https://www.rtlnieuws.nl/nieuws/nederland/artikel/5250766/arfid-kind-eetstoornis-angst-voor-eten-hoorzitting-gezondheidsraad Ik las dit deze week en herken heel erg mijn dochter hierin maar op een heel belangrijk punt ook weer niet, namelijk dat ze achter blijft in groei en ontwikkeling. Ik ben benieuwd of er mensen bekend zijn met deze aandoening en hoe dat bij de persoon met de aandoening zich uit? Op dit moment eet mijn dochter de volgende dingen - wit brood drooG - droog wit stokbrood - wit brood met smeerkaas (alleen goudkuipje) - spaghetti carbonara (alleen kant en klare verse saus van de AH) - knakworstjes - gebakken kipfilet - Zaanse Mayonaise - komkommer - kipnuggets (alleen van Mac met eigen Zaanse mayo) - knijp Danone (ander merk / andere verpakking gaat er niet in). - aardbei - watermeloen - snoep tumtum (alleen de oranje en roze) - popcorn zout - pizza margarita van 1 Italiaan (veranderd hij de verpakking is dit ook klaar. - kinder chocolade kleine reepjes. verder helemaal niets!! Geen koek, snoep, chips ook. Gewoon echt niets. Ze at hiervoor ook nog gekookte worst, grillworst, tomaten-groente soep, mango, appel, manderijn en nog wat dingen maar door slechte ervaring (andere smaak/structuur dan ze verwachte) durft ze dat niet meer te proeven en eten. Dwingen we haar 1 hapje te nemen gaat ze kokhalzen tot spugen toe. Ik ben nog steeds van mening dat als ik er een ding van maak dit ook een ding word maar zo verder kan ook niet. Ze groeit goed maar ben bang dat als we bloed gaan prikken ze aardig wat voedingsstoffen te kort komt. Wat zouden jullie doen als dit jouw kind was? Want ik zit met mijn handen in het haar. Straffen bij niet proeven en spugen hebben we al gedaan, net als belonen bij wel proeven en hele LOL campers beloven bij 5 hapjes niets werkt. Ook niet samen koken, zelf groetje en fruit verbouwen, ook niet een groente paspoort. En dat we haar een baby noemen maakt haar ook niet uit.
Alle kinderen maken een lastige tijd qua eten door. Ze is pas 5. het gaat op een gegeven moment echt wel beter. Soms eten ze een hapje mee bij een vriendinnetje en dat heb je weer een gerecht erbij. Of durft ze ineens een hapje te proeven van wat jij eet. Ze eet wel fruit, kip, pasta en brood. En echt bijna alle kinderen eten amper groente. Dus maak je maar geen zorgen. Laat het los, wij zeggen altijd, eten moet geen strijd zijn. Dat verlies uiteindelijk toch, en dat wordt eten zo beladen iets.
Zoals ik het lees is arfid in feite een angststoornis. Als dat echt aan de hand is, kom je toch in de richting van ggz. Emdr kan soms in korte tijd wonderen doen. Wat is jouw indruk, is er angst voor eten? Is er een soort voedselgerelateerd trauma? Of is het toch lussiknie? In dat geval zou ik bij jouw jonge kind nog denken "het is een fase" en gewoon blijven aanbieden en positief benaderen. En gewoon 1 maaltijd koken. Dit is je eten, eet smakelijk. Het bord hoeft niet leeg maar je krijgt niks anders.
Hier een vergelijkbaar verhaal. -Brood met vlokken of 1 soort worst -banaan en druif -patat/gebakkenaardappels/pannenkoek -runderworst en hamburger -de overwinning van afgelopen jaar: HIJ EET WORTELS!!! (Oké, 2 worteltjes, dan mag hij daarna vlees) -1 speciaal soort prefab cakeje -skittles en oreo en paaseitjes en Waterijs(likjes). (Misschien ben ik nog wat snoepjes vergeten) Maar dingen als kreukelfriet en een scheve wortel zijn al te afwijkend. Vitamine snoepjes ook niet dus... Hij is stevig en groot, ontwikkelt goed. Maar gewicht alleen is geen harde eis voor diagnose ARFID hoor. Zit ook met m'n handen in het haar.... maar bij sperziebonen of broccoli gaat hij gewoon kokhalzen. Dit is geen fase, het duurt al 2,5-3 jaar...
Ik ken meerdere mensen die Arfid hebben. O.a een vriendin van mij en een neefje. Bij die vriendin heeft het duidelijk met haar ASS te maken. Geen van allen hebben of hadden ze problemen qua groei, volgens mij is dat ook geen vereiste. Ik herinner me wel dat je eens zei over je dochter dat ze wel gewoon dingen durft te proeven. Dat lijkt mij nou wel weer een groot verschil: degenen met Arfid (die ik ken dan, maar wordt vaak ook aangehaald als één van de kenmerken) zijn juist huiverig om iets nieuws te proeven. Neefje heeft vaak zoveel last van spanning wanneer m'n schoonzus kookt dat hij dan maar "wegloopt" naar z'n oma (als zij óók aan het koken is probeert hij de andere oma en lukt dat ook niet, dan gaat hij terug naar z'n moeder). Ook m'n vriendin zal echt nooit iets proeven wat ze niet kent, of bv verpakkingen waarop staat 'verbeterde receptuur' worden vermeden want dat zal dan wel betekenen dat er iets veranderd is... Die lijst is trouwens heel wat langer dan wat m'n neefje eet :') er zijn nu 5 dingen die hij lust: pinda's, banaan, droog brood, kale elleboogjesmacaroni en koffie. Hij is trouwens 6,5.
Deze slecht etende "fase" bij mijn dochter duurt al 8 jaar. Dus dat jonge kinderen van 5 jr (of jonger) slecht eten is zeker niet altijd een fase helaas. Mijn dochter (nu 11) eet: Brood (wit of licht bruin zonder "pitjes"). Als beleg alleen maar chocopasta, pindakaas, hagelslag, smeerworst en boterhammenworst. Aardappelen Aan groente enkel spinazie, bloemkool en rauwe andijviestampot. Vlees: krokante kipfilet, gehaktbal, hamburger, boomstam Lasagna bolognese (maar spaghetti of macaroni met dezelfde saus eet ze niet). Qua fruit eet ze banaan, appel, peer & groene druiven. Patat, kipnuggets/kipcorn, frikandellen. Mayonaise, appelmoes. Cheeseburger, maar alleen die vd mac en dan pulkt ze de augurk eruit. Pannenkoeken en poffertjes lust ze ook. En dan verder natuurlijk chips, koek, snoep (niet alle soorten, maar wel genoeg variatie). Wij zijn regelmatig bij het consultatieburo geweest, doen niks, ook de huisarts deed niks, want het zal wel over gaan. Uiteindelijk een jeugdhulp verlener erbij betrokken via de ha. Maar dat loog ze gewoon keihard in het gezicht (ja ik wil echt normaal kunnen eten, ja ik zal me best doen etc en thuis komen vh gesprek en dan zeggen dat ze niks wil proberen, het haar niet boeit etc etc. Hier hielp ook niks. Dwingen niet, zelf voeren niet (kokhalze, overgeven), belonen niet. Boos worden niet, aanmoedigen niet, verdrietig worden ook niet. We laten het nu maar gaan en hopen gewoon dat het ooit goed komt. Qua groei is ze wel lang enzo, dus daar heeft het geen invloed op. En de ggz inschakelen (wat de volgende stap zou zijn), laten we nog ff achterwege omdat ze vol in haar pubertijd zit en we niet nog meer weerstand willen creeeren.
Ik denk dat mijn zoon van nu 17 het had. Hij weigerde te proeven. Niks hielp. Boos worden niet, belonen niet, niks. Kon een kadootje voor hem neerzetten dat hij mocht uitpakken als hij een hapje at maar dat vertikte hij. Hij was veel te mager. Hij at alleen crackers met nutella en friet met frikandel. Maar alleen gewone friet. Als we ergens waren en ze hadden dan bv dikke friet met schil of kreukelfriet dan hoefde hij niet. O ja pyamapapje drobk hij toen ook. Hij had ook een sterk ontwikkelde kokhalsreflex. Het is jaren drama geweest. Kinderarts zei: als hij 16 isdan eet hij wel. Pedagogisch spreekuur zei: ja hij moet wel een hapje proeven. Ja hoe dan?? Ik denk echt dat hij dit had. Inmiddels ishij 17. Hij eet nog steeds niet alles maar wel veel.
Ik herken op heel veel punten mijn zoon erin ,soms gaat het even goed dan lijkt het alsof hij iets wil eten omdat het lekker ruikt maar puntje bij paaltje eet hij het niet.Ook eten met een vreemde structuur wil hij niet, snoepen ook niet.Dingen die hij eerst lekker vond wil hij echt niet meer,pannekoeken bv.Sowieso is mijn zoon extreem angstig aangelegd (durft niet alleen boven te spelen bv,of 5 min alleen thuis te zijn).Bij mijn zoon is al vroeg ASS vastgesteld en problemen met mondmotoriek icm sensomotorische integratie.Hij is ook behandeld voor PTSS . Wat ik al heel lang doe is vitamine pillen en visolie geven, iedere keer weer een drama als zijn merk pillen op zijn.Kauwtabletten vind hij te hard en vies,ze mogen ook niet te groot zijn, noem maar op.Gelukkig groeit hij goed (1.34cm en 7 jaar) maar ik maak me wel zorgen om de toekomst.
Ik vermoed dat ik dit zelf heb (al jaren, maar nooit iets over gezegd of mee gedaan want te spannend) Het is niet dat ik niks eet maar ik vind het wel lastig om nieuwe dingen te proberen en dus vermijd ik dat. Daardoor eet ik veel eenzijdiger dan ik zou willen.
Ik at vroeger ook niets, wilde niets nieuws proberen en had moeite met structuren ed. geloof me; laat het los. Zolang je kind goed groeit en gelukkig is zou ik er geen druk of traject op leggen. Dat geeft later veel meer gedoe met eten. De rest loopt wel los.
Ik heb geen ervaring, maar ik zou er wel met man en macht vitamine pillen (je hebt kauwtabletten of van die gummies evt, of kan ze pillen slikken al?) in zien te krijgen met zo'n dieet. Succes!
Zoon eet ook beperkt, nu denk ik zo'n 4 jaar. Geen arfid maar eet en lust weinig door zijn prikkelverwerkstoornis (hij heeft een ander gevoel in zijn mond) Hij eet -bruin brood met pasta,soms hagelslag, enkele keer smeerkaas/gekookte worst/salami. - stokbrood met kruidenboter - krieltjes, soms rosti of pom duchess. - hamburger en schnitsel - soms gekookte aardappels met gehakt erdoor en saus. - soms kale macaroni met kaas - patat, frikandel en soms kroket - kipnuggets bij de mc - soms pannenkoek en pizza - komkommer, soms paprika - druiven, aardbeien, soms appel - chips - paar hapjes ijs We hebben een traject bij een eetteam gehad maar heeft niks opgeleverd. Hij kan structuren slecht verdragen en moet echt spugen van bepaalde dingen.
Mijn jongens eten ook niet alles. Mijn oudste begint sinds vorig jaar wat meer te proeven en proberen. Maar het liefste eet hij bruine boterhammen met smeerkaas, of gekookte pasta zonder saus. De jongste is weer in de fase ik ga het allemaal niet proberen. Het gaat hier met ups en downs. Beide jongens hebben een vrij pittig eigenwijs karakter, dus als ze het niet gaan doen, kan ik daar vanalles tegen over zetten, van straf tot beloning als ze het wel doen. Maar dat maakt ze niets uit. Ik heb het idee dat het wel goed gaat komen met de tijd. Het gaat bij ons altijd in golf bewegingen, soms willen ze wat meer, en proberen ze meer. Soms helemaal niets. ik hoop voor je dat je bij je dochter er achterkomt of het echt iets is, of dat het een fase is waar ze doorheen moet.
Ik vind het lastig want als ik dat artikel zo lees zou je een heleboel kinderen onder die aandoening kunnen zetten. Inclusief mijn van dochter van 17 maanden. -Brood: Gaat er niet eens in. Met smeerbaar beleg wil ze dat nog wel eens eraf likken maar meestal gaat het de vloer op. Of ze haalt het beleg (Kaas, boterhamworst of salami) eraf en het brood gaat weg. -Drinken: Melk en soms water of aanmaaklimonade. -Fruit: Alleen banaan of als ze zin heeft een fruitpot. De rest raakt ze of niet eens aan of het gaat direct richting de vloer. -Avondeten: Als het naar haar zin is. Gekookte aardappels soms, groente wil ze vaak niet eens aanraken of het gaat richting de vloer. Vlees gaat nog het beste maar dan alleen iets wat makkelijk te kauwen is zoals bv gehakt. Anders... de vloer op ja. -Dessert: Het enige wat er bijna altijd zonder aarzelen ingaat is het toetje, danoontje ofzo. -Tussendoor: Soms een hartig koekje van Tuc of wat plakjes broodbeleg. Alles wat nieuw is wil ze vaak niet eens aanraken. Ik vind het altijd heel lastig. Omdat ik ook van mening ben dat mensen vrij snel hun kind in een hokje willen stoppen. Als ze "iets" hebben lijken ouders vaak geruster dan dat ze moeten accepteren dat hun kind bv gewoon een moeilijke eter is, of het aan de opvoeding ligt, de kookkunsten, het karakter van het kind etc. Begrijp me niet verkeerd, ik zeg niet dat er niets aan de hand is maar vind dit wel altijd heel erg lastig.
De psychologe waar onze oudste eerst liep zette ons op dit spoor om te kijken of we iets herkenden. Het "probleem" is hier dat ze dit niet van begin af aan heeft, als baby, peuter, kleuter at ze alles. Daarna werd het steeds slechter. En wel met achterblijven in groei en ontwikkeling. Inmiddels dus bij de GGZ beland en kijken waar ze daar mee komen. Met je vraag: wat zou je doen als het jouw kind was? Ik weet het dus niet. We vechten nu bijna 2 actief tegen een eetstoornis en ik heb niet het gevoel dat we ook maar 1 mm vooruit zijn gegaan.
Koken jullie wel eens samen? Misschien een mooi kinderkookboek aanschaffen en samen boodschappen gaan doen. Kent ze de soorten groenten en fruit die er zijn? Kan ze ze aanwijzen? Dit wat je omschrijft had een van mijn broertjes vroeger. En mijn ouders waren na alles proberen op die lieve manier er maar van om het erin te proppen. Hij heeft tot zn 20ste eigenlijk niks gegeten tot hij in de horeca ging werken. Daar heeft hij leren eten en gaat het geloof ik wel redelijk. Maar vooral omdat hij plezier in koken heeft gekregen.
Hier herken ik mezelf sowieso in. Ik heb geen last van ondergewicht, maar voor de rest herken ik me erin. maar ook mijn oudste eet slecht en eet ook geen nieuwe dingen. Bij ons komt het beide door onze ASS. Ik hoop dat het bij mijn oudste dochter beter gaat in de toekomst. Voor mij helaas niet.
Onze oudste van 12 eet ook weinig. Dit word wel steeds meer. 3 jaar geleden bijna opname ziekenhuis omdat hij echt te mager was. Met veel pijn en moeite is hij toen iets meer gaan eten, en krijgt hij nutridrink. Hij begon met 3 smaken, tegenwoordig alleen nog maar chocolade. Ik ga de strijd niet aan, de chocolade gaat er zo in. Bij hem komt het doordat hij als baby/dreumes altijd keelontsteking had. Hij kon toen amper eten en hij kreeg hierdoor een verkeerde accociatie met het eten. Nu begint hij vanuit zichzelf ineens soms dingen te proeven.
Oh wauw, hier heb ik nog nooit van gehoord. Onze oudste zoon (bijna 6) eet ook heeeeel slecht. Hij heet crackers en boterhammen met pindakaas en pasta. Voor de rest lust hij alleen pannenkoeken/frikandel en fruit. Soms krijgen we er wel wat groente in zoals broccoli/bloemkool/rauwkost. En wat vlees. Voorheen lustte hij ook (kale) pasta. Maar sinds een paar weken eet hij dat ook niet. De meeste dagen gaat hij dus zonder avondeten 's avonds naar bed. Ik snap niet hoe hij dat doet. Ik zou 's nachts wakker worden van de honger.... Heel frustrerend is het wel.