Ik heb een paar pagina's meegelezen en toch besloten om hier eens te polsen wat jullie zouden doen. Mijn dochter is 4 en net begonnen in groep 1. Vorige week kwam ik er per toevallig achter dat ze (simpele) woordjes kan lezen (kip, kom, sok, sap, mok etc en vandaag eens getest of woorden met 2 medeklinkers ook lukt en dat lukte ook grotendeels (zoals klap)). Ik merk echter dat mijn dochter het wegwuift en zegt dat ze het niet kan en gewoon gokt. Het lijkt alsof ze gewoon mee wil gaan in de meute en niet wil opvallen. Volgens mij laat ze het op school ook helemaal niet zien. Normaal zou ik er eens naar vragen bij de juf, maar haar juf is begin van het schooljaar uitgevallen met een burn out en de dagen zijn nu echt ontzettend rommelig. Op woensdag heeft ze nu een invaljuf en op donderdag en vrijdag een stagiaire die in het laatste jaar van haar opleiding zit. De maandag en dinsdag zijn nu elke keer een verrassing wie er voor de klas komt te staan.. Ik heb dus geen idee bij wie ik zou kunnen polsen, maar ik weet ook niet of het heel belangrijk is om dat wel te doen? Ik heb het idee dat ze zich aanpast aan haar klasgenootjes en niet uit de toom wil vallen. Maar ik weet niet of dat erg is? Ze gaat wel met plezier heen en is dol op spelen. Wat is jullie ervaring? Is het iets dat je gewoon rustig aan kan kijken, of remmen we nu onbewust haar ontwikkeling? Moet ik het ergens aankaarten?
Lastig. Mijn dochter was ook zo in groep 1. Bij testjes bij de juf deed ze alsof ze maar 3 letters kende, terwijl ze thuis simpele boekjes las en zeker 30 klanken kende (ook oo, aa, ij, au enz) Op dit niveau is ze jarenlang blijven hangen. Nu vertoont ze faalangstig gedrag en geeft ze meermalen aan dat ze niet goed in school is, terwijl ze gewoon gemiddeld scoort. Automatiseren van rekenen gaat ook moeilijk met name optellen en aftrekken. Ze vindt school niet zo leuk, alleen haar vriendinnen en de creatieve vakken. Ik zou dus voorzichtig zijn hiermee en ze thuis lekker laten lezen, maar nog niet op school. Houd vooral het plezier erin.
Ik lees hier soms mee en toevallig herken ik deze situatie bij mijn zoontje. Ik kwam er toevallig achter dat hij al zinnen kon lezen aan het einde van groep 1 ( 1,5 jaar in groep gezeten) . Ik nog verbaasd vragen of zijn 2 juffen het wisten: nee,hoor. Volgens hem wisten ze van niks Dat was dus zo en ik heb het wel even aangegeven na de zomervakantie ( combigroep 1/2 dus dezelfde juffen) Ze hebben wel geprobeerd om het te onderzoeken met een extern persoon maar mijn zoon houdt er dus niet van om “apart” te zijn ook al is het iets positiefs. Dus verder alleen op een speelse manier in de klas er iets mee gedaan ( vragen of hij iets wilde oplezen van het bord enz..) Hij is verder een normaal en speels jongetje en heeft een hele fijne kleutertijd gehad. Vorig jaar in groep 3 meteen in de ZON boekjes begonnen en met de citoscores op spelling en dtm I+ gehaald. Rekenen gewoon gemiddeld. Nu begonnen in groep 4 en nog steeds een blij ei op school. Dus gewoon je kind goed in de gaten houden denk ik. Zolang ze school nog gewoon leuk en niet saai vinden zie ik dus geen reden om er iets aan te doen. O,ja en het stomme is dat hij thuis geen boek aan raakt..
@Sylver ik zou het wel aankaarten op school, vooral door het wegwuiven. Ook dat zal ik zeker aankaarten (zou achteraf willen dat we dat met Q ook eerder hadden gedaan). Met M, het zijn dezelfde juffen als vorig jaar. Aan het einde van het schooljaar had ik al aangekaart erg nieuwsgierig te zijn hoe het zou gaan qua aansluiting. Ik zal dus idd maar een afspraak gaan maken. Gelukkig kent ze alle leraren van de school en kent iedereen haar. Dat is dan weer het voordeel van een school met maar 3 klassen. Haar huidige unit met maar 11 kinderen lijkt nu nog niet in haar voordeel te werken, maar wie weet pakt het uiteindelijk wel goed uit.
@Sylver Ik vind het ook een lastige. Voor een deel is meegaan met de meute ook wel iets goeds om te kunnen. Dat zou ik mijn middelste gunnen (mits hij daar gelukkig bij zou zijn). Ik merk dat mijn dochter het sociale interessant vindt en dat ze best gevat uit de hoek kan komen. Letters en cijfers zijn het voor haar op het moment. Ze is niet zo snel als haar broer, maar kan wel meer dan je zou verwachten op die leeftijd. Zo lang het goed gaat wil ik haar thuis wel wat bieden. Als ze ervoor open staat en als het haar gelukkig maakt. Mijn middelste begint weer teleurgesteld thuis te komen uit school. Hij is vroeg (met 5,5) over gegaan. En het lijkt niet genoeg om hem lekker in zijn vel te laten zitten. Hij blijft maar versnellen en elke stap komt te laat. Hij verveeld zich. Terwijl het sociale achter blijft. Als mijn dochter het echt naar haar zin zou hebben op de kleuterschool dan zou ik het alleen maar fijn voor haar vinden om daar te zitten zonder uitdaging. Vervelen terwijl je stil moet zitten lijkt mij lastiger.
Ik denk dat ik maar eens contact op moet gaan nemen met de ib-er. Toen de lunchpauze voorbij was heb ik mijn zoon zo ongeveer naar school moeten slepen. Hij was boos dat hij geremd werd met leren. Hij wilde doorwerken terwijl dat niet de bedoeling was. Hij kwam gelukkig wel blij uit school in de middag. Maar hem kennende gaat hij hier vaker tegen aan lopen. De oudergesprekken zijn gelukkig snel. Dan kan ik eerst nog vragen hoe het in de klas ging. Maar ik denk dat extra uitdaging wel nodig gaat zijn om de frustratie niet op te gaan laten bouwen. Hij wil maar door en door, heeft weinig interesse in dingen die niet schools zijn. Ik weet niet zo goed wat wij en de school zouden kunnen bieden om hem nog lang genoeg te houden om met een redelijk normale leeftijd naar vervolgonderwijs te gaan.
Wat een herkenning. Ik zou zeker in gesprek gaan met de ib'er en de juf. Vooral in gr 3 moest ik hem over de drempel duwen en aan juf af geven. Toen wisten we dat het niet goed zat. Ondanks we het een fijne school vonden hebben ze bij ons aangeven dat ze het niet konden. Als hij zo door ging zou hij vastlopen en klaar zijn in gr 6 ( inclusief de versnelling) Nu zit hij op een hb school. Niet ideaal met vroeg opstaan en hele lange dagen maar hij leert en komt weer thuis met verhalen. Vorige week zijn eerste speel afspraak gehad met een klas genoot
Ik hou mijn vingers gekruist dat een hb school niet nodig gaat zijn. Maar dat voelt niet realistisch. Het zou financieel niet haalbaar zijn voor ons. De ouder bijdrage pm is erg hoog en ik heb er nog twee die op tijd op school moeten zijn. Vaders vertrekt tussen 5 en 6 uur. In zijn werk kan dat niet later. Dit houd mij ook tegen om achter uitdaging aan te gaan. Ik voel ons een beetje klem zitten. Wat fijn dat hij een afspraak had. Hoe ging het?
Een hoge ouderbijdrage mag sinds een aantal jaar niet meer hè. En sommige gemeenten regelen vervoer, soms met een eigen bijdrage (helaas is het per gemeente verschillend).
Hier vanochtend alweer een zoon met buikpijn. En op de fiets zegt ie opeens: ik wou dat school dicht was en pas weer open ging als ik 12 ben. Je hart breekt dan.
De afspraak ging super goed. Echt heel leuk. Is dat bij alle hb scholen in de buurt? Bij obs is dat namelijk niet zo hoog bedrag. Netvals dat we ver genoeg er af wonen om met de taxi te mogen
De speelafspraak ging zo goed dat ze vrijdag weer willen spelen alleen dan bij hun. Alleen nu kreeg ik een bericht of hij met hun zoon naar huis mag lopen. Onze knul us 7 hij bijna 9. Ongeveer 19 min lopen in een dorp. Ik roep nee mijn man zegt ja.
Dat zou ik ook wel spannend vinden ja. Ligt er ook een beetje aan wat voor wegen ze langs en vooral over moeten.
We hebben vorige week gesprek op school gehad. Hij leek het naar z’n zin te hebben, doet goed mee. En ze zullen rond de herfstvakantie gaan bekijken op welk niveau hij zit. Zodra iedereen gewend is aan de manier van werken enzo. Maar op deze manier is 4,5 week nog lang. Als dit morgen weer is, spreek ik juf wel aan. Ik weet ook niet of dit het gebrek aan uitdaging is. Of de druk die hij zichzelf oplegt. Met zwemles is het momenteel net zo. Buikpijn, aangeven dat hij het nog niet kan. Hij mocht vorige week voor het eerst met shirt aan zwemmen, aangeven dat hij nog moest wennen en het niet kon enzo. Maar hij kan zelf niet vertellen waar het hem nou in zit. Hij zei vorige week ook opeens: ik wou dat ik 4 jaar was en in groep 3 zat, dan was je nog trotser op mij. Twijfel alweer aan mezelf. Leg ik hem dan zoveel druk op. Moet hij nou van mij zoveel meer moeten? Ik hoop in ieder geval dat het meevalt allemaal. Ik ga weer op mezelf letten. Als het goed is komt er vandaag boek binnen over groeitaal. Dus daar kunnen we mee aan de slag.
Fijn dat het goed gaat op school maar hoe doet hij het thuis? Meer boos of over het algemeen niet veel anders. Als het thuis namelijk anders is dan kan het zijn dat hij zich op school zo aanpast dat het er thuis uit komt. Die hoge druk dat kennen we wel. We blijven maar herhalen dat we toch al trots zijn. Als je gewoon je best doet zijn we altijd trots. Het zwemmen vond hij ook spannend en zei hij ook dat kan ik niet. We vertelde hem dan dat hij daar zat om te leren. De badmeester heeft er vertrouwen in en dan moet jij dat ook nog hebben.
Ik lees vaker berichten van je en het klinkt altijd alsof jullie juist veel rekening houden met hoe de kinderen dingen op kunnen pakken die gezegd worden. Jullie kijken volgens mij super goed naar ze. Ik denk dat je jezelf niks kwalijk moet nemen! Omdat je jezelf er zo bewust van bent zou het misschien kunnen dat je zoon dat precies aanvoelt en juist dat aanpakt om te benoemen om er zo voor te zorgen dat hij ‘aandacht’ krijgt. En dat bedoel ik niet negatief, maar meer dat hij misschien niet weet hoe hij anders aan kan geven dat het niet lekker gaat. Snap je wat ik bedoel?
Q mocht dat al best vroeg, toch wel eind groep 3 al. We hebben het stapje voor stapje aangepakt. Eerst een stukje vooruit lopen / fietsen tot uiteindelijk alleen naar school. Toen ze 9 was fietste ze ook alleen naar de vorige school, 4,5 km en met het pontje. M mag sinds kort vooruit fietsen naar de speeltuin. Ik loop dan achter haar aan. Zij wordt over 5 weken 5. Moet er wel bij zeggen dat we in een erg klein dorp wonen met veel sociale controle. Meer kinderen spelen in de speeltuin zonder toezicht van ouders vanaf 5 jaar ongeveer.