Alles ligt al vast we hebben een ouderschapplan. Voel me gewoon weer misselijk. Thuis maar eerst huishoudelijke dingen doen en koken. Dan oxazepam innemen en die appjes lezen. Anders raken ze me teveel. Gaat soms echt met woorden als: "Je mag branden in de hel" als hij boos is. De kinderen zijn trouwens terug en hebben het wel gewoon goed gehad. Niets geen terugslag gemerkt.
Er kunnen heel veel redenen zijn waarom het bij jou zo gebeurd is zoals het is. Te veel om op te noemen. Als het voor de rechter komt is het wettelijk vastgelegd maar aangezien jij dat niet hebt gedaan kunnen die regels gelden die ik hierboven noemde (dus verschillende). Wel fijn dat het zo kon bij jou!
Sinds vanmorgen zijn nummer weer geblokkeerd. Nu zowel op Whatsapp al sms en bellen. De kinderen zijn tot sept bij mij dus bellen is dan (Volgens mij want ik twijfel nu wel omdat veilig thuis gezegd heeft dat ik de telefoon op moet pakken) ook niet dringend noodzakelijk. Het werkt wel want ik kreeg geen oproep maar wel een bericht dat ik een voicemail had. Nu kan ik tenminste mijn mobiel ook weer gewoon gebruiken en hem niet steeds hoeven weg leggen omdat er negatieve dwingende berichten komen. Heb een mail gestuurd waarin ik aangaf dat ik lange tijd Whatsapp geaccepteerd had maar ik teveel nare berichten kreeg. Gisteren weer dat zijn tijd nog komt en hij kan zorgen dat ik straks huil. Hij doet voorkomen dat een enorm veel dingen achter de hand heeft wat hij rechtmatig kan doen maar nu nog niet doet om mij te sparen. En ja als ik moeilijk doe. Dan gaat hij dat wel inzetten. Is dan ook echt mijn eigen schuld. (ik had niet geantwoord op een Whatsapp dat ik hem moest begrijpen dat hij zijn kinderen (eigen vlees en bloed) miste. Maar volgens mij hoef ik daar ook geen begrip voor te hebben toch?) Hoe hij het allemaal zegt klinkt voor mij enorm geloofwaardig. Nu ook. We hadden vaak als hij normale berichten stuurde 'goed' contact. De gewone berichten waren de laatste tijd in de meerderheid. Vooral s avonds konden ze naar en dwingend en dreigend zijn. Ik las ze niet en reageerde er ook niet op. Maar intussen hadden we wel bijna dagelijks contact. Puur omdat ik me verplicht voelde om op normale berichten wél te reageren. Hij werd al enorm boos als ik op zijn dreigende berichten niet reageerde. Als ik dat had gedaan zouden mijn avonden trouwens constant gevuld zijn met appen met hem. Het is echt lastig. Mijn grenzen zijn echt vervaagd ik weet niet eens de lijn. Maar als ik bedenk dat ik nooit ruzie had tijdens het huwelijk en ik wel alles voor hem deed en hem nooit tegensprak weet ik dat ik een ongezonde situatie echt als 'normaal' beschouwd heb. Ik vind het eng hem te blokkeren want nu zal hij helemaal gaan 'flippen'. Maanden terug zei iemand van veilig thuis dat dat stukje echt niet mijn verantwoordelijkheid is. Hopelijk kan ik heel de vraag van co ouderschap ook voorkomen. (We wonen straks een klein half uur van elkaar vandaan. Kinderen zouden dan helemaal niet meer dichtbij school wonen. Mijn zoon zit op speciaal onderwijs en moet met de taxi die dus niet komt bij woonplaats ex. Maar zijn voorstel zal dan wel zijn dat hij die weken thuis is en hem elke dag naar school zal brengen etc. Dan zitten we nog met vervolg onderwijs. Dochter kan in onze woonplaats. Volgens mij zijn er bij de woonplaats van ex geen vervolg scholen voor haar. Betekend dus om de week of 2 weken veel extra reistijd naar haar school. Zoon idem. Zou vanaf hier kunnen fietsten. We weten nog niet of hij op een vervolg school speciaal onderwijs komt. Maar dan zou hij dus niet een school krijgen die bij hem past als kind maar bij de situatie van co ouder past. Puur omdat ex zijn kinderen mist. Voel me nu nog rotter omdat ik het gemis van ex niet help op te lossen. Is namelijk heel simpel. Co ouderschap accepteren. Ergens besef ik dan dat ik dan totaal niet kijk naar de kinderen zelf omdat ik me te verantwoordelijk voel voor de gemoedstoestand van ex. Dat kan ik helpen oplossen maar weiger dat. Hoe slecht ben je dan als mens. Ik geloof de 'waarheid' die ik nu zeg maar ergens klopt het niet.
Voordat ze 3 weken naar hem gingen was ik trouwens al bezig hem rustig te houden en vooral mijn grens niet aan te geven omdat ik bang was voor de gevolgen voor de kinderen. Met name dochter. Ze moesten immers nog 3 weken naar hem. Nu zijn die weken voorbij. Ik heb ook het formulier met zijn handtekening voor nieuwe id dus daar kan hij niet meer mee chanteren. Wat hij nog wel kan doen en waar ik bang voor ben is dat hij de toestemming voor hulp aan de kinderen wat via veilig thuis geregeld is intrekt. Dan mogen ze de kinderen in elk geval vanuit jeugdzorg niet meer zien. Ik weet niet of hij veilig thuis ook kan verbieden om de kinderen te spreken. Hoop gewoon dat hij de kinderen erbuiten laat. Ik voel me nu echt een ruziemaker die dus weigert om normaal met hem te communiceren.
Ach meid toch. Wat ben je nog veel met hem bezig en wat heeft hij nog veel ‘macht’ over jou. Elke dag contact als je uit elkaar bent is niet gebruikelijk. Zeker niet als je geen goede verstandhouding met elkaar hebt. Hij kan zeggen wat hij wil. Hij doet maar. Je hebt geen invloed op wat hij doet. Hij probeert je gewoon te chanteren en zo te beïnvloeden. Niet in meegaan. Veilig Thuis volgt nu toch en jullie hebben nu toch een vaste jeugdverlener… dan laat die nog eens meekijken naar dat stukje dat je moet opnemen. Ik vind dat echt heel gek dat dat is afgesproken. Misschien is dat wel in een bepaalde context gezegd, maar verplicht opnemen als je ex belt dat kan ik me niet voorstellen. Meestal wordt er iets van een frequentie afgesproken of bijvoorbeeld dat het contact per mail is eens per week en bij spoed gebeld wordt. Zoiets.
Hij kan VT niet verbieden de kinderen te spreken. En toestemming intrekken voor vrijwillige hulp dat kan. Maar grote kans dat VT dan gaat melden bij de Raad en er gedwongen hulp gaat komen.
Bedankt. Het zou fijn zijn als ik me inderdaad minder schuldig zou voelen. En een droom dat ik niet dagelijks contact moet hebben. Ik heb nu wel zoiets: Bij co schap is communicatie heel belangrijk. Het voelde al als "mezelf in de vingers gesneden" omdat ik altijd op gewone berichten aardig reageerde en ook zelf initiatief nam om te appen als het om de kinderen ging. Die berichten zijn heel aardig normaal en zouden door kunnen gaan als goede communicatie. Nu ga ik (hopelijk) toch wat voorzichtiger zijn. Ik heb nu aangegeven die nare berichten niet meer te accepteren. En nu kan hij alleen via mail (wat hij mij 'verboden' heeft) mij bereiken. Als ik die strakke lijn volhou is er geen goede communicatie meer en zal dat ten gunste komen mocht hij toch een zaak aanspannen om co schap af te dwingen. Al heb ik afgelopen maanden ook wel gemerkt dat dingen vaak anders en voor je gevoel oneerlijker lopen als je dacht.
Kun jezelf geen contact opnemen met veilig thuis? Dit soort gedrag en dwingen om steeds contact te hebben is gewoon niet normaal punt uit. Ik snap heel goed dat je zelf niet meer kan inschatten cwat normaal is als je zo lang onder druk bent gezet en gemanipuleerd. En de rechter zal echt niet met co-ouderschap akkoord gaan als jij uitlegde hoe het contact nu verloopt. Heb jezelf nu hulp( ben ik even kwijt) waar je kan bespreken wat normaal is? Heel veel sterkte weer.
@chrystel73 ik heb 3 sept weer een gesprek met veilig thuis. Ik heb ze afgelopen maanden al vaker gebeld maar elke keer bellen is niet wenselijk hoe stom het ook klinkt. Ik heb hulp van jeugdzorg. Daar zou ik naartoe kunnen bellen. Maar heeft niet echt zin. Ex heeft zowel bij veilig thuis als bij hun aangegeven dat hij absoluut niet meer wil dat hun hem nog benaderen. Heb ook goede hulp van psycholoog. Alleen kan ik die niet 2 wekelijks betalen. Ze heeft afgelopen sessie mij wel uitgelegd stukje volwassen zijn wat door ex klein gemaakt wordt doordat hij precies weet op welke knop hij moet drukken om te zorgen dat ik met hem mee beweeg. Angst en schuld gevoel zijn knoppen waarmee hij enorm veel succes boekt bij mij. Ik ben nu ook het boek: Verslaafd aan liefde aan het lezen. Op aanraden van de hulpverlener van jeugdzorg. Heb trouwens in mijn enthousiasme gezegd tegen veilig thuis dat het contact al beter is. Maar denk wel uit te kunnen leggen dat het goed contact net zo is als tijdens het huwelijk: zolang ik zijn wil doe en geen grenzen aan geef gaat het inderdaad goed.
Ik zou het zo graag in capslock zetten maar hij heeft niets te willen! Wanneer hij dit gaat weigeren snijd hij zichzelf de pas af, dus vooral laten doen! En jij vooral stoppen met denken voor een ander. Negeer berichten. Negeer telefoontjes. Zeker als de kinderen bij jou zijn. Je hebt geen verplichting te reageren. Zoals iemand hier al zei; dagelijks contact is ongebruikelijk. Maar zolang jij blijft reageren houdt hij controle over jou. En dat is wel duidelijk door hoe jij er nu in staat… daarvoor heb je jezelf toch niet vrij gevochten?
Ik voel me bang. Gisteren zijn mail gecheckt. Er was 1 mail. Dat hij niet reageert op mijn mail. Alleen bellen en Whatsapp. Ik ben geneigd om weer daarin mee te gaan. Omdat ik bang ben dat ik anders bij veilig thuis te boek kom te staan als dat ik niet wil communiceren. Bang dat de raad van kinderbescherming een onderzoek start. Ook dat ik bang ben dat ex met zijn advocaat gaat regelen dat de kinderen bij mij weg gehaald worden. Ik heb jeugdzorg gebeld. Die vrouw begreep me en legde uit dat de raad van kinderbescherming écht naar het belang van de kinderen kijkt. Ook dat hun meer bevoegdheid hebben dan veilig thuis. Ze kon niet zeggen of die wel de berichten van ex mogen lezen maar wel dat ze meer kunnen doen. Ik duik dan maar in het diepe water. Op hoop van zegen. Ik weet niet of ik het durf. Tegen veilig thuis zeggen dat ik niet meer bel met ex. Want alleen zo kan ik nog communiceren. Maar dit gaat over mijn grens. Dan maar met pijn in mijn hart mijn grens aangeven. Zeggen dat bellen geen optie is en dat dan (voelt als mijn schuld) de raad erbij betrokken wordt. Ik zie echt geen andere weg naar los komen uit de grip van ex. Mocht het zover komen dat de kinderen daardoor echt bij me weg gehaald worden dan hoop ik dat ze dat echt in het belang van de kinderen doen.
@Bailey07 ik denk regelmatig aan jou woorden: 'Daarvoor heb je jezelf niet vrij gevochten'. Ze steunen me. Maar het blijft juist door wat ex zegt dat ik dingen groter maak dan ze zijn en het mijn schuld is dat hij boos wordt heel moeilijk.
Ah meid toch wat is het toch een ongelooflijke man.. Maar je wild wel cominiceren blijf netjes mailen. En hij wil gewoon de controle houden de raad is niet zo heel gek. Het is niet leuk maar mocht het zover komen je hebt bewijs en bewaar die. Een goede raad kijkt naar het geheel maar ook naar de kinderen. Het zijn kleine kinderen meer en hebben ook een stem.
Ik snap je angst, probeer het eens om te draaien: jij voelt je niet prettig bij het bellen en appen, vanwege de dreigende toon. Je stelt voor om de communicatie via e-mail te laten verlopen. Jouw ex weigert dit (en waarom? Waarschijnlijk omdat hij dan geen directe invloed uit kan oefenen op jou, niet omdat jij overheersend bent of wat dan ook via de mail). Wie denk je dat er dan te boek staat bij Veilig Thuis als degene die niet wil communiceren? Wat is het ergste dat er kan gebeuren als er een onderzoek komt? Je ex heeft veel meer te vrezen dan jij! Ik ben niet thuis in het weghalen van kinderen bij de moeder, maar dan moet er lijkt mij toch veel meer aan de hand zijn dan een moeder die niet wil bellen met haar ex? Dikke knuffel voor jou!
Weet je. Ik heb mijn keuzes die ik heb eens geteld. Of ik schik mij volledig naar wat ex wil. Of er komt een traject via de raad. Waar zou ik en mijn kinderen nu echt veiliger zijn?? In de handen van ex of in de handen van de raad. De raad staat heel slecht bekend en heb dat ook benoemd bij jeugdzorg die angst. Zij vertelde genoeg ervaring te hebben dat ze écht naar het welzijn van de kinderen kijken. Ik denk dat ik moet leren banger van mijn ex te zijn dan voor de raad.
De Raad heeft een gigantische wachtlijst. Die gaan echt geen onderzoek starten omdat jij niet wilt bellen. Veilig thuis heeft helemaal geen bevoegdheden, die kunnen alleen maar dingen inschakelen en dat zou dus de raad zijn. Kinderen zijn veilig, je gebruikt geen drugs/alcohol, kinderen worden niet mishandeld. Daar gaat jeugdzorg echt niet voor ingrijpen! Je ex zit in je hoofd en dat is in dit geval niet nodig. Hij kan lekker dreigen wat hij wil maar hij staat er slechter voor dan jij.