Hier ook, ik erf uiteindelijk alles van de hele familie en de gehele koude kant is uitgesloten. Ik moet er niet aan denken dat ze dat op hun 18e zouden krijgen. En dan denk ik, daar heeft mijn hele familie kei en keihard voor gewerkt en dan kan ik ze nog zo goed hebben opgevoed maar op je 18e weet je echt niet wat je met al dat geld aan moet.
Maar dat iets niet gaat zoals je gedacht had wil niet zeggen dat je dan altijd naïef geweest bent dat je dat wel dacht he? Als jij toendertijd geen redenen had om hem te wantrouwen dan vind ik er niks naïefs aan dat je toen dacht met hem gelukkig te worden.
Alle spaarrekeningen staan vastgezet tot een maand voordat ze 18 worden. In die maand kunnen wij nog beslissen wat er met het geld gebeurd. Als we echt een big spender hebben, hevelen we het geld over naar een rekening waar ze niet bij kunnen met 18 jaar en doseren we wat ze ervan beschikbaar krijgen. Hangt van het kind af hoe we dat in gaan kleden dan.
Ja maar zo simpel werkt dat dus niet he? Als die rekening op hun naam staat hebben ze gewoon recht op dat geld, ook als jij het een maand ervoor overhevelt. Als het op hun naam staat, is het namelijk niet aan jou om over te hevelen
Dit en als het over word geheveld van een rekening op hun naam naar een rekening niet op hun naam hebben ze het recht dat geld terug te eisen en als ze dat doen heb je als ouder geen voet om op te staan.
Het gaat niet om gelukkig worden. Volgens mij snap je de metafoor niet helemaal Het gaat erom dat ik vind en denk dat je nooit zal weten hoe iets gaat lopen in het leven. Als je alleen maar van het positieve uitgaat en geen rekening houdt met een eventueel negatieve afloop, je ietwat naïef kan zijn. Het hoeft niet, maar een klein beetje rekening houden met verschillende scenario’s is denk ik het beste om in je achterhoofd te houden.
Maar juist rond die leeftijd heb je er wat aan. Ik heb dit jaar met 34 jaar een nog lopende vordering gehad, maar dat staat nu maar op de spaar te staan.
Maar dit is heel wat anders dan de financiële situatie voor/met je kinderen. Jij hebt je ex bewust belazerd, dat was jouw keus. Hij koos daardoor wraak. Ouders die sparen voor de toekomst van hun kind in de hoop op een goede financiële start. Die verstandhouding heeft niets met jouw voorbeeld te maken.
Nee klopt. Hier had het ons echt wel geholpen met ons huis kopen/trouwens enz. Niet dat het zonder niet gelukt is, meer dan prima zelfs. Maar nu hebben we alles prima op de rit en komt er ineens een behoorlijk bedrag binnen.
Het is een voorbeeld van dat je nooit weet hoe iets loopt. Ik denk dat de mensen die hier voorzichtig in zijn en voor zekerheid kiezen, ervaring hebben met/voorbeelden gezien hebben van/gehoord hebben over dit soort verhalen. Ikzelf en bijvoorbeeld @Iertje81 hebben werktechnisch al van alles voorbij zien komen wat een weldenkend mens niet eens kan bedenken van te voren. Hoe vaak hoor je niet dat verstandhoudingen in families prima zijn totdat er een erfenis te verdelen is bijvoorbeeld. Ouders die elkaar de koppen inslaan als ze uit elkaar gaan en de kinderen nog net niet letterlijk elk aan een arm trekken zodat ze ze doormidden delen bijvoorbeeld. Bij overlijden van ouders dat families vechten om voogdij over en woonplaats van de kinderen bijvoorbeeld. Een ouder die de andere ouder vermoord en de voogdij over het kind houdt en ook zeggenschap heeft over het vermogen van het kind bijvoorbeeld. Jongeren die best wel verstandig overkomen en dan toch in de mooie praatjes van iemand tuinen, blind van liefde en totaal onbereikbaar zijn voor ouders en anderen bijvoorbeeld. Ik kan zo nog wel tig voorbeelden opnoemen. Allemaal dingen die echt niet allemaal op voorhand te voorzien en te voorspellen waren. Je kunt het beter goed regelen en achteraf zeggen dat dat niet nodig was. Dan uitgaan van dat het allemaal wel goedkomt en dat dat dan toch niet zo blijkt te zijn.
Maar daar kan je dan toch als ouder afspraken over maken. Dat je het dan wel eerder schenkt ivm een huis bijvoorbeeld. Als dat een verstandige investering is dan lijkt me dat voor ouders geen punt. Want die sparen toch juist voor zulke grote belangrijke dingen, tenminste de meesten wat ik hier zo lees.
Hier ging iets fout. Komt ie nog een keer: @Summerbelle Het was een voorbeeld van hoe dingen kunnen lopen. Ik denk dat jij de metafoor ook niet helemaal begrijpt. Natuurlijk is het geen vergelijkbare situatie, maar soms hoeft iets niet gelijk te zijn om eenzelfde uitkomst te hebben hè En bewust belazeren, bewust belazeren… Tja, zo kun je het ook zien. Voor zover ik weet was je er niet bij? Waarom met zo’n gestrekt been er in nu? Ik heb jou niet ‘belazerd’ toch
Maar dat kan niet bij een kindertoekomstrekening toch? Tenminste daarvan zegt de bank dat het altijd bij 18 vrij komt. Wij sparen wel voor de kids per maand daar een bedrag op en dan kijken ze maar hoe en waaraan ze dat t.z.t. gaan uitgeven. Ik hoop dat ze dit wijs doen en zo niet, dan leren ze dat ook. Mijn zusje en ik zijn daar ook heel verschillend mee omgegaan. Alles omtrent erfenis of andere zaken (zoals het er uit ziet gaan mijn man en ik ooit aardig wat krijgen qua erfenis) ligt nog niet vast behalve met de clausules die mijn ouders bijv hebben toegevoegd. En ik kan me voorstellen dat wij dan t.z.t daar ook iets van maken als vanaf je 25e ontvang je dat. Hebben jullie dat vast laten leggen al bij een notaris dan?
Iedereen moet het doen zoals hij of zij wilt, maar het is goed bewust te zijn van de gevolgen die bepaalde keuzes kunnen hebben. We hopen allemaal dat onze kinderen op hun 18e verstandige volwassenen zijn, maar als dat zo zou zijn, zou de wereld er een stuk fraaier uit zien. Ik lees een aantal keer terug: dan leren ze daar van. Als dat geld bedoeld is voor iets leuks, dan snap ik dat. Is het geld bedoeld voor opleiding/ rijbewijs, dan zou ik de aanpak heroverwegen. Als ze vervolgens om die reden geen opleiding volgen, heeft dat een grote impact op de toekomst mogelijkheden.
Hier wel op naam kinderen en net voor hun 18e gaat alles in een deposito voor 3 tot 5 jaar. Geld gaat pas op z’n vroegst met 21 richting de kids. Tot die tijd kennen ze de rekening überhaupt niet eens. Ik kreeg op mijn 21ste ook een heel groot bedrag. Betaalde er de kosten koper en inrichting van mijn woning van.
Oh ja, ik ken er ook wel uit mijn directe omgeving die er meteen alles doorheen jagen. Nee, ik zou er niet blij mee zijn, maar het is een risico wat ik neem. Ik zie het niet als mijn geld, nu ook niet, terwijl ze nog geen achttien zijn. Overigens kun je bij sommige spaarrekeningen ook een andere datum kiezen na hun achttiende verjaardag wanneer het geld vrijkomt. Ze zijn ook niet van de een op de andere dag achttien met een smak geld. Dat is een proces waar je naartoe werkt, tenminste wij wel en op verschillende vlakken. Heb ik de garantie dat ze het in mijn ogen verstandig besteden? Nee. Maar goed, ook deze keuzes en gevolgen in positieve of negatieve zin zijn hun verantwoordelijkheid. Ook dat kan leerzaam zijn. En ze zijn mij niets verplicht in die zin. Als ik er anders in zou staan, zou ik misschien ook andere keuzes maken.