Onze kat is 16 inmiddels, maar dit hebben wij ook echt jaren gedacht. Niet gedaan dus maar soms heb ik daar spijt van. Met name voor het beestje zelf. Had haar een minder stressvol leventje gegund
Ik denk dat ie in zn uppie bij een ouder persoon veel meer naar zn zin heeft (buitenom dat ik kotsen gewoon super goor vind). Met die gedachte zaten we overigens al voordat hij begin dit jaar begon met spugen omdat hij zo panisch is voor mn dochter. Ze heeft al welgeteld hem 3-4x heel kort kunnen aaien omdat zij een zak met catisfaction in dr handen had en hij honger had, ze wordt met twee weken 5... Kunnen dan ook niet meer zeggen dat hij "nog moet wennen". Met het idee dat zij ouder wordt en ook rustiger naar hem toe (ze weet dat hij heel bang is voor haar) hadden we nog zoiets van we kijken t ff aan. Mja nr 2 komt er nu dus ook nog bij, dus begint alle ellende voor hem weer opnieuw. De hele zwangerschap namen we t maar met een korrel zout, eerst zien dan geloven, maar met 39 weken lijkt t toch wel redelijk waarschijnlijk. Vandaar dat ik, met enige lood in mn schoenen, aan een asiel zat te denken. Eigen kring valt af namelijk, als ze geen hond of kat al hebben zijn er wel weer kinderen in t spel...
Dat was hier ook. Toen ik thuis kwam uit het ziekenhuis met de oudste is er met haar rug naar toe voor gaan zitten. E ht zo’n prinsessen actie en toen hij ouder werd werd zij en haar broertje enorm bang. En de oudste was nog geen eens heel druk. Ze hebben jaren boven gewoond en als de kinderen naar bed gingen, kwamen ze bij ons op de bank. De kater plaste overal en de poes spuugt overal. Tot de kater het ineens in de bol kreeg en verzot raakte op de oudste die toen inmiddels 11 was! Niet veel later hebben we hem moeten laten inslapen. En sinds de zomer is de poes ineens gek op de oudste. En komt tussen de kinderen op de bank zitten. Ik denk altijd: oké nu zijn ze dement hoor, 15 jaar niks van de kinderen moeten en nu ineens komen kroelen…. Man denkt dat ze nu op d’r einde loopt en daarom nog komt voor aandacht…
Dat snap ik wel hoor @Vero0504 , als het beestje alleen maar stress heeft is het beter om een ander plekje te zoeken. Ik zou zelf wel een asiel als allerlaatste optie zien. Jonge speelse katten vinden wel een plekje, maar oudere stresskippen een stuk moeilijker. En ook dat het asiel heel stressvol kan zijn voor hem. Geen vrienden/buren van grootouders die een rustig maatje zoeken?
Misschien zou je verhuisdieren.nl kunnen overwegen. Kost wel een kleine inschrijving maar dan kan ze bij jullie blijven tot ze een nieuw huisje heeft.
@Vero0504 Hier was het ook heel erg met de stresskatten. Geplast, spugen en bang voor de kinderen. Ik heb een ander huisje geprotesteerd zoeken, niet gelukt. Naar een asiel wilde ik echt niet doen. Zo stressvol, dat vind ik dan echt intens zielig. Dus we zijn aan blijven modderen. Met hoop gemopper van man hoor. Maar nu, de katten zijn bejaard en het gaat goed met de kinderen. Katten zijn 14 en 15. Ik ben blij dat ze er nog zijn. Savonds als de kinderen op bed liggen hebben ze altijd goed rust gehad, net zoals als de kinderen op school zitten.
Ach.. snap helemaal je dilemma. Zou t beestje met liefde overnemen. Maar of dat veel beter zou zijn met de druktemakets hier ... En ik haat kattenkots ga daar zelf ook van over mijn nek. Oudere kat is ook moeilijk te plaatsen vrees ik. Je zou nog kunnen proberen via Facebook of advertentie bij supermarkt . Je gunt t beestje een fijne plek. En als de kleine straks gaat kruipen liever ook een kostvrije vloer
Mijn dochter had 2 week geleden een ongeluk met de fiets, schade viel mee, maar behoorlijk overstuur. Gelijk daarna had ze een toets, 3.6, 1e onvoldoende, toen was ze helemaal verdrietig. Ik heb haar mentor een berichtje gestuurd en de situatie uitgelegd en ze mocht de toets vanmorgen opnieuw maken, dit keer een 7.4. Ben zo blij voor haar.
Sorry, ik gebruik het even om te klagen. A. Had vorige week buikgriep. Arm kereltje. Hij was zo slecht. Ik dacht dat ik de dans had ontsprongen, maar zaterdag avond was ik de sjaak. Tot gisteravond niks kunnen binnenhouden, vandaag gelukkig weer wat drinken. Maar jeetje mina zeg. Ben zelden in mn leven zo slecht geweest
Beterschap!! Hier hetzelfde liedje. Oudste dochter was vorige week de klos, ik sinds vandaag. Bleghhh
Lieve mama, Je hebt bijna 5 jaar lang niet meer in de kamer geslapen waar je dat 34 jaar lang met papa deed. Omdat ‘die kamer’ de kamer was waar hij in 2017 plotseling overleed en je het gewoon niet kon. En wij snapten dat; we snapten dat heel goed. Mijn zusje en ik kwamen er zelf ook niet meer graag. In die kamer sliep ik 7 jaar lang tussen jullie in omdat ik bang was dat jullie me alleen lieten. Klein hechtingsprobleempje In die kamer lagen we elke zondagmorgen met z’n vieren in bed en ontbeten daar. In die kamer is mijn zus naast papa gekropen toen hij overleed, hield hem vast en zei hem gedag. Toch begon het te kriebelen bij je. Je wilde daar weer slapen. En dus hebben mijn zus, haar man, C en ik alles op alles gezet om het om te toveren. We hebben opgeruimd, schilders laten komen, de muren zijn mooi gemaakt en er is laminaat gelegd. Het is nog niet af, maar het begin is er. Vannacht heb je er voor het eerst geslapen. En als je in die kamer bent en je kijkt heel, heel, heel goed, zie je ons vieren daar liggen. Dicht tegen elkaar aan. Lachend, kletsend en soms ietwat huilend. Ik ben zó trots op jou mam ❤️ Ik plaats hier zelf, zoals jullie weten, vaak foto’s waar ik op sta of mijn kinderen. Ivm de privacy van m’n moeder, m’n zus (F) en C, doe ik dat wat hen betreft niet. Ook vanwege het werk van C. Bovenstaande tekst slaat op een foto van de nieuwe slaapkamer van m’n moeder met een tekst erbij die ik voor mezelf heb opgeschreven. Ik schrijf vaak dingen van me af om het plotselinge overlijden van m’n vader een plek te geven ❤️ Bedenk er maar bij dat de nieuwe slaapkamer van m’n moeder verschrikkelijk mooi is geworden
Tja, geen idee haha. Wij hebben contact gehad met onze verzekeringsadviseur en hij zei dat wij niks konden doen en adviseerde het bij hun neer te leggen. Dus wij hebben onze gegevens doorgegeven. Zullen wel wat horen tzt denk ik. Ga me er niet meer druk om maken.