Het enige waar ik me mateloos aan irriteer(de) bij mijn man is dat hij de sokken omgekeerd in de wasmand gooit, dan moet ik ze steeds weer omkeren als ik de was sorteer. Dus nu doet mijn zoon dit ook. Maar nu leer ik m'n zoon hoe hij het beste zijn sokken uit kan doen en warempel, hij leert het papa ook, dus nu liggen de sokken sindskort vaker op de juiste manier in de wasmand
Daarom loop ik weg uit de keuken als mijn man afwast Hij zet alles anders neer dan ik. Het zelfde geldt voor de was in de kast leggen, hij legt het erin zoals hij wil alleen de badhanddoeken leg ik wel goed anders kijk je tegen de naden aan en dat vind ik lelijk.
Ik denk dat je inderdaad probeerde te helpen maar wat je hier dus ziet gebeuren is een schoolvoorbeeld uit mijn studieboeken. Namelijk: oplossingen aandragen als iemand geïrriteerd is, helpt niet. Sowieso is oplossingen aandragen in veel gevallen niet het juiste terwijl heel veel mensen (jij ook in je post) dat juist gaan doen als iemand je iets voorlegt. Je hebt daar simpelweg niet veel aan, want vaak heb je al van alles geprobeerd en dan gaat iemand jou ook nog eens een keer vertellen hoe je het moet doen(zo voelt het dan) en wijst met een belerend vingertje (agenda’s/gesprekken/mond opentrekken). Ik snap de reactie van @goblins heel erg goed. Alsof zij niet al alles heeft geprobeerd en daarom is het wat mij betreft een ‘prima’ ergernis en snap ik dat ze het zo opvat.
Die eerste... Dat deed mijn vader vroeger ook altijd. Maar dan met nootjes. Altijd een handje achterlaten, want dan was de zak niet leeg. Toen mijn broer en zus en ik dit doorhadden, aten we zakken nootjes leeg en 1 handje overhouden. Kreeg mijn vader weer op zijn kop van mijn moeder, whahahahahaha
Ah dit vind ik wel echt een terechte irritatie! Hoe vervelend! Mijn man en ik zijn op dezelfde dag jarig, scheelt een hoop
Mijn grootste irritatie aan mijn man is dat ik hem een beetje een aansteller vind. Hij heeft hoofdpijn- kan meteen helemaal niks meer. Hij is verkouden- hij moet echt 3 uur gaan liggen 's middags. Hij heeft 'slecht' geslapen (lees 7 uur ipv 8 of 9)- hij heeft echt nergens energie voor en kan spontaan niks meer. Etc etc... En als ie de griep heeft is t helemaal feest.
Haha, zo is mijn man gelukkig niet, maar hij benoemt wel de hele dag waar hij last van heeft. Zo vermoeiend.
Ah de manflu! zo erg als bij jou is het hier gelukkig niet. Maar áls hij zich slecht genoeg voelt om echt op de bank of bed te moeten / willen liggen.. Man man man wat is ie dan zielig! Ohhhh dan vergaat de wereld hoor.
Misschien ook een stomme vraag, maar weet je waarom? Heeft het een reden of is het meer een tic? Ik vind het fascinerend
Het is echt automatisme geworden, dus denk wel dat je het een tic mag noemen. Als ik toch dat laatste slokje neem trek ik ook altijd een heel vies gezicht terwijl het niet anders smaakt.
Heeft ziggo en vodafone ook de optie voor ingeplande internetstoringen? Lijkt me een fijne feature... * mopper modus *
Dan moet ik dus altijd mijn bord terug geven, want ik heb de gave om altijd een bord te krijgen met een haar erin. Ga ik maar niet doen.
Die van mij maakt schoon, even veel als ik Bij 'schoonmaken' hoort ook 'opruimen'. Wat doet hij: - stapeltjes maken. Eettafel, kast, keuken. Ik vind er veel stapeltjes. Bedoeling is dat hij alles op de juiste plek legt bij 'opruimen'. En hij maar klagen over mij dat als ik schoonmaak/opruim de trap naar boven zo vol ligt - hij poetst ook rondom en onder accessoires. Scoort hij punten mee. Alleen hij zet het voorwerp niet meer terug op zijn plaats. A daar kan ik zo niet tegen, als alles rommelig en schuin staat - als hij iets niet op een stapeltje legt, dan legt hij het wel op een plank van de boekenkast of op een ander randje. Als ik iets kwijt ben, dan weet ik waar ik als eerste moet zoeken.
Het eetgedrag van mijn man stoort me vreselijk. Te pas en te onpas pakt hij iets wanneer hij zin heeft. Ik vind het geen goed voorbeeld naar de kinderen toe. Maar dan ook vooral snaaien i.p.v. een boterham of fruit ofzo. Vlak voor het eten, of na het eten op de bank roepen "ik heb trek" terwijl er nog eten over was. Hij maakt ook steeds van alles op, maar zegt dit dan niet of zoals ik altijd vraag, schrijf het even op het boodschappenbriefje. Met douchen ook. Zijn we vanochtend bv alle 3 geweest, heb ik alles opgeruimd en netjes gemaakt, besluit hij daarnet dat hij ineens moet douchen. Je kunt al raden hoe ik de douche/badkamer straks aantref.
Doet mijn man ook met tuingereedschap en grasmaaier enz.. klussen kan hij helaas niet (2 linkerhanden ). Ligt die knalgele tuinslang weer de halve week door de voortuin....Grrrrr!!! Of het gemaaide gras weer overal. Was ooit zo pissig dat hij dat niet opruimde na herhaaldelijk vragen dat ik het gewoon op zijn stoel in zijn auto heb gemikt...
- Dat er van alles op het aanrecht gegooid wordt terwijl de vaatwasser leeg is. - Tosti’s maken en dan stukken kaas en kruimels laten liggen. ( brr ) En vandaag; - Ik had een cake gemaakt. Hij haalt het folie eraf, snijdt een stuk af en loopt weg. Folie er niet weer ff op doen. Lekker vriend. oh en.. Dat hij altijd alles zelf wil maken. Super leuk! Maar ik moet doorgaans wel echt jaren wachten voor het gebeurd. Want. Druk ( logisch ook, eigen bedrijf ) maar als ik het dan zelf wil doen of het wil kopen staat daar nog net de doodstraf niet op. Ik zit nu alweer een half jaar op een nieuwe buitentafel te wachten. Die er allang geweest had kunnen zijn als hij mij destijds dat koopje op MP had kunnen laten ophalen en opknappen. Maar nee. Zonde! Hij kon het zelf maken. Ja dat merk ik
Die trap vol klinkt wel bekend @Vogelinnetje !!! Sinds zwangerschap van mn dochter werk ik met manden/kratjes wat naar een andere verdieping moet om zo min mogelijk die trap op te hoeven. Iets wat op dit moment al helemaal weer een lekker drama is. Ik geloof in al de 5 jaar loopt hij er straal aan voorbij, tenzij ik expliciet de opdracht geef. Gaan er weer een paar lege handen die trap op...jemig neem dan wat mee man! Gezien de pesthekel aan was naast een wasmand. Geen wasmand meer op de kamer. Nou heeft ie de trap gevonden en daar blijft t dan ook. Ipv de magische wasmand hebben we nu een magische trap.
Ik kan er toch wel een paar bedenken. Heb mezelf een soort van aangeleerd me niet meer te irriteren. Vind het zo nutteloos. Kijk eens? Wat? Hier! Waar? Och.. wat erg voor je… je ziet het echt niet! Wat?! De wasmand. Onze kinderen zijn slordig Maartt. We (lees: jij) moeten ze echt beter leren op te ruimen! AU! Wat is er?! Ik viel over je schoenen, en toen met mijn bil op de koffer van je boormachine. Ze hebben het van jou lieverd, geeft niks, ik heb ermee leren leven. En wat ik echt irritant vind is dat ik al mijn werkzaamheden uitvoer met een kind hangend aan mijn been, rug, buik, schouders, in mijn haar, of 2800000 keer word onderbroken met; Mama? Geen probleem ik klaag niet. Maar hij doet gewoon altijd zijn ding. De kinderen weten het ook precies. Hij reageert dan heel kortaf of hoort niks. Vet irritant. Vanmiddag ook, hij had het zweet op zijn voorhoofd. Ik wilde douchen na uren onkruid plukken in de voortuin, en tegelijktijdig zijn oogappeltjes wat sturing of hulp geven. Zegt hij; moet dat nu? Ik ben druk! Ja liefje dat zie ik! Daarom krijg je de jongste even. Kijk daar zit hij in zijn kinderstoel met een koekje. Geen kind aan! Dan trekt hij direct bij, alsof hij dan ineens weer op de aarde is ofzo. Oja! Ik heb kinderen! Hele leuke zelfs. Verder vergeet hij ze nooit hoor , anders had ik een ander probleem ipv een ergenis. Owhhhhh en nu ik toch bezig ben. Hij doet net alsof ik dingen heb gedaan (of niet). Ik ben soms een enorme chaoot en een warrig iemand. Wat hij alleen elke keer lijkt te vergeten is dat ik mezelf om deze reden structuren heb aangeleerd (al heeeeeel lang geleden). Als hij bijvoorbeeld zijn sleutels kwijt is krijg ik de schuld. Hij zegt het niet, maar ik weet dat het zo is. Mijn antwoord is dus standaard; als ik sleutels vind leg ik ze of op de sleutelplek (is dus zo’n aangeleerd structuurdingetje) of in mijn tas. Daar liggen ze dus niet! Nou dan heb ik ze niet gehad. Nou en dan hoor ik aan alle frustratie (die heeft hij ook bij mij, raar) dat hij zeker weet dat ik het heb gedaan. En dan blijkt het onze dochter. Of nog erger… hijzelf hahahahaha Zo ook met lampen uit doen. Ik doe steevast de lampen uit. Maar nog steeds heeft hij mij de schuld. Laatst heb ik echt gezegd; als je dit lekker vind ga ik er wel in mee. Tjonge. Gast! Doe ff. Ik ga niet welles nietes doen hoor. Oké ik heb het gedaan. En dan op verjaardag of what ever, daarover lachen en klagen. Mijn warhoofd bla bla bla. Nou prima, word er blij van. Ik zeg altijd heel droog; maar ik kan wel goed koken zie je dat? (man is nogal gezet).