Nu is hij alleen naar de winkel geweest en morgen gaat hij wel met een oudere jongen mee. Het loslaten is heel spannend. Ik heb niet meer geslapen sinds 3.30 vanmorgen. Dan zie ik hier een oud klasgenoot zo door de wijk fietsen in hun uppie. Kleuters die hier rond het huis fietsen en oversteken. Ik geef wel aan dat het spannend is.
Ik hoop het echt.ik krijg buikpijn als ik er aan denk. De stress is was hoog en morgen ben ik in mijn uppie want mijn man mag eindelijk weer afspreken met collega's. Dus ik ga maar flink aan het poetsen of ik begin aan de rugzak wat ik vandaag al aan wou beginnen . Waarschijnlijk slaap ik vannacht weer niet en doe ik mijn mogen smiddags dicht. Ik wil mijn angsten niet aan hem geven maar dat is moeilijk Adem in....... Adem uit.
Succes vandaag, je zult wel heel de middag in spanning zitten tot je bericht hebt Knap dat je het toch aandurft, lastig dat loslaten
Ik vind het wel heel goed hoe je het aanpakt en hem dat vertrouwen mee wil geven, ook al vind je het zelf supermoeilijk. Sterkte vandaag! Maar komt vast goed.
@liekje @Leolove Vanmorgen een bericht gestuurd naar de moeder dat uk het spannend vond en dat hij er enorm veel zin in had. Ook doorgegeven dat ik dat ook spannend vond en onze een bericht wou sturen wanneer ze over was. Ik kreeg een vriendelijk bericht en even later stuurde ze dat haar zoon had gezegd dat hij hem heel over zou laten komen. Nu hij gisteren ook alleen naar de winkel is geweest en hij echt serieus bezig is voelt het vandaag beter dan gisteren. Ook een prettig idee dat hij een telefoon mee heeft wat hij kan gebruiken om te laten weten dat hij over is of wanneer er wat is
Hij is over. Kreeg eerst een berichtje van hem met onderweg. De moeder stuurde net een bericht dat hij over is. Voelde me niet eens zo beroerd als gisteren
Ja, moet wel zeggen dat ik bijna geen hap door mijn keel kreeg en gelijk na dit berichtje honger had. Gelijk maar even een cracker pakken. Stap 1 van leren loslaten is gestart. Hopelijk gaat de rest wat soepeler
Alleen naar school/huis: groep 2. Naar anderen: afhankelijk wie maar binnen de bebouwde kom vanaf groep 3 denk ik. In groep 5 ga ik sowieso niet meer mee
Hier hetzelfde ‘probleem’ met een versneld kind. Wij hebben besloten om onze dochter in dat opzicht hetzelfde te behandelen als haar klasgenoten. Als je dat niet doet ga je steeds weer tegen dit soort dingen aanlopen (later bv met stappen), want het leeftijdsverschil zal altijd blijven. Mits het kan natuurlijk. Moet je geen kind hebben dat in 7 sloten tegelijk loopt. Wel begeleiden we het. Fietsen de route een keer samen. Zorgen dat ze zelf telefoon heeft. Laat de andere ouder een appje sturen als ze aan is gekomen. Dat soort dingen. Lastig hè, zo jong al losser laten dan dat je gevoel daaraan toe is.
Ik fiets nog mee met mijn dochter die net in groep 7 gestart is. Prima dat bijna alle andere kinderen wel zelfstandig mogen, dat moeten hun ouders weten (heb ik soms ook een mening over als ik zie hoe die kinderen fietsen… ), wij maken onze eigen keuzes. We werken wel toe naar zelfstandig gaan, ik ga heus niet tot ze 18 zijn met ze mee. Ze fietst overigens al grotendeels zelfstandig met een vriendinnetje, ik fiets voor mijn gemoedsrust alleen mee. (Ze is ook doodsbang voor honden en die zijn er hier veel, dat vind ik dus ook wel een ding.) Bij de oudste is het ook goed gekomen, dus dat doet het bij de jongste ook.
Het is natuurlijk ook een groot verschil of je in een stad of dorpje woont. Langs welke weg je moet etc
Ja het is ook erg moeilijk, hij loopt niet in 7 sloten tegelijk maar wel 7 met zijn rare 7jarige fratsen. De route konden we niet begeleiden omdat we niet wisten hoe ze liepen. Voor die ouders was dit trouwens uit nood. 2 hebben nog een kind en die zit op een andere school in een ander dorp. Ze hebben het super gezellig had. Wel heel fijn dat hij een kind in de klas heeft die gelijk voor de derde keer wil afspreken. Op zijn vorige school had hij aansluiting met 1 meisje waar hij na schooltijd af en toe mee speelde. Verder had hij niemand. Soms wel spelen maar er was dan geen klik. Hij zei zelf al ze begrijpen mij niet (het meisje waar hij mee speelde was blijven zitten en dus de oudste misschien klikte het daarom beter)
School is 2,5 km ongeveer, met enkele oversteken over doorgaanfe wegen. Dochter (9) mag zelf fietsen, maar dat komt maar eens in de week voor, als ze op verschillende tijden uit zijn, omdat ze niet de verantwoordelijkheid voor broertje (7) krijgt. Ze mogen wel allebei vrij in de buurt rondhangen. Moeten het alleen laten weten als ze bij iemand binnen willen spelen.
Absoluut. En aan je kind. Maar dan nog, ik zie hier kinderen van 5/6/7 (en ouder trouwens ook) als ongeleide projectielen naar school en naar thuis fietsen, ik vind dat niet verantwoord, dus ik kies er niet voor om mijn kind al jong alleen te laten gaan. Liever iets te lang brengen en halen dan iets te kort, ik kan ze niet vervangen.
Nee dat absoluut maar er is ook een verschil of ze lopen of fietsen. Lopend naar school zijn ze geconcentreerder dan wanneer ze fietsen. Dus eerste stap is alles lopend. Wanneer dat gaat zullen we denken aan fietsen
Ligt puur aan je kind en hoe de weg/omgeving is. Mijn dochter loopt nu sinds een paar weekjes alleen uit school richting huis. Ze hoeft 1 keer over te steken en dan loopt ze via het park zo richting huis. in de ochtend zet ik haar wel af op school om vervolgens door te rijden naar de school van zoon. Je merkt dat ze op een bepaalde leeftijd toch wat dingen zelf willen leren ontdekken.. en doen. Maar dat ligt puur aan je kind en of dat al kan. Als je gevoel nee zegt zou ik het niet doen en gewoon nog even wachten. Of je oefent af en toe kleine stukjes buiten met hem. Dat je hem wat voor uit laat lopen.