Bij ons iets anders omdat mijn ouders gescheiden zijn. Maar mijn vader is hertrouwd en ik ervaar haar gewoon als de vrouw van mijn vader, niet meer, niet minder. Dat is niet perse negatief, maar ik heb ook niet echt een hechte band met haar. Maar toen we kinderen kregen was zij ontzettend enthousiast en zij heeft ook een ontzettend goede band met mijn kinderen, vooral met de oudste is het twee handen op 1 buik. Dus hoewel ik haar gewoon bij haar voornaam noem, is ze voor mijn kinderen wel echt oma. Ik weet dat mijn moeder daar in het begin wel moeilijk mee heeft gehad en mijn schoonvader maakte er echt vervelende opmerkingen over, maar ik vind dat zij zoveel liefde geeft dat ze die rol naar mijn kinderen verdient. Dat staat los van mijn gevoel over de onze relatie.
Wat fijn dat hun band zo goed is. Mijn kinderen zien hem geloof ik als een soort meubelstuk wat nu eenmaal in oma's kamer zit. (Oude man hangt in een stoel en maakt af en toe een opmerking naar ze. (Die ze denk ik af en toe niet eens snappen)) Dus nee, beslist geen opa. Gelukkig hebben ze nog wel een echte opa (mijn schoonvader)
Zou zo mijn opa kunnen zijn geweest, is overigens ook altijd eerlijk over geweest zelfs bij de crematie... hij was een norse man van weinig woorden, maar als hij wat zei kwam het wel aan. Ook bij ons als kleinkinderen. Ik was 17 toen hij overleed, maar aan die kant van de familie wel bijna de oudste, maar zelfs mijn jongere neefjes en nichtjes herkennen en beamen dat als in hoe zij hem ervaren hebben. Overigens dus dan wel mijn echte opa, niet nieuwe partner ofzo.
Dat is.... Zeer bijzonder. Als of je een stukje kijkt van bij de politie. Dan moeten ze ook tig keer vragen naar hun naam. Ik heb hem niet afgeluisterd. Ben wel benieuwd hoe je op dit "nummer" kwam.
Zo is het bij onverwachte kosten ook bijna altijd mogelijk een betalingsregeling af te drukken met je zorgverzekeraar. En mensen moeten ook weten dat een consult bij de huisarts buiten je eigen risico valt. Dus alleen indien die moet foorvereijzen of medicijnen voorschrijft komen er mogelijk kosten bij.
Mijn mond viel vanochtend wel even open: We waren bij een dure design interieurzaak en we stonden op het laatst nog even bij de balie om de stalen te registreren en een afspraak in te plannen. Komt er een jongen/man bij de balie en zegt: “ik ben op zoek naar een bureaulamp, bij voorkeur voor een studentenbudget” . Echt, zo niet de juiste winkel.
Ja nou die apotheken kunnen er ook wat van hoor. Ik kreeg ibruprofen 600 mg voor geschreven. Kosten 1,79 voor de medicijnen maar 14,75 aan apothekers kosten ( recept lezen, het pakken en aan mij geven). Had ik beter het los kunnen kopen was 4,50 kwijt geweest.
Die hoorde ik gister op de radio (npo3). Ik was gewoon te verbaast om hem af te zetten . Thuis even gegoogled.
Moet je dan iedere keer apothekers kosten bijbetalen? Dus stel je neemt heel uw leven bepaalde medicatie, betaal je dat dan iedere keer?
Ja bij de eerste keer ophalen is het 14 euro en bij herhaalrecepten is het elke keer 7,11 per medicijn per ophalen. Mijn man heeft 2 medicijnen, herhaalrecepten van beide haalt hij op het zelfde moment op en voor elk medicijn wordt dus 7,11 afgetikt ( = dus 14,22)
Van de 10 tot 12 jarige die aan het rellen zijn voor de deur plus aan het roken zijn. Daarnaast hebben ze een grote mond naar mij als ik daar parkeer en proberen ze als groep mij te intimideren. Nu al zo ontspoord, te bizar voor woorden.
Dat onze zoon gebarentaal leert van een klasgenootje ik vind dat toch wel heel waardevol. Kereltje zelf hoort gewoon, zijn ouder is doof.
Van de leraar van mijn dochter. Wat een ontzettende fijne man is dat. Zo had hij het laatst in de klas (groep 5) over dat hij diabetes heeft, en wat ze kunnen doen tijdens een noodgeval. En vandaag heeft hij het met de klas besproken dat hij homosexueel is. Ik vind het zo fijn dat de kinderen een leraar hebben, die zo open en eerlijk is, en zo duidelijk met de klas communiceerd dat er daadwerkelijk NIETS is waarbij ze niet bij hem kunnen aankloppen. Wat een wereld van verschil met de 2 juffen die ze vorig jaar had... Ze is vorig jaar heel erg gepest, lang verhaal, en werd maar niet opgepikt door de juffen, ondanks herhaaldelijk gesprekken met hun. We hebben haar zelfs een week thuis gehouden, omdat ze onder een trein wilde lopen, om maar van de pijn af te zijn. (Groep 4 destijds he!) En met deze leraar heeft ze nu al zoveel bereikt: -de hoofdpester loopt nu bij de ib -en heeft een paar weken geleden zijn excuus aangeboden. -ze houdt een schriftje bij waarbij ze op goede dagen een krul mag zetten, en op slechte dagen een kruisje, en aan het eind van de dag roept hij haar bij zich, en bespreken ze de dag. En het mooiste: ze komt al 3 weken zingend uit school. Ik kan wel janken, zo blij ben ik voor haar