Ik ga vaak even terug naar de pagina waar je de postcode in kan vullen en vul hem nog een keer in en ik vul ook wel eens de postcode in van de stad van mijn voorkeurlocatie. Wellicht heb je daar voor de volgende keer iets aan.
Er is overigens een hele grote groep mensen met obesitas die graag willen afvallen, maar hulp daarbij wordt heel snel afgeschoven op ‘gewoon een keer naar de diëtist en gaan sporten’ - bij mensen die wilden stoppen met roken was het ook lang zo dat ze het vooral maar zelf moesten doen; inmiddels is bekend dat professionele hulp bij stoppen veel meer succes heeft. In mijn gemeente (en vast in meer gemeenten) draaien ze een leefstijl-proef voor mensen met overgewicht, waarin ze een totaalpakket aan hulp krijgen - van diëtist tot sporten, psychische ondersteuning en ook medische ondersteuning (en soms blijkt dan toch bv de schildklier niet goed te werken en is er dus toch een medische oorzaak), voor langere termijn. Mensen die op randje van diabetes zitten en het weer kunnen terugdraaien. Daar hoor je zó weinig over. Gelukkig lijkt dit programma heel succesvol, en willen ze het ook gaan uitbreiden. Ook onlangs in het nieuws; kinderen sporten en bewegen steeds minder - door corona-maatregelen werd dat nóg minder, maar het ging al bergafwaarts. Is dat per se hun eigen keuze, hun eigen verantwoordelijkheid? Ja, als volwassene kunnen ze het natuurlijk zelf gaan oppakken, maar dat is niet altijd eenvoudig. Dat overgewicht een keuze is - los van medische problemen - is echt zo ontzettend kort door de bocht.
https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/kogel-door-de-ruit-van-de-praktijk-bedreiging-van-dokters-die-zich-uitspreken-in-vaccinatiedebat~bd0ff56c/ Vind deze ook wel heftig hoor… jemig wat een achterlijken heb je er toch tussen.
Ik krijg te zien dat dit artikel enkel te lezen is voor abonnees. Kun je misschien de tekst kopiëren of screenshots plaatsen?
Ik vind je bericht niet leuk, maar ik herken je zorgen en sombere gevoel. Ik denk wel dat er nog mogelijkheden zijn, enerzijds door nog meer de risicogroepen te benaderen voor een vaccin en anderzijds IC’s hierop in te richten voor de toekomst. Als ik het goed heb begrepen, waren IC’s ingericht voor kortdurende intensieve zorg, niet voor 30 of soms wel 100 dagen. Maar dit zal niet met een jaar geregeld zijn. Al vind ik onderstaand nieuwsbericht ook weer kansen geven. Je zou hieruit kunnen concluderen dat het vaccin echt wel iets doet, omdat deze gemeenten met lage vaccinatiegraad er zo bovenuit springen. Hopelijk krijgen toch meer mensen dit vertrouwen in het vaccin (heel naïef I know…): In de maand oktober zijn nergens in Nederland in verhouding zo veel mensen positief getest op het coronavirus als in de gemeente Staphorst. Dat meldt persbureau ANP. In 31 dagen tijd telde de Overijsselse gemeente maar liefst 1073 bevestigde besmettingen. Omgerekend komt dat neer op 6258 positieve tests op elke 100.000 inwoners. Anders gezegd: bij een op de zestien Staphorsters werd het virus vastgesteld. Staphorst heeft op Urk na de laagste vaccinatiegraad van Nederland. Iets meer dan de helft van alle inwoners van 12 jaar en ouder is volledig gevaccineerd tegen het coronavirus. Dat percentage is in de afgelopen weken ook vrijwel niet veranderd. Het aantal positieve tests is in Staphorst omhoog geschoten. In september telde Staphorst maar 88 positieve tests, in augustus 89 en in juli 33. Buurgemeente Zwartewaterland, dat ook overwegend gereformeerd is, is de snelste stijger van Nederland. In september telde die gemeente 46 positieve tests, in oktober 756. Dat is een toename van ruim 1543 procent. Staphorst volgt met een toename van 1119 procent.
Kogel door de ruit van de praktijk: bedreiging van dokters die zich uitspreken in vaccinatiedebat Haatreacties, doodsbedreigingen en zelfs een kogel door de ruit. Huisartsen krijgen sinds de coronacrisis te maken met intimidatie en bedreigingen. De Volkskrant spreekt met drie van hen. Ze voelen zich onveilig, passen op hun woorden of leggen het werk neer. ‘Serieus die gast snij ik nog persoonlijk zijn strot door.’ Als Bernard Leenstra (32) deze zomer de reactie onder een YouTube-video leest trekt hij zich er nog weinig van aan. De huisarts-in-opleiding is inmiddels wel wat gewend. ‘Dokter Mengele’, ‘de witte engel des doods’ of ‘Judas’: elke keer als hij in de media verschijnt weet hij wat de onlinereacties zijn. Bluf, weinig om zich druk over te maken, denkt hij. Maar zijn laconieke houding verandert wanneer een collega-arts hem wijst op een reactie onder de video van Pownewswaarin Leenstra zich uitspreekt vóór een vaccinatiepaspoort. ‘Kan iemand die dokter Bernard omleggen? Ik bied vast 1000€’. Het bericht is anoniem, er staan lachende emoticons bij, maar dit voelt anders. ‘Het is een concrete oproep om mij te vermoorden. Zelfs als het een grap is hoeft er maar een idioot rond te lopen die het echt doet’, zegt Leenstra. Voor het eerst vraagt hij zich hardop af: zijn de media-optredens dit gevaar wel waard? Leenstra is niet de enige die sinds de pandemie online haat over zich heen krijgt. In het coronajaar 2020 nam het aantal onlinebedreigingen toe: schommelde het aantal meldingen bij de politie in 2018 en 2019 nog rond de 3.600, vorig jaar steeg dat met 10 procent naar ruim 4.000, zo blijkt uit cijfers van de politie. Eerder deze maand waarschuwde de Vereniging van Universiteiten (VSNU) dat wetenschappers vaker worden geïntimideerd of bedreigd nadat ze zich in media hebben uitgesproken. Zo kregen leden van het Outbreak Management Team (OMT), onder wie voorzitter Jaap van Dissel en viroloog Marion Koopmans, brieven met intimiderende teksten in de bus. Van enkele OMT-leden werden zelfs de huizen bezocht door mensen die het niet eens zijn met het coronabeleid. Ook internationaal worden (medisch-)experts sinds de coronapandemie vaker bedreigd na publieke optredens. Uit recent onderzoek van wetenschapsblad Nature onder meer dan driehonderd wetenschappers blijkt dat zeker 15 procent van hen doodsbedreigingen ontving nadat ze zich in media hadden uitgesproken over vaccinaties, mondmaskers of andere pandemie-gerelateerde onderwerpen. Het gevolg: door dreigementen en intimidatie durven sommigen zich niet meer in het openbaar uit te spreken. Nu overkomt artsen hetzelfde. De Volkskrant sprak met drie huisartsen die bedreigingen ontvingen nadat ze in media waren verschenen of zich openlijk hadden ingezet voor bestrijding van de pandemie. Ze voelen zich niet meer veilig, kiezen er bewust voor hun mond te houden over belangrijke kwesties als vaccineren en leggen zelfs (tijdelijk) hun werk neer. De mensen die doodsbedreigingen sturen, denken echt dat artsen verraders of nazi’s zijn omdat ze vaccins promoten’, zegt huisarts-in-opleiding Leenstra. ‘Hoe eervol is het dan om zo iemand onschadelijk te maken? Als we niks doen, vallen er een keer slachtoffers. En in die dreiging schuilt een ander gevaar: zorgverleners spreken zich niet meer uit tegen desinformatie. Of erger: ze durven hun werk niet meer te doen.’ Brief, brand en een kogel Het is niet fijn om toe te geven, het voelt alsof hij de bedreiger z’n zin geeft, maar de schrik zat er de weken na het bericht goed in bij Leenstra. De politie nam de zaak serieus, er werden maatregelen getroffen – ‘daar mag ik niks over zeggen’ – en voor een tijdje bleef de arts stiller dan normaal. ‘Ik vond het niet erg dat media even niet belden.’ Maar een slachtofferrol wil hij zichzelf niet aanmeten, benadrukt Leenstra . Bovendien, wat hem is overkomen, is niet te vergelijken met wat recentelijk plaatsvond bij een bevriende huisarts. ‘Toen realiseerde ik pas echt dat het nog veel erger kan worden.’ Die huisarts wil niet met zijn naam in de krant vanwege zijn veiligheid – ‘je wordt maar één keer neergeschoten’ – maar bij hem gingen bedreigers verder dan online-intimidatie. Toen een maand geleden brand uitbrak in het huis naast zijn praktijk ergens in Zuid-Holland dacht hij geen seconde aan de brieven die hij de weken daarvoor had gekregen. Daarin werd hij beschuldigd van ‘genocide’ omdat hij zich inzette voor het verschepen van overtollige coronavaccins naar ontwikkelingslanden. De briefschrijver beloofde hem een vervolging in een ‘tweede Neurenbergtribunaal’, verwijzend naar het gerechtshof voor nazi-kopstukken. Die brieven had hij weggelegd. ‘Ik vind ze simpel het lezen niet waard.’ Maar toen de politie concludeerde dat de brand was aangestoken en niet het huis maar zijn naastgelegen praktijk het vermoedelijke doelwit was, kon hij het niet meer los zien van de haatdragende teksten. In die angstaanjagende gedachte werd hij gesterkt toen hij vier dagen na de brand een gat in het raam van de voordeur ontdekte en verderop in de gang een afgevuurde kogel vond. De politie kan desgevraagd nog niks zeggen over het motief van de daders omdat het onderzoek ‘nog in volle gang is’. Maar voor de Zuid-Hollandse huisarts is het duidelijk: deze acties hebben te maken met zijn rol als voorvechter van coronavaccins. De impact op de huisarts en zijn gezin is groot. Hij slaapt nauwelijks. ‘Mijn dochter heeft haar kamer in de dagen na de incidenten gebarricadeerd.’ Al snel beïnvloedt het ook zijn werk. ‘Ik was afwezig, dacht er steeds aan terug, keek achter me als ik over straat liep. En door de slapeloosheid kon ik me niet concentreren. Bovendien: patiënten zagen die dagen het kogelgat, ze stelden vragen. Dat kan niet. Je moet je veilig voelen bij de huisarts. Ik heb de praktijk twee dagen gesloten.’ Ook een maand later ervaart de huisarts nog de gevolgen. ‘Ik censureer mezelf. Of eigenlijk: ik word gecensureerd. Want de mensen in mijn omgeving, mijn kinderen, mijn vrouw, zijn ontzettend bang. Als ik me weer over vaccins zou uitspreken, loop ik de kans dat het echt misgaat. Een brief, een brand, een kogel: wat is dan het volgende?’ Zelfcensuur De zelfcensuur onder artsen is een logisch maar ernstig gevolg van de bedreigingen, vindt huisarts-in-opleiding Leenstra. ‘Het is heel belangrijk, zeker tijdens een pandemie, dat zorgverleners hun verhaal kunnen en willen doen in media of via sociale-mediakanalen. In een tijd van desinformatie is het aan artsen en wetenschappers om onzin te weerspreken. Het is een probleem als artsen zo angstig worden gemaakt dat ze dat niet meer durven.’ Ook Rinske van de Goor, huisarts in Utrecht en columnist bij de Volkskrant, moet erkennen dat ze op haar woorden let sinds ze vorig jaar op sociale media werd bedreigd. In een Facebookgroep had de politie Van de Goors naam voorbij zien komen met een plaatje van een strop. ‘Hang haar op’, schreef een van de leden. De bedreigingen waren een reactie op een column die ze in november vorig jaar schreef voor de Volkskrant met de kop ‘Laat je prikken, anders laat je anderen stikken’ ‘De politie belde me op, zei dat ze de dreiging dusdanig gevaarlijk en concreet vonden dat ze maatregelen moest nemen. Ze hebben voor mijn praktijk gestaan, gepatrouilleerd door mijn wijk. Ik kreeg vragen als: zijn je kinderen te linken aan jou, zijn ze vindbaar op internet? Ja, dan schrik je enorm. Ik dacht alleen maar: blijf met je tengels van mijn familie af.’ Sindsdien is ze zich bewuster van haar toon. ‘Bij alles wat ik schrijf, denk ik nu: hoe kunnen anderen dat verkeerd interpreteren?’ En ook niet-bedreigde artsen laten zich tegenhouden, beïnvloed door het verharde debat en verhalen van andere artsen. Van de Goor: ‘Van collega’s hoor ik: wat dapper dat je over zulke onderwerpen als vaccinatie schrijft. Ik zou het niet durven’. Excuusbrief Na de brand en de kogel had de Zuid-Hollandse huisarts zich het liefst koest gehouden. Elke keer dat hij weer naar voren treedt, voelt voor hem alsof hij het makkelijker maakt voor zijn bedreigers om de volgende stap te zetten. De reden dat hij toch met de Volkskrant over de bedreigingen wil praten, is de zoektocht naar de oplossing. ‘Deze tendens is alleen te doorbreken als we polarisatie tegengaan. Dat begint met dat we mensen die niet-gevaccineerd zijn niet langer wegzetten of belachelijk maken’, zegt de huisarts. ‘Natuurlijk moet je de feiten in de discussie benoemen, maar mensen wegdrukken, werkt niet. Begrijp me goed: ik ben witheet, woedend op de mensen die mij en mijn gezin dit aandoen. Maar ik geloof erin dat er nog altijd valt te praten. We moeten weer op zoek naar common ground. Deze mensen kunnen veranderen, wij moeten ze daarbij helpen.’ Huisarts Van de Goor heeft de werking van toenadering meegemaakt met haar eigen bedreiger. ‘Hij was niet anoniem, had het onder z’n eigen naam gedaan, dus de politie had hem snel te pakken’, zegt Van de Goor. ‘Hij heeft toen een excuusbrief geschreven. ‘Beste mevrouw, het spijt me. Ik had het nooit moeten doen, ik ken u niet eens en heb niks tegen u’, dat vond ik heel mooi. Je kunt wel agressief terug doen naar zo iemand, maar dat heeft geen zin. Dit was een goede afsluiting.’
Het is belangrijk dat deze ontwikkeling een halt wordt toegeroepen, vindt de Zuid-Hollandse huisarts die een kogel aantrof in zijn praktijk. De onlinehaat en intimidatie zijn volgens hem een directe dreiging voor de continuïteit van de gezondheidszorg. ‘Als dit meerdere huisartsen overkomt, stort het systeem in elkaar. Voor mij voelt het ook als een persoonlijk kantelpunt: mijn hele leven houd ik me al aan de eed van Hippocrates. Ik bescherm mensen tegen onnodig leed. En dan is dit wat mij overkomt? Ik kan het niet geloven.’ Ook Leenstra kostte het moeite, maar de afgelopen tijd heeft de huisarts-in-opleiding de zelfcensuur gestopt. Op sociale media zoals LinkedIn schrijft hij weer geregeld (felle) berichten over risico’s van het weigeren van vaccins en problemen rond het zorginfarct in ziekenhuizen. ‘Het is belangrijk dat artsen duiding blijven geven bij wat er in de samenleving gebeurt en uitleggen waarom we maatregelen nemen in een pandemie. Het is fout als we daar definitief mee stoppen. Dan verliest de samenleving alleen maar meer mensen aan desinformatie. We moeten niet vergeten: we zijn dokter voor iedereen.’ @Edr89
Sorry, ik heb een half uur de lijn bezet gehouden Helaas hier nu ook in quarantaine. Dochter is ziek en heeft een positieve thuistest, dus we mogen zo met zn alleen naar Rdam
Succes! Altijd naar dit soort dingen. Ik vind trouwens die thuistest vreselijk om bij mezelf te doen.
https://www.gelderlander.nl/home/redteam-heft-zich-op-de-zorg-is-nu-echt-stuk-het-kabinet-heeft-zichzelf-vastgedraaid~ae5daca0/
Wat jammer ,tegengeluid vind ik zo belangrijk, daardoor kan je iets zien van 2 kanten en misschien wel iets veranderen.
Dit is natuurlijk ook iets wat niet goed is. Geweld en bedreigingen zal ik altijd afkeuren. Tegelijkertijd wel mooi dat hij aangeeft en oproept mensen niet te verketteren omdat die personen anders denken of doen.
Ter aanvulling https://www.nza.nl/documenten/vragen-en-antwoorden/gli-hoe-is-de-vergoeding-van-de-gli-geregeld Dus via elke zorgverzekeraar want basisverzekering. Betreft leefstijlprogramma van 2 jaar En bij groot aantal verzekeraars (niet alle) vergoeding voor Keer diabetes om. Maar dat is alleen voor mensen met diabetes 2.
Dank je! Nou ik vond de thuistest echt minder erg dan die pcr test Zo jammer dat ze geen sneltesten meer doen, het is echt geen pretje nu en voor de kinderen ook niet. Ook gewoon keel en neus bij hun, alleen minder diep. Vind dat echt slecht. Kleurplaten waren op, alleen een diploma. Vorige x kreeg ze nog een pop it, maar daar zijn ze denk ook mee gestopt? Hopelijk zijn we allemaal positief dus. Maar ik heb net zelf een zelftest gedaan en die is negatief…. Dus ik vrees ervoor
Wij hebben afgelopen zomer een baksteen door de ruit gekregen omdat de arts een patient in de wachtkamer aansprak om zijn mondkapje te dragen. Hij zou eerst zijn auto de gevel inrijden maar heeft ervoor gekozen om een baksteen door het raam te gooien. Lang leve de camera's, een volwassen vent, hoe diep kan je je zinken