Fijn dat dat in ieder geval niet (meer) aan de hand is Je had het in je OP nog over de vraag of het kiezen konden zijn ondanks dat je niks voelt: ja dat kan zéker! Het enige wat hier daartegen hielp was een koude bijtring geven uit de koelkast. Maar je hoort ook van mensen die zweren bij middeltjes als Chamodent oid. (hier deed dat niks). Heb je zoiets al eens geprobeerd om te kijken of dat effect had?
We hebben paracetamol gebruikt. Dat werkt sowieso goed want meestal slaapt hij daarna wel verder. Als het zo doorgaat wil ik een slaapwekker gaan kopen. hoewel ik mij afvraag of hij niet te vroeg is. Hij is overdag ook gewoon vaak snel aangebrand, alles is nee. En na z’n dutje ook vaak verdrietig en boos. Vandaag doet hij twee dutjes, na een hele vroege ochtend. En hij is wel echt een stukje vrolijker. Dus zal nog wel even zoeken zijn de komende tijd
Als het nachtangst is dan kun je er weinig mee, die van ons toendertijd totaal hysterisch en ook nog gaan hoofdbonken (je kon gewoon zien dat hij in zo’n “slaapwandeltoestand” zat) eigenlijk als je je kind vastpakt of aanraakt wordt het nog erger maar wij moesten hem wel in de houdgreep houden aangezien hij anders gewoon met zijn hoofdje tegen de radiator/vloer/bed ging bonken. Was echt vreselijk,heb er regelmatig met tranen in de ogen bijgezeten. Wij hebben hem wel tussen ons in laten slapen ( in slaapzak bovenop dekbed) Pas met 5 jaar kregen we hem weer fatsoenlijk in zijn eigen bed ( nachtangsten waren allang weg maar hij sliep ook altijd slecht op zijn eigen kamer) Wij waren op zo’n punt aanbeland dat het ons niet meer uitmaakte waar hij sliep,als hij maar sliep Hij is nu bijna 8 jaar en eerlijk? Ik mis het soms nog wel hoor,als je s’avonds je bed instapt en er draait een klein lief jongentje automatisch in zijn slaap om naar jou en slaat zijn armpjes om je heen.
Hoofdbonken deed hij ook overdag, toen hij beter kon praten ging het over. Hij had bijna standaard een blauwe plek of bult op zijn voorhoofd. Op een gegeven moment zelfs een campingbedje gebruikt voor zijn slaapjes want dat wilde hij niet dus ging hoofdbonken tegen de rand...en die van het campingbedje waren niet zo hard. Gelukkig woonden we in die tijd in vrijstaande huurwoningen want anders konden de buren ook mooi meegenieten Het is helemaal goed gekomen hoor! We hebben een lieve schat van bijna 8 jaar maar helaas heeft hij mijn slaapbehoefte... Vanaf baby al weinig en voordat hij 1,5 jaar was al van zijn middagslaapje af. Hopelijk gaat het snel wat beter bij jullie!
die arme buren kom he, herkenbaar die van ons slapen naast zoon. vannacht ook weer zo’n drama. 4 uur wakker, kwartier kunnen terugleggen. En vanaf toen huilen huilen huilen. Flesje geen effect Knuffelen geen effect Slaaptraining elke keer 5 min er heen geen effect Uiteindelijk matras bij hem op de grond, eigenlijk ook geen effect. Man heeft hem echt moeten vasthouden zodat hij uiteindelijk zich overgaf aan de slaap. En overdag zitten we nu weer met een doodmoe mannetje. we komen er maar gewoon niet uit. Godzijdank slaapt onze oudste overal doorheen. Ik kan wel janken van moeheid.
Joehoe, na 2 maanden bal, zijn we erdoorheen, hij is nu 20 maanden. Hallejuja, we voelen ons weer mens worden nu we weer slapen
Wat ik vooral lees is gewenning. En dat als hij ‘wakker’ wordt hij echt verdrietig/angstig is. (Wat wij ouders snel kunnen interpeteren als boos en ‘niet willen’) En wat ik lees dat de beste oplossing is is om hem bij je te nemen. Werkt niet altijd, soms zit hij vast in zijn emotie, maar wat ik opmaak uit je berichtjes is dat dat het beste werkt. Ik kan me voorstellen dat je niet goed slaapt met een dreumes tussen je in, en dat je bang bent voor gewenning. Maar aan de andere kant heeft een dreumes die nabijheid gewoon nodig. Hij heeft geen boodschap aan dat het vervelend is voor de ouders. Even vanuit de dreumes geredeneerd. Ik zou dus samen slapen. En dat kan op allerlei manieren. Wat werkt zeg maar. Succes.. en sterkte! Deze periodes zijn loeizwaar!
Wat fijn zeg! We zitten nu in de fase dat meneer zijn willetje aan het uitproberen is met naar bed brengen. Of als hij snachts wakker wordt tussen 2 slaapjes dat hij Dan boos wordt en enorm gaat huilen en zich daardoor weer moeilijk op bed laat leggen. Het opvoeden is nu echt begonnen na dit sprongetje , ook overdag merken we dat