Oef zulke opmerkingen zijn zo irritant. Kunnen ook echt zeer doen. Net als mensen die zeggen te weten hoe het is om het alleen te moeten doen, omdat hun partner veel van huis is.
Oh ja die is ook leuk inderdaad Ik ken beide situaties en het is inderdaad echt wat anders. Nou ja, mensen bedoelen het goed natuurlijk. Laatst zei een collega ja maar er moet toch wel ERGENS een man voor jou zijn? Euhhhhhh
Als men refereert naar Nederland als 'koud kikkerlandje'. Mensen die 'sowieso' spellen als 'zo en zo', 'zowizo' etc. Alle kantoortermen. "Ik zal wel even 'chasen''. Een meeting "inschieten" etc.
- HOE dan??? - Niet te doennn dit! - hier ga ik zó niet lekker op - Maar ECHT!! en als het dan op zo’n populaire en irritante manier wordt uitgesproken..
Mijn beste vriendin (ze is ook mijn collega) komt van de Antillen en als ik zaken samen draai met haar, dan zeg ik altijd dat ik het schrijfwerk wel doe. Zij schrijft dus gerust ‘dit tafel, deze bord, deze plan’. Op de ‘goede’ manier klopt het dus in haar hoofd niet. En als ik het dan probeer uit te leggen maakt ze zo’n zwaai gebaartje, zegt ze soms ook nog weleens ‘tssssssjjjj’ als een nijdige poes en zegt ze dat ze zich er niet mee bemoeit want die woorden komen niet uit haar vingers En als ik zeg dat dat lidwoorden zijn, loopt ze gewoon weg O, ik hou echt van haar Behalve als ik met haar afspreek want dan zit ik al klaar in het restaurant en dan app’t ze: ‘je weet dat ik Antiliaan ben hè…’ Wat dus betekent dat ik dit plaatje gebruik in onze app conversatie
O nee zo erg heb ik het niet hoor. Ik heb het ook niet met veel woorden. Het termijn en het topic (wat volgens mij ook ‘de’ moet zijn) zijn volgens mij de enige woorden die ik bewust verkeerd schrijf haha
- Reutemeteut - Als je zegt dat je je kind van 2 naar school brengt terwijl je kind naar de peuterspeelzaal of het kinderdagverblijf gaat. - 'Mn kind is 345 maanden oud' - Klussen ipv seks - Baby dust.. - 'Papa gaat vandaag werken' (en het dan over je eigen vader hebben. Zeg gewoon 'Mijn vader gaat werken')
Ik zeg ook altijd ‘papa en mama’ als ik het over m’n ouders heb. Wel tegen mensen die m’n ouders goed kennen/kenden dan, maar ‘m’n moeder’ tegen bijvoorbeeld m’n zus vind ik zo raar.
Ohh ja haha dat je het tegen je zus zegt vind ik ook niet meer dan logisch! Maar bedoel bijvoorbeeld tegen je buurvrouw of een vriendin
Ik heb het trouwens ook met alle stopwoorden van mensen, maakt niet uit welke. Hoop dat ik er zelf geen heb, want zij zijn zich er denk ik ook niet van bewust.
"Iedereen heeft wel iets autistisch" (Meestal wordt er een voorbeeld gegeven in de lijn met OCD overigens, en heel vaak gaat het over een stapeltje handdoeken) Dat is hetzelfde als tegen iemand met een angststoornis zeggen dat iedereen wel eens bang is Tegenwoordig zie ik de ironie ervan in. Want iemand die dit zegt bedoelt het iig goed. Maar tegelijkertijd hebben ze een verkeerd beeld van autisme. En proberen ze het af te zwakken, net alsof autisme iets slechts zou zijn, een soort verkapte "beterschap".
Of “autisme is geen beperking”, ja ammehoela, dan mag je mijn zoon wel een minuut komen bekijken, dan ben je wel genezen van die opmerking. En ik weet dat er hier op het forum ook heel veel mensen dit zeggen, ook als ze wel kinderen met autisme hebben, ik weet alleen niet of hun kinderen dan nog niet vastgelopen zijn of dat ze de kop in het zand steken. Even voor de duidelijkheid, ik wil daarmee niet zeggen dat je met autisme geen rijk leven op kunt bouwen, ik heb vermoedelijk zelf ook autisme (geen diagnose), maar ik loop zeker tegen dingen aan die mij beperken.
Onze 3-jarige met Sint Maarten (en vorig jaar ook al toen ze nog 2 was), wanneer er mensen vroegen of ze haar lampion op school had gemaakt: 'nee'. Om vervolgens een pauze in te lassen zodat de mensen hun hersens nog meer gingen kraken en er dan achteraan te roepen: op de crèche