Waar valt jouw mond van open? Deel 9

Dafne is eerder zoals bij je collega, haha. Ze kan zichzelf niet vermaken, kijkt geen tv want geen rust in dr kont, tablet is leuk voor een kwartier. Is altijd in beweging en wil hutten bouwen, parcours bouwen voor als ze een paard is en dingen doen waar ik absoluut bij nodig ben. Ben blij dat ik niet thuis kan werken in mn zgn essentiele beroep (echt, zo'n hekel aan die term)

 

Dankjewel voor de lieve reacties, gisteren avond ging het verschikkelijk op het punt gestaan het ziekenhuis te bellen. Toch nogmaals verneveld waar bij hij inslaap viel en dus ook even echt goed konden doen.

Daar naar tot vanochtend redelijk geslapen af en toe wel flink gehoest en blijven hangen maar met alle tips die we daar bij gehad hebben kwamen we de nacht door.

Vanochtend weer 38. Maar stukje beter als die 39 van gisteren avond. Dus weer paracetamol gegeven en hij zit nu heerlijk Bumba te kijken zonder te huilen of zo moeilijk te ademen dat je zelf benauwd word. Dus hopelijk het zwaarste gehad.

 

Dat de oudste een 10 heeft voor het eerste SO ww spelling nederlands. Hij vond zijn vorige cijfer te laag (was een 8,7) dus had herkanst wat hij niet hoefde. Hij doet VWO topklas (dus vwo met extra vakken) en nee niet al zijn cijfers zijn zo, we hebben ook al toto-cijfers binnen gekregen maar het herkansen omdat hij van een goed cijfer een nog beter cijfer wil maken was eigenlijk nou net een eigenschap die ik liever niet had dat hij van mij overgenomen had

 

Dat na weken van gesprekken er nog steeds geen oplossing is voor mijn zoon. Kind zit al weken thuis en wordt volledig aan zijn lot overgelaten. Hij is totaal gefrustreerd, snapt niet wat nou helemaal het probleem is (ik ook niet overigens, maar antwoorden blijven uit) en de sfeer is thuis inmiddels ook grotendeels belabberd.
Ik probeer te doen wat ik kan maar ben zelf na weken gebroken nachten en intense dagen ook de wanhoop nabij terwijl de mensen die mee kunnen denken om een oplossing te vinden het te druk hebben met konkelen en draaien.. ze doen vanalles behalve energie steken in het zoeken naar een constructieve oplossing.

 

Vanochtend belde mijn cardioloog. Via de zendingen van mijn icd (ik heb een homemonitor die elke nacht zendingen doet naar het ziekenhuis, zo houden ze mijn hartslag in de gaten) weten we nu dat ik boezemflutters heb. Ze dachten eerst aan svt's maar ze zijn er nu uit. Ik heb er zelf 0.0 klachten van, merk het niet eens. Het is ook niet levensbedreigend. Maar mocht ik wel klachten krijgen dat moet ik bloedverdunners gebruiken of een ablatie ondergaan. Bij oudere mensen kan het beroertes geven maar daar ben ik met mijn 42 jaar nog lang niet. Mocht ik wel klachten krijgen dan moet ik aan de bel trekken.
Naja prima, eigenlijk kan ik hier niet zoveel mee.

Gelijk daarna belde de ib'er van mijn zoon. Ze weten niet of hun school nog bij mijn zoon past. Er gaat nu ingezet worden op een belastbaarheidsonderzoek/onderzoeken waar hij sociaal-emotioneel precies zit. En dan van daaruit verder kijken. Maar mocht hij naar het s.o. gaan (nu sbo) dan kan dat niet in onze stad want daar zit de renn4 vol. Dikke kak want de renn4 staat letterlijk achter mijn huis, maar zoonlief zou dan minstens 30 km verderop moeten. Nu zijn we daar nog niet. En als alle bureaucratie in dit land niet zo erg was, waren we überhaupt niet op dit punt aangekomen.

 

Jemig hij zit al weken thuis. Wat zwaar. Ik ken het verhaal niet maar ik hoop echt dat er snel een oplossing komt

 

@maliro , sterkte die bureaucratie kost zoveel kostbare tijd! Zo frustrerend!
Hopelijk kunnen ze toch nog een plekje voor hem vinden bij jullie achter. Dat zou voor hem qua stress en angst vast ontzettend veel schelen!

 

Ik heb er een hard hoofd in. En hij zit al in groep 7. In de praktijk zou het dus maximaal om 1 schooljaar gaan. Met de vraag of het voor hem nu nog helpend is om hem te laten wisselen. Ingewikkeld gedoe!

 

Dat is lastig ja. Dat wordt veel verandering voor hem in relatief korte tijd. Geen leuk vooruitzicht.
Hebben jullie al een idee qua middelbare?

 

Ja dat wordt sowieso vso, regulier kan hij niet aan.

 

ja begrijpelijk, maar zit hij een beetje in de buurt? Goede/leuke school en zo?

 

Het kan zo verschillend zijn he per kind. Mijn dochter wil ook een 10 voor de leervakken (ak, biologie, natuur, engels) hebben. Ze had dit keer een 9.7 voor Engels (en de rest dus een 10). Dat was echt niet oké, ze noest er van zichzelf toch meer aan gaan doen.
Terwijl de oudste na 3 maanden school 7 tekorten bleek te hebben en het allemaal wel mee vond vallen helaas vind zijn mentor het ook wel meevallen, tijd zat om het alsnog op te halen. Zucht, ik had gehoopt op een schop onder zijn gat

 

Ik vind vso-scholen sowieso niet leuk. Hoog tokkie-gehalte. Ass, adhd, onhandelbare pubers, het zit allemaal bij elkaar. Zoon zal dan wel in een auti-klas komen, maar om te zeggen dat ik er blij mee ben... nee. Maar als je kind een beperking heeft, is de keuze niet reuze.
Mijn dochter heeft ass maar heel anders, asperger-meisje. Die redt zich wel, eventueel met wat begeleiding. Voor haar straks tig scholen om uit te kiezen. Voor zoon is er iig een vso hier in de stad. dat scheelt.

 

Dat is precies wat hier op cl4 basisonderwijs is. Echt gewoon verschrikkelijk. En er is dan ook nog geen auti klas. Natuurlijk vragen die kinderen zelf ook niet om een gedrag stoornis.

Maar als ouders smorgens hoor zegen, let goed op vandaag niet met de tafels of stoelen gooien en niet schelden hè.

Dan denk ik.... En daar zit mijn kind met zijn internaliserend gedrag dan tussen..

 

Heeft sie vso niet ook een so? Dat hij op dezelfde school kan blijven en maar 1x hoeft over te stappen? Onze dochter zit nu op so en kan straks op dezelfde school naar vso

 

Vervelend Ja, op zo’n school heb je natuurlijk heel veel hevige gedragsproblemen op een hoop. Dat is ook wel een ding waar ik bang voor ben voor mijn zoon later hoor (hij is pas 4, maar speciaal (basis/middelbaar) onderwijs is niet uitgesloten). Mijn zoon heeft geen gedragsproblemen maar wel behoorlijk moeilijkheden. Hij ervaart de wereld echt heel anders en daardoor leert hij anders. We weten nog niet of hij via regulier onderwijs kan leren of dat hij meer (bijv visueel) ondersteuning nodig heeft. En dan zit je op speciaal onderwijs waar hij zich misschien weer niet veilig genoeg zal voelen om tot leren te komen.
Hij zit nu in een speciaal ass klasje op regulier onderwijs. Daar is hij gisteren ‘aangevallen’ door een klasgenootje. Mijn angst is dat dit vaker gaat gebeuren. Maar er is weinig tot geen keuze inderdaad. Voor een neurotypisch kind zou zo’n situatie nooit geaccepteerd worden.. dat doet me wel eens verdriet.

 

Lasting is dat. Mijn zoon is, als hij eenmaal op school is en accepteert dat hij daar is, een voorbeeldige leerling die ook kan genieten. Maar waarschijnlijk wordt hij enorm overvraagd. Daarbij is hij veel jonger dan zijn kalender-leeftijd. Hij wilde graag bij de sint-viering zijn maar dan verkleed als Pietje. En dan moet je uitleggen dat kinderen in groep 7 dat niet meer doen (omdat je niet wilt dat hij uitgelachen wordt). Pietengym was stom want er was geen piet bij en geen pietendiploma. Veel kinderen in zijn klas zijn halve pubers waar hij de wereld beleeft als een kleutertje

 

Het so hier heeft dat niet op dezelfde locatie. Van andere steden weet ik het niet.