Ik fantaseer al maanden over die hotelkamer @Vero0504 Nu tel ik af naar verlof. Heb flink buikpijn. Ook last van mn ribben en schouders.. blegh
Nog steeds rustig.. geen echte weeën. Wel aardig wat krampen en bruinverlies maar dat komt van het strippen. Denk dat het toch een inleiding wordt maandag.
Laatste weken zat ik ook af te tellen, paste amper achter mn tafel en vervolgens in een teams meeting dat die kleine ff rekoefeningen gaat doen dat je nóg verder achter je tafel gaat om een beetje ruimte te maken. Ene beuk in je lies en een voetje achter je ribben gehaakt ofzo. Pffffff
Ja, hier alles goed gegaan en herstel gaat echt voorspoedig! bevallingsverhaal en aanloop. De aanloop naar mijn bevalling was gewoon ronduit rot. Op 27/10 ben ik gaan spugen en dat is tot aan het breken van de vliezen niet meer gestopt. Eerst dacht ik nog aan buikgriep, maar de klachten werden niet minder na een paar dagen en anders dan bij buikgriep, waar je toch vooral lamlendig bent, koortsig en aan de dunne, was ik nu vooral aan het spugen, zo’n 8-9 keer op een dag en dan totdat ik helemaal leeg was. Op 30/10 ben ik nog even opgenomen geweest vanwege flinke uitdroging. Op 2/11 had ik een afspraak staan met de gyn. Ik was compleet op. Vanaf week 28 hebben ik door de rusteloze benen en daarna het spugen gemiddeld niet meer dan 3 uur per 24 uur slaap gehad. Mijn lijf deed zeer van het spugen, slokdarm rauw, spuug inmiddels alleen nog maar bruin en zelfs ik mijn snot zaten nu puntjes bloed van het vele spugen. Bij de gyn heb ik aangegeven dat ik op was en dat ik er klaar mee was. Inmiddels was buikgriep ook niet meer het idee, maar vooral dat dit allemaal veroorzaakt werd door de zwangerschap. Alles zat gewoon zwaar in de verdrukking. Als ik wat dronk, leek het ook alsof het bleef hangen net boven mijn borstkas. De gyn had er gelukkig alle begrip voor en stelde voor 4/11 in te gaan leiden (3/11 was al vol). Hier was ik erg blij mee, eindelijk uitzicht op een einde van het spugen. Daarna heeft ze nog even onderzoek gedaan en had ik net aan 2 cm. Ze probeerde het wat wijder te maken en heeft gestript. Daarna naar huis. Thuis ben ik even op bed gaan liggen. Schoonmoeder was er nog en die zou even blijven. Maar slaap kon ik niet vatten. Beetje menstruatieactige krampen (had de gyn ook gezegd). Schoonmoeder ging rond 15 uur weg en toen namen de krampen wat toe. Deden ook wel zeer, maar Google zei, als je nog kan praten, zijn het geen weeen. En aangezien ik, ondanks al 2 kids, geen ervaring heb met weeen in opbouw, ging ik er vanuit dat het niks was, ook al zei de weeentimer ga naar het ziekenhuis (om de 5 a 5,5 minuten kwamen ze wel, die golfbewegingen, pijnlijk, maar wel prima uit te houden. Alleen die druk naar onder steeds hè). Om 16:30 uur zat ik op de bank, na een warme douche en toen hoorde ik voelde ik knak, gevolgd door een flinke plas vruchtwater. Ziekenhuis gebeld, want ivm eerdere ks moesten we dan meteen komen en schoonmoeder gevraagd weer terug te komen (die was net een uurtje weg). Eenmaal gebeld, begon het feest. Weeen om de 2 a 3 minuten met een enorme kracht. Ik kon ze totaal niet opvangen. Schoonouders waren er gelukkig snel en we zijn naar het ziekenhuis gereden. In de auto heb ik die weeen op moeten vangen en dat was echt nauwelijks te doen. Bijna aangekomen bij het ziekenhuis, ik kon de ingang bijna zien, stond alles (uiteraard) knetter vast. Hoewel ik geen enkel idee had van hoever ik al was, dacht ik dat het niet lang meer zou duren en ik zag mezelf dus als bevallen op die weg daar. We hadden geluk dat we net nog een straatje in konden schieten zodat we uit die file waren. Om half 6 was ik in het ziekenhuis en werd ik opgenomen. beleid is eerst een half uur CTG en dan onderzoek om te beoordelen hoe ver ik zou zijn. Dat half uur was compleet ellendig. Ik kon geen wee opvangen. Ik heb aan een papegaai gehangen met één hand, een been tegen de muur, compleet gestrekt, mijn andere hand heb ik gebruikt om het matras af te breken en dat tweede been was ergens een eigen leven aan het leiden. CTG ging alle kanten op, met als gevolg dat ie continu aan het piepen was, omdat er geen registratie mogelijk was. Eindelijk onderzoek en toen zei de gyn dat ik al op 8 cm zat, waar ze dus enorm verbaasd over waren dat het al bijna zover was (niet dat het er niet zo uit zag ofzo en ik had nog wel de hoop op pijnstilling). Ik moest direct over naar de bevalsuite en in de gang nog over naar een verlosbed. Daar nog een enorme wee, 2 minuten later in het verlosbed, CTG werd aangekoppeld en direct weer afgekoppeld, want ik zat al op 10 cm en ik mocht direct gaan mee persen (Oh echt, dat is fijn, wat top zeg, bedankt hoor heb ik nog eruit weten te gooien). Met drie flinke persweeen was ie er om 18:20 uur. mijn twee andere jongens waren allebei net geen 3100 gram. Deze vent kwam met zijn 3635 gram wel even kijken zeg maar. Ik heb van binnen twee hele kleine hechtingen, die ik niet voel en dat is alles. We zijn nog wel een nachtje gebleven want ik kon niet direct plassen (nee, gek hè, als je een week niet gedronken hebt, dat lichaam doet er alles aan om de boel binnen te houden). Alle klachten waren weg. Heb niet een keer meer gespuugd, moest alleen weer opbouwen met eten. Al met al kijk ik er heel positief op terug en ben ik blij dat ie alsnog uit zichzelf gekomen is (met behulp van het strippen). Hij is echt prachtig met een enorme bos met haar en een mengelmoesje van zijn twee broers.
Gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon en broertje! Je bevalling verhaal klinkt vrij pittig en vlot. Heel fijn dat je er positief op terug kijkt. Nu heerlijk genieten met z’n allen van dit kleine ventje!
Eigenlijk mag ik me morgen hier pas melden, maar ach. Dat ene dagje zal het hem niet doen. Ik vermoed dat ik de 40 weken toch niet ga halen, dus in dat geval zijn de laatste 100 dagen al wel in gegaan
Van harte gefeliciteerd! @mamavantwee37 Heel naar dat spugen moet er niet aan denken en snap dat je het niet meer trok zo!
Ik lees hier nog een beetje mee. Voor jou schiet het ook al op! Vind het nog steeds zo leuk dat je eindelijk mama gaat worden, is je enorm gegund!
Wij zijn onderweg naar het ziekenhuis voor de inleiding. Zal straks even een update plaatsen als de vliezen zijn gebroken