Het ligt niet altijd aan de opvoeding hoor. Een kindje kan ook gewoon 'anders' zijn. Ik zou het graag horen wanneer mijn kind zulk gedrag vertoond bij een ander zodat ik er een gesprek over kan aangaan met hem, ipv dat moeders onderling het erover hebben en m'n kind straks nergens meer welkom is.
Bedankt voor je berichtje… ik kan me mijn eigen speeltijd van vroeger ook gewoon bijna niet meer voor de geest halen eerlijk gezegd.. haha Weet alleen dat ik absoluut nieeet een grote mond had naar ouders van m’n vriendjes/vriendinnetjes , en ook niets kapot maakte door de gooien of weet ik veel wat. Vind dat echt een mega NO GO!
ben ik met je eens… Maar wat als moeder bijv al helemaal niets zegt over dat aller grootse geschreeuw van m? Of baldadig gedrag op school.. Ik noem maar gekscherends wat… kijk,wat ik onacceptabel vind kunnen hun natuurlijk dikke prima vinden En dat mag uiteraard, ieder z’n ding/opvoeding en denkwijze… punt; vind het nogal een ding merk ik, twee leefstijlen bij elkaar over de vloer haha
Zelf vind ik her ook hard werken, kleuterspeelafspraken. Maar tot nu toe was er maar 1 kind dat de boel hier afbrak in al die jaren dat hier kinderen over de vloer komen. En hij kwam ook nog eens vaak. Dus met hem heb ik duidelijke afspraken gemaakt. En er is een tijd geweest dat hij alleen mocht komen met mooi weer, dan konden ze naar buiten, dan had ik er totaal geen last van. Na een aantal keer was het duidelijk hoe het bij ons werkt en ging het veel beter. Verder heb ik die ervaring gelukkig niet van echt onbeschoft gedrag maar ik zie wel een groot verschil tussen kleuters en latere jaren. Vanaf groep 3 vind ik het veel makkelijker, langere concentratieboog enzo, meer invoelen wat wel en niet handig is. Maar wij begonnen in groep 1 juist al met af en toe afspreken, dan kunnen ze het leren. Echt, het wordt makkelijker heb ik ervaren. En nu zit de oudste in de 2e klas en heb ik nergens omkijken meer naar. Bij de tweede trouwens ook niet, die vermaken zich de hele middag en hoef ik alleen een snoepje en drinken neer te zetten.
Qua drukte etc accepteer ik het. Daarnaast doe ik kleuter speeldates Max 1,5 uur bij een eerste keer. Dan is soanningsboog wel weg en kan ik het zelf ook overzien. Ik heb 1x een kind gehad gehad wat drama was. Ook wat dingen bij moeder aangegeven (ook tussendoor app gestuurd haal m maar op want t gaat niet goed en toen ging ze eerst nog boodschappen doen een uur lang…) hij sloeg mijn dochter, was speelafspraak van mijn dochter maar wilde alleen met zoon spelen waardoor ik dochter huilend bij mij had, hij gooide houten speelgoed tegen het hoofd van mijn kinderen aan en als klap op de vuurpijl nam hij speelgoed mee toen hij weg ging. Toen ik dat constateerde reageerde moeder: heb je wel gevraagd of je dat mocht hebben? Die komt er dus niet meer in. Toen niet en nu niet. Ze heeft leukere vrienden die elke dag welkom zijn. Sneu voor dat kindje hoor, maar t welzijn van mijn eigen kinderen gaat voor
Waar ik wel benieuwd naar ben. Wat zijn jullie regels met mooi weer zoals nu? Mogen jullie kinderen dan binnen spelen met speeldates? Bijvoorbeeld op de slaapkamer? Mijn regel is, het is mooi weer, jullie kunnen in de tuin of voor in de speeltuin spelen maar niet binnen dat kan straks als het herfst en winter is nog lang genoeg. Sommige vriendjes en vriendinnetjes vinden dat minder leuk. Mijn dochter speelt graag buiten dus die vind dat niet erg maar komt dan wel vaak zeggen ... wil liever op mijn kamer spelen. Ik geef haar trouwens ook wel een verantwoordelijkheid als er vriendjes en vriendinnetjes zijn. Dat ze best mag zeggen dat als iemand iets doet wat van mij niet mag dat ze dat niet wil omdat het niet van haar moeder mag.
Kleuters moeten altijd op het begin begeleid worden bij het spelen is mijn persoonlijke ervaring. Ik vind die eerste keren dat kinderen hier komen ook niet leuk. Maar merk wel dat als ik duidelijk ben en ze een beetje op weg helpt het al een stuk beter gaat. En een baby zou ik nooit alleen laten bij kleuters. Hier lag ze zelfs binnen een paar meter van mij en dan gingen de kleuters er zelfs mee aan de haal, optillen, aan der zitten, hard handig aan de wipstoel zitten. Ogen in je rug hebben is cruciaal bij kleuters
Ik heb liever dat ze gezellig binnen spelen, dan zich buiten vervelen. We hebben een kleine tuin, dus niet echt veel ruimte om uitgebreid buiten te spelen. Vaak geef ik ze wel een waterijsje met dit weer, die ze buiten moeten opeten. En vaak blijven ze dan op de trampoline hangen. Na het afspraakje wandelen we dan nog wel een stukje om toch nog even buiten te zijn.
hier mogen de gerust binnen spelen. C is van het make-uppen en nagels lakken. Spelen is sowieso niet echt haar ding. Meestal wisselen ze het af.. even binnen en dan gaan ze naar de speeltuin of de achtertuin in ofzo.
Wij hebben vaker dwarse kinderen bij het ophalen gezien. Onze zoon was laatst zo erg, dat moeder in kwestie hem buiten de deur zetten en de deur dicht deed. Dat is niet verontrustend, dat is gewoon overprikkeld/moe kleuter gedrag. Omdat hij boos was omdat hij zo leuk speelde. Ook vriendjes die bij ons moeilijk doen als de ouder komt: wegrennen, verstoppen, boos. Is goed teken, dan hebben ze leuk gespeeld. Ze zijn nog maar 5 he? Na een schooldag en druk spelen kan t ophalen gewoon de emmer doen overlopen bij ze Ook jouw kind kan veranderen in een schreeuwend monster dat had ik vooraf van onze zoon ook niet gedacht hoor!
Haha echt? O nee ik had dat niet. Dat gesjouw begint nu pas, 1 vriendje heeft lol met junior verplaatsen. Maar als baby vond geen 1 vriendje hem echt boeiend haha, was ideaal Alleen gingen ze wel telkens aan de haal met zijn speelgoed... dat wel. Dat baby speelhuisje waar ze dan met zn 2'en in propten en dan ruzie maken want t paste niet met zn tweeen. Het is voor een baby!!! Niet voor twee 5 jarigen zucht
Hoe braaf mijn kinderen ook zijn (bij een ander) met ophalen zijn ze altijd vervelend. Zo ook de kinderen die hier hartstikke lief gespeeld hebben als die ouders komen. En ik zie dat bij mijn oppaskindjes ook allemaal.
Precies, heel gezond gedrag. De eerste keer dacht ik wtf... wie is dat kind? O mijn kind. En ik spreek hem even aan maar negeren werkt t beste. Als ik op dat moment niets zeg tegen mijn schreeuwende kind, ben ik juist aanhet opvoeden en bewust negatief gedrag aan het negeren omdat ik weet dat dat veeeeel effectiever is op dat moment. Niets helpt, eenmaal op de fiets is t klaar en happy.
Ik vond het op die leeftijd ook echt hard werken, ik kon ze absoluut niet alleen laten spelen bv - moest echt continu toezicht houden en sturen. Als ze ouder worden, wordt dat wel makkelijker. Nu met de oudste hebben we eigenlijk nooit meer echt ‘afspraakjes’ - vriendinnen komen hier aan de deur, dochter bij hun, soms gaan ze dan naar buiten, soms naar haar kamer etc, iedereen weet zelf hoe laat ze weer thuis moeten zijn. De jongste heeft wel nog echt afspraakjes, maar nu het nog mooi weer is, gaan ze meestal naar buiten. Binnen spelen wil ik dan ook gewoon niet (even drinken/eten etc is wel goed natuurlijk). Dochter spreekt nu niet vaak af, die gaat vanuit school wat drinken en dan meteen met kindjes buiten spelen - heerlijk
Dat weet je niet. Dat je je het niet kan herinneren is geen garantie dat je het ook niet hebt gedaan he? Ook jij kan best een tekening hebben verpest van een vriendin, favo stok door midden gebroken, alle klei hebben gehamsterd of zelfs 'per ongeluk' de klei creatie van een vriendin in de sliertjes maker gedaan omdat je je zelf de klei wou gebruiken en ja je kan zelfs onbeleefd zijn geweest naar de ouders toe: niet omdat je het door had hoor, maar soms gebeurd dat gewoon. Want je was een kind, die nog niet echt een enorm moreel besef hebben, die vrij egocentrisch kunnen zijn omdat het brein nog ontwikkeld en hun remmingen in gedrag nog niet zo goed werken. Ze zijn van t korte termijn: ik wil het nu, niet morgen en als dat ten koste gaat van een ander mwah daar zijn de meeste kinderen niet zo moeilijk in. Mijn zoon kiest ook t liefste als eerste een ijsje en kan boos worden als zijn vriendje van mij eerst mag pakken en nou net dat ijsje kiest die hij zelf wil
Ja zit idd ook weer kern van waarheid in haha ik ga binnekort mijn moeder en schoonmoeder eens polsen hoe dat toentertijd ging… heel benieuwd! #baby Nou serieus mensen…. Ik had echt wel gedacht dat zelfs 5 jarigen geleerd hebben daar gewoon van af te blijven! Oké een aaitje of kusje oid prima.. maar niet mee sleuren of volstoppen etc. ja, ik besef me zeker weten dat onze kinderen ook onuitstaanbare kinderen kunnen zijn/worden thuis of elders.. Maar zodra ik ook maar 1 ding zie/merk word er wat van gezegd…
Hoe dan ook, ben blij te lezen naar jullie ervaringen en herkenning! Ik besef me ook dat ik misschien wel te veel had verwacht? En misschien iets losser mag wezen.. maar heb me ook beseft dat ik er nog niet aan toe ben in deze drukte… En gelukkig is zoonlief ook gewoon heel Blij met z’n broertjes/zusjes om mee te spelen ipv vriendjes/vriendinnetjes
Idd bij ophalen hebben veel kinderen dat, maar dat een kind totaal niet luistert vind ik persoonlijk iets minder geslaagd. Zo’n kindje neem ik graag mee naar de speeltuin, maar met nog 3 kleintjes is dat misschien lastig. Dan hebben ze meer ruimte om uit te razen. Ik had de baby ook nooit alleen gelaten met zo voor hetzelfde geld gooien ze haar van de tafel af per ongeluk. Ik laat vreemde kinderen pas alleen met jongere kinderen als ik zeker weet dat er niks kan gebeuren en anders sleep ik alles wat ik maar nodig heb mee naar buiten. Spelen ze altijd samen of was dit een kind dat gewoon eens wilde zien was klasgenot x heeft aan speelgoed? Want dat heb je ook weleens en gaat het meer om het speelgoed dan om jouw kind. Soms trekken rustige kinderen naar drukke kinderen toe. Dan moet je veel meer opletten en sturen dan als ze gewoon lekker spelen. Want ook makkelijke speelafspraakjes horen erbij. Jouw huis jouw regels en daarop blijven handhaven. Schreeuwen in de tuin vind ik niet kunnen t.o.v. De buren. Schuttingtaal wil ik niet horen. En expres slopen van mijn spullen Maar dan kies is ervoor om dat als hoofdregels in te stellen en laat ik de rest even gaan. Zoals elke 5 sec iets anders pakken om mee te spelen, na afloop samen opruimen, etc. Daar heb ik het dan afloop wel even over met mijn kind. Anders ben je de hele afspraak politieagentje aan het spelen en dat is voor niemand tof. Ik had na afloop met je eigen kind een gesprekje gehouden over deze ervaring. Vond hij het leuk? Wil hij nog eens afspreken? Wat vond hij van het gedrag van het kind? Hier was het vaak wel dat mijn kinderen het eigenlijk zelf ook niet leuk vonden.
Een 5 jarige denkt over t algemeen niet zo ver na, die ziet wat, bedenkt t en voert het uit: die klimmen een boom in, zonder erbij stil te staan dat ze eruit moeten weer. hun risico analyse is niet altijd even denderend. Als ze geen baby gewend zijn, snappen ze niet dat t geen speelgoed is. Dat kun je ze wel leren. Onze buurjongen vroeg elke keer of onze zoon aan de kant wilde, heel lief maar dat snapte onze zoon niet haha. Ze overschatten zichzelf snel, maar ook baby's. Zoals je zelf hebt gemerkt, het is niet vanzelfsprekend dat een kind van 5 de kwetsbaarheid van een baby snapt. Want 5 is ook nog maar piepjong Ook je ouders hebben mogelijk geen goede actieve herinneringen, niets zo onbetrouwbaar als getuigen
Scheelt misschien ook wel dat het bij jou jongens zijn? De jongens hier vinden L ook nu pas interessant. De meiden vonden dat baby gebeuren helemaal geweldig