Bij een natuurlijke cyclus is dat minder, maar o.a hier kun je dat lezen (vooral over de miskramen): https://www.volusonclub.net/empowered-womens-health/measuring-crown-rump-length-on-ultrasound-to-predict-ivf-success/ https://link.springer.com/article/10.1007/s00404-016-4266-8 https://www.nature.com/articles/s41598-020-58114-3 En https://www.andersdanverwacht.nl/grootte-van-een-embryo/
Flowertje, je hebt een natuurlijke cyclus, dan zou ik mij helemaal niet druk maken! Dan si het echt veel minder een ding dan bij IVF
Ook als je 100% zeker bent van je eisprong dmv ovulatie testen en temperaturen? Want dan zie ik het verschil niet helemaal? Het kan bij beide toch wat langer duren om goed in te nestelen? Je was met je zoontje toch ook achteruit gezet?
En kan het nog dat je ei 1 of 2 dagen later gesprongen is…had jij vroeg een positieve zwangerschapstest. Zoontje liep in het begin idd ook achter, maar had dat met 8,5 weken ingehaald, toen liep ie netjes op schema. Gaan het zien donderdag. Dan 8+4 en als het verschil kleiner word, heb ik iets meer hoop. Maar ik ben ook zo moe en misselijk deze zwangerschap en dat zie ik als een slecht teken (klinkt raar, maar in mijn geval is dat logisch).
Jeejtje meid, volgens mij zit je in een aardige rollercoaster. Ik lees het net als de andere dames ook meer positief. Snap heel goed als je dat zelf anders voelt en ervaart. Ik hoop oprecht dat je voor je gevoel donderdag een ‘betere’ echo hebt zodat je het zelf ook wat positiever in kan zien.
Ik heb met 12 dpo een hele duidelijke positieve test gehad. Denk dat ik 9dpo wel positief getest zou hebben dus latere eisprong gaat niet echt op. ach, waarom zie je misselijkheid en moe als slecht teken? Is toch juist een teken dat je hcg stijgt! Ik duim voor je dat het gewoon goed gaat ❤️
Hoe gaat het verder met de bolle buiken hier? Hier af en toe standje hoogzwanger . Uiteraard allemaal darmen en lucht en vetjes….
Ik ben het eens met de anderen! Ik lees dat je een levend mini kindje in je buik hebt die ook nog eens goed gegroeid is. En daarnaast voel je je zwanger. Ik zou niet teveel van die artikelen lezen, dan maak je jezelf gek. Hopelijk komt het vertrouwen snel en kan je er ook een beetje van gaan genieten.
Hier ook idd. Ik ben op vakantie en alle broeken zitten te krap. Ik draag nu mijn man zijn kleren haha. Ik zie er nu net zo sexy uit als ik me voel.
Ik heb juist het idee dat ik er slanker uit zie (nou ben ik wel 2,5 kilo afgevallen van het niet kunnen eten) maar dat in combo met wederom bruinverlies vandaag maakt dat ik me alleenmaar weer zorgen maak
Ik voel me sinds eergister, vooral ‘s avonds, net een ballon. M’n buik staat ook echt strak alsof ik veel te veel heb gegeten, haha. Merk ook dat m’n darmen weer wat stil liggen, dus de roosvicee fles gaat weer opennog een weekje en dan eindelijk naar de verloskundige. Begin er nu wel naar uit te kijken. Blijf het nog een soort onwerkelijk idee vinden dat er een frummel aan het ontwikkelen is. Hoop dat er iets meer te onderscheiden is dan alleen een ‘vlekje’
Ik heb medicijnen tegen de misselijkheid en dan gaat het wel. Maar wel afhankelijk van op welk tijdstip ik het inneem. Neem ik het savonds in dan ben ik niet misselijk overdag maar krijg ik rond 16.00 wel buikpijn, neem ik het sochtends in dan ben ik sochtends nog mega misselijk maar heb ik smiddags geen buikpijn dus het is even afwegen wat ik "liever" heb
Hallo dames, Ik heb net even zitten teruglezen, wat een mooie en verdrietige verhalen. Ik heb dan ook wel wat moeite met mijn verhaal, zeker omdat er zoveel dames zijn met zo'n enorme kinderwens. Ik ben bijna 43, mijn man en ik hebben samen al 4 kinderen (samengesteld gezin). De jongste is 8 en de oudste bijna 15, ons gezin is compleet. Dus deze zwangerschap was 1 grote schok! In eerste instantie wilden we de zwangerschap afbreken. We zijn naar de huisarts gegaan die mij adviseerde eerst goed na te denken, omdat ze bang was dat ik er anders heel veel last van zou krijgen. Mijn verstand vond wat anders dan mijn hart. Ik heb het verteld aan m'n ouders en aan mijn werkgever, die heeft me ziek gemeld en gezegd de tijd te nemen om tot een weloverwogen beslissing te komen. We konden snel bij een gynaecoloog terecht, qua leeftijd en (over)gewicht "wuift" hij onze zorgen weg. Hij heeft een echo gemaakt en ik was 6 weken zwanger zonder hartactie (was minder dan ik verwacht had), maar dit gaf ons nog bedenktijd. De afspraak bij de abortuskliniek heb ik toen toch maar afgezegd. Ik heb een week later een afspraak bij de VK gemaakt. Omdat ik dacht dat ik wat verder zwanger zou zijn en ik dacht dat het niet verder zou groeien, dan hoefden wij geen keuze te maken. De afspraak bij de vk liep heel anders, ze vertelde dat m'n baarmoeder leeg was. Dat kon niet, want de gyn had het vruchtzakje in mijn baarmoeder gezien. Dus ze ging verder kijken en vond een zwangerschap die niet in mijn baarmoeder zou zitten, maar wel een hartactie had. Ze hebben er met z'n tweeën naar gekeken en ze waren ervan overtuigd dat het bij m'n rechter eierstok zat. Ik werd met spoed naar het ziekenhuis verwezen, daar een paar uur later (nuchter just in case) te zijn aangekomen, dacht ook de gyn nav de echofoto, dat het niet goed was. Maar ze ging zelf sowieso ook nog zelf even kijken, was belangrijk voor de operatie die zou volgen. 3x raden...de zwangerschap zat wel in mijn baarmoeder! Ik was lamgeslagen.. Maar goed, de zwangerschap was dus intact, hartje klopte en wij stonden nog steeds voor een onmogelijke beslissing. Mijn man wilde echt geen kind meer en ik ging steeds meer twijfelen. Na veel wikken, wegen en praten (zelfs professionele hulp) hebben wij toch besloten de zwangerschap door te zetten. Ik heb heel veel zorgen en zie heel veel beren op de weg, maar ik kan geen abortus laten plegen. Mijn moederhart beschermt deze framboos Dussss ik word een 'oude' moeder! Gelukkig vind ik ons best hip en jong van geest Ik ben nog steeds niet aan het idee gewend en vind het doodeng, maar we gaan het gewoon doen! Ik moet nog een echte termijnecho krijgen, want er is alleen even snel gemeten bij de eerste echo en toen kwamen we met een andere reden bij de gynaecoloog. De eerste meting zei 11 maart, dus dat houd ik voor nu even aan. Ga vandaag het ziekenhuis bellen voor de vervolg afspraken. Groetjes
Jeetje wat een verhaal! Kan me voorstellen dat jullie zijn geschrokken. Maar begrijp ook heel goed dat je het niet kan laten weghalen.. Heel veel respect voor jullie keuze ♥️
Heftig verhaal! Gelukkig komen er nu eerst een paar maanden aan waar je kan wennen, voor het kleintje er echt is.
Qua bolle buik heb ik hier ook wel echt mijn gewone broeken aan de kant moeten leggen. Heb er nu één aan die anders te groot is, dat gaat nog. Ik wil nog wachten met zwangerschapskledij nog altijd voorzichtig hier, maar gelukkig geen bloedverlies meer gehad. Alhoewel ik elke keer naar toilet loop als ik iets voel vloeien
Zegt genoeg toch Ik heb broeken met elastieken aan de zijkant besteld vandaag. Nog niet met zo'n buikband erin, daar heb ik er nog 1 van van vorige keer en die is echt nog wel te groot. Vrijdag weer een echo en dan vertellen we het aan broers enzo en dan op ons werk. Dan ben ik alweer zo'n 9 weken Tijd gaat toch wel snel hoor. Ik heb vanaf nu 3 weken vakantie❤️