Ik hoop en gok dat mijn verhaal niet klopt. Dan ben ik er fatsoenlijk mee weg gekomen Werkelijk. Ik schaamde me dood. Andrzijds; het is een echte Justme actie. Ik kan er dan ook wel om grinikken.
Ik vond het ook wel echt grappig.. en hey.. wie weet had hij erl gedacht: oooh die leuke buurvrouw vind mij hot
Mag ik hier nog even over mn "ex" zeuren? Ik merk dat het de laatste week de goede kant op gaat met mezelf. Hij is minder vaak in mn gedachten en ik ben er minder mee bezig, behalve wanneer hij contact zoekt. Nu heb ik dus afgesproken dat hij morgenochtend langs komt. Op zich heb ik daar zoals ik t nu voel ook niks op tegen. A zal het ook fijn vinden dat ie langskomt om met hem te spelen dus dat vind ik dan ook heel waardevol. Toch ben ik ergens geneigd het af te zeggen, een beetje de angst dat als ik hem weer zie dat de gewenning die ik nu heb opgebouwd met de weken weer vervalt en ik dus straks weer meer met hem bezig ben in mn hoofd omdat ik hem heb gezien. Aan de andere kant.. ik kan het niet eeuwig ontlopen..
Ooh ik snap je helemaal het zal ook zeker heel dubbel voelen, maar dat zal het over een paar maand ook nog voelen, zo'n eerste keer en misschien nog wel een paar keer vaker is gewoon moeilijk, ongemakkelijk en waarschijnlijk ook pijnlijk. En als het nu zo maar iemand was zou ik waarschijnlijk zeggen zou je dit wel doen?, maar hij is al jaren je beste vriend en die basis wil je graag behouden en dan zou ik er voor gaan en hem wel laten komen en kijken hoe het uiteindelijk echt voor je is. Succes en knuffel
Haha ik likte juist altijd mensen die ik kende. Dan haf je even zo’n grappig gesprekje, van haha wat grappig jij ook hier. Niet te spastisch over doen. Maar… eerlijk, ik vind je reactie wel hilarisch…
Lijkt me ook lastig, dat hij nu ineens wel doet wat jij heel graag van hem wilde maar wat hij je niet kon geven. Blijkbaar wel wanner je het uitmaakt Toch wel veel plezier morgen. Voor die kleine van je in elk geval gezellig en leuk.
Oh ja hahaha herkenbaar. Vriendinnen zaten onder het genot van een wijntje voor mij te swipen... bleek een oud klasgenoot te zijn whoepsie
mag ik komen klagen... Wat is dat toch met die mannen op tinder Reageer je niet snel genoeg wordt je er binnen een half uur unmatched; reageer je te snel wordt je unmatched, ben je aan het appen, houdt het opeens weer op. Of ze geven bij het derde appje al aan dat ze intimiteit missen (maar ik moet vooral niet denken dat het om de sex gaat ). En als ik dan weer niet direct reageer er weer af geknikkerd wordt (vond ik in dit geval niet zo erg eigenlijk hahaha) Wat verwachten die mannen dan allemaal!?! En waarom starten ze zelf nooit een gesprek. Of ben ik dan echt veels te ouderwets dat ik hoop dat een man nog een beetje moeite doet? Zelfde op Parship trouwens. Het is steeds "kijken... kijken... niet..." Ik kan dat niet meer... Dat daten ... Veels te lang geleden.
Hahahah... ik moet er om lachen, omdat het zo herkenbaar is. Maar eigenlijk is het triets. Zijn die mannen triest. Ik heb het idee dat het niet praten bij een match steeds erger wordt. Zo vermoeiend!
Haha en mannen maar zeuren dat ze zelfden een date hebben Gewoon niet te lang bij stil staan. Een gesprek loopt wel of het loopt niet. En meestal het tweede. Ik zorgde altijd dat ik genoeg matchen had dat in elk geval een gesprek wel liep. Maar misschien is er de afgelopen 4 jaar ook wel een hoop veranderd.
Ik vind het heel wisselend. Ikheb idd een paar tragr gesprekken of gesprekken die stoppen. Maar nu ook al 2x iemand af moeten remmen. Wat ik vooral irritant vind js als ze het liefst morgen of overmorgen al op date willen. Hallo? Mag ik eerst even bepalen of je de moeite waard bent om oppas te regelen? Ik moet zeggen dat ik tinder nu vooral amusant vind. Maar misschien komt dat ook omdat ik er eigenlijk niet met de intentie op zit om echt te gaan daten of een fwb ofzo te vinden. Dus t maakt me niet uit hoe gesprekken dan lopen. En is iemand wel een keer de moeite waard ook prima.. maar vooralsnog is het vermaak. Kan me wel indenken dat het frustrerend kan zijn.
Denk dat dit eigenlijk ook de enige manier is om een leuke match te vinden. Je wil uiteindelijk toch ook iemand waar je plezier mee kan hebben, in de breedste zin van het woord. Verder als je te graag wil dan loop je ook het risico om te snel iemand te kiezen die niet goed voor je is. En uiteindelijk zitten we op deze leeftijd natuurlijk niet op Tinder omdat onze vorige relatie(s) zo succesvol waren. Ik durf soms nog steeds niet te geloven dat het echt is. Dat we elkaar gewoon alweer 4 jaar ( )kennen. Het voelt echt als gister dat ik nog Tinder op mn telefoon had staan.
O dat dik gedrukte idd... 2 keer een date gehad. De eerste wilde eigenlijk de volgende avond afspreken. O... En dan zou hij mij wel op komen halen met de auto en dan een uur verderop een wijntje op het strand doen. 1) idd ik wil graag bepalen of het loont om een oppas te regelen (alsof ik dat geregeld krijg op zijn korte termijn) en 2) ik ga op een eerste date zeker niet bij een vreemde in een auto stappen om ergens terecht te komen waar ik niet meer zelf weg kan. Date 2 startte heel leuk. Maar appte me opeens de avond voor de date of hij een wijntje kon komen doen. En of hij dan gelijk kon blijven slapen... Uhm... Wat denk je zelf??! Ik heb 2 gouden hoofdregels 1) date 1 is op neutraal terrein; niet bij mij en niet bij hem en 2) ik date alleen op de dagen dat mijn dochter bij haar vader is.
Zo..het schaamtegevoel is weer weg. Ik heb hem weer gesproken als buurman en niet het idee dat hij het weet ofzo. En dan nog..ach.. lol. Het is weer een leuk verhaal. Sja mannen.. je moet net de juiste treffen. Een vriendin zei laatst dat ik ook kenbaar moest maken dat ik geen one night stands wil, iets zoek voor langere termijn etc. Geloof me, dat doe ik, maar de mannen lullen er gewoon in mee. Passen zich aan, doen zich keurig voor en proberen dan alsnog... ik krijg er wat van. Ik haak steeds vaker af. Ik heb al bijna twee jaar bijna dagelijks app contact met een man, we hebben twee jaar terug één geslaagde date gehad en door omstandigheden van beide kanten ging date 2 niet door. Ik weet 100% zeker dat hij vrijgezel is en toch haakt hij telkens af bij een voorstel. Hij zoekt me wel op etc. Etc. Ik begrijp daar geen ruk van. Nu ben ik twee weken kindloos, aangegeven, maar na een week verder nog niets gepland. Gisteravond werd ik er chagrijnig van. Ben verdorie een week verder, nog niets. Graag of niet denk ik nu en dat ga ik nu aangeven. Ik heb geen zin om nog langer te appen met iemand die 15 minuten verderop woont. Maar ook chagrijnig om het idee dat dit mijn tijd is om te daten, het even leuk te hebben etc. En nog zit ik thuis halve gesprekken te voeren met mannen die toch niet gaan afspreken. Echt. Wat een verspilling van mijn kostbare tijd. Ik heb het drie keer aangegeven, drie keer " hoor je nog". Ik stop er nu mee.
@justme1974 sorry ik haak hier als meelezer even op in. Maar ik vind het überhaupt zo knap van jullie om het vol te houden, geapp, verwachtingen, gevoelens, toch teleurstelling enz enz enz; dat is zo zwaar! Dus ik heb super veel bewondering voor jullie..
Zijn er geen speeddate sessies meer ergens? Dat kan best verfrissend zijn voor de verandering. Ik snap ook geen bal van jou verhaal. Is die man geen catfish? Ik vind het bewonderenswaardig dat je dat nog zo lang volgehouden hebt. En niet bij de pakken neer gaan zitten. Gewoon leuke dingen gaan doen met vriendinnen.
@justme1974 dat je dat zo lang volhoudt. Respect. Ik had allang afgehaakt. Idd graag of niet en blijkbaar is het niet "graag". Ik snap je gevoel helemaal wat betreft jouw tijd om te daten. Herken het ook wel. Ik ga dan vaak iets voor mezelf doen. Of probeer af te spreken met een vriendin.