Nee in UZ Gent doen ze dit soort onderzoek niet bij RIF. Dit is meer iets wat Cuypers & Cuypers doet met NK en plasmacellen onderzoek en qua behandeling antibioticakuren en intralip infusen. Ik weet niet of MUMC dit ondertussen ook doet. Ook nog belangrijk om te weten dat ik geen auto imuunziekte of schildklierfunctie afwijkingen heb. Alleen 1 x licht verhoogde bloedstollingswaarde en daarna nooit meer gemeten. Dit is ook meerdere keren zowel in België als in NL onderzocht.
Je zou het nog kunnen overwegen. Ik weet natuurlijk niet wat bij mij precies het verschil geweest is, kan net zo goed embryo kwaliteit zijn, of de scratching zelf, maar kan ook de antibiotica kuur zijn geweest om de chronische baarmoeder ontsteking te verhelpen. Maar kan me ook voorstellen dat je daar geen behoefte aan hebt. Het wordt allemaal zo veel samen en je doet al zoveel. De kans dat het echt het verschil gaat maken is waarschijnlijk toch klein
@Do1981 dank je voor het meedenken. Ik hoor wel wat de arts deze keer te vertellen heeft: Embryo glue, Receptivfty, you name it. Ik heb trouwens tijdens de tubectomie bbz ook nog een laparoscopisch onderzoek gehad met anatomie van eileider weefsel en embryo weefsel op afwijkingen en wederom inspectie van de baarmoeder op restweefsel, poliepen of verklevingen en inspectie van de eierstokken. Bij de laatste eierstok infectie ten gevolge van cyste bij linker eierstok heb ik antibioticakuur gehad en ook via infuus bij ziekenhuis opname met elke dag bloedonderzoek naar Infectiewaarden. Die 10e terugplaatsing was dat in het aantal terugplaatsingen in totaal of opnieuw geteld vanaf je vorige zwangerschap?
dat was het totaal en na vorige bevalling. Voor eerste was iui en die nk cellen en plasma cellen zijn dan nooit gedaan denk ik. Sowieso doen ze die in nl niet, mogelijk nu wel op de rif poli? Je zou het kunnen overwegen. Zo duur is het niet. Maar die infusen zijn wel gedoe als je dat zou moeten. En telt wel op als je dat heel vaak zou moeten natuurlijk. Maar de kans dat, dat speelt is volgens mij niet heel groot. En het is heel dubbel, als dat er uit komt zou je dat ook willen proberen natuurlijk. Zie het als een suggestie. Ik vond het zelf ook erg irritant als mensen met allerlei dingen aankomen omdat je gewoonweg niet alles kunt doen en het soms juist ook een vervelend gevoel geeft dat je niet alles zou doen ofzo. Want je doet er al alles voor!
Ze doen op de RIF poli idd ook een scratching met afname bms. Onderzoek naar o.a. NK cellen, maar ook een Receptivity test. Dinsdag vraag ik nog even wat precies. Dat is echter wel het stukje dat onder de onderzoekstak valt en wat ze dus niet zelf gaan behandelen. Maargoed mochten daar heel afwijkende waarden uitkomen dan kun je alsnog kiezen om daarmee verder te gaan (bv C&C).
Zo last van de hormonen deze keer, compleet emotionele buien! Zei al tegen mijn man of het misschien komt door alles wat er de laatste tijd gebeurt is, dat het hierdoor versterkt zeg maar. Maar fijn is anders hoop dat het afneemt aangezien ik nog tot volgende week moet spuiten
Sterkte, denk zeker dat het invloed heeft. Je gaat er niet meer zo onbevangen in als punctie 1 en 2. En misschien reageer je anders op de Ovaleap? Knuffel, die emotionele buien zijn echt rot. Je voelt je helemaal jezelf niet meer..
He wat akelig Droomwens. Dat klinkt erg onprettig. Denk dat het inderdaad wel samen kan hangen met wat er momenteel allemaal nog meer (is gebeurd) gebeurd in je leven. Dan is de veerkracht op een gegeven moment toch een beetje op. Hopelijk kun je vh weekend even doen wat je nodig hebt en wat je helpt. En vanaf daar dan langzaam gaan aftellen naar einde spuiten! Zet hem op!
@droomwens79 wat vervelend zeg! Maar wel begrijpelijk inderdaad! Dikke knuffel, hopelijk wordt het minder heftig! Hier weinig nieuws, hoe gaat het met alle lieve dames hier?
Ook hier weinig nieuws. Terug van zeiken, het was heerlijk Heb ma en di ook nog vrij, maar toch voelt het kort, zou graag nog een weekje willen haha Dinsdag de onderzoeken in Maastricht. @droomwens79 bleh wat rot met al die hormonen! Hoe gaat het nu?
Hihi terug van zeiken is een leuke typo gelukkig was het heerlijk! Vakantie is altijd te kort hè!! Nog even nagenieten en toch altijd weer spannend een nieuw onderzoek.
Spannend Gliss. Hier ook wrinig nieuws. Menstruatie is weer voorbij. Nu onze pauze maand. Volgende maand hopelijk nog een cryo. En heb vor half okt een evaluatie afspraak ingepland met dr. Cuypers. Dan gaan ee bespreken of we nog voor punctie 3 gaan of dat we het traject gaan afsluiten. Best wel heftig dus. En was gisteren ook wel echt even verdrietig toen ik die afspraak had gepland. En vh weekend een verjaardag op de planning bij iemand die zwanger is. Ik zie er erg tegenop.
Lastig lijkt me dat, zo'n tweesprong waar je dan staat en verdrietig idd, je wil daar helemaal niet staan natuurlijk. Mochten onze cryo's niet lukken dan komen wij daar ook voor te staan; weten niet zeker of we ook een derde punctie doen. Sterkte meis en hopelijk toch een fijne vakantie!
Betreft de punctie 3 doen, ik geloof bijna 100% zeker dat je wel de punctie gaat doen. Waarom? Omdat de artsen je gaan vertellen dat er kans is op een zwangerschap (zeker na een bbz / vroege miskraam of MA) en kwalitatief goede embryo’s. Dan zijn ze altijd uitermate positief. En wat doe je dan als patiënt? Dan blijf je geloven in die uitspraak… en besluit je ook die kans bij de volgende punctie weer te wagen. De enige reden wanneer een arts je zal vertellen dat de kans klein is op een zwangerschap bij doorgaan met dezelfde behandeling is wanneer er weinig eicellen uit de punctie komen of heel weinig bevruchtingen / blastocysten. Of bij bijvoorbeeld geen zaadcellen na TESE want dan is IVF / ICSI niet eens mogelijk. En zelfs met heel weinig blastocysten en /of matige embryo kwaliteit geven ze aan dat er ook nog een kans is op een zwangerschap. De enige die de grens aangeeft ben jezelf.
We willen de arts uiteraard vragen naar zijn visie op onze kansen. Maar we willen hem ook vragen om in een goed gesprek mee te denken over onze grenzen, wanneer het genoeg is enz. We heben natuurlijk al een kindje. We hebben bij dokter Cuypees vanaf de 1e intake altijd aangegeven dat we niet kost wat kost tot het uiterste willen gaan. Daar heeft hij heel begripvol op gereageerd. Ik ervaar hem ook wel als een arts die naast het medische ook kijkt naar de psychologische factoren, naar het welbevinden. Uiteindelijk kunnen we knoop alleen zelf doorhakken. Maar ik denk dat hij wel een fijne context kan creeeren voor een goed en constructief gesprek.
Ik sluit het zeker niet uit. Maar die 100% is erg overschat. Ik denk dat het op zijn hoogst 50/50 is. Mijn man vermoedelijk nog minder. Juist omdat we zo genieten van onze zoon is het idee om niet meer bezig te zinn met een traject ook fijn. Maar het definitieve van stoppen, maakt zo verdrietig. Ik hooooop gewoon zo op nog een kindje.
@blij83 hoe denk je dan dat het is voor stellen die voor hun eerste kindje gaan en waarbij het niet lukt?
meid, ik zag deze post en dacht ‘waarom nou’? door dit te zeggen lijk je vooral te willen zeggen dat het verdriet van @blij83 minder erg is. Misschien ben ik de minst voor de hand liggende om hier wat over te zeggen, maar ik snap deze reactie gewoon niet zo goed en voel de behoefte om te reageren. blij is ontzettend verdrietig en met deze post declassificeer je haar verdriet. Ik ga ervan uit dat je het niet zo bedoeld. verdriet is gewoon niet te vergelijken. En natuurlijk zit er een verschil tussen jullie. Maar het rouw proces dat je langzaam gedwongen wordt afscheid van een droom is er bij beide. Ik lees nergens dat ze iets zegt anders dan over haarzelf en begrijp dan ook niet waarom je zo reageert
Ik denk dat dat idd het belangrijkste is bij zo'n gesprek. Goed alles bespreken en dan de overweging maken. Uiteraard moet je zelf de knoop doorhakken met je man, maar wel met alle feiten en onzekerheden op een rijtje