Hoi allemaal, Ik ben nieuw hier en plaats vast niet een origineel bericht, maar ik loop er tegenaan en zoek moeders of vaders die mij verder kunnen helpen. Ik ben mama van een prachtkerel van bijna 8 weken. Flinke man die 4.5 kilo bij geboorte was en nu over de 6 kilo gegroeid is. Vanaf geboorte al onrustig wilde vaak aan de borst maar dronk niet effectief. Was daarom uren bezig met voedingen en sliep bijna niet. Kreeg het zelfs met lactatiedeskundige niet voor elkaar en dus besloten om naar kunstvoeding te gaan. We dachten dat de onrust kwam omdat meneer te weinig binnen kreeg en niet effectief dronk, maar met kunstvoeding zie je hoeveel hij drinkt en dat is prima voor zijn gewicht. Eerder vermoedde ik al verborgen reflux, veel hikken, terugslikken van voedingen, vaak willen drinken, bubbels blazen, veel zijn tong uit de mond, na een voeding hard huilen, niet op de rug willen liggen of slapen, en zure lucht uit zijn mond. We hebben toen 2 weken maagzuurremmers geprobeerd. Het leek wel iets te helpen maar geen wonderen verricht wat je soms leest. Na 2 weken toch gestopt omdat ik niet 100% zeker ben dat het verborgen reflux is en ik geen fan ben om medicatie toe te dienen in zo'n klein lijfje als ik niet zeker ben van mij zaak. Je leest ook vaak een hoop bijwerkingen of bijwerkingen op lange termijn. In de nacht leggen we hem nu op zijn buikje neer. Hij moet wel goed diep in slaap zijn wil je hem kunnen overleggen. Hij gromt op zijn buik niet en op de rug vaak wel in zijn slaap. Nadeel van buikslapen is dat we hem lastig in slaap kunnen helpen als hij eenmaal ligt. Hij heeft enorme zuigbehoefte maar de speen wurmt hij uit zijn mond door zijn hoofd naar links en rechts over het matras te schuiven. Nu gaan de slaapjes overdag sws al heel slecht maar sinds 2 dagen is het echt verschrikkelijk. Zelfs op de arm is hij elke 20 minuten wakker maar niet uitgeslapen. Roodomrande dikke oogjes met de schrik erin kijken me dan aan, soms ook opeens hysterisch huilen. Op de arm krijg ik hem wel weer in slaap maar overleggen in bed is echt onmogelijk. Overdag komt hij sws bijna niet in een diepe slaap maar blijft continu op die speen sabbelen. In de draagzak slaapt hij ook goed maar de laatste dagen dus ook elke 15 minuten wakker schikken en dan weer in slaap sukkelen. Hij geeft soms uren na een voeding nog steeds mondjes terug en ruikt zuur uit zijn mond, maar weet niet of dit normaal is? Hij pakt overdag op een goeie dag maar 3 uren slaap en heb wel het gevoel dat hij erg moe is. Wat kan ik nog proberen? We zijn al bij de huisarts en kinderarts geweest. Die raden beide johannesbroodpitmeel aan maar daar lees je ook veel verschillende dingen over. Ik ben niet 100% zeker van reflux, mss zijn het ook krampen en vererger ik het alleen maar door voeding te verdikken.. We hebben nu 3 behandelingen bij een osteopaat gehad maar heb ook niet het idee dat dat zoden aan de dijk zet. Het CB zegt dat het mss wel gewoon een mamaplakker is met karakter. En dat dit met tijd voorbij moet gaan. Ondertussen brand ik ook een beetje op want ik kan hem geen moment loslaten. Draagzak gebruik ik al, mr hij is nu al ruim 6 kilo dus ook niet altijd een pretje voor de rug. Wipstoel vindt hij voor 10 minuten prima, daarna niet meer. De box is sws not done. Bedjes staan al super scheef. Herkennen jullie hier toch verborgen reflux in? Toch weer terug naar medicatie of zijn er mensen met goeie ervaringen met verdikken van voeding of vooraf verdikte nutrilon? We werken al met rust ritme en regelmaat, wakkertijden en heb het boek droomritme al gelezen. Wakker in bed leggen lukt niet want hij is over alert en is gerust 3 uren wakker met wijd open gesperde oogjes of hysterisch huilen. Schrikt van alle kleine geluidjes en bewegingen.. Ik zit zo te twijfelen of we een overalert kind hebben, oververmoeid kind, kind met krampen of met verborgen reflux. Of een combinatie ervan... Please help en al het advies is welkom
Het cb.. man daar wordt je toch simpel van. Voor mij klinkt dit wel als reflux. Misschien zelfs niet eens verborgen omdat hij regelmatig terug geeft, ik zou zeker jbp gebruiken. Let wel even op, want het dikt behoorlijk in, dus even kijken naar de maat speen, zodat het niet te hard en niet te langzaam gaat, ongeveer 20 minuten het beste tijdsbestek om over een fles te doen. Verder de leefregels van reflux toepassen, dus boeren tussendoor, rechtop voeden, uitbuilen na de fles, de voeding met een vork doorroeren en niet schudden ect ect.
Even aanvullend hierop; Heeft hij misschien ook eczeem? Overigs was hier reflux gewoon reflux en zie ik in de opvang veel kinderen met reflux ( verborgen/niet verborgen ) welke geen koemelkallergie hebben.
Ik vind dit klinken als reflux, maar aangezien je geen verbetering merkt met medicatie kan het misschien ook koemelkeiwittenallergie zijn? Mijn oudste had koemelkeiwittenallergie. En zowel cb als ha geloofden mij niet toen ik zei dat hij wel erg onrustig was en heel veel huilde. Was normaal dat baby’s huilen en tja ik moest wel een ritme aanhouden als ik een rustige baby wilde 1 van de redenen dat ze koemelkeiwittenallergie niet als oorzaak zagen was dat hij geen eczeem had. Dus dat hoeft niet altijd aanwezig te zijn.
Goh, je beschrijft mijn zoon. Ook een beer van 4,5 kilo en exact dezelfde klachten. Ik herken echt alles. Wij zijn maanden lang van het kastje naar de muur gestuurd. Ook hulp van een LK gehad (uiteindelijk wel borstvoeding blijven geven, zoon groeide als kool, dus daar lag het probleem niet), osteopaat, jbpm geprobeerd. Niets hielp. Maagzuurremmers geprobeerd. Hielpen ook niet. Uiteindelijk is zoon opgenomen omdat hij een ontstoken slokdarm had, en ik s’nachts maar een paar uur sliep omdat hij zo onrustig was. Ik kon niet meer. Andere medicatie gekregen en die sloeg aan! Na een week al zo’n verschil…. Dus. Laat je niet afschepen. Het is een zoektocht. Het “zo is hij nu eenmaal” verhaal vind ik echt zo onzinnig..
Dat kun je alleen testen door een paar weken andere voeding te gebruiken toch? Huisarts en kinderarts dachten beide van niet. Dit omdat hij de flessen allemaal opdringt en goed aankomt in gewicht. De meeste kinderen met KMA zouden de flessen op een gegeven moment laten staan omdat ze er last van krijgen? Zijn huid is soms wat onrustig maar ik denk eerder aan babyacne.
Wat fijn die herkenning, alleen wat heftig een ontstoken slokdarm! Welke medicatie hadden jullie en naar welke zijn jullie gesticht?
mijn zoon dronk ook goed en kwam goed bij. Hij wilde zelfs heel vaak drinken. Toch had hij echt wel last van kma. Eerst kregen we pepti, dit is met minder eiwitten en merkten we al verschil, maar na paar dagen was die winst wel weg. Dus toen naar Novarice overgeschakeld en meteen een ander kind. Ik dacht dat zowel ranitidine als motilium niet meer voorgeschreven mogen worden voor kinderen tegenwoordig. Wij merkten met omeprazole (dit is hetzelfde als losec) veel verschil met onze reflux baby’s.
Hier 1 met reflux en 1 met verborgen reflux gehad. Beide gingen gepaard met enorm veel huilen. Beide waren ook erg alert en wakker. Wilden alles meemaken. Slaapjes waren drama. Jbpm wilde ik bij de 1e ook niet. Bij J. Was ik zo "wanhopig" dat ik dacht, f. It. We proberen het gewoon. En mennn wat een verandering! Je kan het altijd proberen, als het erger wordt of niet helpt ben je zo gestopt (ik zou aparte jbpm kopen, niet voeding met jbpm er al in zodat je zelf kan doseren).
Ja dat heb ik ook begrepen, mijn vriendinnetje heeft een baby van bijna een jaar en die kreeg ook omeprazole
Werden de slaapjes er ook beter van? Mijn man is net terug van 4 dagen werk en zei dat zijn reflux in die dagen fors verergert is.. ik debk dat we toch maar wee Werden de slaapjes ook beter toen de reflux minder werd?
Ik begreep van de kinderarts dat langdurig gebruik van omeprazol kan zorgen op een grotere kans op allergieën en het verminderen van aanmaak van maagzuur op latere leeftijd. Was je daar niet bang voor?
Mijn oudste had verborgen reflux en zeker herkenbaar. Hier had de osteopaat ook niet veel effect (behalve dat we wisten wat het was), maar we hebben wel alle leefregels toegepast en dat ging aardig. Naarmate hij ouder werd ging het steeds beter (verder dus niets mee gedaan). Mijn jongste heeft geen reflux maar heeft wel exact hetzelfde slaapgedrag als jouw kindje laat zien. Ze sliep tot een maand of 3/4 alleen maar in de draagdoek. En idd, rond 8 weken om de haverklap wakker. Dat linkte ik aan een ontwikkelingssprong, aangezien dit ook terugkwam rond 12 weken en er wel een ritme in zat. Dan weer een paar weken ok, en dan weer heel onrustig en weinig slaap. Hier was het echt de nabijheid die ze nodig had en na 3 maanden ging dit een stuk beter en leerde ze steeds makkelijker zelfstandig in slaap in een bedje vallen. Dus wellicht is het een combi van. Het is heel normaal dat een baby van 8 weken nog moeite heeft met in een bedje te slapen en lange slaapjes te doen. Gelukkig komt dat vanzelf. Succes iig!
Wij waren ruim 6 maanden bezig met een baby die behoorlijk ongelukkig was en echt pijn had. Ik liep richting een depressie ivm slaapgebrek. Dus we hadden eigenlijk geen keuze, zeker toen bleek dat z’n slokdarm ontstoken was. We hebben na iets van 2 maanden geprobeerd om af te bouwen maar dat was nog te vroeg.
Klinkt precies als onze zoon, 8 jaar geleden. Hij had geen eczeem, was ook een flinke baby, maar hij was zo onrustig. Ik droeg hem alle slaapjes overdag en s nachts sliep ik rechtop met hem op mijn borst. Dat is absoluut niet veilig, dat weet ik. Refluxmedicatie, osteopaat, leefregels, rrr, hielp allemaal nauwelijks. Wat wel hielp was pepti. Maar na een week kwamen de klachten terug. De conclusie van de huisarts: nu weet je dus dat hij geen kma heeft, want anders waren de klachten weggebleven. Ik ging naar huis met een telefoonnummer voor opvoedadvies. Hoe onkundig dat was begreep ik pas later en een afschuwelijk idee dat onze zoon daardoor nog maanden van pijn moest doorstaan. Pas na een jaar, toen ik besloot zelf plantaardige havermelk te gaan geven, waren de klachten na een dag verdwenen. Plantaardige melk is totaal niet voedzaam en dus geen advies voor jou. Maar ik wil met mijn verhaal vertellen dat klachten niet altijd binnen een protocol passen. Onze zoon was ook op goed gewicht, had geen eczeem, maar had wel vreselijke buikpijn. Ik werd onzeker. Iedereen bleef maar zeggen dat het kwam door mijn energie,dat ik hem verwende door hem steeds bij me te houden en te troosten. Hij heeft zelfs een plekje op de huilpoli aangeboden gekregen. Dan mocht ik er niet bij zijn, maar dan werd hij in een ritme ‘begeleid’. Op mijn opmerkingen dat ik dacht dat mijn zoon pijn had, werd minachtend gereageerd. Over bezorgde moeder status. “Alle baby’s huilen, mevrouw.” Ongeloofelijk hè? Hij is nu 8 en is nog steeds niet dol op alles met melk. Ik ben zo blij dat ik hem niet heb laten huilen. Blijf bij jezelf, is mijn advies. Ook al ben je kapot van slaapgebrek en onmacht... dit is niet iets dat jij in de hand werkt. Nooit. Jij voelt dat er iets niet klopt. Hou je poot stijf. Veel sterkte. Hopelijk vind je sneller antwoorden dan ik!