Zou jij voor je 'droomhuis' verhuizen naar een andere regio/provincie? Ik droom al jaren van vrijer wonen. We wonen in een leuke wijk, leuke buren. Vrienden in hetzelfde dorp, familie op een half uurtje afstand die we wekelijks zien. Maar ik irriteer me zo vreselijk aan alle buur geluiden . Dat ik in m'n tuin zit en op 2,5m afstand alleen met een schutting ertussen m'n buren zitten die ik woord voor woord kan verstaan (en zij ons ook) vind ik echt heel irritant. Dat ik m'n kinderen in de ochtend binnen hou terwijl ze eigenlijk naar buiten willen maar anders om 8 uur de wijk wakker tetteren. Dat ik probeer om ze niet teveel in huis te laten rennen omdat ik weet dat de buren daar veel last van hebben...etc We wonen nu op 107m2 en zou zó graag wat groter en vrijer willen wonen. Maar in de randstad is dat nu echt onmogelijk met ons jan modaal inkomen en de huidige huizenmarkt . Soms denk ik laten we gewoon naar een andere provincie vertrekken maar ik zou dat denk echt niet kunnen vanwege m'n familie & vrienden. Wie heeft die stap wel genomen en hoe is dat uitgepakt?
Jij hebt ook die mensen met de vele honden naast je wonen toch? Zoja dan heb je ook wel de meest leuke buren naast je NOT! Maar ik snap je punt wij hebben een buurvrouw die de hele dag piano speelt. Gek wordt ik er van. Achter ons een met een scooter die ze start in de tuin en dan even laat draaien om vervolgens er mee door de poort te lopen en dan ook nog iemand die met zijn motor door de poort rijdt. Kortom ja, als ik het geld had dan had ik vrijer gaan wonen maar dat heb ik niet (en woon hier verder prima hoor op de geluiden na)
Ja, ik heb het gedaan! In mijn studententijd ben ik naar de stad vertrokken, jarenlang met ontzettend veel plezier gewoond maar ik ergerde me ook exact aan de dingen die jij nu noemt. We hebben ons hart gevolgd en zijn 6 weken geleden verhuisd en het is geweldig, de rust, alle ruimte. Maar wat wel een groot verschil is met jouw situatie, wij zijn teruggegaan naar de provincie waar wij als kind zijn opgegroeid. Juist omdat we ruimte, maar ook onze familie, misten. Het is echt heel fijn met een kind(eren) om familie in de buurt te hebben. Het ging prima hoor, met z'n tweetjes en een kindje. Maar ik merk nu wel hoeveel we zelf moesten doen en regelen. Allebei ziek? Kind moest door onszelf opgevangen worden. Lockdown? Allebei vanuit huis werken, met peuter. Hopelijk volgen er nu geen lockdown's meer maar je weet maar nooit. Het is echt een verademing dat we nu meer support van onze familie hebben. Hoe oud zijn jullie kinderen? Zijn ze al redelijk zelfstandig? Dat maakt denk ik ook wel veel uit. Ik vond het een lastige keuze want ik was bang dat ik het niks zou vinden en er dan niet meer tussen zou komen in de randstad maar ik wil mijn leven niet laten leiden door 'wat als'. Mocht het echt niet bevallen, dan verkopen we ons huis en gaan we weer terug. We hebben het dan in elk geval geprobeerd en alles komt wel weer goed. Maar oh, wat komen we tot rust hier. Geen inkijk en gesprekken van buren, maar veel groen en gefluit van vogeltjes. Heerlijk! Edit: oh en tot nu hebben we elk weekend onze vrienden over de vloer gehad, super gezellig en we hebben genoeg logeerplekken hier. Voor vrienden voelt het ook echt als een uitje, ik heb goede moed dat ze blijven komen want de vervolgafspraken staan al ingepland. En volgend weekend gaan we lekker een weekendje terug naar de stad, afspreken met vrienden, uit eten, de drukte kunnen we nu opzoeken wanneer we er zin in hebben. De rust is er altijd. Heel veel succes met jullie keuze.
Ja die wonen naast ons! Vreselijk chagrijnig mens ook. We hebben nu geen last meer van die honden omdat er veel dood zijn en zij zelf veel thuis zijn. Maar paar jaar terug was het echt niet grappig. De wijk zelf vind ik heerlijk en het dorp waar we in wonen ook dus zou dat niet zomaar op kunnen geven. Ik zou ook helemaal gek worden van dat piano gepingel. Ben je al bij de gemeente of iets daarvoor geweest? Lijkt me als ze zo'n overlast produceerd dat ze voor goede isolatie moet zorgen.
Wat fijn dat het bij jullie zo goed uitpakt! Als we familie elders hadden wonen was ik meteen gegaan maar die wonen ook allemaal hartje randstad. Hebben juist nu veel hulp van vrienden en familie als dat nodig is, onze kinderen zijn nog klein. Ik geloof direct dat je echt tot rust komt als je omgeving ook een stuk rustiger is.
Ja hoor. Voel me totaal niet gebonden aan 1 plek. Zou zo op de bonnefooi weer verhuizen! Hebben we al een keer eerder gedaan. Naar Antwerpen
Als ik het geld had, had ik nu direct begonnen met inpakken. Helaas is mijn droomhuis een tikkeltje aan de dure kant Het blijft dus bij dromen. Maar als jij die kans wel kunt pakken, waarom niet?
Nee denk t niet. Ik zou een, niet al te groot, huis met een groot stuk erf wel fijn vinden, maar ik wil niet wonen op de plekken waar die vaak staan. We wonen nu in een rustige buurt, maar wel op loopafstand van het centrum/station. Heerlijk gewoon, alleen een kleine tuin.
Ja ik zou meteen mijn koffers pakken. Ik woon nu in een huis wat absoluut NIET mijn droomhuis is. Maar ach. Mijn droomhuis is onbetaalbaar. Voor mij dan. Haha.
Ik heb mijn droomhuis in Duitsland staan, maar wil pas gaan als alles op eigen benen staat. Mijn zoon voeden we tweetalig op. Misschien gaan we eerder. Maar natuurlijk houden we rekening met school en vrienden.
Ik zou het zo doen! Alles inpakken en verkassen elders in het land. Limburg of Drenthe lijkt ons prachtig! Nog wel op (redelijk) rijafstand van familie. We wonen nu aan de kust. Wij zouden zelfs nog drastischer kunnen gaan en willen emigreren naar bv Canada, Australië of Nieuw Zeeland. Prachtige landen!
Zonder kinderen geen enkel probleem, met hele jonge kinderen ook prima maar als ze wat ouder worden is het voor mij uitgesloten.
Ik heb idd verhalen over ze gehoord haha. Ik snap dus dat het gezeur van hun niet fijn is. Echt niet tof zulke buren. En wat de honden betreft, zelfs wij hoorde ze blaffen in de tuin We zijn nu inderdaad bezig met de gemeente, ze zijn alleen niet zo vlot
Dat hebben wij 3 jaar geleden gedaan, ik ben zo blij dat wij nu wonen waar we wonen ik zou voor geen goud meer hier weg willen. Dus ons ‘droomhuis’ zou wel in de zelfde buurt moeten staan.
Nee. Zeg nooit, nooit natuurlijk.. maar ik zie dat echt niet gebeurden omdat we heel erg van het sociale gebeuren houden. Wij wonen nu in het dorp waar man van oudsher vandaan komt, en waar ik vanaf mijn 16e 4 dagen in de week woonde. Wij wonen midden in het dorp en zouden nooit uit de kern weggaan, ook niet voor een boerderij oid. Het is veel te gezellig in het dorp zelf Als we gaan verhuizen dan is het naar een andere woning in de kern zelf.
Wij spelen ook weleens met die gedachte. Maar ik ben altijd zo bang dat je in zo’n dorp moeilijk nieuwe contacten legt. Heb altijd zo’n gevoel dat het ‘ons-kent-ons’ is en dat lijkt me dan weer helemaal niet aantrekkelijk (misschien klopt hier helemaal niets van hè, maar dat denk ik dan).
Wij hebben 5 jaar geleden gedaan. Zou nu niet zomaar weer doen. Ben veel vrienden hierdoor verloren die te ver vinden rijden nou. Gelukkig wel boel nieuwe vrienden gemaakt. Maar om die stap nog keer te maken vind ik lastig.
Man zou het graag willen, die wilt richting noord limburg. We wonen nu in de randstad en die drukte zijn we wel een beetje zat. Zouden graag een huis willen met meer buitenruimte voor fruitbomen enzo en misschien wat dieren Maar ik durf dat niet zo, zie maar weer aansluiting te krijgen. En waar moet je dan gaan wonen? We hebben hier gewoon alles geregeld voor de kids, ook de extra zorg en sbo enzo.. en daar doet zoon het gewoon zó goed.