Ervaring nepmerken Ali expres?

Ik wilde eerst alles kopen maar ik geloof dat de buurvrouw dit advies heeft gegeven van de envelopjes ivm garantie en veranderende smaak in de jaren. Vond het een goede tip!

 

Ik ben niet van plan zoon een auto te geven als hij 18 word. Wel zijn rijbewijs zodra het kan geloof met 16,5 theorie, met 17 afrijden en dan moeten ze een jaar rijden met iemand erbij. Ik zie zo een rijbewijs ook wel als iets waar hij zijn hele leven wat aan heeft dus als mooi kado. Zoiets is voor iemand die net op zichzelf woont hartstikke duur en vroeg of laat zal hij ooit toch echt een rijbewijs nodig hebben. We hebben hier 2 auto's en dat vind ik meer dan genoeg. Hij zou wel onze auto's mogen gebruiken wanneer hij wil. Het zal er ook vanaf hangen of hij tegen die tijd nog leert (wat ik hoop) of dan al werkt. Als hij nog op school zit kan hij het onderhoud van een eigen auto niet betalen dus zou ik de aanschaf ook zeker ontmoedigen (en opa en oma vertellen dat die er ook geen 1 mogen kopen).

 

Nee dat is inderdaad niet leuk! Dat zou ik ook niet geven. Toen ik wat ouder was tegen de 16 of 17 vroeg ik wel voor mijn verjaardag aan familie bijvoorbeeld handdoeken of beddengoed of kadobonnen van de v&d / bijenkorf. Ik was er wel echt al mee bezig met een uitzet bij elkaar sparen. Mijn man is daar nooit mee bezig geweest en vond dat ook niet leuk, niet boeiend enz.

 

Vlak voor ik 18 werd had mijn vader een auto voor me gekocht een hele lelijke goud kleurige volvo (tenminste lelijk voor een 18 jarige) toen waren net de Fiat cinquecento's en Renault twingo's helemaal hip en hij was als de dood dat ik zo een autootje zou kopen. Hij wilde dat ik in een grote veilige degelijke auto zou rijden
Ik wilde helemaal geen auto, ik kon alles op de fiets en met het OV doen, ik had mijn rijbewijs nog niet gehaald, man (toen vriend) had een oud fiatje waar ik prima in zou kunnen rijden als het echt nodig was en ik wilde helemaal geen vaste lasten van het onderhouden van een auto. Toen ik dus vertelde dat ik die auto niet wilde was hij zo teleurgesteld. En zijn 1e reactie was "als je maar niet denkt dat ik zo een gele fiat voor je koop als je straks je rijbewijs hebt gehaald" Hij vond hem zelf zo gigantisch mooi en dacht dat ik mega blij zou zijn. Hij heeft het er nu nog weleens over. En achteraf was het maar goed ook dat ik hem niet heb gehouden want ik was geen held met rijlessen en heb er uiteindelijk een jaar over gedaan, ik heb 5x afgereden. Had dat ding een jaar lang stil gestaan voor de deur. Ik kreeg overigens geen euro van de verkoop van die auto om bij een andere auto te leggen, ik had hem echt op zijn tenen getrapt. Gelukkig was hij toen ik een jaar later mijn rijbewijs haalde bijgedraaid.

 

Oh ja zeker weten dat zou kunnen. Ik weet niet hoe hij tegen die tijd op school gaat maar vind dat ten alle tijden voor gaan op baantjes enz. Dus misschien werkt hij tegen die tijd wel helemaal even niet. Ik vind een rijbewijs heel belangrijk en liever zo vroeg mogelijk zodat hij veel ervaring op de weg op kan doen. En daarnaast vind ik dat zelf iets leuks om kado te geven. Iets waar hij zijn hele leven wat aan heeft.

 

Daar red je het zeker niet mee. En dat zal voor onze kinderen straks alleen maar duurder zijn als je de prijzen ziet van kamerhuur. Ik ga ervan uit dat als zoon gaat studeren dat dit gewoon in Amsterdam zal zijn en dat hele kamerhuur verhaal niet nodig is. Aan kamer huur zou ik ook niet meebetalen. Kosten voor de opleiding, boeken enz. Dat wil ik wel voor hem betalen. Mijn doel is hem zonder studieschuld en met rijbewijs hier het huis te laten verlaten. En hopelijk lukt het ons om een huis/appartement te kopen zodat hij die tegen die tijd dat hij een baan heeft en er aan toe is ook uit huis kan door die van ons te huren of kopen (zodat hij niets te maken krijgt met lange wachtlijsten, bizar hoge huur in vrije/particuliere sector of hoge huizenprijzen als hij wil kopen). Of dat laatste gaat lukken weet ik nu nog niet, en als dat niet lukt ben ik ook heel tevreden en blij als het gelukt is hem zonder studieschuld en met rijbewijs de deur uit te zien gaan.

 

Ja ik ook. Al mijn vriendinnen rookten stiekem, net zoals de rest van de school. Ik was 1 van de weinigen die niet gerookt heeft. Hier sparen we voor hun rijbewijs, zitten geen consequenties aan.

 

Dat hebben mijn ouders ook gedaan en ik ben stiekem gaan roken. Echt zo een spijt van. Ik hang er daarom geen voorwaarden aan bij mijn zoon omdat ik het belangrijk vind dat we open en eerlijk met elkaar blijven en ik ging echt bewust stiekem roken omdat ik dat rijbewijs graag wilde hebben. Ik ben overigens niet bang dat mijn zoon gaat roken. Hij ziet hoeveel moeite het heeft gekost voor mij en mijn man om eraf te komen. Hij hoort wel eens gesprekken over hoeveel geld we bespaard hebben na het stoppen met roken en daar klapperen zijn oren van. Hij ziet hoe gigantisch ziek zijn opa is door het roken vroeger en is zelf ook longpatient, ik denk dat hij heel benauwd word als hij er 1 probeert (en maar goed ook) en sigaretten zijn zo bizar duur dat ik denk dat hij het niet eens kan betalen. Zoon praat over rokende leeftijdsgenoten in termen als junkies en stumpers. In onze jeugd was roken meer normaal en toch een beetje stoer. Dat is het gelukkig niet meer volgens mij.

 

Als je zelf niet rookt ruik je dat direct. En je hebt gelijk over dat geweten. Ik heb er nog steeds heel veel spijt van dat ik erover heb gelogen. Dat weten mijn ouders ook. Heb het ook uit schuldgevoel een jaar of 1,5 later opgebiecht.
Mijn nichtje heeft dezelfde afspraak verbroken bij mijn oom. Die kreeg een rijbewijs en nieuwe VW polo als ze niet rookte. Mijn oom kwam een maand of 4 nadat ze was afgereden en die nieuwe auto had gekregen achter en heeft de auto verkocht en nichtje heeft dat rijbewijs tot de laatste cent terug moeten betalen. Hij was vooral boos dat hij erachter moest komen dat ze het stiekem deed. Als ze het nog eerlijk had verteld had hij niet zo streng geweest.