Ideale anticonceptie, er zal altijd wel een broertje of zusje binnenlopen haha! (Maar als ik kijk naar mijn ouders, geen enkele oom of tante heeft een groot gezin. Voor hun allen was opgroeien in een groot gezin reden om te zeggen: sorry dominee, hallo anticonceptie. Ben dankbaar dat ik geen 9 om mij heen heb haha)
Mijn man kreeg zowat een rolberoerte toen die vader ging afrekenen Maar goed het was ook geen van Haren ofzo. dat hoofd bonken kan ook prikkelverwerking zijn. En dat die kinderen daar overprikkeld zijn geloof ik direct
Ik bonkte vroeger ook, en thuis was t gewoon rustig hoor . Is inderdaad een prikkelverwerkingsding volgens mij.
Mijn oudste deed dit ook. Toen was het ook nog rustig in huis. Hij heeft waarschijnlijk ook moeite met het verwerken van (teveel) prikkels.
Ik kan mij niet voorstellen dat opgroeien met zoveel kinderen goed of prettig is voor die kinderen. Altijd lawaai nooit en nergens privacy of tijd voor jezelf. En standaard (op wat uitzonderingen na) te weinig ruimte, geld en met name tijd. Met zoveel mensen in een huis is er gewoon geen tijd om alle kinderen echt aandacht te kunnen geven. Er zullen er altijd bijzijn die ondergesneeuwd of juist overprikkeld raken. Of oudere kinderen die als surrogaat ouder moeten optreden. Ik ben absoluut voor helpen in het huishouden. Maar in dit geval ben je als moeder bijna volledig daarmee bezig (of je laat het verder maar langs je heen gaan). Of je zet oudere kinderen vol in. Er zit natuurlijk ook wel verschil in de gezinnen. En met hoeveel ze zijn. 5 of 6 is heel wat anders dan 9 of 10 zeg maar. Ik zie bij de familie Adema juist veel structuur een net huis en ouders die erg betrokken zijn. Terwijl ze daarnaast ook een eigen leven hebben met werk, vrienden en hobby's. Bij sommige anderen zie ik dat een stuk minder. Ik moest trouwens wel lachen om iemand die zelf zeep ging maken ivm "duurzaamheid" (het was niet eens echt goedkoper). Als er iets niet duurzaam is is het bewust zoveel kinderen krijgen.
Maar dat zeiden ze zelf ook al. Ze beseffen heel goed dat het niet duurzaam is om zoveel kinderen te hebben. Dus proberen ze op andere manieren hun steentje bij te dragen. Zoals ook het vegan eten. Voor de rest ben ik het helemaal niet eens met jouw post Ik volg meerdere grote gezinnen en zie juist veel betrokkenheid. Mij lijkt het heerlijk om als kind in een van die gezinnen opgegroeid te zijn. Ik heb maar een zusje en had graag gewild dat we met meer waren. Bij ons in de straat woonde vroeger een groot gezin. Het was daar altijd zo leuk en je was altijd welkom. Die herinnering is een van de redenen dat ik ook graag een groot gezin wilde (al vind ik voor ons vier wel genoeg hoor, haha!) Ik weet niet of je doelt op het Buddenbruck gezin? Ik denk dat het er daar net zo aan toe zou gaan als ze minder kinderen zouden hebben.
Dan moeten het haast wel shoesme ofzo zijn, die zijn gauw 90 euro per stuk. Ik wil best geld uitgeven aan goede schoenen maar als ik met zo veel ben denk ik daar toch wat meer overna
Dat hoofdbonken deed ik vroeger ook en ik ben ook niet zo goed met (teveel) prikkels om me heen. Daarbij beweeg ik ook altijd. Tegenwoordig is dat nog maar een voet ofzo, vroeger was dat dus m'n halve lijf
Ik ben als enig kind opgegroeid, en dat zegt echt niet dat er dan wel aandacht voor je is, je niet overprikkeld raakt of juist ondergesneeuwd. Mijn allereerste vriendje was er 1 uit een gezin van 6, ik vond het daar altijd fantastisch. Met zn allen aan de tafel. Dus ben het niet volledig eens met je @Amberxx Het zal ongetwijfeld per gezin verschillen
Verschilt echt per gezin. Zowel mijn man als ik hebben 7 broers en zussen. En we kijken totaal verschillend terug op onze kindertijd. En ook nu (bijna) alle jongere broertjes en zusjes volwassen zijn zie je hele grote verschillen. Voor mijn man reden om er zelf niet veel te willen, voor mij reden om het wel te willen. Was het bij mij thuis perfect? Nee bij lange na niet. Maar de basis: liefde voor elkaar heb ik gevoeld en nog. Dat betekent niet dat ik iedereen wekelijks spreek ofzo maar als er iets is kan ik zo bellen en helpen ze zover ze kunnen. Die onderlinge liefde mis ik bij schoonfamilie
Ik ben het echt niet met je eens. Verschilt gewoon per gezin, of dat nou klein of groot is. Ik heb 6 oudere broers en zussen, ik heb nooit het idee gehad dat we iets te kort kwamen. We kregen ook echt genoeg, en een moeder die thuis was en niet werkte. Bij m'n man zijn ze met 4 kinderen, die heeft toch echt minder liefde en aandacht gehad en nog. En over dat zelf wasmiddel maken, dat zei ze toch. Zo proberen ze toch iets te compenseren.
Onze oudste zoon heeft best wel moeilijke voeten dus daar koop ik meestal trackstyle voor. Die zijn tussen de 100 en €130. Maar daar loopt hij dan wel een heel seizoen op. Ik geef liever €100 uit aan echt goede schoenen die mijn kinderen dan een half jaar lang kunnen dragen dan met het gezin een speciaal uitje doen voor maar 1 dag, voor dat bedrag l, als ik zou moeten kiezen
Ja dan is het lastig inderdaad. Mijn zoontje heeft een brede voet en hoge wreef...ook niet altijd gemakkelijk maar max. €50 lukt hier wel.
Ik was trouwens benieuwd of de vierling van de Adema's een spontane zwangerschap was, of na vruchtbaarheidsbehandelingen? Weet iemand dit?