Uhm ik wilde eerst zeggen; natuurlijk zou ik het houden! Maar €500... nee dan zou ik het ook ruilen denk ik. Vind het wel bijzonder dat je dochter je zo’n duur cadeau geeft
Zeker houden, tenzij het echt 500,- was?! Anyway, ik heb mijn moeder ooit een foeilelijke handtas gegeven toen ik een jaar of 8 was. Ik weet nog hoe trots ik was en ervan overtuigd was dat ik de beste cadeautjes ooit kocht. Mijn moeder heeft dat ding jaren gedragen en nog steeds bewaard haha. Is toch prachtig juist dat soort dingen. Maar ok, niet voor 500,- maar hoe dan?!
500 euro? Nu ben ik super benieuwd. Want ik houd juist van roze/unicorn achtige shit. Waarschijnlijk zal ik hem te gek vinden haha.
Ik zou dit probleem helemaal aan mijn man overlaten denk ik. Hij mag het uitleggen en hij mag het samen met dochter gaan regelen. Hij heeft blijkbaar ook nog een flinke les 'cadeautje kopen' nodig Ik ga er in ieder geval vanuit dat een 6-jarige niet zelfstandig naar de winkel is gegaan, niet met €500 maar ook niet met €50 (mocht het een typefout zijn geweest )
500 euro? Grapje toch? Of typefoutje? Mijn zoon van nu 11 kreeg elk jaar 10 euro en daar mocht hij dan iets voor uitzoeken voor mij. Als t serieus 500 euro is dan zou ik het terugbrengen naar de winkel.
Ik neem aan dat je jongste van 6 het heeft gekocht met iemand, hoe bedenkt die persoon dat je een unicorn sieraad mooi zou vinden als volwassenen vrouw Voor 500 euro zou ik het niet houden
hihi - nu veranderen in eens veel reacties naar terugbrengen.... ik ben benieuwd waar de grens ligt. 100 euro? of voor 50 euro wel houden?
Als het echt 500 euro is , dan zou ik eens een gesprekje voeren met degene die mee was. Kind kan er niet aan doen, dat de volwassene die mee is , niet nadenkt.
Nee hoor, ik zou het zelf nooit terugbrengen. Ik zou wel mijn man compleet voor gek verklaren en zeggen dat hij een oplossing mag gaan bedenken. €500 voor een cadeau van een 6-jarige vind ik absurd. Maar heel eerlijk: €50 vind ik al te veel als het alleen door het kind gegeven wordt.
Nee, ik had hem vol trots gedragen! Een halve eeuw geleden (bijna dan…) ben ik naar De Efteling geweest op schoolreis, ik had fl 5 meegekregen (5 gulden dus) voor iets lekkers. De ze 5 gulden heb ik uitgegeven aan een wit stenen hartje met een regenboog en een glimmertje erin. Voor mijn moeder. Mijn moeder heeft hem zeker een jaar dagelijks gedragen. Pas vond ik dit hangertje, in haar juwelenkistje, en moest ik vreselijk lachen, in mijn herinnering heeft ze hem jaaaaaren gedragen. Ze vond hem ook lelijk, maar de liefde erin vond ze zoo mooi!
Oke, maar dat geld is neem ik aan niet van je dochter en die is er ook niet alleen voor op pad gegaan. Ik vind het eigenlijk nog zieliger dat iemand haar een ketting uit laat zoeken waar ze zelf geen weet van waarde van heeft. Zij kan er niets aan doen dat ze dus een lelijke ketting kiest en nu moet hij terug omdat hij zo duur was?! Waarom is diegene niet maar haar naar de Action of wat gegaan en haar daar wat uit hebben laten zoeken? Dan had ze echt trots mogen zijn, want al was het oerlelijk, het komt uit t hart én kost geen drol. Sorry, ik vind hier opvoedkundig echt iets fout gegaan.
Ik zou het simpelweg ruilen voor cadeau van 50 euro. Ik vind 500 gewoon teveel. Als we heel veel geld hadden, zou ik 500 nog te veel vinden Mijn trouwring was maar 150 haha Dus ik zou het ruilen omdat ik het gewoon teveel geld vind voor een sierraad En pissig worden op mijn man dat ie 500 uit gaf ervoor