Hier ook ja. Tot m4 heb je de boeken los staan, daarna heb je gewoon boeken voor 6 tot 9 jaar. Onze dame vindt foeksia en heksje lilly erg leuk, maar weet niet of dat niet meer meisjesboeken zijn.
Ik las net jullie stukjes over leren lezen en heb even een vraagje; dochter kan nu aardig woordjes lezen (spellend nog wel) maar blijft een beetje op dit niveau hangen, tot haar eigen frustratie. Punt lijkt dat zinnetjes haar afschrikken, zeker als er teveel op een bladzijde staan. Lekker even laten, komt wel goed, dacht ik, maar ze wil het zo graag kunnen dat ik toch denk dat ze even over een drempel geholpen moet worden (zoals bij wel meer ). Heeft iemand tips voor leuke boekjes met niet teveel tekst maar die ook niet te saai zijn? Of andere manieren om haar te helpen? En is dit herkenbaar? Ze lijkt in een soort tussenfase te zitten tussen losse woordjes lezen en écht zinnen/verhaaltjes en ik vind de avi boekjes nou ook niet echt uitnodigend in voor deze fase (zij overigens ook niet XD ).
Ik heb nog niet verder gekeken dan m4, aangezien dat z’n vorige niveau boek. Zal volgende keer in de bieb eens neuzen wat daarna komt. En dan kies ik gewoon 5 boeken uit. En dan kan hij daar wel uit kiezen.
Hier heeft dochter heeeeeel lang in die fase gehangen. Vooral omdat ze op school te weinig uitgedaagd werd. Nu zit ze in groep 3 en zit nu rond M4. Gaat ineens als een speer. Zou het dus even met de leerkracht bespreken. (Hoewel dat niet altijd wat uithaalt, want wij vragen al jaren om meer uitdaging, maar komt nu pas, door de goede juffen die ze heeft. Die dr eindelijk zien, hebben getoetst en dr ook niet snel laten opgeven)
Leuke boeken vinden vond ik voor Q ook altijd een drama. We keken niet naar haar getoetste Avi niveau, zodra zij een stopwatch ziet of de Avi leesmap klapt ze dicht. Daarom is ze officieel nog niet Avi uit (terwijl ze sinds minimaal groep 4 met gemak ondertiteling op tv leest). Zij had vaak een schrijver die ze prettig vond, Paul van Loon was echt haar favoriet. In het begin las ze alles van Foeksia, daarna Dolfje Weerwolfje. En tussendoor nog andere boeken van hem. Inmiddels leest ze van alles, van dagboek van een muts tot boeken van Dan Brown en Engelse boeken. Dus, vooral laten lezen wat hij leuk vindt is denk ik het slimste.
Fijn om herkenning te hebben. Denk eerlijk gezegd ook dat N. straks een enorme sprong gaat maken (zoals wel vaker; doet iets pas als ze het zeker weten kan). Dus in die zin geen haast, maar die frustratie tussendoor… pffff… School is op de hoogte, zit al vanaf eerste maand school in de plusklas en krijgt ook leeswerkjes, maar ze laat gewoon niet zien wat ze kan, al was het denk ik vele malen erger geweest als juf niet zo fijn mee dacht en meewerkte. Maar goed, ik laat haar maar gewoon kiezen in de bieb wat ze wil. Het komt wel. Ze begint nu wel uit zichzelf te lezen (bijvoorbeeld net met kleurplaat op nummer-kleur las ze zelf de kleuren terwijl ze dat voorheen altijd aan mij vroeg) dus misschien mist ze nog net dat beetje zelfvertrouwen. Wil haar ook zeker niet pushen, maar soms heeft ze een zetje nodig en dan die opluchting op dr gezicht als ze merkt dat ze het toch kan... Lastige balans soms.
Ja lastig hè? Die avi start/m3 boeken zijn echt saai vaak. Nou goed, ga idd maar mee met haar interesses. Dank voor jullie reacties!
Ja, hier gaat het ook altijd van: kan ik niet. Dat ze nu pluswerk krijgt voor rekenen en in een groepje zit dat verder is met lezen, lijkt het haar wel wat zelfvertrouwen te geven.
Mijn zoon krijgt daar ook de zenuwen van. Hij zit in de brugklas en is nog niet Avi-uit. Leest prima als hij mij voor moet lezen, dus het zal allemaal wel. Mijn dochter was in groep 5 Avi-uit en die heeft dyslexie. Ik had als kind geen DMT of Avitoetsen enz. Het zegt allemaal niet zoveel, want het is van meerdere factoren afhankelijk. Ze konden allebei op de kleuterschool al lezen. Mijn zoon kinderen lazen in groep 3 graag die informatieboekjes uit de bieb, hoe werkt de waterzuivering, weet ik veel wat. Mijn dochter leest ook veel leesboeken uit zichzelf. Mijn zoon een stuk minder.
Zal je altijd zien; wil ze met net voor het slapen “voorlezen” (doet ze zelden) en leest zo een zin op. Sommige woorden hakkend, sommige opeens vloeiend. Ze blijven je verbazen
Ik zit een beetje met mijn dochter in mijn maag. Mijn middelste is meegelift op de thuis leer dingen voor mijn oudste. Voor hem doe ik veel omdat hem helpen in zijn drang meestal betekend dat hij in zijn element is. Ik merk dat het leren haar iets minder goed af gaat dan mijn middelste. Maar ze is zo gedreven om alles onder de knie te krijgen. Ze wil heel graag alles weten: cijfers, kleuren, letters, talen, puzzelen, rekenen en eigenlijk wel alles wat oudere kinderen weten. Ze loopt wel voor, maar niet extreem in mijn beleving. Wat betreft kleuter dingen is mijn meisje heel anders dan mijn jongens. Ze is erg gericht op anderen, houdt van knutselen, bouwen, buiten spelen en fantasie spel. Wat mij betreft zijn dat dingen waardoor zij zou kunnen genieten van lang kleuteren. Lang kleuteren zou ook betekenen dat ze later nog een jaartje heeft om in te zetten wanneer zij zich gaat vervelen zonder echt jong te zijn voor de middelbare school. Ik merk dat ik haar klein wil houden. Dat ik niet wil dat zij begin groep drie eigenlijk al toe is aan groep vier. Tegelijk ben ik ook bang dat ik haar wil om te ontdekken en te leren teveel beperk. Ik weet gewoon niet meer waar ik goed aan doe. Ze is inmiddels alweer in de toe aan school fase, maar het zal nog een jaar duren voor ze eindelijk mag gaan wennen. Ik probeer haar zoveel mogelijk af te leiden van de schoolse dingen maar ik heb geen idee of ik daar nou goed aan doe...
Ik weet niet of ik heel sociaal gewenst reageer hoor… Zelf zou ik proberen om zo min mogelijk schoolse dingen aan te bieden. Hier hebben / hadden we het geluk dat M mega geïnteresseerd is in dieren en alles wat daarmee te maken heeft (boerderij, bos, hoe zit de aarde in elkaar en waar leven welke dieren, seizoenen, etc etc). We besteden hier vooral veel aandacht aan. Tot nu toe werkt dat bij haar best prima. In de ‘ik wil leren fasen’ kunnen we haar prima met deze onderwerpen bezighouden.
Het niet bezig zijn mijn schoolse dingen voor ze 4 zijn kan heel lastig zijn @depq Hier vroeg hij letterlijk om. Als dreumes/ peuter kwam hij met duplo blokjes aan. Wou weten welke kleur. Keer op keer kwam hij terug tot hij het wist. Het zelfde als de cijfers en letters. Hij kwam er zelf achter dat woordjes letters achter elkaar zijn. Hij vond het thema ruimte geweldig en daar gingen we op in. Net als tekenen en knutselen. Je kan het niet altijd tegen houden. Super fijn dat bij jullie nu andere dingen in trek zijn!! De rest komt toch al snel genoeg
Bij m’n zoon was het op die leeftijd ook echt alleen maar schoolse dingen. Letters en cijfers, woordjes herkennen, daarna ook lezen. Mn dochter veel minder, toen m’n zoon zo oud was al m’n dochter nu las hij al. M’n dochter kent enkele letters, maar heeft nog maar weinig fonetisch begrip. Zij is echter veel meer motorisch gericht. Grove motoriek, fietsen, steppen, rolschaatsen, klimmen, koprollen. Maar ook kleuren, tekenen, strijkkralen enzo. Is de koppoter fase al voorbij. Kleurt vrijwel binnen de lijntjes. Maar ik heb het gevoel dat zij nog slimmer is dan m’n zoon, maar is lastig te vergelijken. Maar ze is veel oplossingsgerichter, bedenkt altijd wel een alternatief voor een probleem, haalt zichzelf ook gauw uit een boze bui, bedenkt een oplossing en gaat dan door. Wel heel leergierig en nieuwsgierig. Grote woordenschat. Maar vooral stuk minder didactisch gericht. Maar weetje, het is ook lastig te vergelijken, geen idee wat normaal is voor deze leeftijd.
Oh lastig he. Mijn jongste interesseert zich ook totaal niet voor cijfers en letters enzo. Ze is veel creatiever, kan echt complete verhalen verzinnen. Geheugen is super sterk, dus heb zeker het idee dat ze net zo slim is als zus, maar als ze niet op school gebied laten zien, dan valt het toch veel minder op op een of andere manier. En ja, als je gewend bent aan een die heel ver voorloopt, heb je al snel het idee dat de andere achter loopt, omdat je niet weet wat 'hoort'
Haha idd. Zo kon m’n dochter ‘pas’ met 3,5 jaar tot 20 tellen. M’n zoon met 26 maand. Heb daarvoor wel eens gezocht wanneer ze dat normaal leren, moeten ze in groep 2 pas kunnen. Hahah. Dus ze was nog steeds heel vroeg.
Haha dat had ik met puzzelen, met 3.5 maakte ze pas puzzels van 50 stukjes, oudste maakte toen al lang van 100. En ik snapte maar niet dat ze het inzicht niet had
Zou het een meidending zijn? Ik heb het hier ook met onze dochter, die is een half jaartje ouder dan jouw dochter. Ik dacht ook altijd dat ze helemaal niet zo vlot was, maar pas vroeg de juf al of ze op d'r broer lijkt (ze heeft dezelfde juf als hij toen) en ik keek d'r een beetje verbaasd aan. Maar waar ze van de zomer nog amper fatsoenlijk tot 20 kon tellen ging ze vanmiddag zo naar de 40 en door naar de 50, ze heeft het nu opeens door, moet alleen de 10-tallen nog even leren. Vanmiddag was ze bij 49 en dan weet ze het niet meer, dan zeg ik 50 en dan gaat ze weer verder. Puzzelen doet ze hier nu ook 100 stukjes sinds een paar weken, maar ze vind puzzels met 20 of 50 stukjes ook gewoon nog leuk dus is in dat opzicht wel makkelijker tevreden te houden dan d'r broer.
Is ze ook zo eigenwijs? Tis hier echt een eigenwijs monstertje. Of eigenlijk, ze weet precies wat ze wil en kan me ook perfect uitleggen waarom ze iets vindt. Grappig hè, die verschillen. Hier gaf psz vorige week wel aan dat ze best voorloopt. Merk ook altijd dat ze aansluiting mist met de kinderen daar. Terwijl ze heerlijk speelt met zoon z’n vriendjes. Ik ben benieuwd wat die kleine gaat doen straks op school.
De ontwikkeling van het puzzelen, daarin liep mijn oudste (jongen) het minste in voor. Hij deed tegen zijn 4e verjaardag puzzels van 50 stukjes. Mijn dochter is met 50 stukjes bezig en moet nog 3 worden. Maar ze heeft nog niet het geduld om er zoveel achter elkaar te leggen. Ze telt nu en dan tot 20, soms blijft ze hangen bij de 17. Van het alfabet weet ze er er 24 a 25 op te noemen. Het gaat precies fout op het punt waarop mijn vroege lezer strandde op die leeftijd. Ik merk dat ze meer moeite heeft om de woorden te koppelen aan het beeld. Daarin ging mijn middelste als een speer. De letters die hij kende wist hij met bijbehorend beeld. Mijn dochter kent er een paar. Maar lang niet zoveel als ze op kan noemen. @debq Ik weet niet of ik haar af kan remmen. Als ze de trap op loopt dan telt ze de treden hardop en zo gaat het met veel dingen die ze ziet. Ze noemt ook niet meer wat ze ziet om mij ergens naar te laten kijken, ze noemt de aantallen die ze ziet. Ze zingt de hele dag door het Nederlandse en Engelse alfabetlied en wil dit ook graag koppelen aan het beeld. Met kleuren probeert ze hetzelfde, maar zit ze nog niet helemaal goed. Dan wil ze die oranje en bedoelt ze de bruine schoenen. Of wil ze die roze en gaat het om een paarse doos. Volgens mij test ze het uit om er van te leren. Net als dat ze als 1 jarige stout ging doen om mij te horen tellen.