Mijn moeder van mijn vader ooit voor Kerst: een "gedeukte" koffiemok met daarop de tekst: "Ik hou van jou met al je fouten".
Haha, nou dan kun je met 10 zakken wel even vooruit Ik eet juist heel weinig chips. Ik ben meer van de koek en snoep.
Maar met zo'n link is toch juist handig? Hier doen we dat allemaal al jaren. Gewoon een digitaal lijstje maken. Dan weet iedereen precies wat je graag wil hebben en krijg je niets dubbel. Gebruiken het voornamelijk voor de kinderen omdat die idd al zo verschrikkelijk veel speelgoed hebben. Vind het ook echt onpraktisch als iemand geen lijstje heeft. Altijd weer een drama om iets te verzinnen en meestal hebben ze het dan al of ligt hetzelfde reeds uitgepakt op tafel.
Zo te lezen was het inderdaad niet zo geslaagd..maar kan me niet voorstellen dat het kwade opzet was. Gewoon dom en niet nadenken.
Ik ben het met je eens. Ik maak ook een digitaal lijstje zodat mensen iets kunnen kiezen wat ze nog niet hebben. Ik geef dit lijstje wel alleen aan mensen die vragen wat ze wil hebben.
In de categorie (schoon) ouders. Mijn schoonmoeder weet dat wij niet van het plastic speelgoed zijn en zeker niet met geluid. Dus gaf ze het met Sinterklaas, want dan had zij er zogezegd niets mee te maken. Ja, doei. Alsof ik opeens geloof dat het "Sinterklaas" was.
Dit vind ik ook gewoon flauw wij zijn ook niet van plastic. Mijn ouders en schoonouders overleggen daarom altijd met ons. Wij zijn vooral veel bezig met cadeautjes in vorm van uitjes. En nee dat snapt onze dochter van 3 nog niet maar wij proberen nu al normaal te maken dat een kaartje dat ze kan uitpakken met iets van een uitje waar je samen herinneringen kunt maken net zo leuk is !
Ik hou zo niet van overbodige dingen, vanwege hekel aan consumptiemaatschappij. Man, wat wordt er een rommel geproduceerd. Ik heb thuis dan ook nauwelijks accessoires. Aankleding doe ik met planten. Dus als ik iets niet direct kan gebruiken, vind ik het al snel niet leuk. Mijn schoonmoeder kan soms nog wel iets meenemen, vooral voor de kinderen. Maar dan totaal niet hun smaak, of dat het niet bij hun leeftijd past. Krijgen ze met Pasen een eierdopje die ze zelf kunnen beschilderen. Of een foeilelijke kerstbal met de Kerst. Zelf herinner ik me nog dat ik toen we gingen samenwonen (en van 2 inboedels 1 moesten maken) waxinelichthouders kregen van een vriendin. Want: altijd te gebruiken. We hadden er net tig weggeknikkerd... Matchten ook qua kleur niet. En wel heel sneu, ik heb het nog steeds niet verteld, maar toen mijn man (toen vriend) en ik net samen waren, ging ik een maand op vakantie (stond al geboekt). Ik kreeg van hem een simpel kettinkje, met een hartje. Zoiets wat leuk is als je 16 bent en van je eerste vriendje krijgt, niet als je 26 bent... Ik was blij dat het kettinkje zelf op een gegeven moment stuk was en ik er zogenaamd niet meer aan toegekomen was om een vervangende te kopen.
Op zich best handig maar ik bedoel meer de manier waarop Vooral omdat het vaak zo kort van tevoren gevraagd wordt en met de mededeling erbij dat ze geen tijd hebben om nog naar de winkel te gaan oid. Zij snappen ook niet dat het een teleurstelling voor een kind is als je op zijn verjaardag komt en zegt dat het cadeautje nog niet binnen is en het een week later komt ofzo Zo ben ik het echt totaal niet gewend. Ikzelf en mijn moeder beleven juist altijd enorm veel voorpret aan leuke, verrassende cadeautjes voor iemand uitzoeken.
Het enige wat ik me kan herinneren is oorbellen toen ik 6 was. Ik had alleen geen gaatjes in mijn oren. Nog steeds niet overigens. Ja en de ‘ken je me na 20 jaar nog niet’ cadeautjes van mijn man. Ik weet wel dat ie het lief bedoelt, hij slaat alleen de plank af en toe zo mis.
Toen ik 19 was waren deze olielampjes helemaal in. Ik heb er ook een paar gehad. Maar ben benieuwd of jij dit ook 29 jaar geleden hebt gehad.
Ja, ik ben 44 jaar dus... Maar die zooi ging mij net weer te ver.. ik kom uit een klein stadje en toen ik 18 was ging ik op kamers in Zwolle waar ze een Xenos hadden... wist niet wat me overkwam, heb jarenlang daar de mijn studiefinanciering (die je toen nog lekker kreeg en niet terug hoefde te betalen ) aan op gemaakt
Als volwassene een mok met snoep krijgen is ook wel wat bijzonder. Dat vind ik echt een cadeautje voor een kind. Maar hier ook wel eens door mijn man gekregen van vrienden. Een paar jaar lang kegen we van die vrienden steeds een zelfbedacht cadeau, de mok met snoep was daar één van. Op zich gaat t niet om de cadeaus natuurlijk dus t is al leuk dat ze iets meenemen. Maar iedere keer als ze zelf jarig waren stond er bij de uitnodiging (meestal onderaan het berichtje) als cadeautip 'geld'. Of als je ernaar vroeg, kreeg je dat antwoord. Ik denk dan altijd, als je het zelf zo fijn vindt om geld te krijgen, waarom geef je dat dan aan andere niet en kom je met aparte dingen aan?
Nog eentje, van de tijd dat ex en ik nog geen kinderen hadden. Kerstmis, cadeau van zijn ouders: doos Tampax. . Met de boodschap van schoonma: "ik heb dat indertijd ook gekregen van míjn schoonma als kerstcadeau, maar nooit nodig gehad want meteen erna zwanger." Van n subtiele hint gesproken