Om even kort samen te vatten. mijn vriend is helaas onvruchtbaar en ze gaan nu een bloedonderzoek doen om te kijken of hij een afwijking heeft in zijn chromosomen (bijv. Syndroom van Klinefelter). Ik ben doodsbang want dit kan zomaar de klap zijn dat wij samen geen kinderen kunnen krijgen via zijn zaadjes.. Ik ben op zoek naar jullie ervaringen hiermee
Bij mijn vriend hebben ze dit onderzoek gedaan, voorafgaand aan een micro-tese. Want als er iets uit dit onderzoek zou komen had die tese geen nut. Uit het genetisch onderzoek kwam niks. Bij de tese bleek hij helaas echt onvruchtbaar. Na verder onderzoek van de biopten die ze dan nemen bleek dat de celdeling van dat wat zaadcel moet worden, halverwege stopt. Hij zal dus ook nooit een zaadje kunnen produceren. Het wachten op de uitslag van het genetisch onderzoek duurde bij ons 3 maanden. In juli 2018 bloed afgenomen, september de uitslag en eind oktober de tese. We konden ineens snel op voor de tese omdat er een plekje vrij kwam. Heel veel sterkte! Wat een achtbaan dit he? Ik weet helaas precies hoe je je voelt! Wij hebben nu uiteindelijk met een donor ons kindje gekregen ❤️
Hoi hoi, bij mijn man hebben ze dit onderzoek ook gedaan voorafgaand aan een Mesa/Tese behandeling. In december is er bloed afgenomen, in februari de uitslag (deze was goed) en in maart een Mesa/Tese behandeling. Uiteindelijk Tese geworden waarbij ze 12 rietjes hebben kunnen invriezen met, voor Tese begrippen, goed zaad. In juni de eerste ICSI gehad, helaas zonder goed resultaat en ben nu bezig met ICSI 2 (doorstart, dus duurt allemaal heel lang) Ik weet zo goed hoe je je voelt! Die onzekerheid is echt killing! Vooral de dag van de mesa / Tese behandeling (hij zou een Mesa krijgen want ze dachten aan obstructieve azoospermie, daar werd echter niets gevonden dus meteen een Tese en moesten we een paar uur wachten op de uitslag. Uiteindelijk is het toch obstructieve azoospermie, de obstructie zit alleen al heel vroeg) was echt verschrikkelijk! Wat bij ons erg goed hielp, is dat we altijd een plan hebben gehad. Dus als het chromosomen onderzoek niet goed zou zijn, zouden we op zoek naar een donor, hetzelfde geval met een teleurstellende mesa / Tese. Wat ik zelf zo moeilijk vind is dat je je eigen grenzen steeds verlegd. Ik was altijd best wel tegen hormonen. En nu zit ik in een traject waarin ik straks bijna 60 dagen decapetyl gebruik, 300 eenheden menopur (dit gelukkig ‘maar’ twee weken) en provera. Wat ik hier eigenlijk mee wil zeggen is dat je het echt stap voor stap moet nemen! mocht je verder nog vragen hebben dan kun je me altijd een berichtje sturen!
Bedankt voor je antwoord! Mijn vriend wil totaal nog niet denken aan dat soort dingen, begrijpelijk maar bij mij zoveel angst dat hij dan kinderloos wil blijven. Ik denk dat het bij ons echt menens is
Probeer alles stap voor stap te nemen. Hoe moeilijk dit ook is, probeer nu even niet te ver vooruit te denken. Eerst dit onderzoek nu afwachten.
Dat is zeker waar, maar ben zo bang voor dat chromosomen onderzoek… mijn onderbuik gevoel klopt constant en nu heb ik het weer
Geen ervaring maar ik wil je heel veel sterkte wensen. Ik hoop van harte dat je onderbuikgevoel dit keer niet klopt!
Ik weer heel goed hoe je je voelt! Het is zo’n vreselijk naar gevoel.. niet weten waar je aan toe bent, allerlei scenario’s die door je hoofd gaan. Zie dit proces als een ladder, met bovenaan het einddoel: een kindje. Elke trede is er weer een. Soms ga je omhoog, soms zak je naar beneden. De eerste paar tredes zijn al genomen! Nu de volgende bereiken: de uitslag van het genetisch onderzoek. Hoe moeilijk ook soms, wees lief voor jezelf en voor elkaar. Het is een moeilijke tijd, met zoiets onwerkelijks wat jullie te verwerken hebben.
Dat is het zeker! Ik moet sowieso nu even verwerken dat we deze 2 kansen maar hebben, en misschien maar 1. Ik zie trouwens in jouw bio micro-tese EMC, ik dacht eerlijk gezegd dat dat niet inNL voor kwam?! Wat is jouw ervaring met het erasmus? En welke arts hadden jullie?
Jawel hoor, anders had mijn vriend het niet kunnen ondergaan Het wordt alleen niet overal gedaan. Mijn vriend is met 33 weken geboren waardoor zijn testikels klein zijn. Daardoor gaf een micro-tese meer kans. De ingreep zelf kon goed worden uitgevoerd maar helaas onvruchtbaar. Onze ervaring in het emc is heel goed! Wij hadden dr Boellaard. Voor ons was hij heel aardig. Las op internet wat nare verhalen maar het is in weze een fijne, hele kundige arts. Veel meer ervaring hebben we niet in het emc, we zijn daarna overgestapt naar mck leiderdorp voor ons donortraject.
Wij hebben hem beide gehad ivm herhaalde miskramen. Ik dacht uiteindelijk als daar iets uitkomt weten we in ieder geval wat er mis is en kunnen we iets gaan dóen. De onzekerheid vond ik erger dan een evt slechte uitslag. Er kwam niets uit bij ons.
Fijn om te weten dat ze dat ook doen, schijnt betere kansen te hebben dan een normale tese. Wij willen graag tzt worden geholpen door mw Dinkelman-Smit, lezen heel veel goeds
Ja volgens mij heeft wel wel alleen onder bepaalde omstandigheden meerwaarde tov de gewone tese. Maar dat weet ik niet zeker, het is inmiddels al 3 jaar geleden
Mijn man heeft kline felter. Weet dit pas sinds zijn 45e. Heeft medicijnen gel en pillen. We hebben een zoontje via een donor. Nu 2 en de 2e komt binnen nu en 2 weken. Tese Operatie gehad. Helaas geen zaad gevonden. Maar ben blij dat er donoren bestaan. Hopelijk vinden ze bij jou vriend nog wel zaad.
Dat zei mijn man ook. Dat hij dat niet wou. Toen hij hoorde wat de operatie inhield ervoor en erna zei hij... We gaan maar voor een donor. Maar toch nog de operatie gedaan hoor. Nu is t eigenlijk niet anders maar ons kindje is pas 2. En T volgende kindje is van dezelfde donor. Dus ze hebben elkaar in ieder geval. Kindje 1 met IUI kindje 2 met Ivf gekregen.
Ik riep voorheen altijd: als het niet van hem kan, dan gaan we adopteren. Dan beide geen genetisch eigen kind. Maar je verlegd je grenzen in zo’n traject. Dat wat goed voelt veranderd als je eenmaal voor een keuze staat. En achteraf gezien ben ik heel blij dat ik mijn zienswijze veranderd heb!
Onderzoeken in 2 ziekenhuizen gehad. Sperma onderzoek. Foto's van teelbal en nog wat meer. Zijn vaak lang ook lange armen. Mannen met stevige buik. Weinig tot amper borsthaar. Nooit van gehoord van deze ziekte tot hij het had. Schijnbaar wordt je mee geboren. En is het niet erfelijk. Verder heeft t geen consequenties maar medicijnen heeft hij voor botontkalking ter voorkoming van.... en aanvulling testosteron.