Dochter is nu 4.5, verbaal niet de sterkste maar meer in de cijfers en dingen onderzoeken. Heb je een gesprek dan fladdert het van hot naar her, zo gaat het over tekenen, zo over de glijbaan en dat schiet binnen 1 zin weer terug. Elke keer vragen we hoe het was op school/BSO maar lang niet altijd valt er dus een touw aan vast te knopen. Gisteren zei ze dat een jongetje dr in dr buik had geslagen bijv. en dat dat best wel zeer deed. Naam jongetje kwam er dan ook nog uit, zij had ook geslagen (het is geen heilige dat weten we) maar wie er nou begonnen was met slaan is me nog een raadsel. Vanaf wanneer kregen jullie redelijk volgbare verhalen? Of is "wie sloeg er als eerste" eigenlijk gewoon nog een heel lastige vraag om te beantwoorden voor zo'n koppie?
Vragen als wie het eerst is deed, zijn altijd moeilijk. Want daarvan is een heel groot deel perceptie. Bv, kindje a duwt in een spel, kindje b slaat terug. Volgens beidde begon de ander als eerste, beidde hebben ook gelijk, kindje a niet bewust misschien (of misschien ook wel). Mijn mijn zoon, ook 4, zijn er meestal niet eens verhalen. Goed, weet ik niet is zo een beetje het standaard antwoord. Maar als hij verteld, dan gaat het binnen 10 seconden ook van hot naar her en weer terug. Vaak wil hij iets laten zien/vertellen over een specifiek iets, wij zeggen dan, vraag de juf of ze een foto er van maken, dan is er net iets meer duidelijkheid voor ons en meer mogelijk voor een gesprek (op de bso). en ik krijg nu dus wel eens fotos van specifieke spelletjes die hij leuk vind en waar hij over wilt vertellen. Ik hoor vorige week ook ook thuis, dat ze gevochten hadden, bleek achteraf een fantasie Pokémon gevecht te zijn geweest . ze hebben elkaar met geen vinger aangeraakt. En soms ook, die en die deed mij pijn. Ja vervelend. Ik ga er dan maar vanuit dat de juffen wel vinger aan de pols hebben op de bso.
Z is 3,5 en verteld prima verhalen. Zo sterk soms dat we behoorlijk twijfelen aan de echtheid. Iets wat we totaal niet gewend zijn aangezien L zo'n "mijn kind verteld altijd de waarheid" geval was Zo kwam Z laatst thuis met het verhaal dat ze op het kdv een luier om had gehad (ze is al meer dan een jaar dag- en nachtzindelijk). Dit had oma gedaan. Toen we naar huis gingen wees ze een auto aan en zei dat dit de stukke auto was van oma. Kdv wist niet waar ze het over had
Ze mag op die leeftijd nog werkelijkheid en fantasie door elkaar halen. De vraag is zeker ook lastig omdat ze er nog een heel eigen verhaal van kan maken (wat dan in haar hoofd de werkelijkheid is) wat niet helemaal klopt met wat er is voor gevallen. Buiten dat om vind ik de vraag wie er begonnen is ook nooit relevant. Wil graag weten hoe ze hebben gehandeld en hoe het is opgelost .
Hahaha zo hebben mijn moeder en ik nog steeds gesprekken Die gaat ook van het ene onderwerp door na de andere en weer terug als het haar naar binnen schiet. Onze knul is 7 en kan heel goed vertellen maar ze willen zoveel vertellen dat het in hun hoofd logisch is terwijl wij nog moeten schakelen. Met 4 kon hij goed vertellen wie wat had gedaan maar de vraag wie begon is inderdaad niet altijd te beantwoorden. Misschien had 1 kind al de hele tijd de tong uitgestoken en de ander mept. Het kind wat mept is zichtbaarder dan het kind dat stiekem de tong uitsteekt niet
Ik ga ff eerlijk zijn: je komt zelf ook zo springerig over kan het zijn dat ze iets van je heeft overgenomen? Probeer het voor en dan met haar te structureren: eerst zat je in de klas en toen x en bij het buitenspelen y. Voorleven hoe dan wel helpt enorm
Hier kwamen echte duidelijke verhalen rond de 6 jaar al is het met dochter van net 4 jaar wel een ander verhaal die is heeel duidelijk
Mijn zoontje van 5,5 vergeet belangrijke stukken in zijn verhalen. Achtergrond informatie bijvoorbeeld, of hij vergeet het eerste deel van een zin. De logopedist zei dat we zouden kunnen oefenen met verhalen vertellen. Ik denk dat hij sneller denkt dan praat. Ik begrijp hem vaak genoeg wel, maar ik ben dan ook z'n moeder
Oooh dat klopt ook wel hoor, ze heeft t niet van een vreemde. Wat we hier doen is haar aan t tekenen zetten en dan met haar praten, 1 op 1, dan is het al een stuk rustiger in t koppie. Ben er zelf wel aan gewend hak op de tak te zijn, heeft voordelen en zeker nadelen. Voordeel is dat ik haar iets makkelijker ontcijfer dan mn man dat kan bijv. Voorlezen is hier vaste prik, die gup heeft een boekenkast waar je eng van wordt en die wordt heeeeeel wat ingezet. Enige waarom ik t wil achterhalen is dat ze vorig jaar ook een "leuk mannetje" in dr klas had zitten. Ook zo'n naam die je vaker hoort dan je normaal zou verwachten. Heb die vorig jaar ook even in de bocht gezien "goedemorgen" is bij hem "ik sprint op je af en duw je wel ff t hekwerk in" terwijl G. bij mij nog een knuffel kwam halen en hij net aan kwam lopen bij school met zn moeder (die deed alsof ze gek was). Ze geeft nu eindelijk aan dat ze blij is dat die in een andere klas zit nu. Vervolgens hebben we nu weer een nieuwe naam... Ze is geen heilig boontje maar ik heb ook op die school gezeten. Het protocol is wel wat anders geworden in de loop der tijd maar ik ben 5 jaar lang alle hoeken in geziekt en geslagen en geschopt en "niemand had wat gezien"... Hoe je 30 v.s. 1 kan missen is me een raadsel overigens. De verbazing alleen maar groter toen ik op een gegeven moment er 1 met de grootste mond van allemaal na jarenlang zieken onderuit sloeg en dat DAT wel werd gezien... Ik was wel een stuk minder mondig dan mn dochter, loste t liever zelf of (herkenbaar) als dat ik aangaf dat ik er niet uitkwam. Maar ik weet wat t mij heeft gekost, bespaar haar dat liever. Het onderwijs verder is goed, maar pesten ben ik iets feller op gebrand allicht dan gemiddeld. Ongeacht of zij aanstichter of slachtoffer is.