Ja, die dorst en droge mond. Herken dat helemaal niet van de andere keren. Maar misschien vergeten. En dan heb ik vooral savonds zo'n dorst met als gevolg 100x plassen. Om gek van te worden.
Jaaaa het gaat echt snel! Tijd vliegt veel meer voorbij dan in het begin. Aan het eind zal ie wel weer voorbij kruipen, denk ik (met mijn zoontje braken mijn vliezen met 35+4 op zondagavond de avond voor mijn eerste officiële verlofdag dus geen ervaring met die laatste loodjes). Wel opvallend dat er zoveel last hebben van die irritante droge mond, supervervelend. @Liva ik heb dat dus ook dat vele drinken en dan savonds (en snachts) veeel plassen. Lukt me echt niet in om minder te drinken.
Ja dit. Bloedirritant. En als ik dan zout gegeten heb zoals vanavond ( sojasaus ) dan is het helemaal ruk.
Die toename van dorstig gevoel herken ik inderdaad wel! Vooral 's nachts na het plassen haha. En bizar! Inderdaad al bijna op de helft. Hopelijk gaat de tweede helft net zo snel
Nou lijkt me toch dat vooral jij de meest relaxte 2e helft van de zwangerschap ever + dito bevalling mag hebben!!
Dat is vroeg! Was daar een reden voor? Hopen dat dit mannetje wel wat langer blijft zitten! Beetje vetjes kweken voordat hij komt
Haha ahhh ja die 2200 gram was niet ideaal voor hem en ook niet voor ons. Is geen oorzaak gevonden, maar mijn eigen theorie is dat de placenta toch niet echt meer lekker werkte. Die was nl erg klein. Nu maar hopen op een wat groter mannetje met meer vet inderdaad
Hier ook de oudste geboren op 35 weken vliezen ook plots gebroken. Een oorzaak hebben ze niet gevonden. Nummer 2 is blijven zitten tot juist 38 weken.
Zijn jullie trouwens ook extra emotioneel? Normaal huil ik niet zo snel maar nu echt om allessss. Even 2 voorbeelden: Gister uit woede/verdriet omdat een vriendin even geen zin had om over corona te appen (hahah haar compleet goed recht, word er zelf ook doooodmoe van) Vandaag las ik allemaal enorm cheesy rijmpjes voor op geboortekaartjes als onze liefde heeft handen en voetjes gekregen (no offense to iemand die dit wel leuk vind maar mijn smaak is het niet) en ik vond het allemaal prachtiggg en moest enorm huilen. Kan het gelukkig nog wel relativeren en ben ook niet heel onredelijk hekserig naar mijn vriend (denk ik) maar poe die hormomen.
Ik voel me echt een wandelende hormoonmonster. Ik zeg altijd dat ik 2 standen heb: normaal en ontploft. Er zit niets meer tussen. Ik kan ook heel onredelijk zijn, dat weet ik achteraf dan heel goed maar tijdens de ontploffing voel ik mij heel gerechtvaardigd in mijn gedrag. Logisch dat ik zeg dat je het kerstontbijt in je reet kan steken als je zegt liever geen cadeautjes te doen op dat moment (naar mijn broertje). Later mijn excuses aangeboden, en ik schaam me dan natuurlijk voor mijn gedrag want het buitenproportioneel. Maar op dat moment voel ik me ècht zo en eigenlijk wel meer! herkenbaar dus!
Hhaha ik moet wel lachen weer om de manier hoe je dit omschrijft. Superherkenbaar, vooral dat als je in de stand 'ontploft' zit de onredelijkheid echt als waarheid voelt.
Pff ja ik word er niet goed van, ongeacht hoeveel ik drink, blijft droog. Maar ik weet het niet precies qua controles, ik heb straks nog 2x controle ivm suiker en ivm mijn bloedgroep.
Ik dacht echt ff dat ik de enige was die er zo'n last van heeft.... jij drinkt dus ook continue water/thee? hahaha
Ja dat zou heel goed kunnen inderdaad. Ik ben dus gestopt met roken heh ivm de zwangerschap, had daar heel erg moeite mee, maar God zei dank dus gestopt. Maar ik droom iedere nacht dat ik lekker sigaretjes aan het roken ben hahahahahaha. En in mijn droom doe ik het ook stiekem heh, omdat ik in mijn dromen ook gewoon zwanger ben.