Hij wordt dus onbewust/bewust aangespoord door zijn oudere broer of zus die het grappig vinden. Hierdoor staat je peuter in het daglicht en daarom gaat hij door. Je moet er dus voor zorgen dat je oudste het niet meer grappig vinden, dan zal je peuter ook stoppen! Dus beginnen bij het aanpakken van je oudste 2 en hun vriendjes (vriendjes niet meer welkom als ze door blijven gaan) en peuter blijven verbeteren. Aangeven dat een scheldwoord niet mag, maar er 2 andere keuzes voor geven waaruit hij mag kiezen.
Hmm ja ik zeg het ook steeds tegen de oudste. Maar die vriendjes dan ook maar eens aanpakken. Oke en 2 alternatieven aanbieden ga ik ook doen. Dankje.
@Baileyy, ik denk dat mijn peuter wel lijkt op de jouwe. Volgens mij zijn ze gewoon aan het experimenteren met taal en welke invloed ze hebben. Die van mij zei voor hij 3 was tegen iemand op straat: jij bent een stoute mens! Hij zei onlangs: jij bent een hond! Tegen een voorbijganger en hij is dol op dingen met poep te zeggen. Hij lijkt dat ook reuze grappig te vinden. Laatst zei ik tegen hem op de fiets dat hij op moest passen en toen reageerde hij met: "Ik hou niet van oppassen!", dus dat soort type is het Hij is totaal niet gevoelig voor beloningen en in lichte mate voor straffen en trekt ontzettend zijn eigen plan. Hoe vaak ik hem wel niet zeg om aan tafel te blijven zitten; het houdt niet op. Kan je hem (overmatig veel) aandacht geven om iets heel anders? En hem als hij scheldwoorden gebruikt, hem afleiden? Het negeren eigenlijk? Ik zit een beetje te denken aan wat bij mijn peuter zou helpen, en dat is weinig van wat ik tot nu toe gelezen heb in dit topic. En tegelijkertijd relativeren? Ik snap dat je niet wilt dat je kind te pas en te onpas scheldwoorden gebruikt, maar schelden is ook wel heel menselijk en volgens mij doet iedereen het wel, op zijn/haar manier.
Nou dit klinkt heel herkenbaar ja! Mensen zijn ook echt verbaasd om wat hij zegt. Zijn broer en zus zijn helemaal niet zo. Tot nu toe helpen de tips niet. Apart zetten? Dat interesseert hem niks, hij komt wel 80 keer terug of hij vindt het grappig. Hij gaat van tafel af ook en als ik hem terug zet, wordt het een spelletje. Negeren? Hij blijft doorgaan en doorgaan of maakt het erger tot er iemand reageert. Hij ging gisteren de oudste slaan omdat hij niet reageerde op zijn broertje. Ja dan moet ik echt ingrijpen en heeft negeren geen effect meer. Positief doen helpt wel. Hij doet het ook niet de hele dag, maar op momenten dat hij stoer of grappig wil doen. Dan zegt iemand bijvoorbeeld in de winkel wat tegen hem en dan zegt hij soms: jij bent een kokosnoot! En dan echt wel op een brutale manier en hij moet dan erg lachen. Het gekke is, hij is ook echt wel lief en sociaal. Het probleem is dat hij zichzelf zo grappig vindt. Want hij krijt altijd wel reactie..
Oh, dat van die kokosnoot, haha. Ik hoor het mijn peuter ook helemaal zeggen ja. En hier ook een heel lief en sociaal ventje, die echt dol is op zijn kleine broertje, maar hij kan een vreselijke draak zijn richting zijn broer. Echt klieren om het klieren. Ik leer wel weer veel van hem, zoals gewoon echt niet boos te worden, want dan krijg je sowieso niet gedaan van hem wat je wilde. Dus we moeten daarin heel creatief zijn. Hoe oud zijn je andere kinderen? In hoeverre helpt het om hun mee te nemen in je complot? Als zij bijvoorbeeld wel gevoelig zijn voor beloningen (mijn oudste iig wel), zou je nieuwe "scheldwoorden" kunnen bedenken en die gaan inzetten zodat peuter dat overneemt?