Ik hoor wel wat je zegt. De mens als geluksmachine, de maakbaarheid van het leven, een quick fix formule voor geluk en succes. Zo simpel is het inderdaad niet, maar wordt wel voorgespiegeld, dat we soms vergeten dat bij het mens-zijn ook lijden hoort. Even non genuanceerd gezegd natuurlijk. We kunnen zoeken naar een manier om er mee om te gaan, zodat we moeilijke situaties aan kunnen. Ik heb als mantra: Ik kan moeilijke dingen doen, wij (gezin) kunnen moeilijke dingen doen. Ik vind het namelijk zelf ook heel lastig om te dealen met pijn/ongemak/ongeluk/lijden. En wat @wolkje1994 zegt, het is heel lastig om via een forum in te schatten hoe iemand zich echt voelt, en in welke situatie inleiden echt beter is voor de gezondheid voor beide. Ik denk zeker dat er mensen zijn die er wat 'makkelijker' over denken, en mensen die wat meer in de verdieping van het 'lijden' willen duiken en openstaan voor alternatieven, los van de groep waar medisch ingrijpen voor 'noodzakelijk' is. Al zal 'groep 1' in deze dat ook voor zichzelf vinden (geen goed of slecht overigens). Dus: lastig. Maar snap helemaal wat je probeert aan te kaarten. Gynaecoloog zei tijdens het spreekuur van mijn vorige zwangerschap: je hoeft helemaal geen pijn te hebben hoor, we hebben alles in huis om je te helpen geen pijn te voelen. Toen dacht ik: Oh, goh, dat is makkelijk en fijn en geruststellend. En toen kwam er een helse pijn tijdens de bevalling waar ik dus niet op voorbereid was en ook niet te stoppen met ruggenprik. Dan ben je op jezelf aangewezen, je eigen kracht. Ik kies nu wederom wel weer voor een ruggenprik hoor, maar een zijspoor over het stukje maakbaarheid (geen oordeel over de ruggenprik wel of niet nemen, ik geloof dat iedere vrouw bevalt in haar kracht met of zonder 'hulp').
Sterkte meis, je bent nu bijna 33 weken toch? Blijf inderdaad nog maar even zitten, in goede gezondheid. <3
@Annelies03 sterkte en beterschap! Balen zeg. @Emma1995 ohnee meid! Hoever ben je nu? Wat spannend, heb je al meer duidelijkheid? Sterkte!
@Beausecret wat betreft het handelen van de pijn. Een cursus hypnobirthing is echt een aanrader! Zweverigheid vond ik meevallen. Maar verschil met een ‘gewone’ cursus vind ik dat je hier leert omgaan met ‘de pijn’. Die hoort er nu eenmaal bij. En bij een gewone cursus leefde ik technieken om mijzelf af te leiden van de pijn. Dit werkte voor mij persoonlijk niet
Qua inleiden: ik denk dat hier vooral een grote taak bij gyn en verloskundige zit en volgens mij doen ze dat ook goed. Maar zowel in de begeleiding van de zwangere als wanneer wel en geen inleiding. Maar volgens mij gebeurd dat ook over het algemeen ook. Ik ken maar weinig live verhalen over, ik heb geen zin meer, ze gaan me inleiden. En op forum heb je nooit echt de juiste context om een oordeel te.vellen.
In een praktijk Nu niet meer trouwens, maar ik zou je van je eerste kindje kunnen kennen. De naam van de praktijk wil ik je wel vertellen in een pb
@Nina Sanders wat een heerlijk moppie!! En zo'n prachtige bos met haar! ❤ @Emma1995 Jeetje wat spannend en balen! Ik hoop dat ze in het ziekenhuis je bloeddruk wat omlaag krijgen en je baby nog even kan blijven zitten. Sterkte! @Annelies03 oh wat vervelend! Beterschap!
Nou gister gestript! En wel wat harde buiken van gekregen maar t zet niet echt door.. Wel 2cm erbij en net bij de gyn geweest. Word morgen ingeleid!! Super spannend
oooh spannend! Zet hem op met de laatste loodjes, hopelijk mag jij morgen ook lekker baby knuffelen ❤️
Wat betreft inleiden en laatste loodjes: zowel de reacties van @wolkje1994 als van @Chechi snap ik heel goed. Ben het met checci eens dat in zn algemeenheid inleiden niet als een "quick fix" gezien moet worden en ook dat het in Nederland (en wereldwijd) heel wisselend is hoe men hier tegenaan kijkt. Soms naar mijn mening wel te laagdrempelig. Maar wolkje1994 heeft gelijk dat je op basis van een forum niet goed kan inschatten wat iemands complete verhaal is. En ik ben de afgelopen jaren ook zeker vrouwen in de praktijk tegen gekomen waarvan ik dacht: ik snap je helemaal, in jouw situatie zou ik ook zo snel mogelijk willen bevallen. En soms is dat gewoon de beste optie. Maar ik heb ook vrouwen gezien die er in mijn ogen te licht over dachten. Ik vind het inderdaad de taak van de verloskundige en gynaecoloog om aan vrouwen uit te leggen wat de risico's zijn van (te vroeg) inleiden en met hen samen een plan te maken waarin zowel de belangen van de moeder als van het kind worden afgewogen. En ik vind dat er aandacht moet zijn voor de mentale begeleiding in de laatste weken van de zwangerschap, dat is er helaas niet bij iedere vk en gyn voldoende. @Beausecret hypnobirthing heb ik ook goede ervaringen mee! Zowel persoonlijk als vaak gezien dat het vrouwen goed helpt. Bevallen (en het ongemak in de laatste weken) is ook voor een groot deel een mentale klus en leren omgaan met de pijn is echt heel waardevol. (Wat overigens niet wil zeggen dat ik tegen pijnstilling ben, zelf de eerste keer ook een ruggenprik gehad en wát was ik daar blij mee!)
Ik heb trouwens ook een ruggenprik gekregen tijdens de bevalling van L. Vk en gynaecoloog smeekte er nog net niet om. Ik had in mijn geboorteplaats absoluut geen ruggenprik te willen. Nu laat ik dit allemaal open. De ruggenprik was mijn redding (voor mijn gevoel). Weeënopwekkers hoogste stand zorgde nog niet voor ontsluiting. Vk zei ‘jou lichaam kan niet meer, neem die prik’. In een uur tijd van 3 naar 10cm gegaan. Wat ontspanning wel niet kan doen...
Dat is ook mijn persoonlijke ervaringen met een ruggenprik. Ik wilde het van tevoren ook liever niet. Maar mijn eerste bevalling duurde lang en op een bepaald moment was ik uitgeput en kon daardoor niet meer omgaan met de pijn. Toen stagneerde de ontsluiting ook, mijn lijf ging zich verzetten in plaats van mee te werken. Toen in overleg toch gekozen voor een ruggenprik en door de ontspanning die dat bracht ging het laatste stuk ontsluiting ineens vlot! Dat is ook wat ik vrouwen vaak aanraadt: maak gebruik van pijnstilling als je het nodig hebt, het is er niet voor niets. Maar het kan ook zomaar zijn dat je het niet nodig hebt, je bent vaak sterker dan je denkt. Bij mijn tweede bevalling heb ik er geen behoefte aan gehad: het duurde minder lang, de timing was beter waardoor ik nog een redelijke nachtrust had gehad en er was geen sprake van uitputting.