Wat een lieve woorden dankjewel!! Het is ook wel zo als ik moet wachten tot de jongste niet meer zo vaak ziek is er best een kans is dat de komende jaren nog geen mogelijkheid komt tot er ook allergie testen gedaan kunnen worden enzo. En dan is er weer een groter leeftijdsverschil dat wil ik eigenlijk (als het mogelijk is natuurlijk) niet. Ik wil gewoon de oudste vooral niet te kort doen en das vooral gevoelsmatig. Maar dan denk ik soms is het niet egoïstisch dit te willen.. maarja het gevoel en de wens is ook zo sterk. Ahh ja maar dat snap ik wel, als je constant blijft kwakkelen dan helpt dat op geen enkele manier mee vooral ook als de nachten zo onrustig gaan.. Oh hier moet ik echt nog niet aan denken hahaha hoe is t nu bij jou?
Even alleen hierop. Hoe zou ze reageren als je zou zeggen dat er eventueel een broertje of zusje bij zou komen? En qua tekort doen. Ja, dat zal altijd gevoelsmatig zijn en het is nu lastig zeggen wat nu waarheid is. Maar misschien -en dat bedoel ik echt niet zo hard richting je jongste als het er nu misschien uit komt- is het voor je oudste ook wel fijn om naast je jongste nog iemand te hebben die niet van alles heeft. Want uiteindelijk is in jouw situatie de kans op nog een gezond kindje het grootst he. Kortom; Er kunnen een heleboel wat-alsen zijn. Maar misschien zijn die niet eens van toepassing en zouden ze zelfs alledrie enorm leuk met elkaar om kunnen gaan.
ze begint er soms wel eens over en dan zegt ze de ene x dat ze t wel wilt andere x niet. En dan vooral niet om alles wat er indd met de jongste gebeurt is. En is ook wel zo, kans dat een volgende het zelfde allemaal heeft is gewoon heel klein. Sowieso zal er mocht er wel wat zijn al veel eerder ingegrepen worden dan dat nu was omdat dit nu bekend staat. Het is misschien ergens vooral een soort bescherming ofzo wat ik voor mezelf probeer ik te houden denk ik, ik weet het niet zo goed. Merk dat nu de keuze steeds definitiever word de onzekerheden ook groter worden, best gek eigenlijk haha
Dat lijkt me sowieso een enorme geruststelling. Ja, begrijpelijk. Op het moment dat je ervoor gaat, zou je ieder moment zwanger kunnen zijn. En vanaf dat moment is het onomkeerbaar. Terwijl het eerder een droom was. Dan zie je toch alleen maar het positieve omdat je er vanuit gaat dat het toch niet gebeuren gaat
Ja inderdaad, de wens is echt wel heel sterk dat merk ik wel echt aan alles.. maar toch ook wel deels de angsten.. je weet van m’n band met m’n vk, die belde vorige week nog en komt binnenkort weer even langs. Ga dan ook met haar bespreken hoe ik erin sta en waar ik bang voor ben. Weet ook zeker dat vanuit haar daar echt wel rekening gehouden kan worden en mee gedacht enzo.
@Phoebe Qua zorgenkindje, ik kan eerlijk zeggen dat onze oudste echt wel eens erbij in schiet. En omdat hij al 5,5 is, hij dat ook merkt en kan benoemen en er ook wel van baalt. Slechte nachten bij ons zorgen voor kortere lontjes naar hem. Dus het trekt wel echt een wissel op het gezin wat dat betreft. als er nog een kindje bij komt, zal ook die moeten inleveren helaas omdat zoon nr 2 nu eenmaal meer tijd opeist Het gaat nu aardig met hem, maar 2x per nacht nog de borst, zijn eet problemen en de zorg of hij vandaag wel of niet zelf poept blijft pittig.
Jaa snap ik heel goed hoor! Hier is de oudste ook 5 ik merk soms aan dr dat ze het lastig vind, maar dan vooral dat haar zusje steeds ziek is. Ik probeer wel echt regelmatig momentjes met haar te plannen ook. Als de jongste slaapt in de middag hebben we vaak wel aantal uren om samen even wat te doen. Maar snap als ook de nachten telkens zo onrustig zijn en vooral met alle zorg die jullie jongste nodig heeft het er soms allemaal bij inschiet ookal zouden we het misschien liever allemaal anders zien.
Ik denk dat je vk wel een goede is om dit mee te bespreken. Het blijft lastig. Waar doe je goed aan en waar niet. En ik denk dat het in veel gevallen op voorhand nog niet eens zo te zeggen is.
nee is ook zo hoor, er is ook gewoon niets te voorspellen natuurlijk en garanties zijn er nooit. En het komt vast uiteindelijk allemaal wel goed
Ik heb mijn man voor het blok gezet. Ik trok het niet meer dat getwijfel. Ene dag 'ooo wat zou dat fijn zijn nog een kindje erbij' andere dag: 'o hell no, niet nog 1 erbij' Die onzekerheid , heen en weer worden geslingerd door blijdschap en teleurstelling. Ik ben nu zover dat ik Nee ook oke is. Als ik nu maar antwoord heb. Geen valse hoop meer. Tot mij verbazing heeft hij antwoord gegeven. We zaten gezellig aan tafel met zn.allen en hij zei: ja, ik wil nog een kindje erbij.
Wat spannend groene bomen, hopelijk is het snel raak en mogen jullie in 2022 een gezond kindje in jullie armen sluiten. Wat leuk dat er een aantal van hier er toch nog voor gaan.
Ik had niet verwacht dat ik er blije kriebels van zou krijgen na alle mmm ellende toen we voor nr 2 gingen. Hopelijk dit keer zoals bij nr1, binnen half jaar, gelijk goed en geen hulp. Gewoon ouderwets verwekt
Ik geef deze nog 1x een upje, omdat het zonde zou zijn als die op slot gaat terwijl er miss meer dames zijn die verder dromen hier is het onverwachts werkelijkheid geworden, ik hoop dat dat voor iedereen zo mag gaan die het graag wilt ❤️
Gefeliciteerd wat leuk.. Een cadeautje ?♥️ Hier nog steeds het zelfde. Manlief nog steeds een nee. Wel alweer 2 weken overtijd en geen positieve test, maar vermoed ook geen eisprong. Denk zelf dat ik toch richting de overgang moet gaan denken.