Nou inderdaad, als het zover komt, dan heb je als ouder denk ik een groter probleem dan het geld zelf. Zo wil ik echt niet gaan denken.
Zover hoeft het ook niet te komen natuurlijk, maar er zullen er genoeg zijn geweest die het zuurverdiende spaargeld lekker over de balk hebben gesmeten ipv aan iets zinnigs uit te hebben gegeven. Voor mij in elk wel reden om gewoon op mijn eigen rekening te sparen.
Je kunt toch afspraken maken, op basis van vertrouwen? Overigens zou ik het geld ook niet in 1 keer geven. Als ze een bestemming hebben, dan gaan we erover in gesprek.
Je kunt toch gewoon afspraken maken. Hier weten beide kinderen dat er een bedrag voor hen gespaard wordt. Ze vragen regelmatig waar dat geld voor is. Wij leggen uit dat het echt voor "grote, grote" dingen is, dus niet voor een stuntstep of een hele dure computergame Maar voor bv een rijbewijs, of voor meubels als ze later een eigen huis hebben enz enz. En dat wanneer zoiets dus ter sprake komt we dan samen overleggen of het geld daarvoor is. Ik wil dat gewoon in goed vertrouwen doen hoor.
Ja je weet het niet. Je kind zal net rond zijn 18e een drugsverslaving hebben of weet ik veel waarom ze die keuze maken. Ik heb het al een paar keer in een blad gelezen dat kinderen om hun spaargeld een advocaat in handen namen. Omdat ouders bijvoorbeeld op naam van de kinderen een spaar hadden geopend rond hun 16e dat geld toch nodig hadden om van rond te komen (door verandering in leefsituatie) en toen die kinderen 18 waren hebben ze de ouders aangeklaagd om dat geld terug te halen. Nog zo een voorbeeld met ouders die wilden bepalen dat het spaargeld niet op mocht gaan aan feesten en vakanties ook die kinderen stapten naar de rechter en al die kinderen kregen gelijk. Ik ga het risico niet lopen al is de kans hierop heeeeeeeeeeel klein.
Zij vast genoeg gevallen waar het wel goed gaat, maar ik zou het er niet op willen gokken. Eenmaal 18 heb je er niks meer over te zeggen, mijn zusje heeft zo meer dan 3000 euro in 2 week erdoor heen gejaagd. Zelfde opvoeding, zelfde afspraken, maar geld was wel weg.
Ja en in de meeste gevallen gaat dat vast goed. Hier van dichtbij anders gezien en hoeveel verdriet dat mijn ouders heeft gedaan. Nu speelt daar wel iets meer, maar dat weet je nog niet wanneer je kind 10 jaar is. Als het op hun naam staat is het van hun, zodra ze 18 zijn. Ongeacht alles wat er dan mogelijk speelt en aangezien ik niet in de toekomst kan kijken, speel ik liever wat meer op safe. Krijgen ze het alsog, maar weet ik zeker dat het naar wat zinnigs gaat.
Dat is het hem juist als ze 18 zijn heb jij nog 0 zeggenschap over dat geld. Dus als je kind dan anders denkt over je afspraken ben jij degene die pech heeft. Net als dat ze dan dus wel in 1x over het geld beschikken.
Ja en denken dat elke 18 jarige nog braaf naar zijn/haar ouders luistert is echt een illusie. Hopelijk is het zo.
Daarom spaar ik ook op mijn naam. Mijn kinderen weten ook niet dat ik voor ze spaar. Wel dat ik de studie en rijbewijs ga betalen, dat spaargeld is om bijvoorbeeld een huis in te richten of iets van een mooie verre reis te maken tussen studie en werken in. Ik laat ze liever in de waan dat ze daar zelf voor sparen en dat ze een meevaller hebben tegen de tijd dat ze het krijgen en zelf ook goed gespaard hebben. Niet dat ze zelf niets meer gaan sparen omdat ze weten dat er toch een bergje geld op ze ligt te wachten.
Ik hoop het ook en ga er ook gewoon vanuit dat onze opvoeding daarvoor voldoende is geweest. Maar ik kan niet in de toekomst kijken en ga niet het risico nemen dat geld waar wij nu hard voor werken straks over de balk kan worden gesmeten aan dingen als drugs, hoeren, feestjes en andere domme dingen.
Precies en natuurlijk ga je daar een vanuit als ouder, maar je bent als ouder niet de enige die invloed heeft op je kind uiteindelijk.
O maar wij sparen ook op onze naam, maar de kinderen weten wel dat we voor hun sparen en dan niet voor fun dingen. Als ze 18 zijn, maken we het geld echt niet in 1 keer op hun eigen rekening over. Daarover hebben we dan wel een gesprek, maar ik wil best voor veel openstaan, als het maar bijdraagt aan hun ontwikkeling. Het gaat eigenlijk nog eens niet om heel veel geld, vooral vanwege inflatie ben ik benieuwd wat ze er straks voor kunnen doen
Oh dat heb ik ook hoor. Als ze een mooie reis willen maken, vind ik dat ook prima. Zelf nooit echt lang weg willen zijn van huis, maar zie mijn dochter dat zo doen bijvoorbeeld. Aangezien ze pas 17 is als ze klaar is met school als het zo doorgaat, heeft ze daar alle tijd en ruimte voor tegen die tijd (om even wat te noemen als voorbeeld).
Wie denkt dat dan? Ik weiger er continue vanuit te gaan dat elke 18 jarige een losgeslagen geldverslinder wordt. En als de situatie wordt zoals jullie schetsen vind ik de situatie erger dan het geld. Het mag ook duidelijk zijn dat het bij ons niet om 50000 euro ofzo zal gaan.
Dat is wel weer typisch iets voor jou. Alleen dat stukje eruit halen. Alsof je gewoon altijd het ergste uit een reactie wil lezen.
Jullie post gaat er in de kern toch om dat een 18 jarige binnen een paar weken door het geld heen kan zijn. Dat is niet wat ik eruit haal. Wat zouden nog meer redenen zijn om het geld op je eigen naam te sparen.
Stel je spaart op naam van je kind. Rond hun 17e verjaardag raak je beide werkeloos waardoor je het gespaarde geld voor je kind aan moet breken om van te kunnen leven en je bent niet in de gelegenheid dit terug te betalen en misschien is het ook je intentie niet omdat je het niet meer kunt missen nu je beide werkeloos bent. Dat kan want jij bent degene die over dat geld beschikt. Als je kind kwaad zou willen of om een nader te noemen reden (?) kan het je aanklagen als het 18 is om dat geld alsnog van je op te eisen. Het geld dat JIJ gespaard hebt, in eerste instantie voor je kind, maar later omdat het zo uitkwam toch voor jezelf. Dat kan je dan tot de laatste euro aan je kind gaan terug betalen. Misschien zie je je kind rond zijn 17e wel de verkeerde kant op gaan met foute vrienden en slecht gedrag en denk je nou dat geld haal ik mooi voor zijn 18e van die rekening zodat hij het niet verbrast. Ook dan pech, wil je kind kwaad en dat geld echt hebben dan kun je het gewoon alsnog gaan betalen ook al stond het op de 18e verjaardag niet op die rekening meer.
Maar dat zijn zulke wat als... dingen. Er kunnen nog wel veel ergere dingen gebeuren. Maar ik wil er niet op zo'n manier in staan. En als wij het geld echt nodig hebben en mijn kind ons aanklaagt om alles tot de laatste cent terug te krijgen, dan hebben we grotere problemen dan het geld an sich. Als mijn kind mij aanklaagt terwijl wij in nood zitten en 17 jaar voor dat kind gezorgd hebben dan is onze opvoeding totaal mislukt, en dat vind ik veel erger dan het geld.