald. Geen sleutel. Mijn plan was om 3 km met de fiets opgetild naar huis te lopen. Snel vriendlief geappt en die zei: laat maar staan, ik loop vanavond even met reservesleutel naar de stad om m op te halen (Lucky moment 1) Zegt mijn zoon, mamma kom maar bij mij achterop.. (Lucky moment 2, zo lief) En terwijl ik mijn fiets op een veilige plek aan het wegzetten was, hoorde ik een mijnheer, hmm de sleutel ligt er nog steeds. Wat zal ik doen? Dus ik ernaar toe en ja hoor, sleutel gevonden. Mijnheer had hem ongeveer 1,5 uur eerder gevonden en vlak bij de fietsen op een laag paaltje gelegd in de hoop dat diegene die hem kwijt zou raken dat zou zien. (Ik dus niet). Maar ik was wel enorm blij met die mijnheer en mijn zoon verklaarde hem tot held van de dag en begon luid te applaudisseren. Lucky moment 3 dus... Ok, het is maar een fietssleutel en 3 km lopen valt best mee, maar ik was toch echt erg blij. Nu ben ik benieuwd naar andere lucky moments...
Wat fijn zeg! Kan me voorstellen dat je daar blij van wordt . Ik had zoiets een paar jaar geleden in Irrland (voor degenen die het niet kennen, dat is een enorme speeltijd met oa waterglijbanen en een groot maiszwembad). Ik was daar met mijn eigen 2 kinderen en 2 vriendjes, is ruim een uur rijden bij ons vandaan. En toen kwam ik er aan het eind van de dag (toen het al bijna sluitingstijd was) achter dat ik mijn autosleutel kwijt was. Ik naar entree en daar gevraagd of ze wat gevonden hadden, maar die vrouw keek al heel geschrokken en zei steeds: "big problem, big problem". Dus ik had weinig goede hoop, maar toen ging ze rondbellen naar de verschillende kiosken en bij één van die hokjes had iemand 'm afgegeven. Diegene had hem gevonden tussen het stro. Zóóó blij mee. Ik heb het nooit tegen mijn man durven zeggen, want het was niet de eerste keer dat ik mijn sleutel kwijtgeraakt was
Wij waren in een Hongaarse dierentuin. Willen we een ijsje kopen, portemonee weg... Dat was paniek want alles zat erin. Bankpassen, creditcards etc. We zaten dus plotseling ver van huis met helemaal niets. Wij met handen en voetenwerk overal proberen uit te leggen wat we kwijt waren. Ze konden daar niet zo goed Engels. En uiteindelijk bij het laatste kioskje had iemand onze portemonee ingeleverd. Ok, alle cash a ruim 100 euro was eruit. Maar de opluchting dat we de rest terug hadden overheerste.
Zoiets had ik vroeger meegemaakt. Ik was student en woonde in Rotterdam, had mijn fiets sochtends bij het station geparkeerd en was op de trein gestapt. In die tijd was ik echt naief (of dom) en had ik ook andere belangrijke sleutels eraan hangen. Ook de sleutels van mijn appartement Anyway, ik was hele dag weggeweest, studeerde in andere stad en kwam in de avond weer bij mijn fiets. Die stond daar nog maar ik kon mijn sleutel niet vinden. Mijn tas en jas drie keer binnenste buiten gekeerd maar echt nergens te vinden. Ik baalde als een stekker want ik kon die sleutels natuurlijk overal verloren zijn. In de trein, op school, in de andere stad. Met mijn ziel onder mijn arm liep ik maar een beetje doelloos rond bij mijn fiets toen ik opeens een papiertje tussen mijn fietskrat gestoken zag. Ik dacht nog… pfff ja hoor gebruik dit ook maar meteen als prullenbak??? Totdat ik het briefje openvouwde. Een heel lief geschreven briefje: hey ik zag je sleutels in je fiets zitten en heb ‘m voor de veiligheid op slot gezet en de sleutels afgegeven bij de infobalie van het station. Geen afzender oid maar ik ben die persoon nog steeds zo dankbaar! Dat was tevens de dag dat ik een nieuwe sleutelbos maakte met huissleutels en mijn fietssleutel apart ging gebruiken.
2 x deze vakantie met de mobiel van mijn man. 1 keer gleed hij uit zijn zak op de waterfiets, en ik was vliegensvlug en greep het snel was echt net aan. 2de keer was in de big tunder mountain in Disneyland, zijn mobiel ging een extra rondje in de wagon alleen En net op de snelweg in Frankrijk, dakkoffer deksel vloog er af. Gelukkig niemand geraakt, het was erg druk.
Span band mocht niet volgens de instructies. Maar goed ik zal nooit meer een dakkoffer gebruiken dus zal nooit meer gebeuren. Stomme was wij hadden het niet eens nodig. Maar ik wilde de achterbank vrij.
Ik had blijkbaar m’n telefoon op het dak van de auto gelegd toen ik m’n dochter in haar zitje vastmaakte. We zijn weggereden en kwam er later achter dat m’n telefoon kwijt was. Geen idee waar hij was of wat er was gebeurd. Als ik hem belde ging hij wel over. Ik heb heel vaak gebeld en uiteindelijk werdt hij opgenomen. Een fietser had hem gevonden! Ik heb snel een grote doos chocola voor de eerlijke vinden gehaald en heb m’n telefoon bij hem opgehaald. Er zat geen krasje op! heel veel geluk gehad dus!
Ik heb er nooit over nagedacht dat dat kan gebeuren. Ik neem aan dat het dakkoffer wel goed dicht was met een slot enz?
Uiteraard, en we reden niet te snel en hij was niet te vol. Gewoon alles volgens de regels, ook netjes gecheckt na zoveel km wat officieel moet. . Wij hadden er ook niet over na gedacht, je verwacht dat het aardig veilig is.
Ik plukte een jurkje bij opruiming uit het schap. 50% korting.. toen ik bij de kassa was zag ik dat hij 75% was afgeprijsd voor een paar euro een super geinig jurkje en hij staat leuk en zit lekker. Lekker simpel van de Kruidvat nóg blijer!
Een dag te laat met retouren van een shirt maar ze nam hem toch aan. Heel lief. En mijn man die 100% achter mij staat mbt het afslaan van een uitnodiging voor een familieweekend. Hij gaat wel met de kinderen en dat is prima. Maar ik hoef niet en daar ben ik dolblij mee. De vorige keer ben ik als een zak stront behandeld en nu, 5 jaar later, ervaren we hiervan nog steeds de gevolgen (geen contact meer met een deel van familie). Schoonmoeder is een beetje boos dat ik niet mee wil. Prima. Beter dan op locatie knallende ruzie krijgen en met de hele familie breken. De vorige keer heb ik 1.5 jaar veel verdriet gehad van dat weekendje weg en de gigantische ruzie die daarna heeft plaatsgevonden. De band met schoonouders is nu redelijk tot goed en dat wil ik zo houden.
Paar jaar terug al. Ik ging om wat prulletjes naar de action. Ik weet niet meer wat ik juist openmaakte maar ik wierp de papieren van de verpakking weg. Niets aan de hand . Hop richting huis en nog vlug stoppen in een andere winkel . Oei mijn kaart ? Parking afgezocht, auto afgezocht, terug naar de parking waar de action is en in iedere winkel gaan vragen of er toevallig geen bankkaart was binnen gebracht. Toen viel mijn euro. Ik had papiertjes weggesmeten dus wss mijn kaart mee de vuilbak in gesmeten. Ik keek in de vuilbak en tadaaaa daar lag ze dan, in de verpakking dat ik wegsmelten. Vlug iemand gaan halen(lag nog niet veel in dus ik kon er niet bij) en met zo een vuilknijp tang mijn kaart terug gevist .
Paar jaar terug, ik was bij een winkel geweest en was net spullen en kind op m'n fiets aan t laden... valt de fietssleutel zo ploemp een rioolputje in... Toch maar een poging gewaagd om 'm terug te krijgen: putdeksel opgetild, m'n arm zo laaaaang mogelijk uitgerekt en toen kon ik er nét bij!
Afgelopen mei. Vliegtuig op met een vriend richting Aruba. Na bijna 12 uur vliegtuig stappen we af, richtig douanecontrole en... hij vindt zijn reispas niet meer??? Ergens tussen boarding op Schiphol en het uitstappen verloren. Nou de douane kon er niet mee lachen. 4 keer de rugzakken leeggekapt, alle broek- en jaszakken uitgeklopt en niets. De crew kwam ondertussen voorbij en gevraagd of ze iets hadden gevonden. Nee... kuisploeg gevraagd: ook niets. Ondertussen liep de luchthaven leeg want het was het laatste vliegtuig dat toegekomen was en terug richting A'dam vertrok. Ik naar de luchthavenpolitie gebeld op Schiphol maar ja, om 1u 's nachts kunnen die niet veel doen. Consul voor Aruba gebeld en situatie uitgelegd: kon ook niets doen want had dit nog nooit meegemaakt. En nét op het moment dat de douanier met de hand op de schouder van mijn reisgezel opnieuw richting vliegtuig - en dus Amsterdam ging, kwam er iemand aangelopen. Alsnog de reispas gevonden ergens tussen de zetels ... Kon het verlof met anderhalf uur vertraging alsnog beginnen
Haha ik zag mezelf in gedachten al staan, op de parkeerplaats met 4 kinderen, wachtend tot mijn man (die tegen die tijd waarschijnlijk al heel chagrijnig zou zijn ) zou komen met de reservesleutel.
Oh jij hebt echt een goed reactievermogen! En fijn dat het goed is afgelopen met de dakkoffer. Wel enorm schrikken. Zijn jullie veel spullen kwijtgeraakt?