Hi! Ik heb 3 kindjes en eigenlijk speel ik zelden met ze. Ik merk dat ik vaak zo bezig ben met de dingen die moeten dat ik er de tijd niet voor neem. Ik vind het soms maar lastig combineren allemaal, ik ben constant moe. Hoe is dat bij jullie?
Ik herken het wel. Mijn probleem is vooral dat ik kinderspel echt geestdodend vindt. Ik kan echt max 5 minuten met een speelgoeddino in mijn hand een beetje maf doen. Daarna ben ik er echt klaar mee. Verhaaltjes voorlezen vind ik leuker en doe ik dan ook vaker en langer. Soms samen tekenen. Ik laat mijn dochtertje ook helpen met boodschappen opruimen of "schoonmaken". Dan ga ik bijvoorbeeld de keuken schoonmaken en geef ik haar een droge doek en gaat zij ook dingen "schoonmaken". Ik voel mij daar ook wel eens schuldig over. Maar ik ben gewoon niet goed in "kinderspel". Als het goed is krijgt ze volgend jaar 2 broertjes/zusjes/combi erbij. Dus dan heeft ze speelmaatjes uiteindelijk. En ze gaat 3 dagen per week naar een gastouder waar ze met andere kindjes kan spelen. Ook speelt ze vaak prima alleen. Dus ik maak mij er ook niet super druk over.
Zoontje is nog maar jong,maar ik zit er wel vaak bij op de grond. En kijk ik hoe hij aan het spelen is,en ben ondertussen gewoon mijn boodschappen lijstje aan het maken of even op social media. Tussendoor speel ik met hem,bouw ik een toren,laat ik de zoefzoef dieren rollen van de glijbaan, zing een liedje. Doe even wat kleins in het huishouden en ga weer bij hem zitten. Maar speel niet de hele tijd mee,maar zit er gewoon een beetje bij. We hebben een robot stofzuiger en ik moet zeggen dat dat toch ook veel tijd scheelt hoor. Houden nu tijd over voor andere dingen.
Fantasiespelen met poppetjes ben ik ook slecht in. Of doen alsof we theekransje houden, dan zet ik wel even echte thee met ze Dingen bouwen vind ik wel leuk. Alleen vind ik het dan niet meer leuk als ze heel de tijd onderdelen nemen die ik nodig heb voor mijn bouwwerk buiten spelen doe ik wel heel vaak met ze. Tikkertje, voetballen. Trampoline, watergevecht,.. En inderdaad heel veel klusjes doen we samen. Afstoffen, bedden opmaken, onkruid plukken, vaatwasser leegmaken. De oudste heeft trouwens wel door ondertussen dat spelen leuker is, dus die wilt vaak al niet meer meehelpen.
Ik speelde ook weinig met ze, maar ging er heeeeeel veel op uit. Speeltuinen, fietsen, musea, attractieparken etc. Daarnaast vind ik voorlezen dus heerlijk en deed ik veel. En spelletjes ben ik dol op dus doe ik ook heel graag met ze. Spelen met de Barbies oid heb ik echt nooit gedaan. Mijn man kan juist weer heel lang met ze knutselen en bv bouwen met lego. Ieder z’n ding.
Bij mij ook zo: actieve dingen buiten doen: prima! En ik ga overal met ze heen. Maar binnen spelen houd ik ook niet zo lang vol. Het zijn twee jongens, houden vooral van Lego. Dus tijdje bouwen lukt nog wel maar ze maken ook veeeeel ruzie en daar word ik echt gestoord van dan
Nee spelen lukt mij niet. Wel ga ik met haar op pad, deed ik al vrij vroeg met haar. Kinderboerderij, zwemmen etc. Mijn man speelt echt met haar maar gaat weer niet op pad.
Bij de oudste deed ik nog wel mee met de fantasiespellen, maar daardoor (denk ik) heeft ze niet geleerd alleen te spelen. Ik vind die fantasiespellen helemaal niet leuk en ging dus heel veel op pad met haar (speeltuinen, zwemmen, kinderboerderij, dierentuinen, musea). Bij de jongste voorgenomen om wel gewoon veel te doen met de kinderen, maar niet mee te doen aan spelletjes die ik niet leuk vind. De jongste kan wel goed alleen spelen en als ze samen iets wil doen kiezen we iets dat ik ook leuk vind (kleien, knutselen, gezelschapspelletjes, bouwen, puzzelen). En we gingen er pre-corona nog steeds veel op uit, want dat vind ik ook gewoon erg leuk
Ik tennis elke week met haar, ik hockey met haar. We tye dyen, slijm maken, schilderen, proefjes doen, badzout maken, zeep maken… dag soort dingen die ik wel regelmatig met haar. Spelletjes hou ik niet van en met barbies of poppen spelen doet ze met haar vriendinnen (gelukkig)
Ik ben met alle 3 bezig maar echt spelen is dat niet. Met de oudste speel ik fortnite (mij zolang mogelijk verstoppen in het spel en als we bij de laatste 5 zijn,neemt hij over). Met de middelste speel ik uno, bingo, 7en,... Met de jongste knutsel ik voornamelijk. Hij kan zelf goed spelen en heeft niet echt iemand nodig die meespeelt. Wat hij wel doet is af en toe komen zeggen dat mijn huis brand of de politie gaat komen en dan doe ik wel mee in zijn spel, ohja en als de dino voor de 100ste keer in de keuken staat, doe ik alsof ik hem te pakken heb en steek ik hem in de bering met de deur op slot (vind hij geweldig en ik ben er efkes vanaf )
Zelden, heb het geduld er niet voor. De oudste vermaakt zich lekker met buitenspelen met andere kids of is boven aan het gamen. We spelen wel eens Pokemon samen en lopen dan een heel stuk of hij gaat met m’n man fietsen. ‘s Avonds spelen we nog wel eens een spel; cluedo, rummikub of een potje pesten. Mijn man gaat wel vaak met de oudste een potje voetballen of overgooien met de bal, stoeprandje dat soort dingen. De jongste springt graag op de trampoline en dan ga ik er bij liggen of ik ga binnen op de grond zitten, terwijl hij met de treinbaan speelt ofzo. Wij gaan er liever met de kinderen op uit, dagje strand, naar het bos of blotenvoetenpad.
Echt spelen? Nee dat kan ik niet. Met autootjes heen en weer en een fantasiespel deed ik bij de oudste nog wel maar nu niet meer. Maar ik help/doe wel regelmatig met Lego, duplo, Kapla, spelletjes zoals pesten of uno of mini loco, knutselen en we gaan er veel op uit. Van speeltuin tot zwembad. Of in het bos tikkertje of verstoppertje Dus ik doe wel veel met ze. Oh en af en toe echt samen film kijken en lezen sowieso elke avond. Mijn man doet veel voetballen en stoeien en buitenspelen enzo met ze. Overigens kan mijn oudste totaal slecht zelf spelen. Ik denk soms omdat ik altijd met hem ging spelen. Mijn jongste kon het altijd beter maar begint ook vaker te zeuren dat ie niets weet te doen. En ik denk dan ook aan m’n ouders. Als opa en oma maken ze nu hele parcours en spelletjes middagen maar ik moest altijd zelf gaan spelen met m’n zus Soms vraag ik me af waarom ik altijd maar de kids wil vermaken of “vind” dat ik met ze moet spelen. Mijn ouders vinden dat ook erg nieuwerwets: daar heb je toch helemaal geen tijd voor als jonge ouder de hele tijd zei mijn moeder pasgeleden..
Met de oudste bouwde in nog weleens met de Duplo Maar ze spelen nu vooral samen Ik lees elke dag voor en ga er elke dag met ze opuit gezelschapsspellen doen we wel
Nee hoor, zeker niet. Nu hebben ze altijd al veel zelf en samen gespeeld, maar ga er ook echt niet op de grond bij zitten. Buiten tennissen, voetballen vind ik dan wel leuk of koekjes bakken oid. Maar lego of barbies erc mogen ze zelf doen.
Echt spelen met speelgoed niet, dat kunnen mijn kinderen zelf ook niet en deed ik vroeger zelf ook al nooit. Barbies, lego, auto's etc, we hebben het allemaal gehad en er werd nooit wat mee gedaan. Ik ben wel vaak met ze bezig; spelletjes doen, buiten spelen/sporten, knutselen, dingen bakken/koken, gamen, stoeien, etc. etc.
Echt spelen niet langer dan 10 minuten, dan ben ik klaar met het fantasiespel. Ik speel wel graag spelletjes met ze, puzzelen, knutselen, voorlezen. Dus aandacht genoeg, hoewel de oudste het daar niet altijd mee eens is
Ja, ik speel elke dag wel met mijn kind. Al is het met mijn zoon wel ingewikkeld want hij is verstandelijk beperkt, autistisch en non-verbaal. Fantasiespel is er niet echt bij. Soms wel 'doen alsof', daar kan hij om lachen. Ergens aan ruiken en dan heel overdreven bah! roepen en gekke bekken trekken bijvoorbeeld. Of doen alsof je iets eet of drinkt, heel overdreven. Of doen alsof de pop iets eet. Maar hij is niet altijd in voor dat soort spelletjes. Wat we graag doen is klap eens in de handjes zingen, daar kan hij de bewegingen bij maken. Of in de maneschijn. Van voor naar achter, hoofd-schouders-knie-en-teen. Verder wil hij wel eens met een bal overgooien, of samen badmintonnen (met een ballon ipv een shuttle). Kiekeboe doen, of achter elkaar aan zitten. Hij vindt het ook wel eens leuk om samen te dansen (hij kan 1 dansje). Handjeklap kan hij op zijn manier. Dat ik tot 3 tel en dat hij daarna springt, is ook een spelletje dat hij leuk vindt. Samen trampolinespringen of schommelen. Met een hoepel om je arm draaien, de hoepel al draaiend opgooien en hem daarna weer draaiend opvangen. De bijtketting in de lucht gooien en dan kijken waar die terecht komt en hem dan zo snel mogelijk pakken. We hebben ook een spelletje waarbij ik voet of hand of neus zeg en dat hij me dan zijn voet, hand of neus geeft (bij neus brengt hij zijn gezicht dichterbij). Hij kan zichzelf echt niet een hele dag vermaken iig, dus dan ga je vanzelf wel met je kind spelen. En we wandelen veel, meestal 2x per dag een wandeling van 30 tot 60 minuten.
Echt meespelen niet zo vaak (toen ze kleiner waren wel vaker, ze zijn nu 9 en 6). Wel spelletjes doen. Mijn vriend gaat wel met ze voetballen of trampoline springen. Meestal spelen ze zelf en is het om de 2 minuten: maahaaam kijk eens! of even helpen met lego ofzoiets. Dus meer korte momenten van even aandacht.
Niet echt hier. Vindt het zoals hier al beschreven werd geestdodend. Ben niet het type moeder die zijn kind vermaakt. Totaal geen zin in. Eventjes spelen prima maar daarna ben ik er ook wel klaar mee. Ik ga er liever op uit en zorg dat ik sowieso dus minsten 1 x per dag van huis ga soms wel 2x. Zou anders echt niet weten wat ik de hele dag binnen moet doen.