Ik denk dat iedereen die dagen kent en heeft. Als kinderen ouder zijn heb je weer andere dingen. Het klinkt een beetje alsof er bij jullie “ijzeren” afspraken liggen die vast liggen en oh wee als die ander die niet doet. Zo komt het een beetje over. Jouw standaard is jouw standaard en die past bij jou/jullie. Maar dat jij kriebels krijgt van vaat op de aanrecht wil niet zeggen dat een ander dat ook heeft. En dat dat dan fout is. Ieder heeft zijn eigen manier en dat mag.
Weet je, ik sta om 7 uur op, vertrek om 8 uur naar mn werk (soms al half 8, sta ik uiteraard ook eerder op). Ben ergens tussen half 7 en half 8 weer thuis. Moet dan koken, eten, kinderen op bed leggen, geen makkelijke slapers. We ruimen de keuken op, pakken ons halfuurtje koffie en journaal samen, en ik kruip achter de laptop om nog eea uit te werken of de poli van de volgende dag voor te bereiden. Ben daar meestal ergens rond middernacht mee klaar. Dan lig je ook nog niet gelijk op bed. Ik slaap dus al niet veel doordeweeks. Mocht ik ergens tijd vinden, dan ga ik liever sporten of even met man kletsen dan poetsen! Ook dat halfuurtje heb ik gewoon niet. Wassen draai ik vooral in het weekend. Was vouwen doe ik terwijl man en ik film kijken of een serie bingen, dat is vaak de nacht in het weekend. De vaatwasser is de taak van de kinderen. Die hebben vaak wel wat aansporing nodig ja.
Ik had pas 'maar' 3 kinderen thuis en ik wist niet wat ik meemaakte: duurde zo lang voor mijn wasboxen vol waren. Ik vond dat ik maar weinig was had
Bij mij ook, sorry maar ik krijg al kriebels als ik het lees (over kriebels gesproken). Ik ben redelijk netjes en man ook maar wij mogen toch echt wel zelf bepalen of we iets doen of er even geen zin in hebben. Soms komen bij mij bepaalde lichamelijke klachten opzetten en dan heb ik ook even minder energie. Mijn man klaagt gelukkig nergens over, alleen vindt hij het soms irritant als de was niet direct opgevouwen wordt. Terwijl ik juist was op wil sparen tot ik op z'n minst 2 wasmanden heb. Vind dat vouwen echt een rotklus (ook lichamelijk), en dan doe ik liever wat meer in één keer ipv allerlei losse wasjes direct vouwen. Maar dan heeft mijn man toch echt pech, het staat hem vrij om zelf te gaan vouwen. Maar kennelijk ergert hij zich er niet genoeg aan om het zelf te doen W.b afwas: wij hebben geen vaatwasser (bewust) en ik ga niet ieder glas apart afwassen, dus ik spaar het op tot ik op z'n minst een vol afdruiprek heb. Maar heb wel een dubbele gootsteen waarbij de afwas in één van die wasbakken staat. Aanrecht is verder dus leeg. Wij storen ons daar gelukkig niet aan.
Tsja, zo komt het misschien over maar dat wil niet zeggen dat het ook zo is. Als ze net op bed liggen? Ga jij stofzuigen en dweilen overdag met kleine kinderen thuis? Boven allicht een keer ja. Maar a) dan ben ik gewoon met hen bezig, zijn we in de stad, doen we wat leuks of zijn we in de tuin oid en; b) dan kun je het ‘s avonds nog een keer doen. Je kan niet van kleine kinderen verwachten dat ze nergens knoeien of handjes maken. Dus die vloer ga ik echt niet overdag doen. Iets oudere kinderen prima maar ik heb er zometeen 3 onder de 5. Eh nee dankje. Raas je even samen door het huis tussen 7 en 8 s avonds heb je de boel 80x zo snel schoon. Ieder z’n ding toch? Maar ieder z’n ding en ritme toch. Ik geloof dat ik er verder wel genoeg over gezegd heb . Ons ritme is prima en ervaren we over het algemeen als iets wat werkt voor ons en dat is het belangrijkste. Bij iedereen en elke fase werkt denk ik wat anders. Kleine ergernissen of wat dan ook zullen er altijd zijn. Aan iedereen zelf om te beoordelen of dat acceptabel is of een gesprek waard is Sommigen hebben misschien het gevoel te moeten verantwoorden dat ze ervoor kiezen op bepaalde momenten wat minder in huis te doen (of het anders te verdelen whatever), maar andersom hoef ik me toch ook niet te verantwoorden voor het feit dat ik bepaalde dingen/momenten wél belangrijk vind Zolang iedereen maar gewoon doet waar die zich goed bij voelt. Zo vind ik het heerlijk om ‘s ochtend vroeg op te staan en alleen op te starten. Niet hoogzwanger zo vroeg maar normaal bedoel ik dan. En dan echt rond 5u of 5.30. Heerlijk alleen aan de koffie en even alleen zonder dat er gelijk mensen zijn om me heen die iets van me willen of voor wie ik in de startblokken sta. De meesten verklaren me voor gek, maar ik vind dat juist heerlijk. Ja, soms ben ik een beetje raar maar het werkt voor mij als ochtend mens
Ik werk minder dan vriend, 3 om 4 dagen, maar dat wil niet zeggen dat ik dan automatisch meer doe in huishouden. Hij doet zelfs meer denk ik. Buiten dr schoonmaakster om. Ik doe bv echt niks aan de tuin. Daarentegen doe ik wegens zijn werk alles alleen doordeweeks met dochter, school en bso, zwemles, paardrijles, eten, bed. Dan is ie er niet. Dat compenseert weer wat, haha.
Dat laatste is wel zo, maar de standaard van wat leefbaar is, is voor iedereen anders. Een compromis is niks mis mee. En vriend hoeft mij echt niet te gaan vertellen wanneer ik wat moet doen. Ik wil best iets doen, maar wanneer het mij uitkomt. Anders doet ie het zelf maar, maar dan niet lopen zeuren dat ie alles zelf moet doen.
Nou precies, als dat voor jullie werkt, top Ik denk dat je moet kijken naar wat leefbaar is voor het hele gezin en dat het gewoon geven en nemen is. Soms doe je ook iets voor de ander. Iemand iets vragen betekent niet dat je met een bezemsteel bevelen staat te geven he Man vraagt mij ook wel eens wat. En sommige dingen, daarvan denk ik ook ‘moet dat’ of ‘oef, liever niet maar oké ik doe het wel’. Ik vind dat je in een gezonde relatie soms ook best wat aan elkaar kunt vragen. En dan is er ook ruimte om nee te zeggen - zolang je maar van elkaar op aan kunt: en als er echt zaken zijn die tot grote ergernissen blijven leiden dan is het maar wat zonde om die niet uit te spreken, toch? Kleine huishoudelijke klusjes lijken me het niet waard om je eraan te blijven ergeren. Ben zelf nogal fan van gewoon je mond open doen als iets je niet zint of iets niet werkt. Geldt voor beide kanten.
Ik snap niet waarom je het niet zelf doet als je je stoort aan dingen of dingen signaleert. Als ik wat zie doe ik het, dan ga ik niet wachten totdat mijn man het doet, ook al heeft hij wel gezegd dat hij het zou doen. Ik heb 0,0 verwachtingen van mijn man qua eigenlijk alles (behalve dat hij mij trouw blijft). Dat scheelt zo een hoop frustratie en irritatie. Uiteindelijk is het, zoals @Iertje81 zegt, jouw ding, niet die van hem.
Wie zegt dat ik zulke dingen niet zelf doe, maar ik sta niet altijd paraat voor het huishouden he. Kom op, we kunnen wel alles uit het verband gaan trekken..
En wie zegt ook dat ik dan ga wachten.. alsof ik met mn kont op de bank ga zitten wachten tot iemand iets doet. Volgens mij heb ik nergens die illusie gegeven en benadruk ik telkens dat het een gezamenlijke taak is en dat ik vind dat je altijd gewoon je vrij genoeg moet voelen om je mond open te doen. Ik vind het heel bijzonder dat dingen zo uit hun verband worden gehaald (maar snap het wel, het is een forum) en dat het schijnbaar raar is dat ik vind dat je ook op huishoudelijk gebied verwachtingen naar elkaar mag hebben en dit ook mag uitspreken naar elkaar. We leven in een moderne tijd en hetzelfde geldt voor de zorg voor kinderen en ook voor het binnen halen van inkomsten. Maargoed ik ga niks meer zeggen denk ik want alles wordt uit zn verband getrokken of ik ben slecht in mezelf goed uitdrukken. Dat kan natuurlijk ook.
Ik zeg niet dat je het niet doet echter lees ik in je berichtjes wel redelijk veel frustratie richting je man. Omdat jij verwacht dat hij op jouw moment de klusjes doet. Ik sta anders in het leven: if you want something done, do it yourself. Dat heeft bij mij betrekking tot alles. Anders leef ik met zo veel frustratie en irritatie. No expectations, no dissapointments.
@Nina Sanders, volgens mij gaat het er o.a. om dat je zei dat hij het zelf mag doen, maar vervolgens wel in jouw straatje. Daarbij denk ik dat het merendeel van de mensen niet dagelijks dweilt of de wc schoon maakt. Dus misschien komt het feit dat dat bij jullie gedaan wordt ook uit jouw koker? Wat prima kan zijn hé, als jij en je man daar tevreden over zijn verder, maar het strookt niet helemaal met het doen zoals je zelf wilt. Mijn man doet de was opvouwen en opruimen en ik zal meteen bekennen dat het me stoort dat de opgevouwen was soms nog 2 dagen staat te staan. Maar goed, dat is zijn ding. Het stoort hem vast ook dat ik niet spontaan de was doe wanneer het hem uitkomt.
Nee valt mee want het ging telkens nog om hetzelfde dus dat lijkt dan misschien zo. En ik ben het 100% met je uitspraak eens, behalve wanneer het het hele gezin aan gaat . Maar ik kan ook niet ontkennen dat ik momenteel een korter lontje heb hoor