Hier een paar pittige dagen achter de rug. Dinsdag kregen we bij de wekelijkse controle in Enschede te horen dat de bloedstromen van onze jongens in de hersenen te snel zijn. Dat betekent een beginnende vorm van bloedarmoede. Gelijk met Leiden gebeld, waar we woensdag al naartoe moesten naar de rhesuspoli. Daar kregen we te horen dat er inderdaad sprake is van bloedarmoede door de antistoffen (die in 5 dagen ook al gestegen waren naar 55%). We moesten ons voorbereiden op bloedtransfusies voor beide baby’s in de baarmoeder, deze vond gisteren gelijk al plaats. We zijn woensdag op donderdagnacht dan ook in Leiden gebleven gezien de afstand. Gisteren vlak voor de bloedtransfusie kregen we nog te horen dat ik voorbereid moest worden op een spoedkeizersnede, omdat ze de ctg niet goed vonden, dit had voornamelijk te maken met de harde buiken icm verlaagde hartslagen op hetzelfde moment. De bloedtransfusies gingen best voorspoedig (al vond ik die prikken toch wel heftig) en de baby’s werden eerst gemeten op hun HB die nog maar 2,5 was. Na de behandeling was hun HB 8.7. Ze wilden minimaal een HB van 7 zien dus daar waren ze erg tevreden over. Ze hadden ondanks de lage HB nog geen vocht in hun lichaam en nog alleen een licht vergroot hart. Ze waren er dus echt op tijd bij. Heftige dagen, maar nu weer lekker thuis bij onze dochter. Als alles goed gaat hoeven we 4 januari pas weer terug naar Leiden en gaan ze bepalen wanneer de tweede bloedtransfusie nodig is, want de bloedafbraak gaat gewoon door. De derde transfusie zit op het randje van 35 weken.. na 35 doen ze het niet meer dus of het kan er nog vlak voor of ik wordt rond 35 weken ingeleid.
Aah balen zeg! Duurt zoiets altijd zo lang! Zo’n vruchtwateruitslag? Gek toch. Hopelijk weet je snel waar je aan toe bent. Wat het lumc betreft. Wij zijn daar deze week dus beland en ondanks dat we ruim 2 uur moeten rijden, voelden we ons daar inderdaad gelijk op onze plek. Wat je zegt, zulke aardige meelevende mensen. Dat is bij ons in Enschede echt anders. bij de bloedtransfusie waren 8 mensen aanwezig! Daar waar ik normaal vooraf in paniek zou raken, voelde het nu een beetje als een soort familie om je heen ofzo. Kan niet zo heel goed uitleggen maar iedereen was lief en had aandacht voor je. 1 iemand praatte de gehele behandeling mijn partner bij van wat er gebeurde, 1 iemand vertelde mij alles, de artsen zelf waren mega kundig en ook zij vroegen meerdere malen tijdens de behandeling hoe ik me voelde. Echt super fijn. En ook de zorg in het geboortehuis. Het voelde daar helemaal niet dat er drukte was door Corona ofzo. Iedereen nam uitgebreid de tijd om bij je te zitten en waren super geïnteresseerd. Echt een fijne ervaring. Naja wij staan nu daar onder volledige behandeling dus de komende weken, zijn wij daar nog vaak. Hopelijk niet heel veel behandelingen maar controle en geboorte sowieso. (Tenzij ik ineens snel ga bevallen als ik thuis ben, dan redden we het niet in twee uur daar naartoe) hopelijk wordt ik ingeleid en kan het gewoon daar.
Jee wat heftig zeg, wat een zorgen allemaal… Wat fijn dat je zo’n goede ervaring had daar, dit is dus ook echt wat ik ken van daar. Ik was eerder in Haarlem, daarna in het VUmc in Amsterdam en dat was toch echt wel anders! Bij de NICU en de kinderIC in leiden ook alleen maar lieve mensen. De maatschapelijke werkers zijn ook zo lief.
Zo ik ben echt ineens zo klaar met zwanger zijn! Kan geen reet, heb elke dag wel ergens pijn en kan amper eten en slapen. Nog maar 8 weken. Aan de ene kant klinkt het zo dichtbij maar mannn hoe ga ik dat nog 8 weken volhouden mensen!!
Hier hetzelfde hoor. Heb echt de hele dag pijn. Niet eens altijd m’n buik of rug, al heeft dat wel de overhand. Maar vandaag weer pijn op de borst en bovenrug. Heel irritant. Lig ook ongeveer de hele dag plat. Maar ik vind nog steeds wel dat de tijd snel gaat dus hopelijk zijn die 8 weken snel voorbij!
Ja hier net zo! Bukken voor iets (dat je laat vallen).... meeeeen!! Slaap voor geen meter, omdat omdraaien niet goed lukt. Uit bed komen is een crime. Simpelweg mezelf van de bank af hijsen... pffff. Een trap op moeten of honderd meter moeten lopen, lijk wel bejaard. En dat terwijl er nog zoveel moet gebeuren in huis! Wrijving met manlief die vind dat ik te weinig doe en hij teveel... Maar zie ook wel op tegen de slapeloze nachten en ben bang te vroeg te bevallen en dan moet couveuze tijd te zitten en elke dag naar Leiden heen en weer te moeten. Dus laat ze nog maar even blijven zitten. Ben die diabetes ook spuugzat. Moet nu 4 a 5x per dag insuline spuiten om twee boterhammen (koolhydraatarm notabene) te kunnen eten. Kan geen stokbroodje of croissantje eten. Sapje drinken. Bleh. Zo, zeikmodus uit, haha.
Naja als we er dan toch nog iets positiefs hierover kunnen zeggen, dan is het blijkbaar normaal om je zo te voelen in deze fase van de zwangerschap. Aangezien we allemaal hetzelfde hebben haha Slapen is overigens het enige wat ik wel heel goed kan zowel snachts als overdag op de bank wat dutjes. ik kom zelf net weer van het ziekenhuis. Belde even om te overleggen over pijnstilling omdat ik best wel heftige menstruatiekrampen had en met name voor de pijn op m’n borst. Maar moest meteen komen omdat ze wilden uitsluiten dat dit geen complicaties waren nav de behandeling. Ctg ging in één keer goed en vrij snel er achteraan een echo en inwendige echo om de baarmoedermond te controleren. Gelukkig alles weer goed en is het risico op complicaties nihil geworden. maar jemig wat een onderneming elke keer. Die druk op de borst hebben ze geen verklaring voor, misschien door brandend maagzuur, maar als het in de komende dagen niet afneemt moet ik de huisarts bellen. Ik snap wel dat je bang bent voor een te vroege bevalling hoor! Ga je sowieso in Leiden bevallen? En moet je er ver voor heen en weer rijden? Wij komen dan wss in het Ronald McDonald huis omdat wij 2 uur moeten rijden. Ik hoop in Leiden te kunnen bevallen, maar dat kan alleen als het gepland wordt en ze niet uit zichzelf veel eerder komen.
@Danie1989 vervelend die pijn op je borst! Fijn dat ze meteen hebben gekeken voor je! Het is ongeveer een uur rijden, dus ik denk niet dat wij ook in dat huis mogen met onze dochter helaas. En het is op eigen verzoek. Officieel mocht ik in een streekziekenhuis blijven, maar dat wil ik niet, want die van hier heb ik slechte ervaringen mee.
Als er plek is mag je in het ronald mc donaldhuis slapen, dat moet de afdeling (de nicu) voor je aanvragen). Ook met een klein kind. We wonen niet zo ver en hebben we toch daar geslapen, met onze andere pasgeboren dochter. Een keer heeft zelfs een van onze zonen ‘gelogeerd’. Mijn ouders waren bij on thuis om op onze jongens te passen.
Zo ik had vanacht toch even de grootste paniekaanval ooit jongens. Heb natuurlijk al 2 dagen die mega maagzuur en nu waren ook mijn darmen bezig en ik werd steeds wakker van de pijn en toen kreeg ik ineens een flashback naar de pijn van de bevalling en ging het helemaal fout. Heb een uur onder de douche gezeten trillend van de adrenaline alsof ik aan het bevallen/net bevallen was. Heb de rest van de nacht amper geslapen en voel me echt zo ontzettend bagger nu. Gister dacht ik nog van als ze eerder komen heb ik er vrede mee dat ik natuurlijk moet bevallen maar ik kan het echt niet meer. Ik was zoo bang vanacht voor de pijn in de flashbacks, ik wil gewoon echt niet meer bevallen, ik kan het niet..
Oh vrouw wat heftig dit… echt bespreken met de gynaecoloog! Huilen in die spreekkamer! Echt laten zien dat je het niet ziet zitten! Hopelijk vind je vandaag wat rust
Ik sluit me aan bij de adviezen van de dames! Kan echt niet zo. Je bent er waarschijnlijk ook weer wat meer mee bezig nu omdat het gesprek zo dichtbij komt. Hopelijk heb je na morgen meer rust en heb je gewoon een goed gesprek gehad. Lijkt me ook niet gezond voor de baby’s als je de komende weken anders met zoveel stress blijft zitten. Komt vast goed!
Sorry dames. Ik lees niet mee bij jullie maar ben wel erg onzeker op het moment en ik hoop dat jullie ervaring hebben met het volgende… ik heb afgelopen maandag een echo gehad bij 6,4 weken… En de Echoscopist kon wel een hartje vinden maar kon niets opmeten. In haar verdere zoek tocht zag ze dat ik waarschijnlijk zwanger ben of was van een tweeling. Echter bij de rechterzak zag ze niets ook geen bloed toevoer / afvoer. In de linker dus wel iets dat knipperde. Kan het alsnog een tweeling zijn? Heeft iemand dit hier meegemaakt… k ik heb door omstandigheden (familiebezoek in buitenland) op 11 januari pas een volgende echo. Ik ben nu zo onzeker nu en ook bang dat ik zo helemaal geen baby meer in mijn buik heb. De video is het meest duidelijk. Linksonder zie je een hartje. Rechts de andere zak met vermoedelijk bloed(?) erboven. De Echoscopist kon mij dit ook niet met zekerheid zeggen. ik hoop dat iemand van jullie iets kunnen zeggen? Groetjes van een hele onzekere mama…
Ik heb met precies 6 weken (weten we zeker ivm IVF) een echo gehad ivm bloedverlies. Daar zagen we twee zakjes. De VK en ik dachten eerst dat 1tje een hematoom was. Tot mijn man verbaasd uitriep "daar knippert nog iets hoor!". Het was de VK niet eens opgevallen nog dat er nog een hartje was. Het kan dus best dat het gewoon nog niet goed zichtbaar is. Het is allemaal nog zo vreselijk klein. Het kan bloed zijn, een lege vruchtzak of toch een tweede kindje. Ik vrees dat je zal moeten wachten tot de volgende echo. Maar 1 hartje is nog altijd goed nieuws!
Dit was mijn echo met 6 weken. Ook echt geen bal op te zien zoals je ziet . Echt knap dat mijn man dat zag.
Helaas @Chanan82 heb ik geen ervaring, mijn eerste echo was met 7 weken en wat dagen (5 ofzo? Weet ik niet meer precies) en toen was er geen twijfel, twee boontjes en knipperende lichtjes. Misschien helpt het om te denken dat het over 1 week echt wel duidelijk zou moeten zijn. Mocht je eerder een echonkunnen regelen hoef je niet zomlang te wachten. Sterkte!
Ik heb vandaag eindelijk de uitslag van het array onderzoek, beide kindjes normale uitslag! Toch wel opgelucht nu. Nu proberen te genieten