Het kromme is, dat mn vader destijds noodmedicatie meekreeg een zware pijnstiller spray (naam ff kwijt) a 250,- per stuk. Die zijn in verpakking gebleven (verzegelde casettes) omdat hij als een malle achteruit kelderde. Dus alle 4 zijn ze ongebruikt geretourneerd (wel specifiek afgegeven bij de apotheek balie aangezien t zware opiaten waren). Wordt niet meer in Nederland gebruikt, wordt ingezet in t oostblok. Hoppa 1000,- over de balk. Toestemmingsverklaring om bij te halen indien strikt nodig (onder inlevering van een oude lege bijv) was ook goed geweest als we maar zeker wisten dat we t dan meekregen. En dan wel zeiken over een paracetamol infuus?!?!?!? Ze zijn gestoord geworden in dit land. Collega van mij zou ook last hebben van stress, maandenlang kastje naar de muur. Totdat ook de spinazie ala creme niet meer kon worden gegeten. Slokdarmkanker, kon nog met moeite de kleinst beschikbare sonde door (die ze bij de neonatologie ook gebruiken...) . Die is er niet meer, werd gewoon niet serieus genomen. Weet niet wat een MRI of CT kost als je m prive wil betalen, ik weet wel dat ze in Duitsland full scans maken maar mocht je er tegenaan lopen zou t een overweging waard zijn.
Ach meid wat vreselijk. Die westerse protocollen zijn echt om te janken, net als dat je zo vaak bent afgescheept dat t zover is uitgezaaid. Vreselijk ook voor je moeder. Sterkte.
Wat heftig. Heeel veel sterkte voor nu en de komende tijd. Wat betreft de vraag om paracetamol via het infuus.. Ik begrijp dat het antwoord van de verpleegkundige bij jou in het verkeerde keelgat is geschoten maar ik weet hoe het gaat in het ziekenhuis omdat ik zelf verpleegkundige ben. Je mag geen orale paracetamol vervangen voor IV paracetamol zonder overleg. Dit omdat dit dubbel gecheckt moet worden omdat het intraveneus is. Daarom is er een ander recept nodig omdat het anders niet IV gegeven kan worden. De verpleegkundige zou in theorie hier de arts voor kunnen bellen maar ik weet helaas uit ervaring dat dit voor een vraag als; "mag de paracetamol omgezet worden naar IV" niet altijd gewaardeerd wordt en dat dat tijdens een gepland overlegmoment wel gevraagd kan worden. Ik begrijp het dus wel dat de verpleegkundige heeft gezegd dat IV niet kan op dat moment maar ze had het anders kunnen/moeten verwoorden of uitleggen op dat moment. Ik praat het dus niet goed maar ik hoop dat het een beetje helpt dat ik heb uitgelegd hoe het 'werkt'. Verder zou ik zeker een gesprek aanvragen met de behandelend arts van het ziekenhuis. De arts kan je antwoorden geven op je vragen en je meer vertellen over hoe en wat. Ook kan de arts of de verpleegkundige eventueel medisch maatschappelijk werk in consult vragen zodat je daar je ei kwijt kan en mogelijk extra ondersteuning kan krijgen, op psychisch vlak maar ook op praktisch vlak. Nogmaals heel veel sterkte ♡
Ik heb zojuist inderdaad een gesprek gehad met de behandelde arts en haar een paar vragen gesteld waar ze heel fijn en duidelijk antwoord op gaf. Ook heb ik haar verteld waarom het infuus verhaal me zo dwars zit. Bij mij kwam het binnen alsof er werd gezegd: "aan de gezondheid van je moeder hangt een prijskaartje aan en die prijs is te hoog. Zolang ze geen Maxima heet krijg ze gewoon de goedkopere optie". Ik heb aangegeven dat ik bang ben om me vanaf nu af te moeten gaan vragen om mijn moeder wel de beste zorg krijgt of dat ze eerst de prijs gaan bepalen van een behandeling voordat ze haar gaan helpen. De arts zei dat het inderdaad klopte dat paracetamol via het infuus duurder is dan een pilletje maar dat wanneer het voor een patiënt beter werkt of ze is misselijk (wat mijn moeder was) dat het zonder 'gemaar' gewoon gegeven mag worden. Ze vond de woordkeuze van de verpleegster dan ook erg ongelukkig uitgekozen en ze snapte mijn boosheid en ongerustheid maar ze wilde ook benadrukken dat elk patiënt, of het nou een Maxima betreft of niet, de beste zorg krijgt dus zo ook mijn moeder, "dat beloof ik je" zei ze dus ik moet er maar vanuit gaan dat het ook zo is.
For the record: een flesje IV paracetamol kost 2 euro. De tijd die de verpleegkundige heeft besteed aan de discussie, heeft meer gekost. Triest zeg, dat het zo heeft moeten lopen! Heel veel sterkte met alles wat er op jullie af komt, en hopelijk zijn er nog goede opties!
Wat vreselijk wat je moeder, maar hiermee ook jullie familie is overkomen en dat er door de artsen zo ontzettend nalatig is gehandeld. Pijnlijk in letterlijke en figuurlijke zin. Schandalig. Heel veel sterkte gewenst. Helaas geen verbazing hier. Wij hebben als familie ook veel te maken met het medisch circuit en wij kunnen inmiddels een boek schrijven over nalatigheid, fouten, niet werkende protocollen en arrogantie van artsen en assistenten. Wij hebben zelfs een rechtszaak aangespannen en gewonnen met schadevergoeding. En de laatste keer een vette klacht ingediend, in het gelijk gesteld, op grond waarvan zelfs een protocol is aangepast. Als dat niet was gebeurd waren we naar het tuchtcollege gestapt. Laten niet langer met ons sollen wat in Nederland veel te vaak gebeurt.
Dat de vraag niet gewaardeerd wordt door artsen vind ik een slechte motivatie. Als iets beter is voor een patiënt dan vind ik het werkelijk de plicht van een verpleegkundige om contact met de arts te leggen. Al reageert hij geïrriteerd of zuur. Zou mij werkelijk een worst zijn.
Het ligt natuurlijk ook aan de regels van bovenaf opgelegd, specifieke kenmerken vsn je patiëntenpopulatie en onderlinge afspraken en vertrouwen, maar ik vind het in het algemeen best als verpleegkundigen zonder overleg een IV paracetamol inzetten ipv tabletten of zetpillen. Die staan gewoon in de kast. De standaard voorgedefinieerde medicatie-opdracht in ons ziekenhuis vermeldt het al: "of IV 1000 mg".
Je kan dit ook even omdraaien hè, stel jij zit bij die arts voor een consult en die arts wordt steeds onderbroken door een telefoontje of een pcm vervangen mag worden en nog meer van dit soort vragen....dan zou je klagen dat de arts niet eens de tijd heeft en steeds gestoord wordt... Er zitten altijd 2 kanten aan het verhaal, en ik ben het met je eens dat zoiets gemakkelijk geregeld moet kunnen worden, maar het ligt nu eenmaal niet zo simpel altijd. En daar kan je wat van vinden, maar het systeem is nu eenmaal zo nu dat iets niet altijd gelijk kan. Toevallig ben ik van mijn vriendinnen de enige die niet verpleegkundige is (maar wel andere tak in de zorg) en ik hoor heel regelmatig dat ze zelf ook gefrustreerd zijn door allerlei regeltjes die er zijn.
Fijn dat je alvast een gesprek kon hebben. En een gesprek met de huisarts kan (later) altijd nog wel plaatsvinden in principe. Ik denk dat het voor jezelf ook fijn is als je hulp krijgt (of misschien heb je die al) om alles op een rijtje te krijgen voor de verwerking van alles. Sterkte
Veel sterkte. Heb je je zorgverzekering al gebeld om te kijken wat zij kunnen doen zodat je eerder ergens terecht kunt? Mijn man werkte eerst bij een zorgverzekering en die heeft die tip ook aan mijn ouders gegeven die steeds wat mankeren. Sindsdien bellen ze regelmatig de zorgverzekering op die met ze meedenkt, adviseert, kijkt waar ze eerder terecht kunnen en welk ziekenhuis of welke kliniek goed aangeschreven staat voor desbetreffende problemen. Kan een HA ook doen, maar die van hun doet niet zoveel wat dat betreft.
Oh meid toch.. wat een nachtmerrie dit en wat zullen jullie je machteloos hebben gevoeld en in de steek gelaten door de zorg, te afschuwelijk voor woorden. Ik wens jullie heel veel kracht en sterkte in deze periode. Al ken ik je niet, ik denk aan jullie.
Weer zoiets..ze hadden beloofd dat vandaag de punctie er sowieso zou komen. Ik bel mijn moeder op om te vragen hoe het ging. Is het niet doorgegaan, kregen ze met "geen mogelijkheid tussen" dus wordt maandag. Schiet mij maar lek..
Ik heb dit topic vandaag al tig x geopend en gesloten, op zoek naar de juiste woorden. Maar ik kom er niet op. Zou me geen raad weten als ik in jouw/jullie schoenen stond
Allereerst heel veel sterkte. Ik ben onlangs (vorige maand) 1 van mijn ouders verloren. Ook deze had kanker. De huisarts is ook nalatig geweest hierin, voordat we erachter kwamen dat het kanker was (en ondertussen uitegzaaid). Details ivm privacy laat ik even zitten. Maar wij hebben ook getwijfeld om de arts erop aan te spreken. Maar weet je....je kunt je energie nu het beste in je moeder steken. Het is een zware tijd waar je doorheen moet. Zorg dat ze vanaf nu de beste zorg krijgt. Maak mooie momenten samen, waar je later goed op terug kunt kijken. Wees er voor haar...praat over vroeger, over wat haar wensen zijn, geniet van elke knuffel en kus die je nu kunt geven , maak foto's etc. Als je deze ellendige periode gehad hebt, kun je altijd nog in rust met de artsen spreken. Ik bedoel dit niet belerend of respectloos overigens. Maar je krijgt echt spijt als je energie hiernaartoe gaat. Wat ik overigens echt begrijp hoor!! Je moet straks op een fijn afscheid terug kunnen kijken. Dat is gewoon wat ik je gun. Heel veel sterkte!
Dat is zuur inderdaad, als afspraken niet kunnen worden nagekomen. Maar geloof me, dat soort dingen zijn echt overmacht. En hoe moeilijk soms als je er middenin zit, maar er zijn soms echt mensen die de benodigde mensen, kamers of apparatuur nog dringender nodig hebben. En dan kan de arts best nog even door willen, zonder assistentie of zonder lab dat het materiaal kan ontvangen houdt het gewoon op.