https://www.ad.nl/binnenland/jongen-5-ten-onrechte-uit-huis-geplaatst-rechter-snoeihard-evidente-onjuistheden-en-ernstige-fouten~ab7d0fef/ Ik moest aan dit topic denken toen ik dit las. Heftig voor dit gezin!
Er staan zoveel dingen in die niet kloppen, wettelijk gezien, dat het negatieve beeld dat mensen van de jeugdzorg zo nog meer gevoed wordt. Maaarrrr; er staan ook dingen in die niet goed zijn opgepakt in de uitvoerende instelling (GI). Dat maakt dat ik er een heel dubbel gevoel bij heb. Ik ben de eerste die roept dat dingen soms niet goed gaan in de jeugdzorg. Dat is een combinatie van torenhoge werkdruk en onervaren medewerkers. Het verloop is zo groot qua werknemers dat heel veel GI’s blij zijn als ze mensen binnen kunnen halen. Niet goed, want we werken niet met kaasjes, maar wel de realiteit. Niet voor niks wordt er vaak aan de bel getrokken in Den Haag: want voor werknemers wordt bar slecht gezorgd: evenals voor sommige ouders/kinderen/netwerk.
Dit is eigenlijk totaal iets anders, maar wij hadden zelf hulp gevraagd bij jeugd en gezin om eens te kijken wat een gedragswetenschapper van onze situatie vond. (Onze oudste zoon is waarschijnlijk hb) Ik heb een gesprek van 2,5 uur gehad en kreeg een week later het verslag. Nou nou nou, wat een fouten had zij gemaakt zeg. Ik was totaal van slag. De nuance in mijn zoons gedrag en waarom hij dingen doet zoals hij ze doet waren totaal verdwenen, terwijl de nuance zo belangrijk is in eigenlijk alle situaties, bij alle kinderen en ouders. Mijn zoon werd even -onbedoeld- afgeschreven als één of ander moeilijk opvoedbaar kind. Mijn gevoel zegt mij dat dit soort ‘kleine’ dingen lijden tot erg grote problemen. Het is maar net hoe en wat je noteert. En ik heb het nu niet over jeugdzorg, maar ik denk dat dit soort verslagen al de toon zette voor de toekomst.
Dit gebeurd heel vaak. Soms zelfs zo dat het raadsrapport niet wordt gelezen op voorhand maar een gezinsvoogd blanco het gesprek aangaat met ouders en kinderen juist om een bepaalde vooringenomenheid te voorkomen. Sommigen vinden dit prettig maar een aantal vind dat ook juist onprofessioneel en maken daar een punt van. Dus tsja, waar doe je dan goed aan. Gelukkig, met uitgebreide uitleg kan men het wel snappen en ziet men het als positief. Gelukkig heb je als jeugdzorgwerker veel intervisie en continu clientbesprekingen met gedragswetenschappers en collega’s om juist breed te kijken en met afstand. Het blijft echter mensenwerk en het ligt erg aan je eigen insteek als jeugdzorgwerker/gezinsvoogd hoe je met mensen werkt. De lijn en balans tussen de macht en het gezag inzetten of vanuit gelijkwaardigheid werken is dun en soms lastig. En vraagt heel veel zelfkennis en kritische reflectie op jezelf. En helaas zitten er soms medewerkers bij die die balans niet hebben of kwijt zijn. Of die slecht gecoacht worden.
Het punt bij hulpverlening is ook wel dat je vrijwel compleet afhankelijk bent van de kwaliteiten van de hulpverlener. Als die te wensen over laten, dan kan een traject je met een beetje pech meer kwaad dan goed doen.
Er zou al in een eerder stadium gekeken moeten worden, wat als het echt mis gaat kan het in de directe omgeving terecht? En dat noteren in het dossier. Ter voorbeeld mijn nichtje en man kunnen amper zelfstandig voor hun kind zorgen. Ik gok dat daar ook tzt een OTS gaat komen. Ik heb bij de geboorte wel tegen mijn tante gezegd als het kindje uit huis wordt geplaatst komt het bij mij te wonen. Ik heb met henzelf niet veel contact. Ligt aan hun, niet aan mij. Maar er is nergens wat vast gelegd en als er nu een acute situatie ontstaat weet niemand daarvan. Terwijl er al een bedje in de schuur klaar staat, en andere spulletjes. Maw het kan hier zo terecht.
Klopt. Op veel plekken werken ze daarom in duo’s. Zodat die afhankelijkheid er minder is. Daarnaast is het minder kwetsbaar als iemand vakantie heeft of tijdelijk uitvalt of zo. Ook leren hulpverleners van elkaar. Dit werkt best wel goed. En ook zijn klachtenprocedures goed ingericht. Ook met onafhankelijke ondersteuning.
Voor zover ik weet kijken ze altijd eerst in het netwerk, een zogeheten netwerkpkaatsing. Zodat het kindje niet zomaar bij vreemde komt, ze zullen dus (denk ik) contact opnemen met opa's en oma's en die kunnen het dan doorgeven dat jij dat wilt. Dus als je tante het weet dan is er een grote kans dat jij gevraagd wordt. Behalve als het natuurlijk bloedspoed is, dan komt ze in een noodbed bij een pleeggezin en dan gaan ze in die paar dagen op zoek naar een plekje maar ook dan het liefst in het netwerk.
Ik zou eigenlijk graag zien dat de Raad er dan blanco bij het onderzoek in gaat en dan inziet dat een gezinsvoogd niet op zijn plaats zou zijn én dat Veilig Thuis hopeloos heeft gefaald in het geval wat ik aanhaalde. En dat dan tevens duidelijk wordt gemaakt aan veilig thuis dat dergelijk zaken niet mogen/kunnen gebeuren. Maar we wachten af hoe het zich gaat ontwikkelen. De Raad heeft ‘gelukkig’ een achterstand en ze hebben daardoor nog een paar maanden respijt voor het raadsonderzoek zal plaatsvinden.
Helaas dus ook niet altijd. Zo is er een klachtenprocedure gestart en ook hier wilde veilig thuis zijn eigen plan trekken ipv het vastgelegde protocol te volgen. Meerdere malen zelfs. Helaas voor hun hebben ze met een intelligente en sterke ‘tegenpartij’ te maken, die zich daardoor niet laat afschepen, maar je zal maar minder sterk in je schoenen staan en ook bij de klachtenprocedure van de regen in de drup belanden.
Ook als het bloedspoed is, moet VT (of De Raad of een Gezinsvoogdij-instelling) een crisis pleeggezin zoeken. En de eerste vraag die je krijgt als je een zorgaanbieder (die gaan over plekken die betaald worden door de gemeente) belt, is: ‘kan het bij netwerk geplaatst worden? Ga daar eerst informeren. Dus in het geval van @aicirtap weet de moeder van het nichtje dat zij zich aanbieden en daar wordt contact mee opgenomen zodat zij het kan voorstellen. Maar goed: dat ligt ook aan de situatie of het kindje op een geheime plek geplaatst moet worden.
Ah! Ik dacht dat er dan altijd uitgeweken werd naar een noodbed en dan de volgende dag op zoek werd gegaan naar een plekje in het netwerk! Maar misschien ben ik in de war met avond/nacht Ik wist idd dat netwerk altijd de voorkeur heeft en snap dat volledig.
Ja daar heb je natuurlijk wel een punt. Als familie midden in de nacht niet opneemt, gaat het kindje naar een crisisplek. Ik heb het één keer gehad in een nachtdienst dat er een voorlopige ondertoezichtstelling werd uitgesproken met een spoed uithuisplaatsing en toen heb ik in het elektronische dossier (liep wel al vrijwillige hulpverlening van BJZ dat bestond toen meer dan nu) gezocht en bij de contacten stond een tante. Die ving dat meisje meteen op om 3 uur ‘s nachts.
Even een weetje: totaal off topic hoor maar omdat we hier nu over aan het praten zijn: Wisten jullie, dat als je geen testament hebt opgemaakt waar de kinderen naartoe gaan als jullie beiden plots overlijden, dat je dit zelf (kosteloos) kan invullen in het gezagsregister? Daar vul je een formulier met daarin wie je aanwijst als voogd en waar ze wonen en zo. Scheelt echt een berg notariskosten Ik weet dat het vroeger zo ging, als man en vrouw niet getrouwd waren de vrouw overlijdt (of geen samenlevingscontract), het kindje vaak bij de ouders van de moeder terechtkomt. In eerste instantie. Dan gaat De Raad zich ermee moeien, doen ze een onderzoek. De raad is ook het enige orgaan, met de rechtbank dan, die bepaalde dingen mogen doen, die zelfs wij niet mogen. In sommige dingen staan ze bovenaan de ladder; veilig onder de paraplu van de rechtbank en het hof. En soms staat ze weer onderaan omdat wij de regie hebben overgenomen (ik zeg weleens tegen m’n vriendin die bij de Raad werkt: ‘zo, gooi je er weer eentje over de schutting? Kun je ze niet aan? Ik mag het wel opknappen hè
Zat er bij dat gesprek ook iemand van het AKJ? Dat is een persoon die werkt onder de vleugels van een organisatie en daar kun je aan de bel trekken.
De Raad kijkt wel objectief is mijn ervaring. Maar ze zijn wel afhankelijk van de informanten. En dat is niet enkel VT maar ook de school, andere hulpverleners, ouders, kinderen etc. Daarnaast vormt de rechter ook nog zelf een oordeel. Ook daar vaker bij gezien dat die niet altijd het advies overnemen. Zeker niet als ouders een goed en serieus verhaal hebben.
Weet ik eigenlijk niet. Het was een eerste stap in een klachtenprocedure die afgehandeld moest worden door de klachtenfunctionaris. Om überhaupt de klacht in te kunnen dienen werd bv al meerdere malen gevraagd om het emailadres van de klachtenfunctionaris. Daarbij werd steeds het emailadres van de manager van de vt medewerkers gegeven. En dat was nog maar de start van het steeds afwijken van de klachtenprocedure. Uiteindelijk wilde de klachtenfunctionaris het ook weer terugschuiven naar de manager. Waarbij gezegd werd: ‘bij vt werkt dat nou eenmaal wat anders dan bij andere klachtencommissies’, wat op geen enkele manier strookte met het protocol.