Er zijn best heel veel belangrijke dingen die we met hem in iniministapjes moeten doen, dat kost al bergen energie. Dus ik zeg eerlijk dat ik er weinig voor voel om coronatestjes te gaan oefenen.
nou ik slaap er geen seconde minder om hoor. Ook niet als je toch naar Spanje gaat. Zal mij een worst wezen. Ieder zijn keus daar in. Veel plezier in de herfstvakantie
Ja maar eerlijk he? Is dat nu echt hun eigen mening of komt dat bij jullie vandaan? (Niet dat ik er iets van vind hoor, denk dat het andersom ook zo is, maar gewoon nieuwsgierig).
Dat kun je je ook afvragen van jongeren en kinderen die zich laten vaccineren. Als zij steeds horen dat vaccineren de oplossing is, of erger wat ik wel eens gehoord heb: als jij je niet test/vaccineert is de kans groot dat opa en oma dood gaan. Dan heeft een kind ook weinig keuze misschien.
Ja, idd. En wat al ze bv wel wilden vaccineren? Dan ben je niet rots als ze daar weloverwogen een beslissing over hadden genomen?
Maar waarom test je dan wel voor een vakantie, maar niet voor iets wat belangrijk is voor opa en oma? Oprechte vraag, geen aanval.
Ik zeg toch ook dat het andersom ook zo is? Maar vraag me dan altijd af of een kind echt zelf die beslissing heeft genomen. Ik denk dat wij vrij open erin staan, maar wij zijn zelf wel gevaccineerd, dus dan geef je toch al een bepaalde boodschap af. Ik kan wel eerlijk zeggen dat ik beide beslissingen van zoon zou hebben gerespecteerd, ben dan ook niet trots ofzo, zolang ze er goed over nadenken is het goed wat mij betreft.
Ik ook, en hier 1 wel en 1 niet gevaccineerde ouder dus wat dat betreft geven we een open boodschap. Voor de jongste ligt het wel echt anders. Wettelijk beslissen wij daarover en hij krijgt die keuze niet. Al zou ik nu heel braaf kunnen zeggen dat ook hij mag kiezen, want ik weet nu al dat hij dat niet doet. Maar daarom zeg ik eerlijk, hij krijgt die keuze niet. De BMR en DTP krijgt hij ook geen keuze in, die komt er gewoon. De HPV is wel weer besproken met de oudste.
Ja maar dat is logisch toch op die leeftijd? Wij beslissen dat ook voor onze 9 jarige, maar ik vraag me soms wel af in hoeverre oudere kinderen echt wat te zeggen hebben. In sommige situaties lijkt het alsof ze echt geen keuze hebben.
Neus/keel vind ik net zo privé als je geslachtsdelen of een arm. Nee = nee. Je mag zélf beslissen wat een ander mag aanraken bij je (tenzij noodsituaties uiteraard maar daar valt dit niet onder).
Waarom ben je als ouder nog volledig verantwoordelijk voor een kind van 14 en mag draag je als ouder geen wetterlijke verantwoordelijkheid meer voor een volwassene van 28? Kinderen van 13 mogen ook nog niet naar de stembus en stemmen… ook al snappen ze misschien prima hoe het werkt.
Mijn 13 jarige zoon is wel gevaccineerd, eigen keuze.. Mijn 12 jarige dochter wil niet… ook eigen keuze.. maar als volgend jaar zomer er nog een coronabewijs nodig is om naar een restaurant te gaan of iets dergelijks dan kan ze dus niet mee.. Maar dat betekent niet dat wij dan niet gaan.. Dan zal of moeten testen of niet mee kunnen.. dat is de regel als je niet gevaccineerd bent en daar zal ze zich aan moeten houden..
Maar als een kind van 13 stampvoetend een GGD binnenloopt dat die wel gevaccineerd wil worden dan mag dat uiteindelijk wel. Dat is dan ook heel raar.
Heel eerlijk denk ik dat het voor veel volwassenen ook geldt, ook voor beide kanten. Mensen zitten in een bepaalde omgeving, met bepaalde omstandigheden en bepaalde ervaringen. We doen allemaal wel alsof we allemaal weloverwogen keuzes maken, maar heel veel wordt op allerlei manieren gestuurd waar wij ons helemaal niet van bewust zijn. En dat is ook vaak helemaal niet zo erg, behalve als je de andere kant dan gaat beschuldigen van wappie of schaap zijn.
Je bent als ouder niet volledig verantwoordelijk voor een 14-jarige. Mijn zoon mocht zelf zijn id-kaart aanvragen en ophalen, daar had hij geen toestemming voor nodig. Hij kan ook berecht worden voor acties die hij doet. Maar ik ben voor veel wel medeverantwoordelijk, ook in gevallen van zorg. Hoe ouder je wordt, hoe meer eigen verantwoordelijkheid, dat gaat stapsgewijs. In dit geval is het dus reëel om verder te kijken naar achterliggende redenen, als hij gewoon een dwarse puber is, is de keuze mogelijk anders dan wanneer hij angstig is.