Vorige week donderdag ben ik op mijn werk door de politie gebeld dat mijn vader is overleden. En dat dit geen natuurlijke dood betrof. Mijn broertje en ik moesten naar zijn huis toe, hebben onze vader al ruim 5jr en mijn broertje zelfs bijna 10 jr niet gezien of gesproken. Het werd een heel gedoe iig en hebben daar, toen zijn lichaam werd vrij gegeven binnen drie kwartier moeten beslissen wat we gingen doen, zelf de uitvaart regelen of via de gemeente. Omdat ik niet wist of hij verzekerd was en dit wilde uitzoeken moest ik eigenlijk de woning in, dit heb ik niet gedaan omdat zijn lichaam in de woonkamer lag. De politie heeft gezocht naar zijn mobiele telefoon en laptop, deze hebben ze in de woning niet aangetroffen, terwijl ze wel beide opladers in de muur zagen zitten. Toen wij gisteren zijn woning in gingen konden wij ook niets vinden, wat papieren en spullen natuurlijk maar geen telefoon en laptop. Tot we er achter kwamen dat hij een berging had, hier vonden wij zijn laptop en telefoon, ook heel vreemd en we willen natuurlijk gaan kijken of er iets op staat. (afscheidsbrief oid) We gaan er niet vanuit maar toch. Ondanks het feit dat we geen contact meer hadden valt zijn keus om zichzelf van het leven te beroven enorm zwaar! Zeker gezien de verhalen die ik de afgelopen dagen van zijn omgeving hoor, hij was de afgelopen maanden zo enorm positief en dit rijmt niet met hoe hij was. Ik slaap enorm slecht, als ik slaap word ik heel erg veel wakker en over m'n eetlust nog maar niet te spreken. Vandaag heb ik van de huisarts wat gekregen om te slapen want ik ben zo enorm moe! En ik vraag me constant af hoe ik dit een plekje ga geven
Gecondoleerd. Wat moet dit een emotionele rollercoaster voor je zijn. Al heel goed dat je bij de huisarts bent geweest om hulp te krijgen bij het slapen. Besef dat je het niet alleen hoeft te doen allemaal. Praat erover met vrienden/ bekenden en is dat niet voldoende dan zou je via de huisarts hulp kunnen krijgen bij rouwverwerking. Sterkte ❤️
Tijd.. Mocht het echt te heftig worden voor je zou ik zeker gebruik maken van een praktijkondersteuner of rouwverwerking/psycholoog. Gecondoleerd,heel veel sterkte!
Gecondoleerd met dit verlies! Wat heftig allemaal.. in ieder geval goed dat je contact hebt opgenomen met de huisarts, wellicht kun je een gesprek aanvragen bij de praktijkondersteuner als je denkt wat hulp nodig te hebben bij de verwerking? Ik heb dit helaas zelf ook meerdere keren meegemaakt van dichtbij en de verwerking heeft best wat tijd gekost. Iets van een afscheidsbrief zou al veel helpen, zodat je niet achterblijft met die 'waarom' vraag.. bij 1 familielid was er een brief en dat heeft geholpen om het te begrijpen en uiteindelijk een plekje te geven. Dat het juist beter leek te gaan is herkenbaar, wel een verleden met depressie, maar leven leek weer redelijk op de rit, dus dat was best een klap in het gezicht... Sterkte! Hopelijk kun je snel de rust weer terugvinden en het een plekje geven.
Heel goed dat je contact hebt met de huisarts. Het is een verhaal met veel vraagtekens zonder antwoorden en dat maakt het moeilijk. Ouders en broertje van een klasgenoot die zichzelf van t leven beroofde vonden veel steun bij lotgenoten contact. Die jongen had wel de nodige littekens op zn ziel staan die bekend waren en er was een afscheidsbrief. Maar allicht heb je daar wat aan, antwoorden op je vragen zul je daar niet vinden maar allicht wel herkenning in de emoties en misschien wat handsvaten waar je wat mee kan. Ik hoop dat je wat vindt op die telefoon of laptop waar je iets van antwoorden krijgt. Heel veel sterkte in elk geval, ook je broertje. Dit zijn hele lastige dingen waar je mee geconfronteerd wordt.
Gecondoleerd. Wat een ontzettend heftig verhaal. Ik denk dat je het beste professionele hulp kan zoeken. Via je huisarts of praktijkondersteuner een doorverwijzing vragen. Knuffel
Ik wilde niet wegklikken zonder te reageren. Gecondoleerd en heel veel sterkte, ook voor je broertje <3
Jeetje wat een heftig verhaal en zeker omdat het nog niet helemaal klaar lijkt als je nog niet weet of er een afscheidsbrief is bijv. Heel goed dat je gelijk al aan de bel hebt getrokken bij de huisarts en ik zou zeker vragen of je een doorverwijzing mag hiervoor naar een rouwpsycholoog misschien vroeg maar de wachttijden bij de ggz zijn vreselijk. Gecondoleerd en heel veel sterkte <3
Ik heb geen tips, wilde je alleen heel veel sterkte wensen met dit vreselijke nieuws. Gecondoleerd ❤️
Heel veel sterkte en een dikke knuffel ❤️ het is ook niet niks..lijkt me ook heel heftig. Snap dus heel goed dat je slecht slaapt. Hier ook een familielid die zichzelf van het leven beroofde. Vooral de vragen die je hebt blijven op de voorgrond. Denk dat het heel goed is dat je met een praktijkondersteuner oid gaat praten.
Ik ben zelf mijn broer verloren door zelfdoding en ik had hem 2,5 jaar niet meer gezien en gesproken. Voor mij een hele grote schok omdat ik wel contact wilde. Hij heeft geen afscheidsbrief achter gelaten maar door verhalen van zijn vrienden weet ik genoeg. Toch bleef de 'waarom' vraag nog heel lang door mijn hoofd gaan en nu na 15 jaar vind ik het nog steeds moeilijk. Ik wil je heel veel sterkte wensen voor de komende tijd en gecondoleerd.
Wat ontzettend heftig. Ik heb de laatste 4 maanden van zijn leven geen contact gehad met mijn vader door een enorme ruzie. Mijn vader was ziek, en ik en mijn oudste zus werden de avond voor zijn overlijden gebeld door onze middelste zus (waar we toen ook geen contact mee hadden) dat het heel slecht ging en we moesten komen. In het zkh hebben wij geen moment alleen gehad met onze vader en later op de avond is het zelfs nog zo geëscaleerd dat de beveiliging erbij moest komen. De volgende ochtend weer in het zkh, kregen weer geen moment alleen met hem. Rond 12u is hij in coma geraakt en om 18.10u is hij overleden. Heb dus niks meer uit kunnen praten. Geen goed afscheid kunnen nemen. Ik heb me lange tijd enorm schuldig gevoeld. Want ik had destijds de keuze gemaakt om voor mezelf te kiezen en het contract te verbreken. Toen ik eenmaal in therapie was begon ik te beseffen dat mijn schuldgevoel niet terecht was. Ik had alle recht om voor mezelf te kiezen (er speelde al vanaf dat ik kind was heel veel met mijn vader). Onze verhalen zijn dus niet hetzelfde, maar ik snap je gevoel wel heel goed. Ookal had je geen contact meer, het was wel je vader en vooral de manier waarop hij is overleden is heel heftig. Ik kreeg na het overlijden van mijn vader van sommige mensen zelfs de opmerking 'je had toch geen contact meer met hem, dus waarom ben je zo verdrietig'. Luister goed naar je gevoel. Trek op tijd aan de bel als het niet gaat. En doe waar jij je fijn bij voelt. Heel veel sterkte ♥️
Ik kan me zo goed voorstellen dat het nog steeds moeilijk is! Ik blijf ook constant lopen met waarom? Wat als? En zelfs een groot stuk schuld gevoel. Ik heb zoveel hoop op de laptop en telefoon en ergens ben ik ook zo bang dat het niks is. Ik heb non stop het gevoel dat iemand me een vuist in m'n buik slaat. Het enige dat me nog enigszins wat "rust" geeft is het feit dat hij dit niet in een opwelling heeft gedaan maar waarschijnlijk al dagen aan het plannen was. Maar nu ik het zo opschrijf denk ik, arme man wat ging er door je heen
Gecondoleerd en heel veel sterkte. Niet niks zo! Mocht je nog een rouwverwerkingstip zoeken: van je af schrijven werkt meestal erg goed. @LisbethSalander heeft me de overige woorden al uit de mond gehaald
Gecondoleerd. Wat een heftige situatie Wat voor jou werkt qua verwerking is denk ik heel persoonlijk, maar ik zie dat er hierboven al eea aan adviezen staan. Heel veel sterkte met dit alles ♥️
Oh jeetje. Ik heb absoluut geen tips of wat dan ook maar kon dit ook niet zomaar weg klikken. Wat heftig en wat goed dat je hulp zoekt. En gecondoleerd natuurlijk. Ik wil je heel veel kracht, moed, sterkte en liefde toe wensen de komende periode!
Heftig meid! Wat akelig om zo gebeld te worden... En dan weten dat hij nog in de woning ligt... En dan zo snel moeten beslissen. Bah! Ik hoop heel erg voor je/jullie dat hij nog een brief of iets heeft verstopt. Wel apart dat zijn laptop en telefoon in de berging lagen en niet in de woning. Je mag me altijd een PB doen he, denk goed aan jezelf!! ♥️
Wat een akelige rollercoaster dit.. ik weet niet hoe maar hoop dat je met het verstrijken van de tijd een manier vindt dit een plekje te geven.
Jeetje wat heftig om dit zo mee te hebben moeten maken. Dat hij de laatste tijd positief was kan ook een opluchting voor hem zijn geweest dat hij het besluit had genomen. Niet dat dit het makkelijker voor jullie zal maken. Het moet heel zwaar zijn om met vragen achter te blijven