Deze zwangerschap kan ik ook niet zomaar overdoen. En dat is voor mij nu t belangrijkste. Was een zwaar en lang traject dus ik zet mezelf en ongeboren baby nu op 1. Ook gezien ik niet gevaccineerd ben.
Maar, met alle respect. Dan snap ik niet dat je wel uit eten gaat en naar de kapper gaat en niet naar een uitvaart. Ik zou zelf dan de rest ook niet doen ivm het risico.
Hier houden we een beetje afstand maar ik heb er geen meetlat bij. Vrienden en familie zien we gewoon weer. We gaan uit en doen leuke dingen met de kids. Mondkapje draag ik eigenlijk vanaf maart al niet meer. Vind die dingen echt onzin. Testen heb ik alleen voor de voetbal gedaan. Handen wassen gewoon thuis en zeker niet elke x desinfecteren. Dos ik hooguit in een ziekenhuis. Kinderen spelen samen en buiten en ik heb ze ook nog nooit laten testen. Ben dat ook niet van plan tenzij er meer dan koorts en een snotneus speelt.
Bij ons in de familie is per definitie een zichtbaar zwangere niet welkom op een uitvaart, zeer zeer uitzonderlijk een uitzondering (als t bijv. eerste lijns familie is). Vroeg zwanger is allicht nog wat anders al weet je zelf wel dat je dan expliciet tegen de wensen ingaat en dan doe je t vaak alsnog niet. Zijn toch zo hollands als maar zijn kan, maar ook voor corona was dat al generaties lang zo. Zwanger van mn dochter mistte ik derhalve ook de nodige uitvaarten. Heb t bij een aantal wakes plechtig moeten beloven aan de aankomende overledene NIET te komen en mocht ook alleen begin van de wake er toen zijn, niet wanneer t echt hard ging. Vraag me niet waar t vandaan komt, maar het wordt gezien als slecht voor mama en kind. Uitvaartondernemer hier zei t vorig jaar ook dat de verspreiding tijdens uitvaarten best wel behoorlijk was. Niet vanwege de dienst zelf hoor maar het condoleren en t koffie en thee moment. Het is nagenoeg onmogelijk voor een mens om een naaste niet te troosten als die zichtbaar verdriet heeft. Condoleren werd er dan ook vaak een tafel tussen geschoven, nabestaanden aan de ene kant en bezoekers aan de andere kant. Ik woonde de laatste fase in bij mn ouders, dus heel wat knuffels namens anderen kunnen geven.
Klopt. Maar voor sommige mensen is dat nu eenmaal zo. En ik wilde dit benoemen, omdat een uitvaart bijwonen niet de enige mogelijkheid is om afscheid te nemen en om vrienden/ familie te steunen. Daarna begint het vaak pas. Maar goed, ik wilde hier geen discussie over opstarten, juist belangrijk dat hier begrip voor is naar elkaar toe en dat wilde ik creëren. Een pandemie is nu eenmaal iets waar iedereen anders mee om gaat. Ik zou mij met mijn geschiedenis waarschijnlijk hebben opgesloten in huis en het 1e jaar de baby in huis houden
Ik hou me nog steeds aan de maatregelen, ook al ben ik gevaccineerd. Handen wassen en hoesten in me elleboog deed ik al jaren en doe ik dus nog steeds. Ik blijf thuis bij klachten (tenzij het iets dringend is waarvoor ik echt weg moet, maar dan draag ik een mondkapje). En ja, ik hou me nog steeds aan de 1,5 mtr afstand.
Maar je durft wel uit eten en naar de kapper? Voor mij is een uitvaart veel belangrijker dan een kapper, vandaar dat ik er op reageerde. Dat je naar sommige uitvaarten niet kón omdat er maar 30man aanwezig mocht zijn, of je verkouden was, dat is natuurlijk geen eigen keuze in deze tijd.
Zo goed als het gaat maar eerlijk ben er wel een beetje klaar mee. Vind het wel prettig in de supermarkt of winkels nog afstand te houden van mensen.
Verder ga ik niet d Klopt Maar ligt er ook aan van wie de uitvaart is. feestjes van goede vrienden ga ik ook niet heen. Etentje met 20 personen uitnodiging. Nee Sorry ! Kapper wel. Maar dat is 1 persoon. Uitvaart 50 of 100 of meer mensen bij elkaar. Kapper is 10 min. Uitvaart 1.5 uur en dan nog koffietafel enz. Maar goed. Keuzes maken is nie altijd makkelijk.
Mag Ook. Daar is het forum voor. En 4 tot 6 weken terug hoorde je weer meer delta besmettingen. Nu lijkt het weer wat te dalen. Maar lees je weer over ontstekingen aan placenta... zucht.... Maar verloskundige zei.. Bij 32 weken echo... Je let al goed op... mocht je corona krijgen (klein kans).... En de kans op ic (kleine kans) ook nog dan is je baby al sterk genoeg om te halen. Dat stelt wel wat gerust maar toch blijft t nadenken bij alles. Mijn nicht en tante 2 zeer oplettend die nergens kwamen kregen in t begin corona. April 20...wellicht Bij huisarts en ziekenhuis opgelopen want verder kwamen ze nergens.
Kapper 10 minuten? Tondeuse? Een uitvaart kun je ook niet opnieuw doen. Vorig jaar zomer was ik hoogzwanger ook een flink traject geweest en hoog risico voor vooral mezelf. Toch ben ik naar een uitvaart geweest. En nee geen afstand en veel mensen maar er is er meer in de wereld ( ook waar je dood aan kan gaan ) dan Corona.. Ik begin steeds banger te worden voor alles waar je bang voor gemaakt wordt… wij vieren hier komende weken gewoon een verjaardag, gewoon met 20 man. Hopelijk buiten en anders binnen. En afstand houden is hier niet echt meer aan de orde. Van vreemden uiteraard wel maar niet van de meest dierbaren.
Eigenlijk doen wij de dingen die we altijd al doen. Vorige week een bbq met de vriendengroep.. maar wel met een sneltestje. En de 1.5m is dan wel een beetje weg. Op andere plekken houd ik me wel ad 1.5m... is een beetje automatisme aan het worden en ik vind het helemaal prima. Ik hoef niet zo dichtbij een vreemde. Mondkapje op werk. (gehandicaptenzorg) Vind het onzin, want allemaal gevaccineerd en we komen lange tijd zo dichtbij die mensen.. dat mondkapje houdt dan echt niks tegen. maar het "moet" nou eenmaal. Alle andere maatregelen deed ik altijd wel al. Handen wassen en niezen/hoesten in elleboog vind ik niet meer dan normaal. Eerder kon ik me aan mensen irriteren die zich niet zo bezig hielden met de maatregelen, maar dat boeit me nu echt.niet meer zo. Ik ben gevaccineerd (en met mij zo ongeveer al onze naasten/dierbaren), sindsdien is de "paniek" er wel een beetje af
Ik hield me altijd aan de maatregelen maar nav alles wat er nu gaat komen stop ik ermee. Ik laat me niet meer testen ( deden we sws niet meer) kinderen gaan verkouden of niet gewoon naar school. Zelf blijf ik bij klachten ook niet meer thuis. De zelftesten gaan het donkere archief in. Het is inmiddels wel een keer mooi geweest. Ik kan het niet meer serieus nemen. Deed ik overigens al een hele lange tijd niet meer maar nu is het klaar en we gaan gewoon lekker los met of zonder loopneus en rochelhoest. Zin in …
Wat heeft mijn werkgever hiermee te maken? Wij moesten altijd al komen werken met klachten. Je wil niet weten hoe vaak wij zijn komen werken in afwachting van een test. Dan ga je maar in een aparte ruimte zitten. De luxe van thuiswerkplekken hebben wij niet. Heb je een ziek kind dan neem je maar een vakantiedag op, zo werkt het nu eenmaal in de zorg. Dus als ik nu eens verkouden ben meld ik me ziek en kom ik weer terug als ik me weer eens beter voel.
Oprechte vraag omdat je in de zorg werkt en ik weet dat de zorg ( huisartsen) nogal strikt is met deze regels. Dus je werkgever heeft er naar mijn idee veel mee te maken. Zij hebben namelijk regels. Maar ik lees dat je je dan gewoon ziek meldt. Lijkt me ook prima.
Wat wij dus altijd al deden met onze dochter. Die wilde zich niet laten testen. Dus ziekmelden en 10 dagen thuis.