Als de scholen dicht gaan, moeten we het er maar mee doen. Wat ik nu vooral vervelend vind, is de onduidelijkheid. Het advies van het omt dat in den treuren herhaald wordt en de reactie uit Den Haag daaropvolgend. Vervolgens een paar dagen niks en dan wordt hetzelfde weer herhaald. Ben benieuwd wat er vanavond over gezegd wordt.
Waarom moeten we als volwassenen en kinderen veerkracht laten zien terwijl alle winkels open blijven, alle pretparken open blijven en iedereen alleen maar gefocust is op gezamenlijk kerst vieren. Waarom moeten volwassenen niet eens veerkracht laten zien en alle volwassen-activiteiten afschaffen ipv weer onderwijs?
Ik denk dat ze bedoeld dat je als je als ouders in het bijzijn van je kinderen je laat gaan dat je het voor de kinderen erger maakt. Wij zitten nu in quarantaine vanwege een besmetting in huis. Een paar tieners in huis, die stevig balen. Als wij als ouders daar dan in mee gaan is de stemming hier in huis niet bepaald gezellig. Want wij balen net zo goed van de quarantaine. Maar toch 'houden wij ons groot' voor de kinderen.
Omdat je dit niet NU vandaag gaat veranderen. Ik breng mijn kinderen dus het liefst berichten zo evenwichtig mogelijk en het liefst verpakt in een leuke boodschap. De scholen gaan een week eerder dicht, we gaan het als gezin gezellig maken klinkt mij beter in de oren als: jullie mogen niet meer naar school omdat volwassenen in de action lopen. Wat kan een kind daar verder mee? Maar goed ieder z’n eigen manier uiteraard hé?
Ja dat word ze ontnomen en dat wordt een week extra verlof. Wat is exact je punt? Dit wisten we allemaal al, want ze zouden namelijk komende week gewoon school horen te hebben.
Ik maak geen punt, ik geef aan dat kinderen een week recht op onderwijs ontnemen geen verlof heet (vind ik dan). Edit: ik snap dat je dit een beetje een loze opmerking vind, dat is het misschien ook maar ik ben zoals velen gewoon geïrriteerd dat dit gaat gebeuren. Sorry als ik daardoor nogal onaardig reageerde op jouw post.
@Youtan , jammer dat je meteen het stukje over vaccineren erbij pakt terwijl er een enkeling over begon. Volgens mij maken de meeste zich vooral zorgen over hoe ze dit nu weer op moeten vangen. Jij hebt een cruciaal beroep. Ik niet maar ik moet wel naar mijn werk want een kater castreren gaat niet zo makkelijk op de keukentafel Mijn man en ik hebben begin van het jaar al veel vrije dagen ingeleverd. Ik heb het geluk dat opa en oma oppassen (willen ze zelf ook graag) al is dat dus in deze situatie wel krom als je kijkt waarom scholen blijkbaar dicht moeten. Je valt dan dus tussen wal en schip en mag het blijkbaar uitzoeken. Maar als ik voor mezelf spreek ben ik vooral boos. Dat was ik de tweede keer al toen de sluiting was om de ouders thuis te houden. En nu omdat ze er al weken over jojo-en en 3 dagen van tevoren de knoop doorhakken! Maar vooral omdat een scholensluiting echt het laatste redmiddel was en dat valt niet te rijmen nu alle winkels nog open zijn en we naar de dierentuin kunnen. Dan is onderwijs gewoon niet je prioriteit! In mijn ogen is er dus geen enkele goede reden om ze een week eerder dicht te doen. En echt wie denkt dat ze 10 januari weer open gaan wil ik graag uit hun droom helpen. Want nu kerst in groot gezelschap wordt gevierd en omikron eraan komt kun je wel voorspellen hoe de cijfers er straks weer uit zien...
Ik zeg niet tegen mijn kinderen dat ze thuis moeten blijven omdat volwassenen onverantwoordelijk zijn, dat zeg ik hier op het forum en tegen mijn man als de kinderen op bed liggen. Tegen mijn kinderen zeg ik dat we spelletjes gaan spelen en films gaan kijken, cakejes gaan bakken en warme chocomel gaan drinken. En we gaan niet naar de binnenspeeltuin, ikbn wel met ze naar de Intratuin geweest, maar dan op een rustige middag om geen risico's te nemen, ik zie het belang van de maatregelen en zal dat ook altijd uitdragen aan mijn kinderen. Maar mijn oudste is 12 en kan zelf ook wel beredeneren dat het niet aan zijn gedrag ligt, maar aan de mensen die zich niet aan afspraken houden. En ik ga niet mee in zijn depressie, maar ik zie hem wel compleet onderuit gaan.
Ik doe nu vast een hele gedurfde uitspraak, maar waarom staat er geen enkele oudere op die zegt dit doe je de jeugd niet aan? Degene die voornamelijk qr pas op het werk willen zijn de ouderen die niet meer werken. Degene die zeggen prima dat de scholen dichtgaan, want anders is kerst voor mij veel te gevaarlijk zijn ook de ouderen. Is er dan niemand die hier wat van vindt? En zelf willen ze wel dat hun clubjes, koor en weet ik veel wat doorgaat.
Ik ben dan geen Youtan, maar ik vind het jammer hoe makkelijk er aangekeken wordt tegen noodopvang voor ouders. Mijn kinderen moesten van de ene op de andere dag naar een andere school waar voor de regio opgevangen werd, onbekende mede leerkrachten, onbekende klasgenoten. Naar een nieuwe Bso met onbekende gezichten en dan nog de angst die er bij de eerste lockdown bij kwam. En dan het moment dat je kinderen zien dat andere kinderen de hele dag bij papa en mama mogen blijven. Het is niet alleen maar rozengeur en manenschijn. Draai je een 13 urige dienst, mag je daarna je kinderen nog lesgeven. Het een of het ander, wijzen naar elkaar heeft geen zin. Het is allemaal niet zaligmakend.
Ik ben het met je eens dat het belangrijk is om je spanning niet over te brengen op je kind. Maar, vragen jouw kinderen het zich dan niet af? Mijn zoon wel hoor. Ik doe mijn best, maar hij is gewoon boos als het zo zou zijn. Hij wil gewoon heel graag naar school. En niet 3 weken zijn vriendjes moeten missen. Mijn dochter heeft nog al een medisch verleden en haar vader en ik zijn zo ongeveer masters geworden in het 'slecht nieuws' verpakken als een leuk nieuwtje. Maar het meisje zit er gewoon doorheen. Door haar beperkingen heeft ze als sociale contacten alleen school. En daar is ze de afgelopen week al heel weinig geweest. En als ze nog minder op school is, doet dit haar pijn. En dat doet mij dan weer pijn. Uiteindelijk komt het hier wel goed. De kinderen hebben elkaar. Mijn vriendin komt langs. Ze kunnen naar hun vader. We houden film middagjes. etc. Maar: "Ieder zijn manier" betekent ook: Ieder zijn uniek situatie. Niet iedereen heeft de optie om het als gezin gezellig te maken. Niet iedereen kan het zo leuk (meer) verpakken omdat ze er missch wel compleet doorheen zitten.
Je noemt het paniek. Daarmee label je het meteen negatief. De vraag is of iedereen wel in paniek is. En complotten erbij… misschien dat een enkeling dat hier noemt. Maar dat is toch niet de boventoon van de berichten hier.
@Pleak, dat ben ik helemaal met je eens hoor. Ik ken vanuit m’n werk de gezinnen waar de rek er echt uit is. Dan is het aan ons hulpverleners er het beste van te maken binnen deze gezinnen. En ik snap ook helemaal dat er kinderen depressief zijn of bang en onzeker. Ik vind alleen de tendens in dit topic dat het meer om de volwassenen en hun problemen lijkt te draaien dan om de schade die het de kinderen op dit moment berokkend. Overigens vragen mijn kids er weinig over inderdaad. Ze gaan met onwijs veel plezier naar school, maar er wonen ook heel veel leeftijdsgenoten in de straat dus ze vermaken zich altijd super goed buiten. Aan sociaal contact in de buitenlucht dus totaal geen gebrek. En nee ik ga ze inderdaad niet binnen opsluiten, naar de intratuin met het gezin zou ik dan weer niet doen.
Ik zeg nergens dat noodopvang zaligmakend is. Ik reageer op haar reactie over hoe velen hier in de paniek modus schieten volgens haar. Waarop ik uitleg waarom dat misschien komt.
Misschien vallen die cijfers juist mee omdat er minder kinderen zullen testen? Ik denk dat veel ouders niet meer naar de teststraat rennen bij 1 druppel aan de neus?
Ik breng mijn onvrede nooit zo over naar mijn kinderen. We gaan inderdaad er gewoon een leuke week van maken. Wel thuis want ik heb niet het geld om elke dag uitjes te doen en vind dat juist erg onverantwoord in een pandemie. Mijn autisten zijn super flexibel geweest al die tijd. Maar bij oudste dochter begint het nu wel te knellen, ja. Ze wil naar school, en heeft dat ook nodig met haar leerproblemen. Ik heb zelf 0,0 last van alle coronamaatregelen. Ik ben thuis, dus heb geen opvangprobleem, ik hou niet van winkelen en uit eten gaan, dus dat mis ik ook niet. De kinderen kunnen vanwege hun autisme niet tegen grote groepen en drukte dus dat zocht ik al niet op. Enige waar ik me druk om maak is het onderwijs en de sociaal emotionele ontwikkeling van de kinderen.
Over dat gezellig maken… dat kan je doen als je zelf vrij bent. Maar heel veel ouders moeten gewoon werken. Die hebben geen tijd en kunnen ook die tijd niet maken omdat al het verlof op is of om andere redenen. Dat wordt veel schermtijd voor kinderen denk ik.