Ja die tijden zouden hier ook fijner zijn met begin van de dag en andere kids. Maar goed miss dat wintertijd daar straks een handje bij helpt.
Ja precies! Ze kwam vandaag om 330 en 730 dus wie weet gaan we richting een ritme. Zo consultatiebureau ..
L helemaal goedgekeurd. Nu 3630 gram, 52 cm en verder alles goed. Flesjes mogen zo blijven… fijn dat het goed gaat. Nu lekker eindje wandelen met haar!
@Chayammy Wat je schrijft over je man is voor mij heel herkenbaar!! Ik heb al eens eerder in verschillende topics geschreven over mijn man die ook ass heeft, en dat met dat slaapgebrek is precies hoe het bij ons ook gaat. Bij ons eerste en tweede kind leverde dat tijdens de kraamperiode heel veel stress, frustratie en ruzie op. Ik wist toen niet dat het met ass te maken had en ik vond hem vooral een slappe zak die zeurde in plaats van mij te ondersteunen. Na de geboorte van de middelste hadden we qua relatie een hele zware periode, toen ging ik met een psycholoog praten (soort eenzijdige relatietherapie) en nav wat ik vertelde opperde zij dat het op ass leek. Een officiële diagnose heeft hij niet, maar voor ons is het duidelijk genoeg. Nu, met de keuze voor een derde kindje, hebben we hier bewuster over nagedacht en pakken we sommige dingen anders aan. Mijn verwachtingen heb ik enorm naar beneden bijgesteld. Het klinkt rot, maar hij is gewoon niet zo zorgzaam (tenminste, niet op de fysieke manier waarop ik graag zou willen, op andere manieren wel) en hij vind de babyperiode echt moeilijk. Nu hebben we natuurlijk nog 2 kinderen en is de taakverdeling dat hij vooral voor hen zorgt en ik alles met de baby doe. Vind hij ook lastig want normaal gesproken doe ik alles met de kinderen en werkt hij veel, maar het is voor hem wel beter te handelen dan een baby. Als ik jou zo lees dan heb je al een enorme voorsprong omdat je weet hoe zijn ass werkt en hoe je ermee om kunt gaan. Maar dat neemt niet weg dat het soms zwaar is en het voelt alsof je alles alleen moet doen. Ik denk dat je het super goed doet, inderdaad met hem praten op de rustige momenten en vooral duidelijk blijven aangeven wat jij van hem nodig hebt. Ik moet zeggen dat mijn man en ik het na 3 x wel steeds beter doen. Ik heb meer begrip voor het feit dat hij echt slecht tegen weinig slaap kan, dus ik doe 's nachts alles en hij kan inderdaad in de logeerkamer gaan slapen als hij wil bijtanken. Maar de andere kant is dat ik hem ook niet wil horen klagen, want dat triggert mijn boosheid enorm. Dat snapt hij nu, dus hij houdt dat meer voor zich. (Of hij zegt erbij: ja, ik heb eigenlijk geen recht van spreken want jij doet veel meer ) En ik moet echt duidelijk zijn wanneer ik iets van hem verwacht. Bijvoorbeeld 's avonds als de oudsten op bed liggen, ik net twee uur met A bezig ben geweest en ik haar even weg leg om naar de wc te gaan. Vervolgens ligt ze te brullen in de box en zit mijn man ernaast op de bank op zn telefoon te spelen. Dan denk ik: joh, pak die baby even op zodat ik rustig naar de wc kan. Maar dat moet ik dus echt vragen, het komt niet vanzelf in hem op. Blijft lastig dit soort dingen maar ik heb inmiddels wel geleerd dat hij dat dus niet doet om mij te pesten ofzo. Kortom, véél herkenbaarheid en ik denk dat je er al super goed mee omgaat. (Veel beter dan ik bij mijn eerste twee kinderen.) Maar ff lekker klagen scheelt soms een stuk, dus doe dat vooral hier! En mag ook altijd in een pb.
Voor degenen met 3 of meer kinderen: maken jullie oudere kids ook ineens zoveel ruzie? Die van mij kunnen normaal gesproken echt goed met elkaar opschieten. En aardig samen spelen, al is er natuurlijk wel leeftijdsverschil (net 6 en 2,5). Maar sinds de baby geboren is is het continue hommeles. De jongste brult sneller en test mij en zijn zus uit door dingen gooien, stuk maken of afpakken. De oudste huilt om iedere scheet en roept de hele tijd "Nou, hou ooohoop..." met een zeurstemmetje zelfs als de jongste (nog) niks heeft gedaan.... Vandaag studiedag dus allebei thuis en ik kan ze wel achter het behang plakken. Terwijl ze ook weer de hele tijd heel lief en goedbedoeld willen helpen met alles voor A, maar ik ben inmiddels zo kriegel dat ik alles irritant vind
Ow irri is dat he als ze elkaar zo dwars zitten! Hier zitten nummer 2 en 3 elkaar sowieso behoorlijk in de weg of ze spelen mega lief samen. Een middenweg is er blijkbaar niet! Succes vandaag! Je bent al halverwege
Nou de mijne maken altijd mega veel ruzie Die zijn 7 en 4 en totaaaaal andere karakters. En de oudste wil vaak niet met de jongste spelen maar de jongste wel en dat is dus ruzie. Dus, nee niet sinds L er is maar altijd wel vanaf dat de middelste 3 is…is het niet de leeftijden ook gewoon?
Vraagje aan degenen die borstvoeding geven. Onze uk drinkt zo onrustig. Niet elke voeding maar wel veel van de voedingen. Dan hapt ze aan, drinkt een paar slokken, laat weer los, laat de melk uit haar mond lopen en hapt weer aan. Alles wordt zeiknat zo Waarom zou ze dit doen? Heb ik teveel melk misschien? De arts op het consultatiebureau heeft gisteren in haar mondje gekeken en het is gelukkig geen spruw. Ik heb inmiddels wel gevoelige tepels door het vele aanhappen en lostrekken...
Hier kunnen ze heel goed samen maar ook weer niet Mijn kids zijn dan wel al ouder, maar de oudste heeft altijd overal wel een mening over of een opmerking op tegen de middelste en andersom dan ook maar ja pubers he. Maar over het algemeen gaat het super goed onderling.
Ze groeit lekker! Gaf jij nou 6x 100cc? Hier echt een hongerlapje, krijgt 6 x 120cc en woog vorige week 3590. Toen zat hij op 7x 100cc
Drinkt ze al vanaf het begin zo of is het sinds kort? Kan inderdaad een heftige toeschietreflex zijn waardoor ze loslaat. Soms helpt het om, voordat je aanlegt, heel even te kolven (kan met de hand) zodat de eerste heftige tsr eraf is als ze gaat drinken.
Het is sinds een weekje denk ik! Ik zal het eens proberen om de ergste druk er af te halen. Wel apart dat ze het niet bij elke voeding doet of zegt dat niets?
Dat past er juist wel bij. Je tsr is niet altijd even sterk. Als je borsten erg vol zijn kan het zijn dat ze echt een beetje "verdrinkt" tijdens die eerste slokken dus dan ze dan telkens loslaat en het een melkballet wordt. Wanneer je borsten wat leger zijn is het minder heftig en kan ze de stroom wel aan.
Zo! Ik was vannacht en vandaag moe! Ik kon echt amper mijn ogen open houden vannacht en vandaag dus dat was vanmiddag met een hele pittige kleuter erbij wel lastig. Hij is gewend om aandacht te krijgen en nu ik niet direct kon puzzelen met hem omdat L een fles moest kreeg hij een driftbui. Terwijl ik helemaal volgens how To talk gevoel benoemde, verlangen benoemde en aangaf dat als ik klaar was we gingen puzzelen maar ik op dat moment niet kon puzzelen maar wel een boekje kon voorlezen of hij zelf kon spelen. Nou werkte voor geen meter hij ging alleen maar door zeuren. Vermoeiend! Hij is in de ochtend ook zo opstandig. Niet aan willen kleden en je kan alle methodes uit de kast Halen bij hij zet door. Nu kan ik hen meestal nog wel verleiden tot een spelletje ik doe trui jij de rest maar vandaag moest mijn man ze aankleden en dat was een groot drama want die is van: nu! Omdat ik het zeg! Nu! Echt geweldige methode voor een kleuter die graag de machtsstrijd aan gaat NOT. Nou ja lang verhaal kort: ik heb altijd best wat energie nodig voor de middelste en het liefst doe ik alles met hem want als mijn man het doet zit ik me op te vreten (of krijgen we half ruzie) over hoe hij dat aanpakt. Maar ja omdat er nu een baby bij is ben ik niet altijd beschikbaar. Dus echt even de weg vinden. En dus mega moe vandaag terwijl ik meestal niet zo’n last van weinig slaap heb. Maar kikt ineens in! Hoe slapen jullie kleintjes alleen? Hier slaapt ze vaak eerste gedeelte nacht prima in bed maar daarna is het vaak pruttelen en murmelen in bed en slaapt ze bij/tussen ons wel. Vandaag sliep ze ook een keer in wieg en kinderwagen maar toen ik haar net even weg wilde leggen was het ook gelijk huilen en pas stil en rustig bij mij. Is dat bij jullie ook zo wisselend? Ik ken alleen de extremen: mijn oudste kon je vrijwel niet wegleggen en mijn middelste kon je overal neerleggen en die lag dan wat om zich heen te kijken of te slapen…
Ik heb vanavond een mega huilbui gehad. Ik heb zo veel last van m’n hormonen. Herken het heel erg van de newborn tijd bij A. Baal wel van dat het nu weer gebeurt. Ik vind deze fase gewoon heel heftig en door de hormonen kan ik niet goed relativeren ofzo. Vooral in de avonden en nachten. T heeft ook ergens last van; die valt steeds in slaap en wordt dan keihard krijsend wakker. Benieuwd wat de nacht brengt. Kon m de hele dag ook eigenlijk niet wegleggen. Was deels reden voor de huilbui van daarnet denk ik.
@Mapje De nachten gaan normaal gesproken prima in cosleeper, wel regelmatig even wiegen na de nachtvoeding. Overdag is het lastig, liefst slaapt ie gewoon op mij (buik tegen buik zegmaar). Wij konden A ook eigenlijk niet wegleggen om te slapen. T is daar iets makkelijker in, maar vandaag was drama; zodra ik m in z’n wieg legde was t binnen een minuut huilen. Vanochtend nog op pad geweest met z’n 4en en toen heeft ie gelukkig wel in de MaxiCosi geslapen maar wat is dat dan heftig. Blij dat man er ook was vandaag..
@Mapje D slaapt momenteel heel wisselend. Nu heeft ze al sinds 19:00 uur niet geslapen en gilt zodra ik der neer leg. Ook op mijn arm is het gillen. Ze ligt het liefst op mijn benen en tegen mijn borst. Ze heeft al 3 dagen niet gepoept en heeft hier echt vreselijk last van. En natuurlijk nu precies gilt L ook al de hele avond en heeft ze net alles ondergekotst omdat ze zo over de zeik was -.- Uiteraard heb ik nu geen wasmachine de nieuwe komt morgen dus ze heeft lekker getimed @RoseMurphy krampjes? Zo sneu hè!
Wat vervelend voor je! Maar troost je: ik heb het ook. Ook in de avond en omdat ik moe ben vaker. Echt hormonen want ik ben “normaal” echt heel erg emotioneel stabiel Ik vind het soms ook lastig maar probeer echt te bedenken dat het erbij hoort. En dat alles een fase is.. Hoe voel je je nu? Hopelijk wat slaap vannacht. Zouden het krampjes kunnen zijn? Zorgen hier ook altijd wel wat uren voor onrust..
Pff ja jij hebt er ook nog 1 uit 2019 die echt wel nog zorg ook nodig heeft. Dat is inderdaad bijna niet te doen toch met een krijsende baby. Houdt ze niet van de draagzak? Hier was de marsupi bij de oudste mijn redding.. Zielig van het poepen. Hopelijk komt dat snel wel alsnog..