Bij de eerste was t simpel...naar t ziekenhuis en weer terug, niks om rekening mee te houden. Nu wordt dat wel ff anders aangezien t de tweede is. Dochter is onder de zorg van oma (hetzij bij ons thuis hetzij bij oma thuis, beide opties zijn mogelijk en dr koffertje staat ook al gepakt mocht t raar lopen). Timing weet je ook geen bal van...hou je dr dan thuis uit school als je in t ziekenhuis ligt te bevallen of gewoon naar school? (ze is 4 mag alles nog) Laat je dr met oma naar t ziekenhuis komen als de kleine er is? (nee echt NIET tijdens de bevalling) Of kom je thuis met de kleine en is zij al thuis met oma? Of kom jij eerst thuis met de kleine en komt oma met haar naar huis? Het is een kind met vaste patronen, maar verschrikkelijk zorgzaam en empathisch vooral op mij en de baby gericht. Als ze hoort dat ik en papa in t ziekenhuis zijn omdat de baby onderweg is, staat zij geheid met dr jas al aan. Hoe gaan we dit aanpakken...grofweg dan want timen is kansloos. We hebben nog wel even voorbereidingstijd, hebben we ook wel nodig ook met haar.
Bij de jongste braken mijn vliezen snachts maar kreeg ik pas om 13.00 weeen. Dus de oudste toen naar opvang gebracht en mijn ouders hebben hem opgehaald en hij is daar blijven slapen. Nu zijn ze 4 en 7 en ze moeten gewoon naar school en clubjes en alles. Je kunt het niet voorspellen dus er staan tasjes bij m’n ouders met kleding en mijn ouders zijn achtervanger en het gaat zoals het gaat. Man heeft opvang en school ook verteld dat het kan zijn dat hij belt dat het even anders gaat bijv. Maar we proberen zoveel mogelijk het voor hen normaalste laten zijn en go with the flow..
Voor je dochter zou ik haar dag zoveel mogelijk als anders laten verlopen. Dus stel jij krijgt om zegge 13.30 een geplande keizersnee, laat je dochter dan gewoon lekker naar school gaan zou ik zeggen. En de kennismaking van dochter naar zoontje toe zou ik als het even kan doen op neutraal terrein: in het ziekenhuis dus. Maar weet niet of dit kan ivm. corona? Verder zou ik gezien haar leeftijd, niet al te lang van tevoren bespreken dat ze ''binnenkort'' een broertje krijgt. Ze weet het toch al wel, maar ik bedoel ''de druk'' zoveel mogelijk proberen te vermijden. 2 dagen van tevoren zeggen dat ze over 2 dagen een broertje krijgt, en dan 1 dag van tevoren weer aankondigen dat ze over 1 dag een broertje krijgt (dito voor de dag zelf) is echt meer dan genoeg voor zo'n klein koppie, zou ik zeggen. Hier hadden we het overigens allemaal mooi bedacht, maar in de praktijk kwam er weinig van terecht haha Het loopt toch wel los, linksom of rechtsom
@hummeltje5 neeeeuh hier houden we t bewust vaag want je wordt er op teruggefloten als je datum x of y nachtjes zegt tegen dr. Links is links, rechts is rechts. Dat t allemaal anders loopt is ONGETWIJFELD t geval maar ik lees graag de visie van anderen hierin dan heb ik in elk geval wat uitwijk opties erbij waar ik mogelijk helemaaaaaal niet aan had gedacht. @Mapje idealiter zou ze al op school zijn als t begint en uit school opgehaald worden door oma om ff in t ziekenhuis te komen loeren naar dr broertje. Maar dat zou echt "the ultimate ideal" versie zijn. Of nadat zij naar bed is, naar t ziekenhuis en voor school t leuke nieuws. Uit de categorie "non the wiser". Bij een patroon afwijking gaan die radaren draaien als een malle en dat krijg je niet uit dat koppige koppie en die heeft daar dan ook geen rust van. Met mn vader konden we de schijn ophouden toen ik daar inwonig was toen hij temrinaal was. In de vroege ochtend was ik thuis voor de opstart, ging zij naar kdv was ik bij mn vader om te helpen, haalde haar op uit de kdv en aten samen en brachten dr naar bed en ik peerde m gauw naar mn ouders weer. Die "planbaarheid" kan ik in elk geval vergeten.
Bij m'n zus haar 3e ze had er al 2 van denk 3 en 6 jaar. Heb ik ze uit school gehaald en gezellig Mac gegeten enz en dan mochten ze bij oma logeren. Hoe flexibel ze waren ze vroegen niks. Alsof het doodnormaal was alleen zei die van 3 tegen m'n ma van toen zij naar bed moest iets over de babydokter. Volgende morgen heeft zwager ze opgehaald en zijn naar hun huis gegaan. Ze bleven trouwens slapen omdat de 3e geboren is toen het al bedtijd was dus hebben ze ze laten liggen. Ook om hun ritme zo normaal mogelijk te houden. Bij mijn 2e moest ik ingeleid worden dus ging zoon van 3.5 gewoon naar oma. Ik was binnen 3u bevallen en ze zijn smiddags gewoon ff gekomen naar het zh. Ik moest alleen nog tot 5u aan het infuus. Daarna met z'n allen naar huis. Zou vooral doen wat voor jouw dochter goed voelt jij kent haar het beste. En afwachten hoe het begint word je ingeleid dan kan je het plannen met oma en dochter gewoon die ochtend naar school doen, voor haar de dag zo gewoon mogelijk laten zijn. Voel je je okee na de bevalling zou ik der laten komen. Maar als het zh opzich al veel voor haar is kan je ook pas thuis kennis laten maken. Weetje je hebt oma wat ik begrijp en laat de rest over je heenkomen, je kan nu alles plannen maar dan loopt het misschien toch ff wat anders
Je weet één of twee weken van tevoren waarschijnlijk wel of het een inleiding of geplande keizersnee wordt, of niet. Als je een datum en tijd hebt, kan je daar omheen plannen. Als het spontaan begint zul je met de flow mee moeten gaan... Ook qua direct kennis laten maken of niet: je kunt nu nog niet zeggen of jij dan fit als een hoentje in je kraambed ligt, of dat je misschien wel op de OK ligt om gehecht te worden. Ik zou haar dus ook niks "beloven" wat dat betreft.
Hier begonnen de weeen snachts. Oma gebeld, die kwam op de bank slapen totdat zoon wakker werd en nam hem daarna mee naar haar huis. Daar heeft hij 2 nachtjes geslapen. (In FR blijf je standaard 3 dagen in het ziekenhuis). Overdag kwam zoon op bezoek in het ziekenhuis en dan bracht mijn vriend (zijn vader) hem weer naar oma. Dat ging verbazingwekkend goed aangezien onze zoon had nog nooit gelogeerd. Mijn ervaring/advies is dan ook: Als oma stand-by staat dan komt het echt wel goed. De baby komt wanneer het komt, en gek genoeg zijn kinderen daar (over het algemeen) niet van slag over zolang er maar gewoon over gedaan wordt. “Papa en mama zijn in het ziekenhuis want je broertje wordt geboren. Zodra hij er is gaan we op bezoek.” Klaar. Als ze er heel erg veel mee bezig is, veel vragen heeft of zorgen krijgt, dan zou ik oma er een positieve draai aan laten geven. Tekening maken voor de baby, voor mama, voor papa, voor de dokter. Bloemen uitzoeken. Fruit kopen voor mama (weet ik veel). Maar oma’s weten dat wel, die zijn ook moeder geweest. Zolang je doet alsof het allemaal de normaalste zaak is van de wereld (want dat is het ook) dan nemen kinderen vaak die energie over.
oma standby is perfect en verder laten komen zoals het komt. wij houden zoveel mogelijk het ritme vast, maar als ze niet gaan willen, dan niet. Wat @KleineLai ook zegt, oma en opa hebben hier met de oudste toen een tekening gemaakt, ze zijn s middags in het ziekenhuis geweest (na overleg met mij) en de dag erna, toen ik thuis kwam, is hij wel thuis gebleven, zodat hij ook zag dat we kwamen. Ik kreeg toen een kraampakket met kadootjes, maar de oudste ook, dus het thuiskomen was echt een klein feestje. Kinderen voelen het wel aan en oma's weten goeie oplossingen . vooral zelf niet te druk om maken, want hoe drukker jij je er om maakt, hoe meer dat je oudste ook beïnvloed (onbewust). En kijk wat kan, heb jij een voorspoedige bevalling, dan is op bezoek komen na een paar uur vast leuk. Lig jij helemaal in de kreukels en kan je geen boe en bah meer zeggen, moet je het misschien een dagje uitstellen. Wil je oudste niet naar school omdat ze jullie thuis wilt ontvangen, dan hou je haar een dagje thuis, geeft ze die behoefte niet zo aan, naar school en hou je oma standby voor het geval he toch niet gaat op school.
Hier begonnen de weeen smiddags bij de bevalling van mijn middelste. Toen nog lekker naar mijn ouders gereden om de oudste weg te brengen: reistijd 2u heen en terug. Geen aanrader met weeen achteraf gezien met de laatste bevalling begonnen de weeen tegen 17u. Kinderen toen naar schoonouders gebracht (wonen op 30min van ons). Kinderen zijn daar 2 nachten gebleven uiteindelijk (ik moest in het ziekenhuis blijven want veel bloed verloren) en dus ook 2 dagen niet naar school gegaan. Door de maatregelen toen mochten de kinderen eigenlijk niet op bezoek maar mijn man heeft ze toch mee naar binnen gesmokkeld zodat ze mij en hun broertje al konden zien. Ik denk dat er niet veel te plannen is behalve wanneer je een geplande keizersnede krijgt. Gewoon zorgen dat je opvangadres paraat staat
Vorige keer ben ik ingeleid. Mijn oudste 2 sliepen bij mijn moeder en wisten van niks. Mijn moeder heeft de oudste naar school gebracht en aan de juf gevraagd of ze opgehaald mocht worden als de baby er was. Ze heeft haar om 1 uur opgehaald en is daarna naar het ziekenhuis gekomen. Daar hebben ze kennis gemaakt met hun zusje. Nu verliep het even anders.. Ze sliepen bij mijn moeder omdat ik s avonds een consult had in het ziekenhuis vanwege langdurig gebroken vliezen. De volgende ochtend bracht mijn moeder de oudste 2 naar school en de jongste naar het kdv. We kwamen ze nog tegen onderweg naar het ziekenhuis In dit ziekenhuis mocht er maar 1 bezoeker per keer komen en aangezien ik aan draadjes lag , infusen e.d hebben wij besloten ze niet naar het ziekenhuis te laten komen. We hebben na het avondeten gevideobelt en toen hoorde ze dus ook pas dat de baby geboren was en dat ze een zusje hadden gekregen. De volgende dag zijn ze ook gewoon naar school gegaan en heeft de buurvrouw ze even mee genomen naar huis. Daarna kwamen ze thuis en hebben ze hun zusje voor het eerst ontmoet.
Overdag alles normaal laten lopen en iemand voorzien die haar kan oppikken of meenemen indien nodig Voor de nacht hetzelfde . Iemand voorzien die haar wil ophalen of bij haar wil komen. Bij de 3de zijn de kinderen tijdens de nacht afgezet bij mijn zus en niet naar school gegaan de ochtend erna. Ze zijn gezellig hun broertje komen bewonderen in her ziekenhuis (beetje slaap te kort ook ).
Hier was de oudste net 3, hij is eind van de middag naar oma gegaan omdat ik voor controle naar het ziekenhuis moest. Daar wilden ze de volgende dag gaan inleiden, maar het rommelde op dat moment al flink. Besloten om de oudste bij oma te laten, ook omdat ze naar de dierentuin zouden gaan de volgende dag. Uiteindelijk is zijn zusje 's avonds om 22.30 nog geboren, heeft oma hem 's morgens verteld en is even met hem naar het ziekenhuis gekomen. Hij vond er niks aan en wilde na 10 minuten weer weg. Ze zijn gewoon lekker naar de dierentuin geweest en toen hij eind van de middag thuis kwam waren wij ook weer thuis en kon hij echt in vertrouwde omgeving kennismaken met z'n zusje.
Hier heb ik mij ook heel lang druk om gemaakt.... hadden besloten dat de oudste naar m'n schoonvader en stief schoonmoeder zou gaan, zij wonen op een kleine 10 minuten afstand rijden van ons dus dat was het meest praktisch. Uiteindelijk meest slechte timing ofcourse het begon 4 uur 's nachts... uiteindelijk pas om 7 uur de verloskundige gebeld, die was er 30 a 45 min. later, konden gelijk door naar het ziekenhuis. Schoonvader gebeld, hun huis lag op de route richting het ziekenhuis dus ons zoontje snel nog ff gedropt daar. Het ging heerlijk relax allemaal. Ik stond af en toe een wee weg te puffen thuis en m'n zoontje was gezellig aan het kwebbelen over het cadeautje wat in zijn schoen zat (hij had juist die avond ervoor z'n schoen gezet)
Oh en als backup hadden we onze buren, die hadden ook aangeboden om ons zoontje op te vangen (dag of nacht).. super lief.
Nee ik verwacht geen inleiding of keizersnede (kan zomaar anders zijn tuurlijk). Maar las bijv. wel tips als laat die kleine lekker in bedje of box liggen bij de eerste kennismaking (eerste ogenblik van binnenkomst), neutraal terrein (voor zover mogelijk je weet niet of dat gaat lukken). Dat vond ik dan wel weer dingen dat ik denk, mja dat is wel een goeie.
Ja ik heb er 4 in de backup dus dochter wordt afgevangen hoe dan ook en ongeacht welk tijdstip. Mocht t onverhoopts dan alsnog raar lopen dan hebben we ook daar een oplossing wel voor. Beloftes enzo maak ik liever niet met dr, zéker als ik geen enkel idee heb hoe t lopen gaat, ze heeft een geheugen van een olifant wat dat betreft. Ik weet van haar dat als ze me ziet in t ziekenhuis ze dus echt niet meer mee weg zou willen gaan, dan wil ze bij mij blijven. Dus meer t idee van papa, mama en broertje ophalen in t ziekenhuis, anders hebben we daar nog maaaaanden ellende van. Voor iets poliklinisch is dat t me niet waard, wordt t gecompliceerder en langduriger dan is t eenmaal zo. Beetje van dat soort dingen, geen halszaken maar wel rekening houdende met haar gebruiksaanwijzing en dingetjes.
Bij mij begon de inleiding dinsdag en donderdag geboren. Hij sliep bij opa en oma, we hebben niet echt verteld dat de baby zou komen, maar dat hij gewoon even bij opa en oma zou slapen (we wisten ook niet hoe lang het zou duren) en ik heb ze niet naar het ziekenhuis laten komen, omdat we 4 uur na de bevalling naar huis mochten. Daar was ik op het bed gaan zitten met de baby en hebben we eerst broer naar boven gehaald, hij mocht hem vasthouden en daarna kwamen de opa’s en oma’s. Dat was echt heel erg leuk, want zo waren ze beide het middelpunt van de belangstelling en hij was apetrots!
Dat is wel lastig ja. Moet zeggen dat ik daar ook niet over heb nagedacht van te voren, als ik in het ziekenhuis zou moeten blijven. Ben poliklinisch bevallen.. tegen 8.30 waren we er, 11.31 dochter geboren en rond 14.00 naar huis. Opa en oma zijn met ons zoontje naar ons toegekomen na etenstijd, daarna mocht hij nog een nachtje slapen bij opa en oma als hij wilde en dat wilde hij wel.
Onze zoon was thuis, opa sliep in ons bed. Hij ging niet naar school omdat t kerstvakantie was (anders was hij gewoon heen gegaan). Wij gingen donderdag naar ziekenhuis, vrijdag bevallen, zaterdag naar huis. Hij is donderdag op bezoek geweest maar vond het doodeng dat ik aan allerlei snoeren lag en weeën had. Dit was dus niet ons idee! Mijn ouders hadden ons verrast met een bezoek met hem. We hebben bewust hem niet naar het ziekenhuis laten gaan toen broertje was geboren. Wel hebben we hem als eerste gesproken via de telefoon zodat hij het opa en oma mocht vertellen. Wij hadden de behoefte er niet aan om hem erbij te hebben in het ziekenhuis, daarvoor was het te kritiek geweest en moesten we echt bijkomen en besef komen dat hij leefde en bij ons was. We hadeen genoeg aan onszelf en hadden liever de volgende dag in rust thuis de kennismaking. Dat was echt perfect. Mijn moeder wierp kort 1 blik op de baby, gaf ons een knuffel en ging naar huis zodat het ons moment was met onze oudste en zijn eerste kennismaking met zijn broertje. Lekker veilig thuis, in alle rust. Alleen ons 4tjes (En heeeeele ongeduldige ouders die zaten te wachten op seintje dat ze ook mochten komen hahaha)
Dit hebben wij wel bewust gedaan. Hier is hij wel in het ziekenhuis nog langs geweest en dat vond hij toch heel fijn, ondanks dat het ook wel gek was dat mama nog aan allerlei draden lag. Hij wilde in eerste instantie ook liever niet bij mij komen. Wat ook prima was (vond ik wel heel moeilijk hoor, maar heb hem daar gewoon in gelaten). Papa en opa en oma hebben ook echt met hem bezig gehouden, hij mocht zn broertje ook even vast houden en na 10 min was het ook gewoon goed en wilde hij naar huis. Toen kreeg ik wel een knuffel en een vrolijke tot morgen! Oh en het allermooiste, hij vroeg dus laatst als de baby kwam hij weer meteen mocht komen in het ziekenhuis, jawel, om beschuit met muisjes te eten (dat had hij in het ziekenhuis bij binnenkomst gekregen). Dat vond hij toch wel een hele leuke ervaring blijkbaar