Ik heb ook geen angst voor Corona maar wel voor de nood in zorg, quarantaine en lockdowns. Het we moeten dit samen doen geldt duidelijk niet voor iedereen. Bedankt voor je verantwoordelijkheid naar anderen en de maatschappij.. als iedereen zo gaat denken komt er idd nooit een einde aan..
Ik weet niet of ik al had gereageerd, maar ik heb de vaccinatie gehaald tijdens de zwangerschap... Wilde hem zsm maar pas met 24 weken en 30 weken (ongeveer.. Kan iets later zijn nog.. Weet het niet goed meer) gehad. Ik val onder risico hoge bmi dus vond de ziekte krijgen spannender als de vaccinatie... Zou wel gewacht hebben tot minimaal 12 weken denk ik ivm cruciale periode baby. Ik vraag me wel af in hoeverre het vaccin mij nu nog beschermd ivm toediening terwijl immuunsysteem verminderd is door zwangerschap.... Aangezien ik als enige in het gezin nu corona heb gehad vorige maand... Gelukkig hele milde klachten welke de vraag weer oproepen in hoeverre ik daar dan weer antistoffen van heb aangemaakt
Ik laat helemaal niks doen, ben zelfs niet bij een verloskundige geweest. En mijn lijf weet prima hoe het moet baren, daar maak ik mij ook geen zorgen over.
Ik heb ook geen angst voor nood in de zorg, die nood is er namelijk al veel langer en werd in het verleden ook niet zo opgeklopt. En nu is het ineens “onze schuld en onze zorg”. Ik doe gewoon normaal en vind dat testen en vooral erg zinloos en bijdragen aan de algemene paniek. Dat voeden voel ik inderdaad niet als mijn verantwoordelijkheid. Verder mag iedereen van mij doen wat hij of zij goedacht, maar blijkbaar werkt dat andersom niet zo so be it!
je hoeft er niets op te zeggen nog iets van te vinden ik meldde het slechts om aan te geven dat ik in meer bereiken behoorlijk buiten de geeikte paden wandel en dat ik weet dat mijn mening/handelen uitzonderlijk is en ik dus niet veel bijval verwacht. Maar wel menselijk respect voor mijn mening en handelen, verder niets.
Sorry ik kan hier weinig respect voor hebben. We hebben allemaal last van testen en ik ben het met heel veel dingen niets eens en zelfs wappie om het zelf zo maar te zeggen. Maar ik test wel bij klachten en indien nodig gaan ik en mijn gezin in quarantaine. Dat is een basis in deze Corona tijd waarvan je mag verwachten dat iedereen hiernaar handelt. Jammer dat er van die mensen zijn die hun eigen egoïstische plan trekken en daarmee deze ellende alleen maar verergeren en verlengen. En dan mensen die om ( medische ) redenen niet willen vaccineren die voor weet ik veel wat uitgemaakt worden.. liever niet gevaccineerd en met gezond verstand dan iemand die alles aan z’n laars lapt en alleen naar zichzelf kijkt
Waar ik dan wel nieuwsgierig naar ben is wat je doet en hoe je je voelt wanneer er iets verkeerd gaat. Ben je niet bang je vreselijk schuldig te voelen? Hoe jij leeft staat echt totaal af van hoe ik in dingen sta. Wat Corona betreft kan ik daar dus echt geen bewondering voor op brengen. Ik vind het serieus wel knap dat je zoveel vertrouwen in je lichaam hebt dat je geen controles ed doet. We willen tegenwoordig overal controle over hebben ( ik doe er net zo hard aan mee. ) maar hoe fijn is het als je zo zelfverzekerd bent dat je dat niet hoeft. Ik vind het deels onverantwoord, zeker de standaard controles waar ze echt nuttige dingen uit halen. Maar deels denk ook. Zorgen alle mogelijkheden ( zoals pretechos ect ) er nu juist niet voor dat wij al die controle willen hebben. Op onze praktijk kun je iedere week naar het hartje komen luisteren. Aan de ene kant wil ik dit heel graag, aan de andere kant wil ik er ook niet zo obsessief mee bezig zijn en vertrouwen hebben.
Even kort: ik vraag in geen geval Om bewondering, niet tov mijn C standpunt noch om hoe ik mijn zwangerschap beleef. Enkel respect zoals ik dat ook voor anderen heb. Ik denk dat welke keuze je ook maakt, jij moet leven met de gevolgen. Veel controle voelt voor vele fijn maar als ik zie hoevaak het ook stress oplevert (een verdikte nekplooi, vermeense groeiachterstand, neven bevindingen bij de nips of 20 weken echo etc.) dan kies ik liever voor vertrouwen en voor oké zijn met wat er komt. Mocht er een handicap zijn dan is dat oké, een onopgemerkte hartafwijking? Prima. Een kindje wat maar een paar uur kan leven, so be it. De stress van het hebben van een keuze lijkt mij bijzonder heftig en als het kindje in de buik sterft dan merk ik dat vanzelf. Ik heb mij uitvoerig ingelezen in vrije zwangerschap en geboorte en de gemene deler is toch wel vertrouwen op je instinct. Vele moeders wisten gedurende de zwangerschap als er iets niet in de haak was en hebben daarop hulp ingeroepen. Zo ook als alles goed is, dat voel je als je dichtbij je gevoel blijft en controles halen mij in elk geval bij mijn gevoel weg. Dus kies ik daar niet voor. Is er angst soms? Ja natuurlijk, ook onzekerheid maar ik kies steeds voor vertrouwen. Mijn baby beweegt goed, ik zie eruit als een knikker en mijn bloeddruk meet ik af en toe zelf. Ik heb geen bloedingen of zoiets. En het baren zelf heb ik mij ook in verdiept uiteraard en ook in alle mogelijke complicaties. Feit is dat het lichaam het best functioneert tijdens het baren als het zich kan ontspannen op een veilige plek. Dat is voor mij niet het ziekenhuis ( of überhaupt met vreemde erbij). Het is super intiem, net als seks en dan vraag ik mij met wie in de kamer kan ik ontspannen seks hebben….nou alleen of met mijn partner ha ha ha. Dus meer mensen bij de geboorte gaat hem voor mij niet worden. Daarin is ook iedereen anders uiteraard, maar voor mij werkt dat niet. En de hormoon cocktail wil ik zo goed mogelijk zijn werk laten doen. Dat vele anders kiezen is voor mij helemaal prima, iedereen op zijn manier. Maar vaak is het toch lastig voor anderen een open vizier te houden en minstens gewoon respect te tonen naar iemand die een weinig gangbare keus maakt.
Maar dat betekent dan ook dat er indien er complicaties optreden tijdens de geboorte die voor jouw kindje niet ernstig zijn en door een vakkundige verloskundige verholpen hadden worden mogelijk tot gevolg hebben dat jouw kindje daar schade aan over kan houden als er geen vakkundige verloskundige bij is. Vind je dat dan niet erg? Natuurlijk is het fijn als jij je helemaal op je gemak voelt tijdens de bevalling, maar de veiligheid van je kindje gaat toch voor? Stel je voor dat de navelstreng om het nekje zit, hoe ga je dat dan oplossen?
als, misschien, wellicht etc. komen voor mij allemaal voort uit angst. Als ik merk dat er tijdens het baren iets niet klopt zal ik hierop actie ondernemen. Ik zeg niet voor niets dat ik mij uitvoerig heb ingelezen over vrije zwangerschap en geboorte. Je kunt namelijk zelf ook nog een heleboel doen als er iets niet goed zit. Dat is ook wat ik bedoel met het geven van de versntwoording aan een „kundige“, je eigen gevoel komt daarbij op plek twee maar ik moet baren en mijn baby doet mee. De kundige kunnen misschien veel weten maar niet mijn op mij afgestemde gevoel evenaren. Als ik lees over hoevaak en veel er medisch wordt ingegrepen tijdens een bevalling en hoeveel bevallingen als traumatisch worden ervaren dan krijg ik daar de bibbers van. Ik neem dus liever de verantwoordelijkheid geheel in eigen hand met daarbij de vrijheid steeds zelf te kiezen wat goed voelt met de daarbij behorende eventuele risico‘s. Dan kan ik in elk geval altijd alleen mezelf prijzen of de schuld geven van en voor de door mij gemaakte keuzes. Leven is risico en een natuurlijk proces behoeft in mijn beleving zo min mogelijk ingrijpen van buitenaf.
Mocht je een verloskundige achter de hand willen hebben, zoek dan een caseload verloskundige. De meesten werken zoals jij denkt en leeft en zullen je helemaal volgen. Mocht je dan uiteindelijk wat hulp nodig hebben, dan weet je dat het iemand is die bij je past en niet zomaar een wildvreemde. Succes met je bevalling!
Oh en de navelstreng om de hals is niet zo dramatisch als het klinkt. Dat zie je namelijk pas als het hoofdje geboren is en het lijfje komt meestal binnen een minuut of enkele minuten daarna. Zolang de navelstreng verbonden is met baby en placenta en pulseert wordt de baby hierdoor verzorgd. Nadat de baby is geboren kan je dus de navelstreng om de hals weghalen. Stikken kan de baby in elk geval niet zolang de navelstreng nog pulseerd. Deze afwikkelen als alleen hef hoofdje is geboren kan wel zorgen voor een korte „wurg“ functie. De navelstreng zelf is zo gemaakt dat ook als er druk op komt deze niet volledig afgeklemt kan worden. Dus nee, over een navelstreng om de hals maak ik mij geen zorgen en ik denk dat ik wel instaat ben om deze na de geboorte af te wikkelen.
Ik heb nergens gezegd dat dat niet vreselijk is toch? Ik geef ermee slechts aan dat het leven niet maakbaar is. En dat ik daar vrede mee heb. Ik bepaal hiermee toch geenszins hoe erg of niet erg dat voor iemand is?
Heeft nog iemand het debat op Op1 gezien gisteren? Gesprek met artsen/vk's/IC hoofd enz. En de verloskundigen die ziet nu echt opvallend veel ongevaccineerde zwangere vrouwen op de IC. Er moeten nog wel eens kinderen aan 26 weken gehaald worden. Heftig dit.
Heb m niet gezien maar met de boel die momenteel aardig los lijkt te gaan op de basisscholen ben ik erg blij dat ik m er al in heb zitten. Vriendin dr kleine kwam met <30 weken...kindje heeft nog een hele lange weg te gaan.
Precies dit. Ik heb er slapeloze nachten van gehad en soms nog, omdat ik banger ben voor de eventuele lange termijn gevolgen van een vaccin dan voor corona. Ik ken zowel mensen die corona hebben gehad waarbij het meeviel, maar ook 1 die behoorlijk ziek werd (overigens wel na 2 vaccinatie's, dus hierdoor groeit mijn twijfel bij het vaccin alleen maar meer). Ook zijn veel mensen in mijn familie gevaccineerd, waarvan het bij een groot deel goed is gegaan, maar er toch ook 2 behoorlijke bijwerkingen hebben gehad met ziekenhuisopname tot gevolg. Mijn gevoel zegt, na heel lang afwegen toch dat ik geen vaccin wil zolang ik zwanger ben. Maar, ik ben als de dood dat ze dan zorg kunnen gaan weigeren. Als het moet blijf k wel thuis, hoef niet zo nodig erop uit en dat soort dingen, als ik maar wel zorg kan krijgen.. Iedereen die ik over mijn zorgen vertel zegt dat ze wel zorg moeten verlenen, dus dat ik me niet druk moet maken. Dus ik probeer het maar naast me neer te leggen..