Ik meen dat ik ergens gelezen heb dat Duitsland dat sowieso al toegezegd heeft en dat ze indien nodig daar eerder gebruik van gaan maken dan vorig jaar.
Ik vind het een sterk stuk, hoe hard het ook klinkt.... Ik hoor vaak van een hele goede vriendin van mij wat voor patiënten er wel eens liggen op hun IC in een universitair ziekenhuis. Je moet je inderdaad soms afvragen waarom iemand nog behandeld of geopereerd wordt. Het leven is niet eeuwig of maakbaar..... Desalnietemin natuurlijk heel lastig om zulke keuzes te moeten maken.
Zomaar een gedachte, kan je eigenlijk een verklaring tekenen dat je geen IC opname wil bij covid19 besmetting? Want is het moment daar, dan is het zo acuut geworden dat je daarover niet meer kan beslissen. (Het zelfbeschikkingsrecht speelt niet meer bij spoedopname) Dat vraag ik me ook echt af, hoe dat nu werkt als je van mening bent dat je eigen lichaam gezond genoeg is om een Covid19 besmetting te doorstaan. En op een gegeven moment moet je toch opgenomen worden in het ziekenhuis. Dan sta je toch helemaal niet achter die behandeling? En al helemaal niet achter het medicatie beleid en een eventuele IC opname? Ik vind die IC opname ook erg lastig, ken iemand die vorig jaar is opgenomen geweest op de IC en nu nog steeds niet gerevalideerd is.. kwaliteit van leven is enorm achteruit gegaan (nog steeds weinig spierkracht) en hij kan zijn werk niet meer doen. Dus er is ook nog een ethische kwestie van als je iemands leven redt.. hoe kom je uit die IC opname? Maar dit speelt natuurlijk ook bij een ongeluk of ander acute situatie.
Je kunt iig wel aangeven of je naar de IC wil, net zoals je wel of niet gereanimeerd wil worden. Wij moeten dit bij elke patient die opgenomen wordt registreren. Zodat het al besproken is voordat het urgent wordt. Maar ik denk ook niet dat je medicatie en vaccinatie als gelijk kan zien, maar dat weet ik niet zeker.
Ja klopt en bij invasieve behandelingen en bij opname moeten ook de behandelbeperkingen geregistreerd zijn. Staat bij ons gewoon op het voorblad in ons epd.
Zal dan wel evt belemmerd worden door een evt zwangerschap. In t Rhena is bijv. automatisch reanimatie zelfs al wens jij anders ivm belang kind. Kan me voorstellen dat dat voor IC allicht ook geldt. Al kan ik me dan weer niet voorstellen dat een zwangere geen reanimatie of IC zou willen, maar eens tref je de eerste. Omgekeerd ken ik t dan weer wel, dat levensbelang van moeder voor die van t ongeboren kind gaat. Dat bijv. die kleine gehaald MOET worden omdat moeder anders niet te behandelen is.
Volgens mij niet, ze gaan altijd voor de moeder. Ik wilde zelf een keizersnede om de kansen van mijn kindje te vergroten, maar daar wilden ze niet aan vanwege de risico’s en de mogelijke gevolgen. Mijn zoontje kwam bont en blauw uit mij en heeft 3 dagen geleefd. Daar had ik persoonlijk een keizersnede voor over gehad, om hem dat te besparen en hem een betere start te geven.
Als volwassen persoon heb je altijd het recht om een behandelbeperking vast te leggen. Hoe dat specifiek voor zwangeren zit, durf ik niet te zeggen, omdat het leven van het ongeboren kind ook meespeelt.
Volgens mij niet, leven van de moeder preveleert boven die van het ongeboren kind. Als de moeder niet behandeld kan worden is de kleine altijd de pineut. Helaas kan je ook trieste gevallen krijgen dat het kindje echt nog te klein is, maar ik ga er van uit dat ze proberen wat ze kunnen qua rekken om beiden de beste kansen te geven.
Dat soort dingen kan je zelfs bij de huisarts al in je dossier laten vast leggen. Net als reanimeren en of beademen, en of euthanasie op het moment dat je niet meer wilsbekwaam bent. Google maar eens op wilsbeschikking. Vorig jaar waren er ook huisartsen die hun oudere patiënten gingen bellen met de vraag of ze überhaupt op de ic behandeld wilden worden. Dus ja, je kan dat soort dingen zeker aangeven. Helaas weten veel mensen dat alleen niet. Voor familie is het alleen maar fijn als dit soort dingen vast liggen.
lijkt me van wel. Stel moeder heeft kanker maar wil wachten met behandelen totdat het kind groot genoeg is om geboren te worden dan lijkt me niet dat ze haar vastbinden en toch een keizersnede uitvoeren. Maar kan me voorstellen dat als de vrouw eclampsia krijgt maar zorg weigert dat er dan misschien andere keuzes gemaakt worden? misschien dat de grens van ingrijpen ligt bij acuut levensgevaar.
Dat laatste denk ik ook. Hier was vorig jaar geloof ik een zwangere vrouw die kanker bleek te hebben. Zij heeft behandeling geweigerd omdat het kind dat niet zou overleven. Uiteindelijk is ze vlak na de bevalling overleden.
super verdrietige dingen inderdaad Maar toch zo belangrijk dat de wens van de moeder is gerespecteerd. Het lijkt me onmenselijk als je kind tegen je wil in uit je wordt gehaald. Maar ik geloof dat dit soort dingen tot in de puntjes besproken worden met de arts, familie, psycholoog, weetikhet. Het is geen keuze die even gemaakt wordt natuurlijk. Als er accuut levensgevaar is en de arts moet kiezen (want moeder is bijv buiten bewustzijn) dan zal hij/zij voor de moeder kiezen.
De meeste mensen worden eerst op de gewone afdeling opgrnomen en pas later naar ic indien ze teveel achteruit gaan. Het us maar zelden dst he zo plotseling zo ziek bent dat er geen tijd meer is voor zo'n gesprek. Met mijn schoonpa is destijds het gesprek wel gevoerd. Na zijn opname. Zijn keuze om niet naar ic te willen was gebaseerd op de bijna onmogelijkheid dat hij daar nog enigzinds gezond vanaf zou komen. Gelukkig heeft hij het zonder ic kunnen redden. Maar dat was op het randje.
Oei, ik schrik wel van het aantal opnames. Wat me wel opvalt is dat het vooral 60+ is. Werken de vaccinaties niet meer goed ofzo? Hier word je toch niet goed van?
Goede vraag, maar ik denk dat de belangrijkere factor hierin is dat dit de risicogroep is. Met vaak al (startend) onderliggend lijden zoals hart en vaat ziekten. Als je daarnaast kijkt dat meer dan de helft van deze groep overgewicht heeft zal dat ook nog eens meespelen. Ik verwacht dat er wel steeds ook gekeken wordt naar of de vaccinaties nog voldoende werken etc. Vooral omdat dit gewoon nog niet bekend is.
Er zijn binnen de groep boven de 60 absoluut gezien ook nog genoeg mensen ongevaccineerd om een afdeling te vullen. Dat is ook het vervelende bij deze discussie de hele tijd, omdat eigenlijk te weinig wordt benadrukt voor welke groep het meest belangrijk is om de zorg te ontlasten, heeft iedereen de neiging om te denken: het gaat om die andere. En voor veel mensen is dat ook zo, maar voor genoeg mensen ook niet.