Interessant! Ik heb het me ook steeds afgevraagd namelijk! Mijn beide kinderen zijn nooit ingedaald en sprake van een natuurlijke bevalling is er nooit geweest. De eerste is met 42 weken geboren dmv een keizersnede na een ingeleide bevalling die met 8cm ontsluiting volledig stilviel. Nooit harde buiken gehad en geen naweeën. Bij de tweede heel veel harde buiken gehad, ook gecontroleerd op blaasontsteking. Bij deze gekozen voor geplande keizersnede om herhaling van de eerste bevalling te voorkomen. Ook bij de tweede geen naweeën gehad.
Nog niet alles gelezen, maar wilde wel even reageren. Volgens mijn verloskundige maakt mijn baarmoeder geen sterke weeën aan. Daarom is het voor mij onmogelijk om zonder kunstmatige oxytocine te bevallen. Zelfs mijn miskraam met 12 weken lukte niet zonder tabletten en curettage. Bij mijn oudste zoon braken mijn vliezen en hebben ze na 2,5 dag wachten besloten om toch maar in te leiden. Bij mijn tweede zoon kreeg ik wel weeën, maar die waren niet sterk genoeg. Ze hebben toen de vliezen gebroken en toen deden de weeën ook wel wat, maar met 9 cm ontsluiting zakten ze gewoon weer weg. Dus een volgende keer gaan ze het niet eens meer zonder proberen, maar wordt er gewoon een datum geprikt voor een inleiding.
Ik ben ook niet gemaakt om te baren. Alhoewel het bij de eerste wel vanzelf ging na breken vliezen. Maar goed, ik moest wel ingeleid worden. Maar ik had al wel ontsluiting voordat ballon werd geplaatst. Nr 2 was helemaal drama; pas op dag 5 konden ze vliezen breken en ik was nog niet inleidbaar eigenlijk... baarmoedermond nog niet verstreken. Maar na 2 ballonnetjes en meerdere keren gel pakte mijn lijf t gewoon niet op. Weeeopwekkers werden ook maar hoger en hoger... want zodra t uitging, daalde de weeen enorm. Opti2 2 was keizersnede. Maar ik ken ook een buurvrouw die tot 3x toe pas na 42 weken werd ingeleid. Daar gebeurde ook gewoon niets vanzelf ondanks alle geduld, strippen etc. Haar derde kindje is net geboren. Ik denk dat we nooit rechtop hadden moeten lopen, de mens is qua zwanger worden en bevallingen nou niet bepaald extreem succesvol meer als je kijkt naar bv apen. Ik twijfel er niet aan dat als ik zwanger raak en weer moet bevallen het weer inleiding moet worden. Mijn lichaam snapt t gewoon niet.
is het dan helemaal niet bekend dat de weeen gewoon ook een uur of wat weg kunnen blijven, ook met 9 cm ontsluiting en dat je deze rust dan gewoon kunt nemen? ik vind het echt heel kwalijk dat een verloskundige zoiets durft te beweren terwijl er niets mis hoeft te zijn! De weeen kunnen na een aantal uren gewoon weer opgang komen. En nog erger, wij vrouwen geloven daarmee niet meer in onszelf maar in het schadelijke onvermogen van een zogenaamde kundige. Dit zeg ik niet om je nog een slecht gevoel te geven, integendeel, ik vind het vooral heel kwalijk wat vrouwen op de mouw gespeld wordt aan angst en onvermogen als het om baren gaat.
Voor mij was dit onbekend, maar ik vind en vond het ook prima. Mijn zoontje was ruim 9 pond en ik had (volgens de verloskundige en ik vind dat redelijk logisch) krachtige weeën nodig om hem eruit te persen. Daarbij vond ik het echt prima. Ik had al 2 dagen en nachten onregelmatige weeën, dus ik was gewoon moe en wilde dat hij geboren werd. Overigens is bij mijn moeder vanwege dezelfde reden ook een aantal keer de bevalling ingeleid door de gynaecoloog, dus het is iets genetisch blijkbaar.
dat je moe was dat snap ik die welkome pauze was dus voor jou precies wat je nodig had. Blijkbaar zijn ze er wel in geslaagd om zowel jou als je moeder te laten geloven dat het nodig was en dat jullie niet zonder hulp kunnen bevallen. Dat betwijfel ik ten zeerste, jullie passen niet in het protocol, dat klopt maar zolang er geen foetale/maternale nood is en je als moeder gesterkt wordt in je kunnen zal je in elk geval een ander geboel overhouden aan de bevalling (ik kan het zelf ipv ik kan het niet alleen)
Hier precies hetzelfde!! Ook altijd het gevoel dat er iets mis wat met het aanmaken van weeen bij mij! Eerste MA moest opgewekt worden met pillen. Kwam niet vanzelf. Na 2 sets vaginale pillen wel een hele hoop bloed, maar liet niet vanzelf los en daarom gecurreteerd. 1e kindje. 72 uur met gebroken vliezen rondgelopen in afwachten van weeen. Er kwam niks. Toen ingeleid en pas na Max dosis weeenopwekkers kreeg ik weeen. Meteen weeenstorm en ruim een uur later geboren. 2e kind, gewacht tot 42 weken. Vliezen gebroken. Gebeurde weer niks. Weer Max weeenopwekkers nodig gehad! Echt klopt er iets niet bij mij! Wil heel graag een derde kindje en stel me dan ook maar in op een inleiding, hoewel ik ook graag natuurlijk zou willen bevallen!
Klinkt behoorlijk hetzelfde. Een week geleden weer gecuretteerd. Het komt bij mij wel los, maar niet helemaal. Vervolgens verlies ik door het weefsel dat achterblijft zoveel bloed dat ik uiteindelijk ook gecuretteerd moet worden. Hierdoor zie ik een volgende zwangerschap bijna niet zitten.
Pffff wat rot zeg! Ja dat had ik ook. Het was echt een bloedbad en het stroomde eruit. Moest ook een spoedcurretage toen. Heel herkenbaar. Ik zie daar ook enorm tegenop. Maar de wens wint het nu nog van de angst! Veel sterkte!!!
Inderdaad het is bij al de tweede keer dat het zo verloopt. Echt heel rot. Misschien dat we het over een half jaar weer proberen. Hopelijk ben je snel zwanger en gaat het allemaal goed.