Vorige week heb ik van dichtbij ervaren dat het kan. Waarschijnlijk was een vriendje van mijn zoontje op vrijdagavond besmet, zondag begon de snotneus, maandag koorts (en een positieve zelftest) en dinsdag zijn zusje met verkoudheidsklachten en koorts en een positieve zelftest. Overigens bevestigd met een positieve PCR.
Het was de bedoeling dat we ze zouden laten testen na 5 dagen maar we hadden toen al t idee dat mijn klachten aan zouden blijven houden. Dus toen maar besloten voor de maximale quarantaine te gaan. Een volgende keer zou ik ze waarschijnlijk wel laten testen.
Als ik hele jonge kinderen zou hebben, zou ik ze ook niet laten testen denk ik. Wel thuishouden dan maar ik heb nog geen kinderen dus volgens mij denk ik daar te makkelijk over Ik zou ze wel laten vaccineren.
Ik vind het erg afhangen van de leeftijd van de kinderen en de hele situatie. Mijn jongste is inmiddels 6. Hij is voor het eerst getest toen hij net 5 jaar was. Ik heb toen ook zitten dubben. De situatie was als volgt: zoon van 12 had een positieve test. Nauwelijks klachten. Wij mochten 5 dagen na zijn einde Q gaan testen als gezin. Bij negatief zouden we uit Q mogen. (We zaten met kerst in Q) Tussen kerst en oud en nieuw mochten we testen. Stel, we testten jongste niet, de rest wel. En wij testten negatief, en jongste niet. Dan wisten we niet of hij misschien toch corona had (klachtenvrij) en zou er een kans in zitten dat hij alsnog ons zou besmetten. Dus toch maar getest. Hij deed het top, zo klaar en hij huppelde de testlocatie weer uit. In januari kwam volgende zoon uit school: "E heeft corona, ik moet in Q" Na 5 dagen testen bleek zoon besmet te zijn. Dus wij opnieuw met het hele gezin in Q. Het was tijdens de lockdown en schoolsluiting. We konden 2 dingen doen: jongste opnieuw testen of hem als laatste uit Q laten gaan. We hebben opnieuw gekozen voor testen, maar wel pas de tweede keer dat we als gezin gingen testen. Op dat moment waren man en ik al (met klachten) positief getest en zoon van 9 (zonder klachten) die bij jongste zoon op de kamer slaapt. En idd jongste bleek ook zonder klachten positief te testen. Uiteindelijk mochten ze uit Q net het weekend voordat de scholen opengingen en konden ze dat weekend lekker schaatsten en in de sneeuw spelen. Hadden we toen besloten onze jongste niet te testen had hij nog 10 dagen binnen moeten blijven, niet schaatsen, niet in de sneeuw spelen en niet naar school. Hij heeft geen moeite met testen, dus dat is voor ons makkelijk.
Mijn kinderen (bijna 13, 11 en 8) worden gewoon getest bij klachten (ook zeer milde klachten) en als er besmettingen in de klas zijn. De oudste is al gevaccineerd, de jongste twee krijgen hun vaccinaties zodra het kan. En iedereen mag hier wat van vinden, maar mijn kinderen, mijn beslissing! Ik wil het niet op mijn geweten hebben dat mijn kinderen ervoor zorgen dat anderen in de problemen komen. En ik wil niet dat ze zelf ziek worden. Covid geeft niet bij elk kind een mild ziektebeeld, er zijn genoeg kinderen die er doodziek van worden en zelfs overlijden. Ik vind het een soort Russische roulette, het gaat heel vaak goed, maar je weet niet wanneer en bij wie het niet goed gaat. Ik wil dat risico niet, niet voor mij en niet voor mijn kinderen. Dus ja, mijn kinderen worden getest en gevaccineerd. Ze sneppen dat zelf ook heel prima, maken er geen enkel issue van. Het kost ze twee minuten en ze merken er amper wat van. Vinden ze het leuk? Mwoah, volgens mijn jongste is het net zoiets al tandenpoetsen, irritant maar het moet toch en als je erover zeurt, wordt het niet beter maar duurt het alleen maar langer.
Kinderen vormen op dit moment de allergrootste groep besmettingen, en dan hebben we het enkel over de kinderen die WEL getest worden bij de ggd. En ze zorgen ook voor verdere verspreiding over de gezinnen, leraren, sportclubs enz. Dus linksom of rechtsom zijn kinderen wel een onderdeel van de situatie. En dat heeft niks te maken met hun "rechten" (bijzondere koppeling eerlijk gezegd). Ouders kiezen ervoor of ze met een test willen kijken of hun kind voor anderen besmettelijk is. Dat is over het algemeen het doel van het testen van een kind: beperken van de verspreiding. Als ik het kind met klachten niet zou testen, zou ik tenminste voor de omgeving van het kind de richtlijnen voor coronabesmetting volgen. Want anders beslis jij voor iedereen waar het kind mee in aanraking komt (juf, klasgenoten, sportgenoten) dat ze zonder te weten misschien in aanraking komen met een besmet kind. Onze rechten (als we het daarover hebben) gaan nooit boven de rechten van anderen.
Precies! En ik vind het echt heel krom dat iedereen wel het recht heeft om zijn kind zonder test weer naar school te sturen, maar dat we nog steeds niet het recht ( lees goed, het recht! Niet de plicht) hebben om onze kinderen te laten vaccineren als we dat willen. Ik moet dus gewoon accepteren dat mijn kinderen een reëel risico lopen op een potentieel ernstige zieke. En nee, thuishouden vind ik geen optie, kinderen hebben recht op goed en veilig onderwijs.
Attributen voor het spoelen en uitzuigen van de neus zijn voor een baby veel meer belastend en pijnlijk dan een buigzaam rietje voor 1 seconde, en toch worden ze massaal gebruikt. Daarnaast is de neusholte juist bij baby's zo zacht dat ze het veel minder voelen dan wij. Inbrengen van een sonde (wat ook veelvoudig gebeurt bij kinderen zonder trauma's) is voor een baby vele malen minder pijnlijk dan bij een volwassene. Het is altijd een keuze inderdaad, maar in de praktijk merkt een baby van 11mnd veel minder van een test dan een kind van 10. Ook qua ervaring. Dus de verontwaardiging is daar een beetje apart.
Ik ben zelf even gaan zoeken en gelukkig klopt het niet. Op deze manier worden mensen echt onnodig bang gemaakt en ik vind dat echt heel erg. Hopelijk zoeken twijfelaars zelf ook informatie op en nemen ze niet klakkeloos aan wat er op een forum gezegd wordt.
Genoeg kinderen die er doodziek van worden en zelfs overlijden wordt er gezegd. Dus niet ‘genoeg’ overlijdens. Maar er overlijden wel kinderen aan. https://www.trouw.nl/opinie/vaccineer-jonge-kinderen-juist-wel-drie-kinderen-die-stierven-aan-corona-is-drie-te-veel~b744bc89/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.nl%2F 3 in NL overleden maar in de VS 700.
https://www.nature.com/articles/s41591-021-01578-1 Cijfers uit GB. https://data.cdc.gov/NCHS/Provisional-COVID-19-Deaths-Focus-on-Ages-0-18-Yea/nr4s-juj3 Cijfers uit de VS https://www.ginnymooy.com/2021/08/14/kinderen-en-corona/ Nederlandse cijfers, bronnen in het artikel.
Inderdaad klopt dit gelukkig niet. Volgens mijn laatste gegevens zijn er maar 3 personen onder de 18 jaar overleden aan Corona. Ik hoor wel steeds meer kinderen die toch wel heel veel klachten hebben na een corona-infectie, maar ik weet niet of dat is omdat dat nou eenmaal de verhalen zijn die rond gaan of dat het aantal zieke kinderen relatief ook toe neemt.
@Elsss schreef niet dat er genoeg kinderen overleden aan Corona maar er doodziek van werden en zelfs overleden. Dat is een nuance maar wel nogal een verschil. En dat klopt dus wel. Dit artikel gaat op dat laatste in https://www.ad.nl/binnenland/faya-7-tygo-11-eef-15-ginny-17-en-honderden-andere-kinderen-houden-zeer-ernstige-klachten-na-corona~aebd0dc0/
Er staat : ‘ en overlijden’ niet ‘of overlijden’. Het LUMC geeft overigens aan dat er 0 kinderen zijn overleden in NL. Tot juni 2021. Als er daarna nog 3 waren overleden was dat vast uitgebreid in het nieuws geweest denk ik?
En de vraag is ook: Hoeveel kinderlevens wil je opofferen omdat je je kind niet 10 seconden een ongemakkelijke test wil laten ondergaan? Vind je drie dode kinderen geen probleem? Tien? Vijftig? Op dit moment lijkt het voor kinderen niet de vraag òf ze covid krijgen maar wanneer. Zelfs al zou maar 0,000005% van de kinderen daaraan overlijden, dan zijn dat toch 18 kinderen in NL ( uitgaande van 3,5 miljoen personen onder de 18 in NL). Relatief heel weinig, maar het zal je kind maar zijn!