Soms voel ik me een waardeloze vrouw en moeder

Discussie in 'Mama en gezin' gestart door Mammavantwee, 26 okt 2021.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Mammavantwee

    Mammavantwee VIP lid

    4 feb 2019
    5.317
    4.697
    113
    Vrouw
    Ik hou van m'n man en van m'n kids, zou echt niet zonder ze kunnen. Toch doe ik soms zo lelijk tegen ze.

    We hebben het afgelopen jaar best een heftige tijd meegemaakt met onze jongste. 1.5 dag na haar geboorte zijn we met een spoed transport overgebracht naar het Sophia, zelf was ik nog niet in het ziekenhuis of ze lag al op de OK. Dit in het kort, gelukkig is alles goed gekomen en hebben we nu een heerlijk vrolijk meisje.

    Maar toch heb ik de laatste weken het idee dat alles me even teveel is.
    Je verwacht een kraamweek, we waren thuis echt aan het genieten en dan 1.5 dag later ren je door het ziekenhuis om met spoed naar je kindje te gaan. Vanaf die dag tot nu is alles maar doorgegaan, normaal gesproken heb je een week om bij te komen en te wennen aan je gezin, nu zaten we 2 weken op de IC, is ons dochtertje 2 keer geopereerd en na thuiskomst moesten we gelijk weer door. Dochtertje naar school, man paar dagen later weer werken.

    Er hoeft maar wat te gebeuren of ik zit boven op de kast, val ik soms uit tegen me kinderen of man wat helemaal niet nodig is. M'n man begrijpt er ook gewoon niks van hoe ik me voel, en doet er ook weinig moeite voor om me te begrijpen. Net zoals vanavond, ik viel uit tegen hem en de kids, deed niet zo aardig. Uiteraard m'n excuus aangeboden, ook naar de kids toe en nog lekker even gekroeld. Kom ik beneden en zeg tegen hem dat ik me gewoon een waardeloze moeder voel, hij geeft geen reactie niks..
    De jongste slaapt slecht, zeker de laatste dagen weer en dan juist merk ik dat ik zo weinig kan hebben.

    Sorry voor het lange onlogische verhaal, maar soms vind ik het allemaal maar moeilijk. Dan denk ik; ik kan beter gewoon hulp gaan vragen, maar ik schaam me ervoor. Ik hou super veel van ons gezinnetje, maar waarom ik dan soms zo tegen ze doe...
    Het is zeker niet elke dag, vooral na een dag zoals vandaag. Jongste is niet fit, huilt veel slaapt weinig. Ben dan gewoon soort van overprikkeld.

    Geen idee wat ik hiermee wil, gewoon even m'n hart luchten.
     
  2. Robijn89

    Robijn89 VIP lid

    1 feb 2015
    7.723
    4.689
    113
    Vrouw
    Allereerst een hele dikke knuffel voor jou.

    Jij bent zeker geen waardeloze moeder, je hebt gewoon veel op je bordje gehad en dat komt er soms op een onhandig moment uit. Dat is menselijk. Dat je er niet goed met je man over kan praten lijkt me ook lastig, dan krijg je die erkenning die je op dat moment even nodig hebt ook niet.

    Je hoeft je echt niet te schamen als je even hulp nodig hebt. Een gesprek met de huisarts lucht misschien al heel veel op!
     
    Vero0504, Syane, Fennec en 2 anderen vinden dit leuk.
  3. Mammavantwee

    Mammavantwee VIP lid

    4 feb 2019
    5.317
    4.697
    113
    Vrouw
    Lief, dankjewel!
     
  4. Zxcvb

    Zxcvb VIP lid

    13 dec 2019
    9.976
    11.659
    113
    Vrouw
    Natuurlijk ben je geen waardeloze moeder!
    Je verteld een heftig verhaal in een paar zinnen. Maar ik denk dat je nog nauwelijks tijd hebt gehad om dit te verwerken.
    Want je hebt een druk gezin en je gaat maar door.
    Heel goed juist om nu aan de bel te trekken en om hulp te vragen. Echt hartstikke goed!
    Je bent een supermoeder dat je juist dat inziet en er wat aan wil doen.

    Een digiknuffel voor jou en heel veel sterkte.
    Trek aan de bel en praat met iemand. De huisarts is denk ik een goed begin
    ❤️
     
    Mammavantwee en NiVa0230 vinden dit leuk.
  5. Maartt

    Maartt Fanatiek lid

    30 mrt 2011
    4.843
    725
    113
    Lieve mama. Er zit niks anders op dan voor jezelf te gaan zorgen, en hulp te zoeken… Dat maakt je een sterke moeder.

    Ik ben van mening als je jezelf waardeloos vindt je daar iets aan moet doen. Voor je gezin, maar vooral voor jezelf. Schaamte, onzekerheid, angst hoort daar allemaal bij.
    Pak de telefoon en maak een afspraak met je huisarts.

    Zet hem op! Jullie hebben een heel zwaar jaar overleefd! Dit komt echt goed, maar dan moet je mijns inziens wel wat gaan doorbreken!
     
    Mammavantwee vindt dit leuk.
  6. Mammavantwee

    Mammavantwee VIP lid

    4 feb 2019
    5.317
    4.697
    113
    Vrouw
    Wat een lieve reacties, dank jullie wel! ❤️
     
  7. Vero0504

    Vero0504 VIP lid

    17 nov 2016
    17.690
    14.043
    113
    Klinkt voor mij als ticket naar burnout, je zal er nog niet wezen allicht maar goed op weg. Denk dat je even wat hulp kan gebruiken om uit de ren/survival modus moet komen en weer bij jezelf moet aankomen.

    Ff aan de bel trekken bij de huisarts. Gewoon een paar handsvaten kan al voldoende zijn.

    Ik heb zo'n traject eerder gevolgd vanuit mn werkgever, was maar 5 sessies en 4 gebruikt. Was bij Insieme en geen gezever of zweverigheid ofzo maar echt super praktisch en to the point, was zeer positief verbaasd.

    Toen we vorig jaar in een rollercoaster belandde terwijl we met de kerst een kind bijna op de IC hadden met nog een fikse herstelperiode, daarna corona ineens een ding werd, schoonvader OOK ineens een spoedgeval werd voor zn hart (mja wachtlijst ivm corona) én mn vader terminaal kwam er wel ineens een belletje op en pakte ik toch ff die handsvaten van welleer beet om te voorkomen dat ik alsnog die valkuil in trapte en mezelf voorbij rende zo de greppel in.

    Na ons zoontje M had ik er ook veel aan en idem na de bevalling van G. Denk dat t een beetje man eigen is, de mijne gaf ook niet thuis toen ik in de knoop lag. Praten over gevoel lijkt wereldvreemd ofzo.

    Heb wel een vriendin die dr telefoon op speaker zet terwijl ze zit te diamondpainten of te haken en af en toe uhuh roept en zo nu en dan eens een vraag. Werkt ook best goed (en is uiteraard wederkerig)
     
    NiVa0230 en Mammavantwee vinden dit leuk.
  8. Forumnaam

    Forumnaam Bekend lid

    19 okt 2019
    729
    1.483
    93
    Ik herken veel van je gevoelens uit jouw verhaal. Ik heb veel gehad aan het boek: ‘Waarom u wellicht beter bij uw huidige partner kunt blijven’
    Via deze link vind je informatie en ook heel handige artikelen! https://www.tripleimpact.nl/artikel/waarom-u-wellicht-beter-bij-uw-huidige-partner-kunt-blijven/
    Ik heb mezelf zo goed leren kennen door het boek en ben zo goed gaan herkennen wat er om mij heen gebeurde en waar dat vandaan kwam. Het heeft voor mij de automatische piloot van de relatie afgehaald. Waar ik in het verleden, net als jij, om liefde en waardering vroeg door een opmerking als: ‘ik voel me zo’n waardeloze moeder’ (met als gevolg een teleurgesteld/afgewezen gevoel, want man weet niet wat hij moet doen en aangezien een geëmotioneerde vrouw net een tikkende tijdbom is, is stil blijven zitten tot de storm voorbij is de veiligste keuze voor hem) kan ik nu aangeven: wil je me even knuffelen, ik voel me zo’n waardeloze moeder en ik heb je nodig. Waardoor het veel makkelijker is voor partner om te reageren.

    ook kan het onderzoeken van je gedachtes zinvol zijn. Een handige hulp hiervoor is:
    https://behandelhulp.nl/gedachten-uitdagen/
    Dit is een stukje uit hun artikelen:


    Het uitdagen van de gedachte is de volgende stap. Dit doe je door jezelf zoveel mogelijk vragen te stellen over die gedachte waarvan je zojuist hebt vastgesteld dat deze de oorzaak was van je gevoelsverandering. Een aantal voorbeelden van vragen die je jezelf zou kunnen stellen zijn:
    - Welke bewijs heb ik voor deze gedachte?
    - Weet ik wel 100% zeker dat deze gedachte klopt?
    - Baseer ik me nu helemaal op de feiten, of ben ik nu een aantal feiten negatief aan het inkleuren?
    - Ben ik misschien bezig met het maken van een voorspelling van de toekomst? En zo ja, kloppen mijn negatieve toekomstvoorspellingen meestal wel?
    - Wat is het allerergste dat zou kunnen gebeuren als mijn gedachte klopt? En zou daar overheen te komen zijn?
    - Hoe zou iemand die erg zeker is van zichzelf denken in precies deze situatie?
    - Zou ik ook in deze negatieve gedachte geloven als het om een ander persoon dan mezelf ging?
    - Zie ik praktische mogelijkheden over het hoofd die dit probleem zouden kunnen oplossen?
    Wees creatief, probeer de situatie van alle kanten te bekijken en schrijf alle antwoorden zo uitgebreid mogelijk op. Probeer als een objectieve onderzoeker naar de situatie te kijken, en niet iedere positieve gedachte die opkomt af te doen met een “ja, maar...”. Het doel is immers niet om jezelf ervan te overtuigen dat je gedachte niet klopt, maar het doel is om uit te zoeken of je gedachte klopt. Je zult merken dat wanneer je objectief na gaat denken over de situatie, je al makkelijker afstand kunt nemen van die gedachte.
     
    Vero0504, Mammavantwee en Suuzan vinden dit leuk.
  9. Suuzan

    Suuzan Fanatiek lid

    21 dec 2013
    1.804
    654
    113
    Herkenbaar over dat je niet altijd een geweldige moeder voelt. Je hebt veel meegemaakt en moederschap is gewoon zwaar. Ik merk ook altijd dat mijn menstruele cyclus ook meewerkt hoe ik me als moeder/partner gedraag/voel. Als ik bijna ongesteld moet worden dan ben ik helaas niet op mijn best. Vermoeidheid en drukte werkt helaas ook niet mee. Hoe drukker mijn dag en hoe langer mijn to-do- lijst is des te stommer ik me gedraag. Het beste voor iedereen is om me ff
    me-time te geven. Gewoon lekker op mijn bed met mijn telefoon en dan ff niks! Aangezien je veel hebt meegemaakt is het denk ik heel fijn om dingen van je af te praten, dus schaam je niet en trek aan de bel bij je huisarts.
     
    Mammavantwee vindt dit leuk.
  10. Mammavantwee

    Mammavantwee VIP lid

    4 feb 2019
    5.317
    4.697
    113
    Vrouw
    Dankjewel!! Ga er zeker naar kijken!
     
    Forumnaam vindt dit leuk.
  11. Mammavantwee

    Mammavantwee VIP lid

    4 feb 2019
    5.317
    4.697
    113
    Vrouw
    Dit herken ik indd ook! Soms vraag ik me wel is af waar die hormoon schommelingen voor nodig zijn.
    Als ik mezelf teveel opleg, precies wat jij zegt ben ik ook veel minder leuk. De laatste dagen heb ik het echt even een stuk rustiger aan gedaan, lekker veel met de kids gedaan, samen koken en lekker koekjes gebakken. Krijg ik ook weer meer positieve energie van, en als ze dan even achter een filmpje zaten deed ik snel wat in huis.
     
    Suuzan en NiVa0230 vinden dit leuk.
  12. RLSD

    RLSD Fanatiek lid

    4 jul 2020
    1.575
    1.128
    113
    Vrouw
    Allereerst een dikke knuffel voor jou, lieve @Mammavantwee! Wat ontzettend vervelend dat je je zo naar voelt. Het is ook allemaal niet niks wat jullie met jullie kleine meid hebben meegemaakt, heb je dit wel goed kunnen verwerken?

    Verder sluit ik me hier bij aan! Ik had eerder nooit last van aankomende menstruaties etc maar sinds de geboorte van dochter, pfoe.. Ik herken mezelf soms niet eens!

    En me-time.. Zo belangrijk. Doen! Trek jezelf eens een uurtje terug, doe een dutje of ga in bad. Lees een boek of kijk een serie.

    Daarnaast zou ik op een rustig moment (dus niet na een uitbarsting) eens met je man om tafel gaan. Leg hem uit wat je voelt en geef aan wat je van hem nodig hebt. Hij is een man, jij bent een vrouw.. Wij vrouwen zijn nu (denk ik) eenmaal wat complexer met al onze hormonen etc, leg het hem uit zodat hij kan proberen je gevoel te begrijpen :)
     
    Mammavantwee vindt dit leuk.
  13. Mammavantwee

    Mammavantwee VIP lid

    4 feb 2019
    5.317
    4.697
    113
    Vrouw
    Lief dankjewel!!

    Ik vind het lastig zeggen of ik het verwerkt heb. De ene week kan ik heel de wereld aan (even overdreven gezegd) en de andere week heb ik daar wat meer moeite mee. Als we gewoon doorgaan gaat het wel, maar sta ik erbij stil kan ik er nog heel verdrietig om worden. Zeker omdat we zoveel van haar houden, en als je dan denkt wat ze allemaal doorstaan heeft. Bij de oudste van 4 zit het nog heel diep, en dat doet me pijn! Die weet alles nog zo goed. We praten er met haar over, zijn langs het ziekenhuis gereden zodat ze kan zien waar wij al die tijd waren, en paar weken terug mocht ze mee naar een afspraak zodat ze kon zien dat de dokters nu echt niks bij haar kleine zusje deden. (Ze had elke x de angst dat ze weer in het ziekenhuis moest blijven)

    Dit alles bij elkaar is gewoon veel. Je wilt er voor je man en kinderen zijn, maar tegelijkertijd heb ik ook gewoon rust nodig. Ik vind het lastig om aan de bel te trekken, want net zoals nu gaat het wel en dan denk ik; de dokter ziet me al aankomen.

    Goede tip om er zo is met m'n man erover te hebben! Ga ik zeker doen, dankjewel!!
     
    RLSD vindt dit leuk.
  14. Sado

    Sado VIP lid

    16 mei 2016
    17.746
    15.178
    113
    Net als jij, heb ook ik in het afgelopen jaar moeten meemaken dat er niets ergers is dan je kind in zeer slechte staat in het ziekenhuis te moeten zien.
    Onderschat de impact hiervan op jouzelf niet!

    Niet eens alleen bewust maar ook onbewust kan je dit - ook lang nadat alles weer op z’n pootjes terecht gekomen is - zó intens met je meedragen. En ja, dit kan zich, naast tal van gevoelens, uiten in moodswings, uit je vel schieten om “niets”, etc. Het is normaal en het is heel logisch. Maar boven alles maakt het je geen slechte moeder of echtgenote!

    Ik herken de gevoelens van het niet aan de bel willen trekken (misschien herken je ook wel het gevoel dat ik had van “ja hallo, het overkwam toch mijn kind, niet mijzelf, ik hoef toch niet te zeuren?” ;)) maar het zou je misschien wel kunnen helpen. In elk geval om “de scherpe randjes” ervan af te halen.
    Al is het maar praten met een buitenstaander, geen familielid of behandeld arts van toentertijd. En wie weet zijn er wat handvaten zodat je het (meer) een plekje kan gaan geven of omgaan met je wisselende emoties.

    Schaam je niet en pas goed op jezelf!
     
    Mammavantwee vindt dit leuk.
  15. Mammavantwee

    Mammavantwee VIP lid

    4 feb 2019
    5.317
    4.697
    113
    Vrouw
    Super lief, dankjewel❤️.

    Ik heb het toen met je dochter een beetje gevolgd, hoe gaat het nu met haar en jullie?
     
    Sado vindt dit leuk.
  16. Sado

    Sado VIP lid

    16 mei 2016
    17.746
    15.178
    113
    Ik PB je even :)
     
    Mammavantwee vindt dit leuk.

Deel Deze Pagina