Like voor het regelen van de huishoudelijke hulp, dat is gewoon heel slim om te doen. Maar idd het wordt best een lange zit. Sterkte daar mee.
Onze jongste is zó gek op me, lijkt wel een verliefde puber Alles draait om mij, hij is niet eenkennig ofzo maar hij wilt gewoon heel graag bij me zijn en met me trouwen. Waren net bij de winkel, hij pakte zijn fiets en ik liep alvast een paar stappen van hem weg. Gilt hij "mama!!!!!" Ik: ja ik sta hier? Komt naar mij toe en zegt : waarom ga je weg?! Ik: nou je bent veel sneller! En je weet de weg naar huis. Hij: ja maar dan ga ik je zó erg missen! Zucht. Nu is hij koekjes aan het bakken, en ook dat draait natuurlijk om mij. Wat ík mooi vindt en wat ík zou willen. Hij maakte een letter "M" van zijn naam. Dus wij zeiden "leuk, de letter van jou naam!" Hij: nee! De letter M van mama!! Hij is altijd al erg gesteld geweest op mij, maar ben bang dat dit een lange vakantie gaat worden
Ik heb al jaaaaaren geen contact met de familie van m'n vader (en m'n vader zelf) Vandaag hebben we met het gezin foto's gemaakt op de Soesterduinen, toen we klaar waren gingen we terug naar onze auto en kwam er een auto aangereden en ik dacht ik ken die mensen ergens van. Ze parkeren de auto naast me stappen uit, bleken het m'n oom en tante t de zijn Blij dat ze mij niet herkende want zat er ook niet echt op te wachten
Dat mijn menstruatie maar niet doorzet en vriendlief achteloos vraagt of ik niet zwanger ben (wij zijn volledig gelukkig en compleet met onze 2 draken...) Nu kon ik dus niet meer rustig op de bank blijven zitten maar moest ik mezelf gerust stellen... Had gelukkig nog een test in huis, and thank God negatief Van de week een lidocaine injectie gehad en na wat zoek werk blijkt je menstruatie daar ook van van slag te kunnen raken
Ik vind het een gek idee dat ik nu dan écht verlof heb. Heb maar 3 afspraken staan voor nu deze week: 2x bios (in m’n uppie) en een check bij de vk (maar die staat elke week gepland tot aan bevalling vanaf nu).
Oh en iets leuks om te delen: de babykamer is nu dan echt klaar. Vorige week geschilderd, vrijdag heb ik het kamertje gesopt en gisteren en vandaag de babywas in de kast gelegd. Gordijnen hangen terug, bedje is opgemaakt en de ramen zijn schoon. Er moeten enkel nog 2 dingetjes opgehangen worden. Deze week maar eens mijn ziekenhuistas pakken (vind ik nog vroeg, ik ben do 36 wk, maarja het kan zo opeens gebeuren, je weet maar nooit) en de bugaboo laten uitstomen.
Bekken zijn dan echt de hel! Jammer van de vakantie, maar voor een goed doel. Probeer, ondanks de pijn, te genieten van de zwangerschap!
Ik wilde gewoon even delen dat ik enorm trots ben op mezelf. Van een heftige angststoornis en trage schildklier na de bevalling naar m’n bijna oude ik! Ik geniet zo van m’n kind en het moeder zijn. Ook enorm trots op onze kleine ❤️
Ja en voorlopig ben ik er vrees ik ook nog niet vanaf. Herstel na mn dochter duurde 10 maanden eer ik van t station naar mn werk kon wandelen (max 600 meter) zonder pijn. Was ingecalculeerd maar levert meer een flink baalmoment op als t beperkte wat je al plant OOK niet gaat.
Ik snap je helemaal! Had zelf de periode na bevalling onderschat. Doe alles op je eigen tempo en wat niet gaat, gaat niet. Wel enoooorm rot dat het nu niet door kan gaan!
Stomme hormonen.(denk ik). Bleh.. Om een lang verhaal kort te maken, althans dat ga ik proberen. Vanwege mijn zwangerschap, dat ik niet gevaccineerd ben, en alle onduidelijkheden en maatregelen om en naar Frankrijk te gaan, en om daar vakantie te vieren, hadden wij na heel lang zitten twijfelen besloten om niet met mijn schoonzusje en zwager samen op vakantie te gaan. We staan nu in Zeeland op een camping voor de komende 3 weken. Helaas hebben we bij aankomst al meteen een klacht in kunnen dienen en hebben morgen gesprek bij de receptie. Dus begon al goed onze vakantie. Nu hebben we vandaag ook al onze eerste regen en onweersbui te pakken en dat zal niet de eerste en de laatste bui zijn deze vakantie. En dan opeens nadat we foto's in de gezinsauto krijgen van schoonzusje dat ze zijn vertrokken krijg ik een rotgevoel en lig ik al een een half uur te huilen op bed. Is het Jaloezie? Of voel ik mij gewoon schuldig tegenover onze kinderen en vriend dat ze door mij nu niet ook naar Frankrijk onderweg zijn.? Of heb ik toch spijt dat we deze keuze hebben gemaakt? Is het de juiste keuze geweest? Ik kan het gevoel gewoon niet plaatsen. Heel irritant. Het gevoel verstrekte ook nadat de rest van de familie hun allemaal een fijne vakantie wenst etc. Terwijl wij van hun allemaal nog geen 1 appje hebben gekregen van Fijne vakantie en staan jullie? Hoe is de camping? Niks niet. Ik weet het stel mij waarschijnlijk behoorlijk aan. Maar de tranen bleven maar komen. Ben gewoon helemaal ontdaan.
Dat C vanmiddag om 5 uur thuiskwam van De Decathlon, meteen naar boven liep, terugkwam met Ies en Luc en zei: ‘we gaan eten op het strand. Ik trakteer.’ Zijn net thuis. Heerlijk saté gegeten en nog in de zon gezeten. Wat een leuke onverwachte avond zeg!
Ach meid. Gooi het er maar lekker uit. Dat lucht op. Slimme keuze om niet naar Frankrijk te gaan als je je daar niet goed bij voelt. Daar hoef je je echt niet schuldig over te voelen. Zeeland is ook erg leuk en mooi. En die familie.. lekker laten gaan.
Bekkenpijn is de hel op aarde. Ik had het bij Luc ook maar lang niet zo erg als jij. @Vaasje kan er ook over meepraten
Ik vind het helemaal geen aanstellerij en laat je tranen maar lekker vloeien hoor. Of schrijf het van je af hier. Helpt soms. Heb ik ook gedaan met m’n nek toentertijd. Hielp heel erg al die lieve reacties (en kaartjes van sommige leden wat echt echt echt heel lief was!). Je mag er best even flink van balen.