"Autisme is geen beperking" is voor iedereen persoonlijk denk ik. Voor hier zou gelden: autisme is een beperking in de interactie met de neurotypische wereld. Maar eigenlijk ligt (in ons geval) de beperking dan dus bij de neurotypische wereld en niet in de persoon met autisme Gaat heel goed gewoon thuis in het gezin maar sommige mensen op school hebben duidelijk last van hun neurotypische stoornis
Mmm, dan ben ik ouderwets, Ik zou niet weten hoe ik het anders kan zeggen.... , ik heb gewinkeld... Maar dat krijg ik mijn strot niet uit, hahaha
Hier kreeg hij de vraag of hij het op school had gemaakt, Nee Ah, op de crèche? Nee Is, op het kinderdagverblijf? NEE Heb je hem met mama gemaakt? NEEHEEEEE Ow, dan weet ik het niet Dus ik dan maar: - gewoon bij de gastouder. - gaat hij niet naar de crèche? - nee,hij zit bij de de gastouder - Maar een kinderdagverblijf is toch heel goed voor hem? -waarom dan? -daar heeft hij interactie met andere kinderen!!! - en bij de gastouder niet met de kinderen die daar ook komen? Ik bleef altijd de discussie aangaan, alsof een go minder is ofzo... zo vreselijk irritant.
Waar ik de kriebels van krijg zijn mensen die op een forum spelfouten gaan verbeteren... Ik ben best wel gericht op de Nederlandse taal, maar ook ik kan te snel op verzenden drukken, en dan staat hij vol fouten. Maar als er dan ook nog zo wordt gereagaeerd: Nouja, sorry hoor, het kon toch zijn dat je de correcte spelling niet wist? Het was niet lullig bedoeld. Dan denk ik echt, moet je dit perse melden in een discussie, als je dan gaat beginnen over 1 foutje, wat ben je sneu bezig.... En geef je jezelf echt te kennen... zo jammer
Ach, het was echt niet rot bedoeld van mij, hoor. Ik zou het fijn vinden als mensen mij erop wijzen als ik telkens (want nee, het was niet 1 post maar veel vaker) een simpel woord verkeerd spel. Misschien had ik het beter in een PB kunnen doen, maar die optie was er niet. Het feit dat jij er hier in een ander topic over begint zonder te vermelden over wie het gaat, daar vind ik ook wel iets van. Maar dat zeg ik dan ook maar gewoon terwijl ik jou quote, en niet achterbaks in een apart topic.
"We hebben gewonnen/We spelen vandaag" of wat dan ook over "wij", wanneer alles wat diegene die het zegt doet gelijk staat aan supporter zijn.
Mijn peuter gaat wel naar 'school' (peuterspeelzaal). Zelfde gebouw als de oudsten, zelfde ingang als zijn broer. We gebruiken ook vaak genoeg het woord peuterspeelzaal, maar ik ga hem echt niet verbeteren als hij zegt dat hij naar school gaat, zo voelt het gewoon voor hem, 1 pot nat
Hij is misschien al genoemd, maar het aller aller allerergste vind ik: “Kopenhagen, wat was je mooi.” Of welke bestemming dan ook. Kan ook in de vorm van een belevenis, schijnbaar: “Fietsvierdaagse in Schubbekötterveen, wat was je mooi.” Afschuwelijk gewoon.
Als mensen iets heftig vinden om te lezen en daarop dan reageren en de zin beginnen met 'oef'. Zoals. Oef, wat reageer je hier heftig op. Of Oef, wat ontzettend veel. Oid Ik krijg niet heel gauw de kriebels. Maar hier wel ontzettend erg van.
Hmmmm. Ik ben heel erg van de Nederlandse taal, spelling een grammatica. Maaarrrr, er zit voor mij wel verschil in bepaalde ‘fouten’ die mensen maken. Even tussen twee haakjes ‘fouten’ want het klinkt zo streng anders. Hoe jij sorry schreef was volgens mij meer een schrijffoutje. Zo kwam het op mij over. Mensen met dyslexie kunnen zo ook sorry schrijven. Ik ken iemand met dyslexie en die schrijft heel veel woorden en zinnen ook anders maar diegene heb ik erg hoog zitten (niet dat dat nou meteen wat uitmaakt hoor) en dan wordt het bij mij anders. Maar als ik verschillende mensen, vooral hier, zinnen zie maken als ‘dat veranderD niets aan me gevoel’ dan krijg ik een error in m’n hoofd. Ligt aan mij: ik weet het. Ik denk alleen niet dat ik het zo snel zou zeggen.
Mijn allegrootste irritatiepunt is wilt gebruiken als het wil is. "Hij wilt eten, Piet wilt zijn jas." Krijg daar helemaal de kriebels van.
Ergens aan ergeren snap ik prima, iemand er op aanspreken vind ik niet kunnen ( behalve als een leraar een leerling er op aanspreekt) en al helemaal niet in een discussie waar je iets totaal anders bespreekt. Voor mij voelt dat meer als een tactiek om de ander belachelijk te maken dan daadwerkelijk willen helpen. En d, t, dt. Dat zijn fouten die ik heel vaak maak, ik "zie " het niet.